Είπα να ανοίξω κι εγώ topic

Καταρχίν γεια σε όλους. Θα ήθελα να ζητήσω τη συμβουλή σας για ένα θέμα που δεν απασχολεί εμένα αλλά ένα κοντινό μου πρόσωπο. Εδώ και αρκετό καιρό αντιμετωπίζει κρίσεις άγχους που εκδηλώνοντε με έντονα σωματικά συμπτώματα ( δύσπνοιες, αίσθημα πνιγμού, γαστρεμτερικές διατραχες). Το θέμα είναι ότι αρνήται σθεναρά να ζητήσει τη γνώμη ενό ψυχολόγου αφού έχει τη βεβαιότητα ότι το πρόβλημα είναι σωματικό, με αποτέλεσμα να έχει επισκεφθεί γιατρούς όλων των ειδικοτήτων που μας διαβεβαλιωναν ότι δεν υπάρχει οργανική βλάβη. Τι θα μπορούσα να κάνω να για πεισθεί να δει ένα ειδικό ψυχικής υγείας χωρίς να παρεξηγηθώ ( είναι έυέξαπτο άτομο). Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Καλωσόρισες! Θα μπορούσατε να ξαναπάτε σε κάποιο γιατρό και αυτός να κάνει νύξη για τυχόν ψυχολογικά αίτια. Ή με πολύ διακριτικό τρόπο να εκμαιεύσεις από το άτομο αυτό ποια πιστεύει ότι είναι η αιτία των συμπτωμάτων του. Να το ρωτήσεις γιατί άραγε όλα μαζί αυτά τα συμπτώματα το ενόχλησαν αυτήν την χρονική στιγμή? Ή να κάνεις ερώτηση του τύπου: είσαι πιεσμένος/η αυτόν τον καιρό? Χρειάζεται διπλωματία για να μην παρεξηγηθεί ο άλλος και να μη θεωρήσει ότι τον νομίζεις \"τρελό\". Δυστυχώς, για κάποιους η επίσκεψη σε ψυχολόγο σημαίνει ότι έχουν σοβαρό πρόβλημα και ντρέπονται γι\'αυτό. Το καλύτερο είναι μόνος του να το παραδεχθεί μετά από βοήθεια δική σου. Μπορεί να χρειαστεί περισσσότερο καιρό να τον πείσεις, αλλά στο τέλος θα έχει καλύτερα αποτελέσματα αν πάει με δική του θέληση.

Μagda-ps, κατ\'αρχιν σ\'ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου. Το θέμα είναι ότι όλοι οι γαιτρόι που έχει συμβουλευθεί έχουν θέσει την άποψη να δει ψυχολόγο. Δυδστυχώς το <<στίγμα>>:Βλέπω ψυχολόγο το φέρει σε μεγάλο βαθμό αυτό το άτομο. Ίσως να αρνείται καθαρά και μόνο από εγωισμό. Αυτό έχω αρχίσει να πιστεύω. Ξέχασα να αναφέρω ότι και στο παρεθόν είχε σποραδιά τέτοιες κρίσεις αλλά τώρα είναι σε έξαρση. Επίσης ανέκαθεν ήταν κατα φαντασίαν ασθενής. Το επόμενο πράγμα που σκοπέυω να κάνω είναι να βάλω σε <<δράση>> κοινούς γνωστούς που αντιμετώπιζαν τέτοιου είδους προβλήματα και θεραπέυτηκαν με τη βοήθεια ειδικών. Τι λέτε θα γίνει κάτι;

Ναι, αν εκτεθούν μπροστά του και δεν ντραπούν να αναφέρουν το πρόβλημά τους, υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει σαν κοινωνική υποστήριξη και να του δώσει τη δύναμη νά πάει σε ειδικό. Μπορεί όμως να λειτουργήσει και αντίθετα, αν καταλάβει ότι αυτά τα άτομα είναι \"κατευθυνόμενα\" μπορεί να θυμώσει και να μην πάει ποτέ σε ειδικό. Και κάτι άλλο να ξέρεις, αφού οι γιατροί το ανέφεραν και αρνείται πεισματικά να πάει, δεν έχει κανένα νόημα να τον πιέσεις. Και να πάει, δεν θα έχει κέρδος από την θεραπεία. Προυπόθεση για την επιτυχία της ψυχοθεραπείας είναι η θέληση του ίδιου του ασθενούς για θεραπεία. Ο ψυχοθεραπευτής δεν είναι χειρουργός να αφαιρέσει μια κύστη έστω και με το ζόρι. Είναι μια σχέση η ψυχοθεραπεία όπου πρέπει να πας με τη θέλησή σου, να δείξεις εμπιστοσύνη στο θεραπευτή, να του ανοιχτείς, και να προσπαθήσει να σε βοηθήσει. Καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι .

Quote:

---

Originally posted by magda-ps.
Και κάτι άλλο να ξέρεις, αφού οι γιατροί το ανέφεραν και αρνείται πεισματικά να πάει, δεν έχει κανένα νόημα να τον πιέσεις. Και να πάει, δεν θα έχει κέρδος από την θεραπεία. Προυπόθεση για την επιτυχία της ψυχοθεραπείας είναι η θέληση του ίδιου του ασθενούς για θεραπεία. Ο ψυχοθεραπευτής δεν είναι χειρουργός να αφαιρέσει μια κύστη έστω και με το ζόρι. Είναι μια σχέση η ψυχοθεραπεία όπου πρέπει να πας με τη θέλησή σου, να δείξεις εμπιστοσύνη στο θεραπευτή, να του ανοιχτείς, και να προσπαθήσει να σε βοηθήσει. Καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι .

---

Συμφωνώ απόλυτα. Αν πάει χωρίς να το θέλει, χωρίς να πιστεύει καν οτι το πρόβλημά του είναι ψυχολογικό, απλά θα χάσει την ώρα και τα χρήματά του.
Έγώ, αν ήμουν στη θέση σου, θα προσπαθούσα κατά το δυνατόν να του γνωστοποιήσω την άποψή μου χωρίς όμως να του την επιβάλω. Θα διαχώριζα δηλαδή τη θέση μου από τη δική του, και θα σεβόμουν και τις δυο απόψεις, τη δική μου και τη δική του. Από κει και πέρα, θα του στεκόμουν με όποιο τρόπο δεχόταν να του σταθώ.