Πρωτόγνωρη απόρριψη από φίλο.
Καλησπέρα! Φαντάζομαι ότι αν έχετε πάρει χαμπάρι από τις απαντήσεις και τις προηγούμενες αναρτήσεις μου, θα έχετε καταλάβει ότι είμαι bisexual. Η σεξουαλική μου ταυτότητα γενικά δεν είναι κάτι για το οποίο ντρέπομαι, δεν είχα ποτέ πρόβλημα να το παραδεχτώ - ευτυχώς λόγω σχετικά προοδευτικού οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος - και δε με εμπόδισε να έχω φίλους καρδιακούς που καθόλου δεν τους νοιάζει "τι κανω στο κρεβάτι μου" που λέμε.
Όπως έχω ξαναπεί, τον τελευταίο χρόνο ζω στο εξωτερικό, γι' αυτό τώρα που ήρθα στην Ελλάδα για διακοπές θέλησα να βρεθώ με φίλους που είχα να τους δω καιρό, για να μάθω τα νέα τους και τα σχετικά. Το πρόβλημα πρόκυψε σήμερα το πρωί, όταν συνάντησα έναν παιδικό μου φίλο που αδημονούσα να συναντήσω γιατί είχα πολλά, πάρα πολλά χρόνια να τον δω. Κάποια στιγμή κι ενώ μιλούσαμε κανα τρίωρο λέγοντας τα νέα... δεκαετιών (σχεδόν δύο δεκαετιών για την ακρίβεια...!!!), του είπα για τις παλιές μου σχέσεις. Υπόψιν ότι έγω έχω κάνει 3 σοβαρούς δεσμούς, έναν με άντρα και δύο με γυναίκες. Κι ενώ ποτέ μα ποτέ δεν αντιμετώπισα κανένα θέμα με αυτό, ξαφνικά συνειδητοποιήσα πώς είναι ο άλλος να είναι φοβικός απέναντι στη διαφορετικότητα.
Είδα ότι σοκαρίστηκε - πράγμα που το περίμενα - αλλά αυτό που ακολούθησε σόκαρε λίγο και μενα. Προσπαθώντας να τον "καθησυχάσω" κυρίως με αστεία γιατί έτσι είναι κι ο τρόπος μου κιόλας, ξαφνικά θύμωσε, λέγοντας μου ότι καλύτερα να μην είχε γίνει ποτέ αυτή η συνάντηση και ότι "με αδερφές δε θέλει να μιλάει". Διατηρώντας παρόλα αυτά την ψυχραιμία μου - κι επειδή ξέρω ότι ο κόσμος δεν μπορεί να κατανοήσει την αμφιφυλοφιλία ακριβώς όπως μπορεί να αντιληφθεί την ετερο και ομοφυλοφιλία - προσπάθησα να του εξηγήσω τι ακριβώς σημαίνει αυτό.
Τελικά εισέπραξα μια απαξίωση και ένα βρισίδι που ήταν όλο δικό μου και σηκώθηκε κι έφυγε.
Δε με πείραξε η συμπεριφορά του έχω να σας πω, γιατί ξέρω και από άλλες περιπτώσεις ότι μερικοί άνθρωποι απλώς δεν έχουν ούτε τη διάθεση ούτε το μυαλό να καταλαβουν. Με πείραξε κυρίως που δεν μπήκε καν στον κόπο να το παραμερίσει, έστω και τυπικά, και να επικεντρωθεί λίγο στη φιλία μας, που όπως και να το κάνεις όταν έχεις κοινά βιώματα ειδικά από την παιδική ηλικία είναι άσχημο να τα πετάς γιατί απλά φοβάσαι.