Απέραντος θυμός και θλίψη
Καλημέρα από μένα.
Λοιπόν, θέλω να γράψω εδώ για να πάρω βοήθεια όσον αφορά τη συμπεριφορά μου, να μου πείτε πως θα σκεφτόσασταν εσείς στη θέση μου, μήπως μπορέσω και δω πιο χαλαρά το θέμα. Σε ψυχίατρο και ψυχοθεραπευτή πάω, οπότε μη μου πείτε αυτό σαν λύση. Μέσα μου έχω απέραντη θλίψη και θυμό, ξέρω αυτό δεν διορθώνεται και οι θεραπευτές και οι ψυχίατροι μόνο για τα λεφτά νοιάζονται.
Το πρόβλημά μου έχει ως εξής: Τα πάντα τα παίρνω σοβαρά και έχω πολύ θυμό μέσα μου όπως είπα, γι'αυτό δεν εμπιστεύομαι κανέναν! Νομίζω ότι όλοι θα με προδώσουν ή θα μου φερθούν άσχημα ή θα με απορρίψουν κτλ, και αυτό μου βγαίνει ως θυμός και τα καταστρέφω όλα κάθε φορά. (Μήπως φταίει ότι γνωρίζω τους λάθος ανθρώπους; ) Γενικά δεν είμαι άτομο που προσβάλλει, αλλά άμα νιώσω απειλή ή αν ο άλλος δεν ταιριάζει μαζί μου μπορεί με τον τρόπο μου να τον κάνω να μου μιλήσει άσχημα και μετά το συνεχίζω.
Αντιμετωπίζει κανείς παρόμοιο πρόβλημα; Το παθαίνετε συχνά; Γενικά η ανοχή σας μέχρι που φτάνει;