Printable View
Ο αδελφός μου είναι πολύ χαλιά και κάνει παρέα και με πολύ χάλια παιδιά (καλύτερα βέβαια από αυτόν αλλά χάλια) και τα φέρνει και στο σπίτι μας και παθαίνω κατάθλιψη και υστερία. Μα πως είναι δυνατόν να μην ταιριάζω καθόλου μαζί του και να μου δημιουργεί τόσο μεγάλο πρόβλημα;;; Σήμερα έφερε έναν στο σπίτι μου ήτανε σαν νεκροκεφαλή τρόμαξα που τον είδα ήτανε πρώην ναρκομανής. Ε δεν αντέχω άλλο να ζω τέτοιες καταστάσεις.
Καμμιά απάντηση;;;;
ΟΝΤΩΣ ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΛΔ ΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
ΓΤ ΕΓΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΟΤΑΝ ΚΙΤΑΩ ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΙΑ ΜΑΓΚΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΑΝΕ
Φώναξε το Τμημα Διωξης Ναρκωτικων και κατηγγειλε τον οτι υποψιαζοσουν πως ειχε τιποτα ναρκωτικα μαζι του...Κατόπιν κατηγγειλε τον κιολας για τους ξυλοδαρμους που σας κανει καθε λιγο και λιγακι και οτι η επιθετικοτητα του ειναι πολυ επικυνδινη και κλειστε τον καπου...Απλα τα πραγματα, μην κλαιγεσαι πια ολην την ωρα για αυτον, εχεις ανοιξει ισα με χιλια τοπικ για τον αδερφο σου...
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΕ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΟΠΣ ΚΡΥΒΕΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΙΠΕ
ΚΑΙ ΓΩ ΔΕ ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΑΝ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΑΝ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ
Ας τον κλεισουν τότε σε μια κλινικη βρε elis, το δελφινι απο οτι καταλαβα εχει σαλταρει...Την αλλην φορα μας ειπε οτι ο αδερφος την κυνηγαγε και αναγκαστηκε να απηδηξει απο το μπαλκονι και να παει σε σπιτι γνωστων της...Θα την σαλταρει την γυναικα, να το δεις αυτό...
ΠΕΡΑΣΤΙΚΕ ΒΡΕ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΜΩΣ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΟΤΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΔΥΣΚΟΛΗ
ΚΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΤΟΥΜΕ ΕΓΩ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΕΓΩ ΤΟ ΧΩ ΠΕΙ ΣΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΑΜΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ ΝΑ ΜΕ ΒΑΖΟΒΓΑΖΕΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΙΟ ΝΟΡΜΑΛ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΠΟΙΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΙΜΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΕΝΟΟΩ ΓΙ ΑΥΤΟ ΛΕΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΑΛΙΩΣ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΕΛΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ
Σάλταρα με αυτό το παιδί δεν θα πεις τίποτα! Μπορεί και αυτός να φταίει για την ανυπαντρεία μου τώρα . Ξέρω και εγώ;;;; Μια χαρά είναι στα μυαλά του δεν είναι για κλινική είναι κακός χαρακτήρας...
αχ δελφινακι μου γλυκο ...ξερω ακριβως ποσο ποναει το θεμα αδερφος. να νιωθεις τοση αγαπη και τοσο δεσιμο για εναν ανθρωπο που μονο να σε πληγωνει θελει!! και κανεις ...μα κανεις να μην καταλαβαινει ποσο πονάει αυτη η προδωσια!Quote:
Originally Posted by δελφίνι
οτι και να ναι ειναι αιμα σου μεγαλωσαμε μαζι... διπλα διπλα...χερακι χερακι...και μετα το χερακι το άφησε...και εγινε ενας ξενος..ενας ανθρωπος κακος που του δινει απολαυση να σε πληγωνει. και μετα απο ολα αυτα η σκεψη και μονο οτι μπορει να πάθει κατι κακο...να σε τσακιζει και να μην καταλαβαινεις πως ειναι δυνατον να εχεις τοσο αντιφατικα και μπερδεμενα συναισθηματα...και να κατηγορεις τον εαυτο σου που εισαι τοσο ευαισθητη και τοσο αδυναμη...που η αγαπη σου ακομα για αυτον τον ανθρωπο να σε κανει να νιωθεις αρρωστη...και ετσι δεν κανεις τιποτα...περιμενεις και ελπίζεις ...και ξεχνας...συνεχεια ξεχνας... θελεις αυτο το προβλημα να μην υπάρχει...και ενω ξεχνας με την επόμενη καφριλα του τα θυμασαι όλα...ολα !! καθε τι που κανει ειναι απλα η συνεχεια του προηγουμενου... δεν αντεχεις αλλο αλλα τον αγαπας τον μαλακα...ολος αυτος ο κυκλος ειναι τοσο μα τοσο οικειος σε μενα
εγω ημουν "ερωτευμενη" με τον αδερφο μου ...τον αγαπούσα πολυ, ήταν και ο μικρος της οικογενειας.
οταν σταματησα να εθελοτυφλω αλλο γιατι δεν πήγαινε αλλιως το πραγμα..εχω μεγαλώσει αρκετα πια και δεν ζουμε μαζι. ο ιδιος εχει κανει οικογενεια ..με την πιο μαλακισμενη γυναικα που θα μπορουσε να βρει...και εχουν 2 πανεμορφα παιδακια που ελπίζω να μην μοιασουν σε κανεναν τους!... ειχα κανει πολλες αποπειρες να ξεκοψω μαζι του αλλα καθε φορα που ερχοταν στην πόρτα μου του τα συγχωρουσα ολα... καθε φορα ελεγα θ αλλαξει...δεν μπορει...ιδιο αιμα εχουμε... δεν γινεται να ειναι τοσο κτηνος. η σωματικη κακοποιηση εχει πάψεις απο καιρο...ομως η λεκτικη ηταν ο μονος τροπος επικοινωνιας μας...καθε του λέξη και καθε του προταση να κρυβει τοσο μισος και τοση περιφρονηση σαν να ειμαι τσουβαλι με σκατα. και κανεις να μην με καταλαβαινει. αν ηταν γκομενος θα μ ελεγαν χωρισε τον...αλλα ειναι αδερφος "αδερφια ειστε θα τα βρειτε μονοι σας"
καποιοι μαλιστα επαιρναν και το μερος του...οτι εγω ειμαι η αποτομη ...εγω ειμαι η λάθος... καποιοι υπονοησαν οτι τον ζηλευω κιολας... η φρικη ειναι πολυ δυσκολη να την αναγνωρισεις ακομα και οταν συμβαινει μπροστα στα ιδια σου τα ματια. και ετσι λένε οτι τους κατεβει στο κεφαλι.
οταν πια η κακια του και το δηλητηριο του ...ενωμενο μετα της εξαιρετικα μαλακισμενης συζηγου του... επεσε πανω στους γονεις μου...τους γερους πια ευαλωτους γονεις μου...οταν ειδα τον πατερα μου 65 χρονων ανθρωπο να κλαιει αβοηθητος.... εκει γυρισαν ολα μεσα μου. ειμαι τοσο συνηθισμενη φαινεται στο να βλαπτουν εμενα ...αλλα ...οταν ειδα αυτο....
ναι το ξερω πως φταινε οι δικοι μου για ολα οσα περασα...πως αυτοι δημιουργησαν αυτο το κτηνος ...μα ειναι γεροι ανθρωποι πια... δεν εχει νοημα να παλεψω με τα φαντασματα ...
ειμαι 35 χρονων και τελικα στηλωσα αναστημα..στα 35 μου!!...
καλιο αργα παρα ποτε να μου πεις... και ισως θα χεις δικιο
εχουμε να μιλησουμε πάνω απο εναν χρονο...ακομα οταν τον βλέπω κατι ποναει μεσα μου
αλλα ξερεις κατι...δεν μετανιωνω ουτε στιγμη για την αποφαση μου. βλέπω πως και οι γονεις μου ηρεμισαν
τωρα τους φερεται καπως καλυτερα ...τους απάλαξα και απο την ανυπόφορη μαλακισμενη νυφη... δεν εχουν καμια επαφη μαζι της. τους πηγαινει τα εγγονια να τα δουν 2 ωρες καθε 15 μερες και μεχρι εκει.
ολοι μα ολοι νιωθουμε καλυτερα...
μα εκεινα τα ανηψακια μου... δεν θα τα ξαναδω ποτε...δεν θα μεγαλωσουν μαζι μου... θα μαι πάντα μια ξενη για αυτα... δεν εχω δικα μου παιδια...ισως για αυτο δεθηκα τοσο μαζι τους...πριν 3 μηνες ηταν τα βαφτισια του μικρου...και δεν πήγα
καποιοι καταλαβαν αλοι οχι ...δεν με νοιαζει...εγω ξερω πια
με τα πολλα αυτο που θελω να πω σε εσενα.... δελφινακι μου... ειναι οτι ναι κοριτσι μου...εχεις δικιο... και σε καταλαβαινω απολυτα δεν με νοιαζει τι λένε ολοι οι αλλοι...εγω θελω να σε ακουω να μιλας και πιστεψε με οταν θα εισαι ετοιμη πια θα το αντιμετωπίσεις...θελει πολυ δυναμη... κουραγιο!!!
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΩΛΟΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΑΣ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΑ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ
ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΞΩ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΓΤ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΖΕΥΤΕΙΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΘΗΤΕ ΠΑΤΟΚΟΡΦΑ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ
ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΓΤ ΕΔΩ ΞΑΝΑΛΕΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ Η ΚΑΚΟΙ ΤΕΣΠΑ ΑΣ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ
συμφωνω και επαυξανω...ηρθε η ωρα για το ασμα ασματων ...αφιερομενο στους δημιους εκει εξωhttps://www.youtube.com/watch?v=Lb-QDnX7VdkQuote:
Originally Posted by elis
Τους συγγενείς δεν τους διαλέγεις, δυστυχώς! Συμπάσχω μαζί αας, αφού έχω κι εγώ τεράστιο πρόβλημα με τον εναν αδελφό μου. Κουράγιο και υπομονή! Και νομίζω το καλύτερο είναι να αποφεύγεις τις σχέσεις και τα πολλα πολλά. Δεν ωφελούν πουθενά αλλα βλάπτουν (από την εμπειρία μου).
Τώρα δελφίνι, επειδή ζείτε στο ίδιο σπίτι, θα έλεγα να αποφεύγεις να πολυμιλάς μαζί του, προσπάθησε να αγνοείς την παρουσία του και όταν σε πολυενοχλεί φεύγε χωρίς λόγια. Μην αναλώνεσαι προσπαθώντας να τον αλλάξεις ή να βρεις το δίκιο σου, δεν θα καταφέρεις τίποτα. Όταν έρχονται οι παρέες του πήγαινε σε άλλο δωμάτιο και μην ασχολείσαι μαζί τους.
...δεν μπορω ακομα να συνελθω...κλαιω σαν μωρο παιδι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!τι σκατα με επιασε