τρανς θεμα/η μητερα της θελει να μας χωρισει
Καλησπερα σας..παρακολουθω τους τελευταιους μηνες το forum και αποφασισα να γραψω και εγω το προβλημα που αντιμετωπιζω.Ειμαι ενα νεο αγορι 22 χρονων που σπουδαζω μακρια απο την πολη που γεννηθηκα.Εκει γνωρισα τον μεγαλο μου ερωτα...μια κοπελα ενα χρονο μικροτερη απο εμενα με την οποια ειμαστε πολυ δεμενοι και θελουμε τα ιδια πραγματα.Εχω ακριβως αυτα που ζητουσα και δεν μπορουσα να βρω σε μια σχεση..το σεβασμο, την ειλικρινια, την αγαπη.Μετακομισε απο το πατρικο της και αρχισαμε να μενουμε μαζι..ειχαμε γνωρισει ο ενας τους γονεις του αλλου και ολα πηγαιναν μια χαρα...οσπου καποια στιγμη,επειδη ειμαστε και σε μικρη σχετικα πολη η μητερα της μαθαινει απο καπου μια πληροφορια που δεν επρεπε για εμενα...η κοπελα μου πηγε αμεσως να της το επιβεβαιωσει...εχω κανει αλλαγη φυλου...γεννηθηκα βιολογικα κοριτσι και στα 17 μου ξεκινησα τις απαραιτητες διαδικασιες για να αλλαξω.Οπως γινεται αντιληπτο κατι τετοιο με τιποτα δεν εγινε αποδεκτο απο τη μητερα της...ξερω οτι υπαρχουν πιο απλοι λογοι για να μην εγκρινει καποιος γονιος του συντροφο του παιδιου του...ομως εδω νιωθω πως εχει ξεφυγει η κατασταση...ενω με συμπαθουσε λεει συνεχως στην κοπελα μου οτι ειμαι μπλεγμενος με ναρκωτικα, με πορνεια,απατες,εχω παραλληλες σχεσεις με αγορια.οτι ειμαι ψυχικα διαταραγμενος και θα θελω να σκοτωσω εκεινη ή οποιοδηποτε αλλο δικο της...καταλαβαινω να εχει τις αμφιβολιες και τις φοβιες της για μια κατασταση που δεν ξερει αλλα οχι να με προσβαλει με αυτον τον τροπο...προφανως απο εκεινη τη στιγμη της απαγορευει να με συνανταει να μιλαει μαζι μου και γενικοτερα να εχουμε την οποιαδηποτε επαφη...η σχεση μας εχει παγωσει συναντιομαστε και μιλαμε κρυφα απο ολους,για πολυ λιγο (γιατι εχει αγχος) σαν να ειμαστε εγκληματιες.Ξερω πως τα λογια της μπορω να τα αποσιωπησω στο μυαλο μου και να μην με επηρεζουν καθολου.Δεν μπορω να κανω το ιδιο ομως με τις πραξεις διοτι επηρεαζουν τη σχεση μου.Υποτιθεται πως η μητερα της ξερει πως ειμαστε ακομα μαζι αλλα θα πρεπει να μην διατηρουμε καθολου επαφες μεχρι η κοπελα μου να καταλαβει το ποσο λαθος ατομο ειμαι και να με χωρισει.Σε μια τετοια περιπτωση ξερω πως το βαρος πεφτει πανω στην συντροφο μου..να διαλεξει αν τη ζωη της θα την ελεγχει η μανα της ή θα κανει εκεινη τις δικες τις επιλογες και θα παλεψει για αυτες.
Να αναφερω πως η μητερα της ειναι υπερπροστατευτικη,ιδιαιτε� �α παρεμβατικη σε καθε τομεα της ζωης των παιδιων της και δεν υπαρχει ιδιωτικοτητα παρακολουθει τα παντα (ξαφνικες επισκεψεις,ακολουθει τα παιδια οπου πανε, τα ηχογραφει κλπ) Επισης απο τη δικη μου την πλευρα δεν προκαλω με τον χαρακτηρα και την εμφανιση μου,τα πηγαινω πολυ καλα με τις σπουδες μου και τα επαγγελματικα μου,εχω πολυ καλες σχεσεις με την οικογενεια και το φιλικο μου περιβαλλον..γενικοτερα καποια προβληματικη και τραγικη ιστορια που να συνοδευει την αλλαγη,οπως θα ηθελαν να πιστευουν πολλοι, δεν υπαρχει.Η κοπελα μου ειναι straight,ηξερε απο την αρχη για εμενα πριν καν αρχισουμε να φλερταρουμε,οποτε δεν τη παγιδευσα με καποιο τροπο παριστανοντας κατι διαφορετικο απο οτι ειμαι.
Θελουμε και οι δυο να συνεχισουμε μαζι,κανουμε σχεδια για το μελλον,πως θα τελειωσουμε τις σπουδες μας και θα μπορεσουμε να ζησουμε μαζι καπου ηρεμα χωρις να μας επηρεαζει κανεις,εχοντας τη δικη μας οικογενεια.Στα ματια τα δικα μου μοιαζει λιγο απιθανο αυτο το σεναριο ομως με την εννοια οτι απο τη στιγμη που δεν μπορει να δηλωσει ανοιχτα στην μητερα της οτι θα με συναντησει για ενα καφε πως θα της πει οτι θα φυγει απο το σπιτι για να ζησει σε καποια αλλη πολη??
Δεν ξερω τι ακριβως να κανω,με τη μητερα της νομιζω πως δεν ειναι σωστο να εχω καποια επαφη...ετσι κι αλλιως δεν εχω να απολογηθω ή να εξηγησω κατι...με την κοπελα μου ομως??πως μπορω να εχω καλυτερες συνθηκες στη σχεση μας, να μπορουμε να μιλαμε και να βρισκομαστε δηλαδη.Δεν μπορω να καταλαβω ακομα το λογο που δεν δηλωνει ανοιχτα καποια πραγματα στη μητερα της απο τη στιγμη που δεν υπαρχει καποια απειλη (δεν της λεει αν τον ξαναδεις δεν θα σου δωσω χρηματα θα σε διωξω απο το σπιτι θα σε χτυπησω κλπ)
Η κοπελα μου εχει ξεκινησει να βλεπει μια ψυχολογο η οποια απο τη πρωτη στιγμη της ειπε οτι πρεπει νa βαλει καποια ορια και να πατησει στα ποδια της...δεν βλεπω ομως καποια εξελιξη,τα πραγματα παραμενουν παγωμενα.Ο δικος μου ο ρολος ειναι λιγο αχαρος επειδη οι αποφασεις και η αντιμετωπιση των προβληματων δεν ειναι δικα μου.Θελω να της μιλησω για αυτο χωρις ομως να υπαρχει ενταση,απειλη,χειραγωγηση.� �ιστευω οσο τιποτα στην ελευθερια που δικαιουται να εχει καθε ατομο και θελω απλα να δωσω μια συμβουλη και να μαθω πως σκεφτεται εκεινη καποια πραγματα.
Τι μου προτεινετε να κανω με εκεινη και την μητερα της??
Ευχαριστω :)
