...γιατι ολα ειναι τοσο δυσκολα..?
περα απο το εποικοδομητικο- διαπαιδαγωγικο νοημα τησ μαθησησ που κουβαλαει η καθε δισκολια μεσα τησ..
γιατ κοσμε να ειναι ολα τοσο δυσκολα?
Printable View
...γιατι ολα ειναι τοσο δυσκολα..?
περα απο το εποικοδομητικο- διαπαιδαγωγικο νοημα τησ μαθησησ που κουβαλαει η καθε δισκολια μεσα τησ..
γιατ κοσμε να ειναι ολα τοσο δυσκολα?
γιατί είναι δύσκολα ε? Ελα ντε
Αρκετές φορές αναρωτήθηκα και γω. Κατέληξα λοιπόν στο συμπέρασμα ότι κάπου και γω χώνω το δαχτυλάκι μου για να τα δυσκολέψω.
Αμα απλά αποδέχεσαι τις καταστάσεις κατα πως έρχονται και δε τις υπεραναλύεις, τα πραγματα γίνονται σαφώς απλούστερα.
Ελα όμως που ο χαρακτήρας δεν αλλάζει όσες συμβουλές και να μας δώσει κάποιος
Και έτσι φτου κι απ την αρχή η μια δυσκολία πάνω στην άλλη
Κάποιες φορές και για μένα είναι όλα υπερβολικά δύσκολα και δυσβάσταχτα. Κάποιες άλλες πάλι όλα φαίνονται να ρέουν αβίαστα και η ζωή να κυλά χωρίς εμπόδια. Νομίζω οτι το κλειδί είναι η αποδοχή, που έλεγε και η sagi αλλά δεν ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει. Ελπίζω κάποτε να καταλάβω...
ειστε κι εσεισ υπεραναλυτικοι?.....
χροοονια τωρα μια ζωη μου λενε να μην τα σκεφτομαι ολα τοσο πολυ....να μην τα αναλυω...
ελα μου ντε που μονο αν ((συνιθωσ)) μπω μεσα στο θεμα...το ψαξω ...το νιωσω μοναχα τοτε νιωθω πωσ ειναι ετοιμο μεσα μου να το αφησω...η να το αποδεχτω...
δεν μιλαω για ανθρωπουσ αλλα για καταστασεισ...για στιγμεσ...
Εγω απλα αισθάνομαι το μυαλο μου να φευγει πολλες φορες δεν ξερω πως ακριβως να το περιγραψω. Νιωθω οτι το χανω..
Αναλύω κι εγώ πολύ. Κάποια στιγμή παρατήρησα οτι αυτό με ρίχνει πολύ, μου κάνει κακό. Έτσι άρχισα να φορτώνω το πρόγραμμά μου με πράγματα για να μην σκέφτομαι..............Quote:
Originally posted by Adzik
ειστε κι εσεισ υπεραναλυτικοι?.....
χροοονια τωρα μια ζωη μου λενε να μην τα σκεφτομαι ολα τοσο πολυ....να μην τα αναλυω...
ελα μου ντε που μονο αν ((συνιθωσ)) μπω μεσα στο θεμα...το ψαξω ...το νιωσω μοναχα τοτε νιωθω πωσ ειναι ετοιμο μεσα μου να το αφησω...η να το αποδεχτω...
δεν μιλαω για ανθρωπουσ αλλα για καταστασεισ...για στιγμεσ...
Πέρασα χρόνια έτσι αλλά αυτο δεν με έκανε ευτυχισμένη. Ένιωθα αποκομμένη από τον εαυτό μου και δεν ήξερα γιατί...
Μέχρι που άρχισα να ξανααναλύω τα πράγματα, με παρέα αυτή τη φορά, και τώρα είναι καλύτερα.
και εγώ ήμουν πάντα υπεραναλυτική και ο ψυχίταρος μου είπε ότι εκεί είναι και η ρίζα της κατάθλιψης μου. Το ίδιο αναλυτική είμαι και με την κατάθλιψη. Προσπαθώ να την καταλάβω αλλά είναι αδύνατον.
Τι συμπτωση και ΄γω απ΄οταν θυμαμαι τον εαυτο μου,ημουν και ειμαι παντα απολυτος και υπεραναλυτικος με πολλα πραγματα,κολλαω ευκολα με καταστασεις που αλλοι θα ξεκολλουσαν πολυ ευκολα και με κυριευει τραγικα αρκετη τελειομανια...
Μαλλον εκτος απο κατα-θλιψη πασχουμε και απο υπεραναλυτικ-θλιψη...
Εγώ υπεραναλύω τα πάντα την νύχτα,δηλαδή μπορεί κάτι να το περάσω στο ντόκου μέσα στη μέρα αλλά το βράδυ πάντα θα το αναλύσω κ σε συμπέρασμα δε θα φτάσω.Χάνω κ τον ύπνο μου έτσι με το να σκέφτομαι λύσεις,ενδεχόμενα,αιτίες
Nαι κονμαν μου... χεχεχ..:):)
...αντζελ..νομιζω πωσ λιγο πολυ το κανουν ολοι αυτο...το μυαλο το βραδυ εχει την ανεση να συγκεντρωθει σε ολα αυτα που του συναβησαν κατα την διαρκεια τησ ημερασ..και μετα τα ξεδιαλινει αλλα τα πεταει στα σκουπιδια και αλλα τα βαζει στο συρταρι...:)
σιγουρα θα σε βοηθησει το να χαλαρωσεισ περισσοτερο πριν κοιμηθεισ...πχ απαλη μουσικη , ζεστο τσαι με μπισκοτα...:)
evil_angel κι εγώ το κάνω αυτό.Ακόμα και κάτι σχεδόν ασήμαντο μπορεί να με κρατήσει ξύπνια όλο το βράδυ,να σκέφτομαι να σκέφτομαι και την άλλη μέρα να το έχω ξεχάσει.
Αλλά και πιο σημαντικά θέματα,όλα το βράδυ μου έρχονται στο μυαλό.Λες και αν τα σκεφτώ πολύ και χάσω τον ύπνο μου θα τα λύσω.Φυσικά ποτέ δεν βγάζω άκρη.Το μόνο που καταφέρνω είναι να μείνω άυπνη και μετά να είμαι χάλια.
..γιατι ολα ειναι τοσο δυσκολα..?
Ψάχνοντας για μία απάντηση είδα πως δεν έχω.Δανείζομαι λοιπόν την εξής
\"Οι δοκιμασίες και οι θλίψεις είναι για μας ότι και οι βίαιοι άνεμοι για το δέντρο.
Όσο βιαιότεροι γίνονται, τόσο οι ρίζες του δέντρου γίνονται ισχυρότερες\".
Πολύ σώστα αρκει να μην σπάσει το δεντρο και μείνουν οι ρίζες...:):)
Και γώ μια απ΄τα ίδια .απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτό μου αναλυω τα πραγματα υπερβολικά!δεν μπορω να καταλάβω πως τοσος λαος μπορει και ασπαζετε οτιδήποτε δογματικο.που οτι τους σερβιρουν το τρώνε.δύσκολα απορίπτω κάτι αλλα και δυσκολα ασπάζομαι .