Δεν βλεπω το νοημα

καλησπερα σας. εχω ξαναγραψει στο παρελθον αλλα παει πολυς καιρος που εχω να σας μιλησω και αυτο επειδη νομιζα πως ολα ηταν υποφερτα στην ζωη μου... η αληθεια ειναι οτι δεν βλεπω το νοημα... καποιες φορες το βλεπω, αλλα συνηθως ειναι πολυ μακρια. δεν αντεχω την ζωη μου... ολοι στο τελος ειμαστε μονοι, τα περναμε μονοι μας και ποναμε μονοι μας. οσο και να θελουν να μας σταθουν δεν γινεται... ειναι ανωφελο.ειμαι 27 χρονων, σημερα τα κλεινω... εχω μια περιορισμενη ζωη λογο καποιων οικογενειακων συνθηκων και δεν μπορω σαν ολους τους ανθρωπους να σηκωθω και να φυγω, αν και ενας Θεος ξερει ποσο το εχω αναγκη γιατι αλλιως θα τρελλαθω... εχω κανει δυο σοβαρες σχεσεις στην ζωη μου και οι δυο με ασχημο τελος. ειδικα η τελευταια. ενας συντροφος που πιστευα οτι θα τον ειχα μια ζωη, αυτο ηθελα... ενας συντροφος που πραγματικα μου προσφερε τα παντα απλοχερα.. καλα και κακα. ενας συντροφος που ηθελε τοσο πολυ να με ευχαριστησει, που με πηγαινε ολο ταξιδια, μου επαιρνε ολο δωρα, ολο εκπληξεις, πολλες φορες συμπαρασταση και γενικα εδειχνε να με αγαπαει... ενας αντρας που παραλληλα με ολα αυτα με απατουσε συστηματικα και ειχα δειγματα αλλα τον συγχωρεσα και του εδωσα μια ακομα ευκαιρια ακομα και που ενας Θεος ξερει ποσο με πονεσε και μου στοιχησε... ενας αντρας που εκλεψε και χρηματα απο εμενα, τον συγχωρεσα και για αυτο.. ειμαι ισως πολυ καλοπιστη, τι να πω... ενας αντρας που μου ελεγε γενικα ψεμματα, σε σημειο που να νιωθω υποτιμημενη νοητικα... που ειναι η τομη σε ολα αυτα τα χαρακτηριστικα? χωρισαμε πριν 2 μηνες... με πολιορκησε πολυ, με κυνηγησε αλλα δεν αντεχω αλλο, ουτε μαζι του ουτε μακρια του και ποναω. μου ειπε οτι δεν μπορει να περιμενει αλλο για μενα και προχωραει με αλλη κοπελα... τοσο ευκολα? δεν καταλαβαινω... οι ανθρωποι τελικα ειναι τα ζωα. πως να εμπιστευτεις ξανα? πως να προχωρησεις? δεν εχω τιποτα, μονο φιλους που και αυτοι οσο και να με αγαπανε δεν νιωθω παρηγορια. μεχρι ποτε θα κλαιω για μια τετοια κατασταση? δεν αξιζει αλλα δεν μπορω να το ελεγξω. και η δουλεια μου ειναι μπερδεμενη... ουτε εκει δεν εχω καταληξη, δεν εχω καταληξη τι θελω. γενικα δεν μπορω να παρω και την παραμικρη αποφαση. ουτε σε ενα εστιατοριο τι να φαω... τι να περιμενω? που να ελπισω? που να στηριχτω? οικογενεια που με δεσμευει? δεν μπορω να φυγω.... σχεση κατεστραμενη? μονη ειμαι και πληγωμενη... βαρεθηκα να κλαιω... ποιο το νοημα? σε πληγωνουν, σε καταστρεφουν και μετα συνεχιζουν την ζωη τους... εγω τι κανω? πως συνεχιζω? νιωθω εγκλωβισμενη... πνιγομε! νιωθω αβοηθητη, ουτε την ιδια μου την ζωη δεν μπορω να ζησω... φοβαμαι οτι την οικογενεια που τοσο αγαπαω μην αρχισω να την μισω για το πως "εκμεταλευονται" την ευαισθησια μου να κραταω ισορροπιες και αρμονια οσο γινεται... να βοηθαω σε μια οικογενεια που ο πατερας δουλευει στο εξωτερικο, η μητερα ειχε καταθλιψη και ειναι επιρρεπεις να ξανακυλησει, με μια αδελφη που δουλευει στο εξωτερικο και φτιαχνει την ζωη της και καλα κανει και με εναν αδελφο με νοητικη καθηστερηση. εγω τελικα τι θα κανω με την ζωη μου? γεννηθηκα με αυτοσκοπο να θυσιαστω σε μια τετοια κατασταση? πως να δω την ζωη μου... δεν αντεχω και δεν βλεπω το νοημα.

Quote:

---

Originally posted by aval
...ενας συντροφος που πιστευα οτι θα τον ειχα μια ζωη, ......
...και γενικα εδειχνε να με αγαπαει...
...που παραλληλα με ..με απατουσε συστηματικα
...αλλα τον συγχωρεσα και του εδωσα μια ακομα ευκαιρια ακομα
...και που ενας Θεος ξερει ποσο με πονεσε και μου στοιχησε
...ενας αντρας που εκλεψε και χρηματα απο εμενα,
...τον συγχωρεσα και για αυτο..
...ειμαι ισως πολυ καλοπιστη,
...ενας αντρας που μου ελεγε γενικα ψεμματα,
...σε σημειο που να νιωθω υποτιμημενη νοητικα...
...αλλα δεν αντεχω αλλο, ουτε μαζι του ουτε μακρια του και ποναω.
...και η δουλεια μου ειναι μπερδεμενη
...ουτε εκει δεν εχω καταληξη, δεν εχω καταληξη τι θελω.
...γενικα δεν μπορω να παρω και την παραμικρη αποφαση.
...την οικογενεια που τοσο αγαπαω μην αρχισω να την μισω για το πως \"εκμεταλευονται\" την ευαισθησια μου
...να κραταω ισορροπιες και αρμονια οσο γινεται...
...να βοηθαω σε μια οικογενεια που ο πατερας δουλευει στο εξωτερικο,
...η μητερα ειχε καταθλιψη και ειναι επιρρεπεις να ξανακυλησει,
...με μια αδελφη που δουλευει στο εξωτερικο και φτιαχνει την ζωη της και καλα κανει
...και με εναν αδελφο με νοητικη καθηστερηση.

...εγω τελικα τι θα κανω με την ζωη μου?
...γεννηθηκα με αυτοσκοπο να θυσιαστω σε μια τετοια κατασταση?
...πως να δω την ζωη μου...?
...

---

... πολλά \"νήματα μπερδεμένα στο κουβάρι\" σου aval .. !

Εξωτερικοί παράγοντες που επηρεάζουν και μπλοκάρουν τη ζωή σου .. Οικογένεια, σχέσεις, δουλειά ... και εσύ μοιάζεις να είσαι στη μέση μπερδεμένη και ανίσχυρη να κόψης αυτό κουβάρι σαν \"γόρδιο δεσμό\" και ν΄ απαλλαγείς ...
Όσο και να μη θέλουμε (ή να μη μπορούμε να το παραδεχτούμε) όλα αυτά με το πέρασμα του χρόνου και σε συνάρτηση με την ένταση και τη συχνότητα που τα βιώνουμε , σωρεύουν μέσα μας ΘΥΜΟ και αγανάκτηση και τελικά ... ΠΟΝΟ που οδηγούν σε λάθος επιλογές, σε λάθος σχέσεις εξάρτησης, σε ανασφάλειες και τελικά σε απόγνωση , σε παραίτηση, σε κατάθλιψη ....

Κι εγώ το παλεύω και σε νοιώθω !!!
Μάλιστα πολύ συχνά με παίρνει από κάτω και τα μηδενίζω όλα και φτου κι απ΄ την αρχή ...
Με βασανίζει κι εμένα αυτή η .. απουσία νοήματος όπως ακριβώς λες κι εσύ ...
Το ΘΕΤΙΚΟ όμως σ΄ όλα αυτά -κι αυτό προσεξέ το !!!- είναι το ότι το να φτάνεις να απαριθμείς και να ονοματίζεις τα ...νήματα του κουβαριού σου ένα-ένα όπως κάνεις πιο πάνω αυτό από ΜΟΝΟ του έχει ΝΟΗΜΑ !
και ίσως είναι μια καλή αρχή για βρεις το ΝΟΗΜΑ της ζωή σου ..
Να βρεις τη ΖΩΗ σου ξεμπερδεύοντας όλο αυτό το ... κουβάρι .
Χρειάζεται μέθοδος, συνέπεια και ΚΟΥΡΑΓΙΟ ...
(Τα λέω για να τ΄ ακούω -μάλλον να τα .. διαβάζω- κι εγώ)
Άλλοι ίσως τα καταφέρνουν μόνοι τους , άλλοι (οι περισσότεροι) ζητούν βοήθεια από κάποιο ειδικό που κατέχει τη ... μέθοδο και την ασκεί με συνέπεια ...Εσύ επιλέγεις ..
Αλλά ΠΡΕΠΕΙ να κινηθείς είτε μόνη σου είτε με ειδικό ...
Δουλεψέ το ... και μη τ΄ αφήσεις !
Αυτό είναι το ΝΟΗΜΑ ...

Καλό κουράγιο aval !

κατ αρχας χρονια σου πολλα και πιο ηρεμα...του χρονου τα χριστουγεννα θα ναι καλυτερα.. μην ξεχνας πως ολοι σχεδον εδω μεσα εχουμε τετοιους προβληματισμους, οσον αφορα το νοημα των πραγματων...

οχι , δεν γεννηθηκες με αυτοσκοπο αυτην την κατασταση οπως λες κ εσυ - αλλα πιστευω θα ερθει η ωρα που ,χωρις να απορριψεις εντελως την κατασταση, θα καταφερεις να συνεχισεις τη ζωη σ και να μη σε βαραινει τοσο πολυ..

διαβαζοντας την ιστορια σ \"απ εξω\" προφανως το πρωτο που μου ερχεται στο μυαλο ειναι μακρια απο αυτον τον ανθρωπο - οσο ασχημα και αν αισθανεσαι μακρια του, πιστευω ετσι οπως τον περιγραφεις αν συνεχισεις να κυλας την καθημερινοτητα σ μαζι του θα απογοητευτεις περισσοτερο..

αυτα σα μια μικρη συμβουλη...καλα χριστουγεννα :-)

Ο αδελφός σου με την νοητική στέρηση θα χρειαστεί να έχει κάποιον δίπλα του για μια ζωή. Μπορεί να αισθάνεσαι πίεση από αυτό. Καλό είναι να βρεις μια ισορροπία μεταξύ να τα γράψεις όλα και να θυσιάσεις τα πάντα. Δεν είναι εύκολο και το ξέρω από φίλη μου που βρίσκεται σε ανάλογη περίπτωση με σένα. Υπάρχει πάντως λύση. Πάντα υπάρχει.

Aval, μήπως πρέπει να σταματήσεις να βλέπεις τον εαυτό σου σαν θύμα; Επέλεξες η ίδια να χωρίσεις από έναν άνθρωπο που σε κορόιδευε. Μπράβο σου και καλά έκανες. Έκανες κάτι για το καλό του εαυτού σου. Μάλλον θα έπρεπε να το έχεις κάνει νωρίτερα αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Τι να κάνουμε, στο δρόμο μας δε θα τυχαίνουν πάντα σωστοί άνθρωποι. Είναι δική μας δουλειά να τους αναγνωρίσουμε και να τους απομακρύνουμε όσο γρηγορότερα γίνεται. Δε μπορούμε να περιμένουμε από κανέναν άλλο να μας σώσει, οι ίδιοι σώζουμε τους εαυτούς μας.
Κάποια στιγμή θα γνωρίσεις κάποιον σωστό, θα τον αναγνωρίσεις και με τη στάση σου δε θα επιτρέψεις ποτέ να σε εκμεταλλευτεί.

Όσο για τα υπόλοιπα που συμβαίνουν στη ζωή σου πάλι θα πρέπει να σκεφτείς αν σου αρέσει να είσαι το θύμα. Αν δε σου αρέσει η κατάσταση, άλλαξέ τη. Αν πεις από μόνη σου ότι θέλω και ενδιαφέρομαι να βοηθήσω την οικογένειά μου, τότε είναι επιλογή σου και σταμάτα να νιώθεις άσχημα για αυτό, θα είναι η επιλογή σου. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να σε πιέσει να κάνεις κάτι που δε θέλεις, ακόμα κι αν είναι οι γονείς σου. Δε γεννήθηκες για να τους υπηρετείς, έχεις το δικό σου δρόμο.

Εγώ πάντως γνωρίζω περίπτωση ατόμου με νοητική υστέρηση που οι γονείς του έχουν φροντίσει να μην είναι βάρος στα αδέλφια του. Του έχουν εξασφαλίσει ένα εισόδημα και όταν θα πεθάνει και η μητέρα του θα πάει σε ίδρυμα όπου θα έχει τη δική του ζωή.

Aval καλησπέρα σου και Χρόνια σου Πολλά. Σου εύχομαι το καλύτερο για το 2008 (εξάλλου είναι και η χρονιά μας καθότι αιγόκεροι;)). Δεν ξέρω κατά πόσο θα σε βοηθήσω γιατί εγώ διανύω μια περίοδο κρίσεων πανικού αλλά πέρασα από τη δική σου θέση πριν πολλά χρόνια και μάλιστα μπλέχτηκα και σε γάμο που κατέληξε σε διαζύγιο. Είσαι δέκα χρόνια νεώτερή μου και είσαι πολύ νέα για να σκέφτεσαι ότι μια αποτυχημένη σχέση μπορεί να σε οδηγήσει σε μια ζωή χωρίς νόημα. Η άποψή μου είναι ότι έβλεπες αυτή τη σχέση σαν στήριγμα μιας και υπάρχουν αρκετά προβλήματα και στο οικογενειακό σου αλλά και επαγγελματικό σου περιβάλλον. Το καλό θα ήταν να αρχίσεις να κάνεις μικρά βηματάκια σε κάθε μια απο τις πτυχές της ζωής σου. Εσύ θα επιλέξεις από που να αρχίσεις. Ένα επίσης βασικό είναι ότι έχεις κάποιους φίλους που θα μπορούσαν να σε στηρίξουν αν όχι όσο το θέλεις συναισθηματικά αλλά τουλάχιστον πρακτικά. Να βγαίνεις λίγο έξω να ξεσκάς και να μιλάς έστω και για χαζομάρες. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να προσποιήσαι ότι είσαι καλά αλλά δεν λέω να το κάνεις, μόνο να προσπαθείς να φέρεσαι όπως ακριβώς αισθάνεσαι. Συμφωνώ με τον psychangel ως προς την αναζήτηση βοήθειας από κάποιον ειδικό τώρα όσο είναι νωρίς για να μη συσσωρευθούν αμέτρητα προβλήματα που θα σε βαρύνουν ακόμα περισσότερο. Και σκέψου και κάτι άλλο καλώς ή κακώς όλη σου η οικογένεια είναι εν ζωή. ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟ!!! Και σίγουρα δεν νομίζω ότι σε εκμεταλλεύονται απλώς αντιμετωπίζουν άλλου είδους προβλήματα που μπορεί να τους οδηγεί στο να θεωρούν το δικό σου κατά πολύ μικρότερο. Γιατί δεν το βλέπεις και αλλιώς; Φαντάζεσαι να είχες εμπλακεί σε γάμο και παιδιά με αυτό το άτομο; Μετά τι θα γινόταν; Μάλλον για καλό έγινε αυτό που έγινε και να αρχίσεις να σκέφτεσαι πιο θετικά!!! Κυκλοφορούν πολλοί κακοί αλλά υπάρχουν και άλλοι τόσοι καλοί, και είσαι πολύ νέα για να απογοητεύεσαι από μια κακή εμπειρία. Σου εύχομαι να το ξεπεράσεις σύντομα και να ξαναμπει το νόημα στη ζωή σου!!!!

Σας ευχαριστώ όλους παρα πολυ.. δεν ειναι μονο το προβλημα που εχω με την σχεση, αυτο ειναι το κερασακι.. απλα νιωθω πιεσμενη καποιες στιγμες, αυτο ειναι ολο. Aphelia, δεν επελεξα καμια κατασταση, αν ειδες αναφερω οτι λειπει η μιση μου οικογενεια στο εξωτερικο.. οσο ευκολο και να φαινεται, δεν μπορω να παρω την ζωη στα χερια μου και να αφησω μανα στο χειλος μια τριτης καταθλιψης (με κρισεις πανικου) και τον αδελφο μου με συνδρομο down... ισως να μην μπορεις να μπεις στην θεση μου και χαιρομαι που δεν εισαι... σαφως υπαρχουν χιλιαδες χειροτερα προβληματα εκει εξω, αλλα ολα ειναι σχετικα... τωρα αυτα ειναι τα δικα μου \"σοβαρα\"προβληματα, οταν αποκτησω περισσοτερα σιγουρα μπορει να μου φανει γελοιο το post που αφησα στο forum αυτο... τι να πω... δεν σε παραξηγω, μην το παρεις ετσι, απλα καμια φορα μια πραξη μπορει να ειναι πολυ απλη, αλλα οι συνεπειες πολλες... τις συνεπειες δεν θελω. Να είστε ολοι καλα και σας ευχομαι καλη χρονια.

σε καταλαβαινω καλη μ ου ειναι αρκετα βαρυ το φορτιο που σηκωνεις..ψυχικα ασθενες ατομο συν ατομο με ειδικες ικανοτητες..
σου ευχομαι δυναμη δυναμη και αγαπη για τον εαυτο σου..και οτι καλυτερο για σενα προσωπικα για την νεα χρονια που ερχεται σε λιγο

(παντως αν σε παρηγορει αυτο και γω πιανω τον εαυτο μου καμια φορα να αναρωτιεται το ιδιο.οταν απογοητευομαι απο διαφορα δλδ...γιατι τρεχουμε γιατι παλευουμε και μηπως τελικα ειμαστε μονοι σε ολα σ αυτη τη ζωη..
αλλα ευτυχως για μενα..μετα απο λιγο σφιγγω τα δοντια πεισμωνω και λεω θα το παλεψω και οτι γινει οπου βγει)

Το πως θα αντιδράσεις στις καταστάσεις μπορείς να το επιλέξεις όμως.

Το προηγούμενο σχόλιό μου φαντάζομαι σου φάνηκε επιθετικό. Κι όμως ήθελα να σου δείξω ότι αυτή τη στιγμή φαίνεται να αντιμετωπίζεις αυτά που σου συνέβηκαν από την πλευρά του θύματος αντί να τα βλέπεις δυναμικά. Π.χ. για τη σχέση σου να πεις \"κοίτα να δεις μου έτυχε κάποιος που δεν ήταν σωστός και εγώ η ίδια προστάτευσα τον εαυτό μου με να τον απομακρύνω. Από αυτή τη σχέση πήρα τα μαθήματά μου και τώρα με περιμένουν καλύτερες μέρες μπροστά μου\". Όσο για την οικογένειά σου αντί να βλέπεις ότι είσαι έρμαιο καταστάσεων μπορείς να πεις στον εαυτό σου \"θα μπορούσα να φύγω αλλά δε το κάνω γιατί επιλέγω να είμαι κοντά τους, έτσι νιώθω καλά με τον εαυτό μου, θέλω να είμαι εδώ να τους βοηθήσω\".

Από ποια οπτική γωνία βλέπουμε μια κατάσταση είναι που την διαφοροποιεί στο μυαλό μας. Τα ίδια πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις δυστυχισμένη μπορούν να σε κάνουν να νιώθεις χαρούμενη, όσο δύσκολο κι αν σου φαίνεται αυτή τη στιγμή.

Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που βγάζουν τα καλύτερα στοιχεία από αυτά που έχουν, από αυτά που ζουν. Έχεις διαβάσει την Πολυάννα; Κάπως έτσι. Πάρε τα καλύτερα στοιχεία και προχώρα. Μπορεί π.χ να μην είσαι σίγουρη για τα επαγγελματικά σου αλλά αυτό μπορεί να αποτελέσει πηγή δημιουργίας για κάτι καλύτερο.