Καλησπέρα σας! Είχα βγει από ένα δύσκολο και μακροχρόνιο γάμο και βρήκα παρηγοριά σε έναν άνθρωπο που έδειχνε να με καταλαβαίνει και να με θέλει στη ζωή του.Ο άνθρωπος αυτός,παραπληγικός μεν,αυτοεξυπηρετούμενος δε,δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από κάποιον ''υγιή''.Έτσι αρχικά φαινόταν..Από την πρώτη στιγμή η μάνα του έδειχνε μια μη φυσιολογική συμπεριφορά.Θεωρούσα πως ύψωνε ένα τείχος προστασίας απέναντι σε οτιδήποτε άγνωστο και ήταν φανερή η αντικοινωνικότητά της,καθώς μεγάλη εντύπωση μου έκανε η μυστικοπάθεια που ήταν κοινή και στους δύο.Από την άλλη, εγώ με εκείνον είχαμε πολλά κοινά,χόμπυ,παρέες και περνούσαμε καλά.Είχε βέβαια κι ένα μεγάλο ελάττωμα εκτός από τη μάνα του,που τα κατέστρεφε όλα τα θετικά.Οδηγούσε γρήγορα κι επικίνδυνα σε σημείο που εισπράτταμε μόνο βρισιές στο δρόμο.Με μόνιμο άγχος εγώ μέχρι να επιστρέψω σώα στο σπίτι.Γνώριζα ότι είχε συχνά ατυχήματα στο παρελθον,δικαστήρια,χωρίς φυσικά λεπτομέρειες..Έβλεπα ότι απολάμβανε να εκθέτει τον εαυτό του σε κινδύνους,αλλά εγώ τι έφταιγα? Προσπαθούσα με συζήτηση να καταλάβει πως νιώθω κάθε φορά που έμπαινα στο αυτοκίνητο,άλλοτε τον παρατούσα σε κάποιο φανάρι και γυρνούσα μόνη..Άσκοπα,δεν τον ενδιέφερα πραγματικά όπως τελικά φάνηκε.Κάποια μέρα κόντεψε να σκοτώσει έναν άνθρωπο πάνω σε μηχανάκι,το συζήτησα και με τη μάνα του κι αυτή ούτε λίγο ,ούτε πολύ τον δικαιολόγησε..Δεν δημιουργούσε μέχρι τότε σοβαρά προβλήματα στη σχέση μας η μάνα του,μέχρι που αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε μετά από δύο χρόνια.Δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία και ούτε απάντησα ( πολύ κακώς),όταν γύρισε με παράπονο και είπε: ''Δεν περίμενα ποτέ ότι θα μου έφευγε ο γιος μου..μα γιατί? Δεν τον φρόντιζα,δεν του μαγείρευα καλά?..."Προφανώς τον είχε για ανίκανο αφού είχε φροντίσει να τον ''ευνουχίσει'' για τα καλά.Του έκανε έλεγχο για τα πάντα,τι θα φορέσει,πως θα κουρευτεί,στην τσέπη του,στα πάντα όλα!!! Έμπαινε μέσα στο σπίτι μου και έφερνε την αναστάτωση με τις προσβολές της προς εμένα ( τι μαγείρεψα,πώς το μαγείρεψα,γιατί τα νύχια των ποδιών του δεν έχουν κοπεί,γιατί ο γιος της έκανε κοιλίτσα,γιατί είχε μια γρατσουνιά,πώς έγινε..και χιλιάδες άλλα! Εγώ σαν την ηλίθια,αντί να την πετάξω έξω από το σπίτι μου,της έδινα και εξηγήσεις,ότι όντως είχα σκοπό να του κόψω τα νύχια,ότι ο γάτος τον γρατσούνισε πάνω στο παιχνίδι..και ότι τέλος πάντων ίσχυε.Η ανταγωνιστικότητά της είχε χτυπήσει κόκκινο! Τους φερόμουν με τον καλύτερο τρόπο,με υπομονή,τους φρόντισα όταν χρειάστηκε καλύτερα κι από νοσοκόμα,και βεβαίως άκουσα και το ευχαριστώ..Εδώ κάπου πρέπει να σκιαγραφήσω το πορτρέτο της μητέρας.Μέσα σε λίγες λέξεις θα μπορούσες να τη χαρακτηρίσεις υστερική,μανιακή,αρνητική & κακόβουλη.Μια γυναίκα ψυχωτική που προσπαθεί να κρατήσει τη νεότητα για πάντα.Μόλις 16 χρόνια είναι η διαφορά ηλικίας με το γιο της,παντρεύτηκε έναν άνθρωπο ( που όπως ισχυρίζεται) δεν ήξερε ότι είχε τη νόσο του Χάντιγκτον,έκανε το παιδί,άρχισαν τα σοβαρά προβλήματα λόγω της νόσου,τον έβαλαν σε μια κλινική μέχρι το θάνατό του.Προφανώς μέσα σε αυτά που μου έκρυβε ήταν ότι και ο γιος της έχει αυτή τη νόσο..Όχι ότι θα άλλαζε κάτι,ήμουν αποφασισμένη να μείνω μαζί του ότι κι αν σημαίνει αυτό..Ο γιός της και υποτιθέμενος σύντροφός μου,την ακολουθούσε και συμφωνούσε μαζί της στα πάντα,όποτε ήθελε τον τραβούσε μαζί της σαν το δεύτερο σκυλάκι της,δεν είχε γνώμη,δεν είχε άποψη.Σχεδόν καθημερινές οι επισκέψεις της,αρκούταν να πάρει το γιο της και να ανακοινώσει απλά ότι θα περάσει,χωρίς να ερωτηθώ από κανέναν,το περιεχόμενο των συζητήσεών της ήταν μόνο κατηγόριες & κακίες για τους πάντες που έχουν την ατυχία να συναναστρέφονται μαζί της( φίλες,συνάδελφοι,γείτονες) και εντολές-διαταγές προς εμάς.Και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας και νύχτας που δεν μπορούσε να είναι εδώ,απασχολούσε μόνιμα το γιο της μέσω online chat.Ο γιος όχι μόνο δεν είχε κανένα πρόβλημα αλλά έδειχνε να το απολαμβάνει κιόλας.Σε κάποιους από τους πολυάριθμους τσακωμούς μας,παραδεχόταν ότι ήταν καταπιεστική και θα της ζητούσε να γίνει διακριτική.Δεν νομίζω να το εννοούσε καν γιατί όπως φαίνεται γινόταν το αντίθετο,όλο και πιο κοντά,έβγαιναν δήθεν για δουλειές
κι ερχόταν νευρικός και αλλαγμένος..Στα 5 χρόνια συνολικής σχέσης και στα 3 τελευταία χρόνια συγκατοίκησης,δεν μου ανέφερε το ακριβές ποσό του επιδόματος αναπηρίας και βενζίνης που έπαιρνε,τα περιουσιακά τους,λες και ήμουν μία ξένη,ενώ εγώ ήμουν ανοιχτό βιβλίο αφού τον θεωρούσα δικό μου άνθρωπο.Προφανώς τον ήλεγχε και τον είχε''προγραμματίσει'' τι να λέει και τι να κρύβει,αλλά ο μοναδικός υπεύθυνος ήταν εκείνος που καθόταν σαν θεατής και έβλεπε σαν ταινία τη ζωή του μιας και δεν αποφάσιζε ο ίδιος το σενάριο..Ο επίλογος αυτής της ταινίας ήταν θεαματικός.Σαν τους κλέφτες ένα πρωινό που ήμουν στη δουλειά,ήρθε αυτή και μάζεψαν τα πράγματά του και όταν επέστρεψα βρήκα το ..κενό.Μετά από τέσσερις μέρες με πήρε αυτός τηλέφωνο και είπε ότι θα πληρώσει κάποιο λογαριασμό,αφού είχα ενοίκιο και δυο λογαριασμούς μεγάλους,απλήρωτους πάνω από το κεφάλι μου. Αυτή πήρε αυτό που ήθελε πάντα πίσω κι αυτός εκείνο που του άξιζε..Εγώ πήρα πίσω την ηρεμία μου κι ένα καλό μάθημα.Να μην εμπιστευτώ ποτέ ξανά..
