Printable View
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υποφέρω απ'αυτό.
Ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιος που το ξεπέρασε χωρίς φαρμακευτική αγωγή.
Είμαι σχετικά κάθετη ως προς αυτό.
(Όχι και τίποτα άλλο, αλλά θα νομίζω ότι δε θα δράσει όπως πρέπει και θα πεθάνω, άρα θα έχω πανικό κτλ)
Ευχαριστώ !
Εγώ το προσπάθησα αγαπητή για πολλά χρόνια. Έμαθα να το δουλεύω και να μην με ενοχλεί. Όμως τελικά παρατήρησα πως είχα δημιουργήσει νέους ψυχαναγκασμούς, οπότε με την 1η ευκαιρία η ΙΨΔ ξαναξέσπασε πιο δυναμικά από ποτέ. Δεν είμαι σίγουρος πλέον πως μπορεί να θεραπευτεί ΜΟΝΟ με συμπεριφορική. Με γνωσιακή συμπεριφορική πιθανά, αν το προλάβεις στην αρχή όμως. Αν σκεφτούμε πως όσο περνά ο καιρός, η ΙΨΔ γίνεται χαρακτήρας μας κατά κάποιον τρόπο, τότε σίγουρα μετά από κάποιον καιρό, είναι πολύ πολύ δύσκολο να τα καταφέρεις χωρίς φάρμακα. Εμένα οι εμμονές ξέσπασαν πάντως, όταν άρχισα να κόβω τους όσους ψυχαναγκασμούς παρατήρησα πως είχα αποκτήσει, οπότε... :) Ασε που σε περιόδους που το ελέγχω, δεν μπορούσα να κανονίσω να πάω μια βόλτα ή να βάλω ένα πρόγραμμα, με τον φόβο μην πανικοβληθώ (Αυτό που λες για τα φάρμακα, ισχύει και για άλλους τομείς της ζωής σου)!
Γεια σου Σπάστα, αυτό που λέει ο Γάτος Έμαθα να το δουλεύω και να μην με ενοχλεί κατά τη γνώμη μου είναι η φράση που ταιριάζει περισσότερο στην ΙΔΨ, τώρα αν γίνεται με φάρμακα ή χωρίς, εγώ μπορώ να σου πω ότι γίνεται και χωρίς. Αλλά εξαρτάται από το κάθε άτομο και πολλούς παράγοντες και τι στρεσογόνες καταστάσεις αντιμετωπίζει στη ζωή του και χίλια δυο.
Τώρα αυτό που λες δε θα δράσει όπως πρέπει και θα πεθάνω νομίζω ότι όλοι όσοι γράφουν εδώ και παίρνουν φάρμακα είναι ζωντανοί, ε?? ;) Πέρα από την πλάκα, εγώ θα σου 'λεγα δες πως πας χωρίς φάρμακα, πόσο επηρεάζεται από το πρόβλημα η καθημερινότητα και λειτουργικότητά σου, αλλά αν νιώσεις ότι δεν αντέχεις πάρε αγωγή για να σε βοηθήσει, απευθύνσου σε ψυχολόγο και ψυχίατρο για να δεις τι ακριβώς συμβαίνει.