η ιστορία μου...

καλησπέρα!
αποφάσισα να γράψω και εγώ μιας και έχω διάβαση όλο το φόρουμ. ο λόγος που γράφω την ιστορία μου είναι γιατί όταν ήμουν χάλια διαβάζοντας της δικές σας έπαιρνα κουράγιο και θεωρώ ότι η δικιά μου θα δόση κουράγιο σε κάποιο άλλο παιδί όταν θα το χρειάζεται. επίσης συγνώμη για τα ορθογραφικά αλλά έχω δυσλεξία.

η ιστορία μου ξεκινάει πριν 13 χρόνια όπου πιεζόμενη από κατάστασης έκανα το πρώτο επεισόδιο με ακουστικές παραίσθησης. ευτυχώς το κατάλαβα εγκερά ότι αυτό που άκουγα δεν προερχόταν από απέξω και προσπάθησα να το μαζέψω μόνη μου, μην ξέροντας ότι αυτό είναι ασθένεια νόμιζα ότι μόνο εγώ στο κόσμο το είχα. μετά από 2-3 βδομάδες μου πέρασαν όλα, δεν είχα τίποτα και εστί το ξέχασα. μετά από κάποιους μήνες είχα κάποιες ακουστικές αλλά κρατούσαν 1-2 λεπτά και σταματούσαν και εστί συνέχισε η ζωή μου κανονικά.

μετά από 5 χρόνια σε μια δύσκολη οικογενειακή στιγμή ξανά άρχισαν η ακουστικές αλλά αυτήν την φορά δεν σταματούσαν με τίποτα είχα μάθη από την προηγούμενη εμπειρία μου ότι σταματούσαν η ακουστικές όταν έβαζα μουσική και προσπαθούσα συνέχεια να ακούω μουσική αλλά η ακουστικές δυνάμωναν συνέχεια άκουγα βρισιές και διάφορα. ώσπου δεν άντεξε μίλησα στην μητέρα μου και απευθυνθήκαμε και ψυχίατρο. για κακή μου τύχη η ψυχίατρος που πήγα παρότι πολύ γνωστή στην περιοχή μου ήταν άσχετη από το θέμα. μου έδωσε ατάραξ και μου είπε ότι ήταν από το πολύ άγχος ότι θα το είχα όλοι μου την ζωή όταν ανχωνομε και ότι το μόνο που θα χριζόταν να κάνω θα ήταν να περνώ ατάραξ ώσπου να σταματήσει. εγώ το πήρα αλλά αμέσως οι οικογένεια μου αλλάξανε στάση (βελτιώθηκε η κατάσταση στο σπίτι) και μου ξανά πέρασαν τα συμπτώματα μέσα σε 2 βδομάδες περίπου αφότου είχα επισκεφτεί την γιατρό. και εστί θεώρησα ότι αυτό ήταν και σταμάτησα να του δίνω σημασία.

στην συνεχεία ήρθε ο κατακλυσμός. μετά από 5 χρόνια για προσωπικούς λόγους (δυσκολίες στην δουλια και αισθηματικά ) κάνω ένα μεγάλο ξέσπασμα με πολύ αλκοόλ και κλάμα και εκεί αρχίζουν η παραίσθησης ακουστικές, εσφιτηριακίες (οπτικές δεν είχα) δεν καταλαβαίνω τίποτα αυτήν την φορά είχα έντονο διωκτικό παραλήρημα και όλο τον συνφερτο και καταλήγω στο νοσοκομείο όπου νοσηλευτικά μετά από δικιά μου υπογραφή ( μου είπαν οι γιατροί που με πήγαν και είδα - εγώ τους πέρασα για αστυνομικούς - ότι ο μόνος τρόπος για να γλιτώσω από τους κατασκόπους που με παρακολουθούσαν ήταν να μπω μέσα) και γενικά γίναν πολλά παρατράγουδα που όλοι λίγο πολύ τα έχετε πέραση.

πέφτω πάλι σε λάθος γιατρό με φλομώνει στο αλοπερίντιν και συνάρχομε από μόνη μου σε μια βδομάδα ζητάνε να με βγάλουν από εκεί εγώ δεν θέλω να φύγω γιατί φοβάμαι πλέον την ασθένεια ( είχα κατατρομάξει από αυτό που πέρασα). με τα πολλά σε τρις βδομάδες μου δίνουν εξιτήριο αφού ενδιάμεσα είχα κάνει άλλοι μια μικρή υποτροπή μέσα στο νοσοκομείο.

σε λίγες μέρες αρχίζω να έχω σημάδια κατάθλιψης και αυτοκτονικού εϊδεασμού με έβλεπε ψυχολόγος από την ημέρα που βγήκα. πάω σε άλλη γιατρό νοκομιακή αυτήν την φορά μου δίνη αντικαταθλιπτικό και μου λέει ότι ότι όσο πιο σύντομα μπορούμε ότι θα αλλάξουμε το αλοπερίντιν. εντέλει πέρασα 8 μήνες με αυτό το κωλοφαρμακο.στην συνέχεια πήρα ρισπένταλ και αυτό περνώ ακόμα δεν έχω καμία παρενέργεια με αυτό το φάρμακο και κάνω ενέσιμο 50μγ. από την μέρα που το πήρα άλλαξε όλοι μου η ζωή πλέον το μόνο που μου είχε μίνι είναι κάποιες ανάμνησης άσχημες και φόβος μην καμία φορά δεν θέλω να πάρω το φάρμακο μου και ξανά περάσω τα ίδια. από συμπτώματα έχω μια φορά το μήνα κάνα ελαύρι στιγμιαιο εσφιτηριακό μικρό και όλα τα αλλά έχουν πέραση. οι γιατροί μου λένε ότι είμαι ασυμπτωματική. ( πέρασαν σταδιακά όλα)
η ζωή μου είναι φυσιολογικότατη δουλεύω κανονικά έχω την σχέση μου και συνεχίζω την ζωή μου κανονικά. έχουν πέραση 2,5 χρόνια από τότε που βγήκα από το νοσοκομιο.

αλλά αυτό το πέτυχα με απόλυτη συνεργασία με τους γιατρούς και θα τους ευχαριστώ πάντα. βάζαμε κάθε βδομάδα μικρούς στόχους και εγώ έπρεπε να τους καταφέρω και εντελή τους κατάφερνα. έχω κερδίσει την ζωή μου πίσω και ελπίζω να συνεχίσω εστί.
θα συνεχίσω να βλέπω ψυχίατρο και ψυχολόγο σε όλοι μου την ζωή.
και κάτι τελευταίο που μου λέει η γιατρός μου "και εγώ έχω πίεση και αν δεν πάρω το φάρμακο μου θα πάω, αν με προλάβουν στο νοσοκομείο διαφορετικά θα πεθάνω εστί και εσύ άμα δεν πάρεις το φάρμακο σου στο νοσοκομείο θα πας μόνο που εσύ δεν κινδυνέβεις να πεθάνεις".

αυτό το φόρουμ μου έδωσε πολύ κουράγιο όταν το χρειαζόμουνα και σας ευχαριστώ για αυτό.

Σε ευχαριστούμε για την ιστορία σου που αποπνέει μια αισιοδοξία στο τέλος!!Εύχομαι να συνεχίσεις έτσι να το παλεύεις και να τοποθετείς στόχους μη δεχόμενη να σε αυτοπεριορίσει η πάθηση.Νομίζω όλοι έχουμε δικαίωμα να ονειρευόμαστε και να πορευόμαστε προς τον ανήφορο της ζωής με αγώνα και όχι παραίτηση.Να είσαι καλά!!

Mπορείς να μας πεις πόσο καιρό είσαι ασυμπτωματική και πόσα χρόνια πέρασαν από την τελευταία σου υποτροπή;;

μπραβο Μελιτα,
ετσι να εισαι παντα.

Το κλειδι ειναι να μη δουλευει το μυαλο μας πολυ και να μη το κουραζουμε.

Να μη μιζεριαζουμε αλλα να περναμε ευχαριστα οσο μπορουμε και να μην αυτοστιγματιζομαστε και να μη ζηταμε απο τον εαυτο μας πραγματα που δε θελει ή δε μπορει να κανει και να μην αυτοενοχοποιουμαστε για λαθη αλλων.

Το Risperdal ειναι πολυ καλο φαρμακο οντως. Το παιρνω και εγω εδω και χρονια σε χαπια και ειναι πολυ αποτελεσματικο και σχετικα καλα ανεκτο.

@Μelita Να πω επίσης πως η δόση που παίρνεις είναι μικρή...αν δεν κάνω λάθος βγαίνει 1,5 mg την ημέρα.Αυτό είναι πολύ καλό γιατί ελαχιστοποιεί τις παρενέργειες και στο θέμα λειτουργικότητας σε διευκολύνει.

@serios 2,5 χρόνια από την υποτροπή που με έφτασε νοσοκομείο και δεν έχω ξανά κάνει από τότε κάτι. είμαι νέα στο κλαμπ :)2 χρόνια και κάτι άσηπτοματική. η δόση είναι 7.5 mg την μέρα (κάθε 15 μέρες μια 50mg) και θα κατέβη σε 2,5 χρόνια σε δόση συντήρησης μου έχουνε πει ότι θα καταλήξω με μια 35mg το μήνα και για 15μέρες δεν θα περνώ φάρμακο εκτός αν ως τότε έχει βγει η ινβεγα η τρίμηνη και με γυρίσει η γιατρός σε αυτό αν και δεν θέλω να το διακινδυνέψω είδα και έπαθα με το αλοπερίντιν

Τελικά τι διάγνωση σου βγάλανε οι γιατροί; Ψύχωση; Σε ευχαριστούμε για την ιστορία σου. Είσαι πολύ γενναίο κορίτσι που δεν το βάζει κάτω εύκολα.;)

@ δελφίνι μου είπαν ότι διάγνωση μπορεί να κάνει και 10χρόνια για να βγει προς το πάρων μου είπανε ότι είναι ψύχωση με συναισθηματικά στοιχεία. λένε ότι μετά από 10χρόνια συμπτωμάτων έκανα ένα full ψυχωτικό επεισόδιο.

@melita το invega είναι το νέο Risperdal.Εγώ σε αλλαγή φαρμάκου θα φοβόμουν για το αν με πιάσει.Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ρωτήσεις τον γιατρό σου.Το ότι είναι στην ουσία το ίδιο φάρμακο με λιγότερες παρενέργειες ίσως να μη σου προξενήσει κάποιο πρόβλημα.Και εγώ invega παίρνω και πριν την υποτροπή που είχα έπαιρνα Risperdal,μετά από κάποιες δοκιμές με zyprexa κατέληξα σε αυτό κ μπορώ να πω πως είμαι αρκετά καλά.
Το ότι δουλεύεις σ'αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα δείχνει ότι μπαίνεις κ πάλι στην φυσιολογική πορεία των πραγμάτων.Προσωπικά τα πάω θετικά αλλά για δουλειά ακόμα έχω ανασφάλεια γιατί δεν δοκιμάστηκα σε κάτι στο παρελθόν.Και εγώ είμαι επίσης 2,5 χρόνια από την τελευταία υποτροπή και ήταν το πρώτο φουλ ψυχωσικό επεισόδιο.

Serios μην φοβάσαι!! ξεκίνα απλά να κανείς δουλειά μια ώρα την ημέρα στο σπίτι γράψε ένα βιβλίο εγώ στην άρχει έβγαζα με το ζόρι την μια ώρα μετά έβγαζα με το ζόρι της δύο και πάει λέγοντας το αύξανα σταδιακά και σταματούσα όταν κουραζόμουν έκανα πολλά διαλύματα τώρα μετά από 2 χρόνια βγάζω full 8 ώρες και δουλεύω κανονικά βεβαία υποχρεωτικό για το 8ωρο είναι να πηγαίνεις βόλτα κάθε μέρα για να ξεκουράζετε ο εγκέφαλος και να αλλάζεις παράστασης εγώ πάω βόλτα 2 ώρες την μέρα. άμα έχεις πιάσει το 8ωρο δεν θα σε φοβίζει μετά την δουλειά θα ξέρεις ότι μπορείς . Απλά θέλει υπομονή και επιμονή.

Συμφωνώ,έτσι είναι,θέλει υπομονή και επιμονή...προς το παρόν δουλεύω το πολύ 4 ώρες στο μαγαζί του πατέρα μου.Δεν κάνω κάτι δύσκολο απλά τους βοηθάω και περνάει η ώρα μου...και απο κοινωνικοποίηση είμαι αρκετά καλά...βγαίνω σχεδόν κάθε μέρα όταν έχω παρέα..!!Το ότι μου έφυγαν τα αρνητικά πιστεύω είναι πολύ θετικό..δεν άντεχα την επιπέδωση συναισθήματος που είχα,με έκανε να αισθάνομαι χειρότερος από ζώο,ούτε το μειωμένο κίνητρο.Τώρα τα πράγματα τα βλέπω πιο θετικά κ πιστεύω ότι μπορώ να βγω κ γω νικητής.

μπράβο serio!!!