κουραστηκα

γεια σας κ πάλι!την ιστορια μου την έχω γράψει πιο κάτω απλα θελω να πω ποσο με κουρασε η ζωη μου η μαλλον οι συγγενεις μου. προερχομαι απο οικογενεια με αλκολικο πατερα με μητερα αδυναμη κ απο την μερα που γεννηθηκα βλεπω ξυλο ξυλο ξυλο.παντρευτηκα γεννησα εχω εναν αντρα πολυ καλο κ ενα ζουζουνι τελειο.εκεινοι ομως καθε μερα με σκοτώνουν. με γεμιζουν με τα προβληματα τους. εγω νιωθω οτι πρεπει να ειμαι εκει να τους ακουω να τα ζω κ εχουμε συνεχεις καυγαδες με τον αντρα μου, με καταλαβαινει αλλα αυτο που προσπαθει να κανει ειναι να με κανει να καταλαβω πως εχω δικια μου ζωη πως πρεπει να σταματησω να τρεχω. εχει δικιο ευκολο να το λες δυσκολο να το κανεις. εχω παθει αγχωδεις διαταραχη κ ολοι αντι να μου σταθουν καθε μερα με φορτωνουν κ με φωρτονουν. παω καλυτερα αλλα με τρωει το γιατι.αν νοιαζονται για μενα πως ειναι δυνατον να με κανουν χειροτερα? ποση δυναμη μπορει να κρυβει ενας ανθρωπος κ ποσες αντοχες?

Αρετη, εχεις προχωρήσει στη ζωή σου, εχεις κανει τη δική σου οικογένεια.Παρολα αυτα ξοδεύεις πολύ απο την ενεργεια σου κ τη δύναμη σου επιλύοντας διαφορές των γονιών σου. Δε νομίζω πραγματικά απο τα λίγα που περιγράφεις οτι οι γονείς σου σε σεβάστηκαν, με τον τρόπο του ο καθενας. Αντιθετα ο αντρας σου στεκεται δίπλα σου. Κουβαλώντας ομως τα βάρη κ τα προβλήματα των γονιών σου στο σπίτι σας σκέψου οτι μπορει να κουραστει κ αυτος κ να βαρύνει το κλιμα στο σπίτι σου, μοιραια. Εσύ οπως λες εχεις ήδη κουραστει. Μην τους δίνεις τοσο χώρο στο σπίτι σου κ στον χρόνο σου. Νομίζεις οτι το αξιζεις εσύ, ο άντρας σου ή το παιδι σου?

Αρετή μου, αν το δεις λίγο ψυχρά το όλο θέμα, υποχρέωση έχεις ΜΟΝΟ απέναντι στο παιδάκι σου. Ακούγεται απόλυτο όμως αν το ψάξεις σε βάθος έτσι είναι. Οι γονείς σου όπια προβλήματα και να έχουν ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να μην σε φορτώνουν με αυτά.Το κατά πόσο θελεις και μπορείς εσύ να ασχοληθείς είναι δικό σου θέμα. όσο για τον άντρα σου εντάξει η υποχρέωση του να καταλαβαίνει έχει και όρια. Και ίσως αυτός ως τρίτος είναι και πιο αντικειμενικός. Δεν είναι εύκολο να το εφαρμόσεις και το λέω εκ πείρας. Και τηνπληρώνω την πείρα αυτή. Θα δεις όμως ότι όταν απομυθοποιήσεις την έννοια γονείς θα γίνεις καλύτερη εσύ και ως γονιός και ως σύζηγος.
Κουράγιο πάντως

μα αν μπορουσα να ημουν ψυχρη δεν θα ειχα παθει κ οτι εχω παθει.μου ειναι δυσκολο. πως?ωρες ωρες δεν θα ηθελα να εχω μνημες

Δεν είπα να γίνεις ψυχρή. Όταν λέω να δεις το θέμα ψυχρά εννοούσα να αποστασιοποιηθείς από τις στρεσογόννες καταστάσεις. Να αποκτήσεις ισορροπία σ\'αυτά που πρέπει και σ΄\'αυτά που μπορείς να κάνεις. Αν δεν περιποιηθείς εσύ σωστά τον εαυτό σου μην περιμένεις απ΄τους άλλους να το κάνουν, ειδικά εαν έχουν συνηθίσει να έχουν το χρόνο σου και τη βοήθειά σου δεδομένη.
Κουράγιο και καλές γιορτές

Κάνε μία λίστα με τους ρόλους που έχεις επωμιστεί, πάρε ένα μολυβάκι και σβήστους όλους εκτός από τους \"μητέρα, σύζυγος,γυναίκα\".

Με θετικές εικόνες θα εξαφανίσεις τις παλιές. Κι όσο δεν δίνεις προτεραιότητα σε σένα, όσο επιμένεις να μην τραβάς γραμμή και να μη δείχνεις τα όριά σου από φόβο, τύψεις και ψυχοπονιάρικη διάθεση, δεν θα μπορείς να χαίρεσαι τις μικρές χαρές της καθημερινότητας.

Τώρα είναι η ζωή Αρετή. Και το να ζεις το τώρα σε βάρος του χτες είναι αρετή.

Quote:

---

Originally posted by areti23
...... καθε μερα με σκοτώνουν. με γεμιζουν με τα προβληματα τους. εγω νιωθω οτι πρεπει να ειμαι εκει να τους ακουω να τα ζω .
....με τρωει το γιατι.αν νοιαζονται για μενα πως ειναι δυνατον να με κανουν χειροτερα? ποση δυναμη μπορει να κρυβει ενας ανθρωπος κ ποσες αντοχες?

---

Αρετή μου , εκτός από το να συνειδητοποιείς τους λόγους και τις αιτίες που σε πληγώνουν αναρωτήθηκες ποτέ για τους λόγους και τις αιτίες που αφήνεσαι να πληγώνεσαι ?

σκέφτηκες ποτέ ΓΙΑΤΙ νοιώθεις οτι ΠΡΕΠΕΙ \"να εισαι εκει να τους ακους να τα ζεις\" ??

Τι είναι αυτό που σε αναγκάζει να το κάνεις αυτό?
Ποιός .. \"άγραφος\" νόμος στο επιβάλει ?

Σκέφτηκες ποτέ να δεις ξεχωριστά την Αγάπη και τη συμπόνια (γιατί ναι ! και οι ίδιοι είναι σε δύσκολη θέση ..) για τους δικούς σου από την καταστροφική επίδραση που έχουν στην ζωή σου ?

Πρέπει να μπουν τα πράγματα στα ... κουτάκια τους , ξεχωριστά και ανεξάρτητα μεταξύ τους και συ να κάτσεις από απόσταση και να τα παρατηρείς για να βγάζεις συμπεράσματα ....

Μην απελπίζεσαι , αλλά πάρτο απόφαση να βάλεις τα πράγματα σε μιά τάξη και τις σχέσες σου με τους άλλλους
στη σωστή απόσταση από τη ζωή σου και το σπιτικό σου .
Και όλα αυτά χωρίς ...ενοχές , χωρίς τύψεις , χωρίς ... αυτοκατάκριση.

Η ζωή σου και των αγαπημένων σου είναι πάνω και πρώτα απ΄όλα χωρίς αυτό να σημαίνει οτι πρέπει να ΄κόψεις τους δεσμούς και τη συμπαράσταση στους γονείς σου αλλά να το κάνεις κρατώντας αποστάσεις ... ασφαλείας , και να προσέχεις να κρατάς τις ... ισορροπίες μ΄εκείνους ,τη Δική σου οικογένεια και την Προσωπική σου ζωή .

μεσα σε αυτη την κολαση μεγαλωνοντας μου περασαν οτι για να ειμαι ανθρωπος πρεπει να ειμαι εκει για να ειμαι κορη πρεπει να ειμαι εκει. οσες φορες τους το εκοψα μου το θυμιζαν. κ εγω μεσα στις τυψεις κ στο οτι ενιωθα πως δεν ειμαι καλος ανθρωπος ημουν εκει. δεν με αφηνουν να φυγω χτυπανε στην αδυναμια μου στην ευαισθησια μου. εκεινοι δεν μπορουν να με νοιωσουν να καταλαβουν? πως εκεινοι εχουν την απαιτηση να το κανω ενω αυτοι ουτε μια φορα δεν νοιαστηκαν για το πως νιωθω?