Φοβάμαι ότι έχω γίνει παράσιτο.

Καλησπέρα σε όλους κ ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Ειμαι 25 και Βρίσκομαι από το πασχα που πέρασε σε πάλη με την κατάθλιψη τις κρίσεις πανικού και και την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Η κατάθλιψη όμως είναι αυτό που με έχει ξεκάνει. Αισθάνομαι άχρηστη , δεν είμαι καθόλου λειτουργική κλαίω συνέχεια και παρακαλάω να τελειώσει η ζωή μου. Να σβήσει ο εγκέφαλος μου να μην σκεφτομαι. Κοιμαμαι όσο μπορώ για να μην σκεφτομαι. Η χειρότερη μου όμως σκέψη είναι ότι αισθάνομαι παράσιτο. Κακή ενέργεια και κακή συναναστροφή για όποιον έχω δίπλα μου. Έχω μια σχέση 1.5 χρόνο κ τον λατρεύω μα φοβάμαι ότι τον κουράζω. Φοβάμαι ότι θα με αφήσει η ότι δεν με έχει αφήσει γτ με λυπάται αλλά αν τον χάσω θα πεθάνω. Είναι ο μόνος που έχω καθώς κ με την οικογενεια μου δεν αισθάνομαι καλά . Είμαι εξαρτημένη από την σχέση μας. Αισθάνομαι ότι του έχω κάτσει στον σβέρκο και είμαι βάρος. Πριν από το πρώτο μ καταθλιπτικο επεισόδιο ήμουν άλλος άνθρωπος. Τι να κάνω? Φοβάμαι ότι είμαι τόσο ανθυγιεινη πια και φοβάμαι μη κάνω κακό στον εαυτό μου. Από αγωγη παίρνω 20 μγ σιπραλεξ κάθε πρωί. Έπαιρνα και ριμερον αλλά πήρα απότομα κιλά και τα εκοψα πριν 6 μέρες σταδιακά και με την συγκατάθεση του γιατρού μου. Πως μπορώ να απαλλαγώ από αυτές τις σκέψεις που με φέρνουν σε τέλμα?

εγω ειμαι ανθυγειεινοσ τερμε εχω τη μαυρη μου τη καταθλιψαρα και το παιζω κουλ και ανετοσ
το χεισ δει πουθενα αυτο πουθενα μονο εγω το κανω μιλαμε για προσποιηση τησ αρκουδασ τωρα οχι χαζα
οι αλλοι μου φερονται σα να μη συμβαινει τιποτα και γω το παιζω χαρουμενοσ κι εξυπνοσ
φοβερο ε;

Elis μα πού την βρίσκεις την δύναμη να προσποιείσαι? Μακάρι να αντεχα να προσποιουμαι. Εγώ απλά όλο κλαίω και είμαι ανέκφραστη. Με βλέπω στον καθρέφτη κ ξερνάω

σιγα μανταμ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΣΕ ΞΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΔΕ ΣΕ ΛΥΠΑΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΕΤΥΧΕ ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΠΟ ΝΑ ΑΥΤΟΤΙΜΩΡΕΙΣΑΙ
ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΣΙΤΟ ΕΓΙΝΕΣ ΔΟΥΛΕΥΕΣ ΠΟΤΕ ΣΑ ΣΚΥΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΛΑ
ΑΜΑ ΔΟΥΛΕΥΕΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΣΚΥΛΟΣ
ΑΠΛΑ ΗΣΟΥΝΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΓΛΥΚΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΚΑΙΡΟ ΜΕΤΡΑΝΕ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ
ΔΕ Σ ΑΦΗΝΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΑΣΕΣ ΤΟ ΚΕΦΙ ΣΟΥ ΚΙ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ

Ξέρεις τι γίνεται elis όσο πιο πολύ πεφτω τόσο πιο πολύ τον έχω ανάγκη. Να μου πει πως μ αγαπάει κ πως θα ναι δίπλα μου. Όμως αυτός δεν είναι άνθρωπος που λέει πολλά ... και δεν νιώθω σιγουριά. Δεν έχω τίποτα δεδομένο αυτή τη στιγμή ούτε καν τον εαυτό μου. Φοβάμαι πως γατζωνομαι από πάνω του και έχει κι αυτός τα προβλήματα του. Εγώ πάντα στηριζα τους ανθρώπους μ και τώρα που θέλω στήριξη φοβάμαι να το ζητήσω για να μην τους ''πνίξω '' . Καθόμαστε σπίτι και κλαίω με πάει για μπανιο και κλαίω. Μου το χρωστάει να με ανέχεται? Με γνώρισε χαρούμενη , πήγαινα καλά με την σχολή μου, είχα ενδιαφέροντα έβγαινα με τις φίλες μου. Τώρα είμαι σπίτι ψυχίατρο και σπίτι του. Έχω εξεταστικη και αντί να δώσω το 1ο μάθημα πήγα σπίτι του και έκλαιγα. Αυτός είναι 34 χρονών έχει πρακτικά προβλήματα να λύσει κι εγώ είμαι μια 25 χρόνο που άφησα τα θέματα μ να με φτάσουν εδώ. Με γνώρισε δυναμική και χαμογελαστή και κατηντησα κλαψιάρα, μίζερη και ανασφαλης μέχρι αηδίας. Κι όσο κι αν προσπαθώ να μην καταλάβει πόσο αδυναμη νιώθω τόσο παραπάνω πιεζομαι

Μου λέει βρες δουλειά ασχολήσου με τον εαυτό σου λες και μπορώ . Νομίζουν όλοι ότι η κατάθλιψη είναι επιλογή . Ότι είμαστε τεμπέληδες ξέρω γω η κάτι τέτοιο. Κανείς δεν καταλαβαίνει τι άγριο είναι να παθαίνεις κρίση πανικού μα μην μπορείς να πάρεις ανασα να μην μπορείς να σταματήσεις το κλάμα να μουδιαζεις να νομίζεις ότι κάτι σε τραβάει να πέσεις από το μπαλκόνι να είσαι απελπισμένος να προτιμάς τον θάνατο μερικές φορές. Κανείς που δεν το χει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει.

Εγώ το μόνο που θα σου πω πάνω σε αυτό είναι ότι αφού δε σε πιάνει το σιπραλεξ απλά άλλαξε το!!!
Έπαιρνα και εγώ σιπραλεξ 20μγ και κάποια στιγμή σταμάτησε να με πιάνει εντελώς.
Και έπεσα σε καταθλιψάρα. Το έπαιρνα δεν το έπαιρνα ένα και το αυτό...

Έχασα και 9 κιλά σχεδόν σε ένα μήνα μέσα...

Το γύρισα σε εφφεξόρ και πήρα τα πάνω μου.
Όχι 100% αλλά καμία σχέση με πριν.
Άρχισα πάλι να ελπίζω πως θα γίνω καλά πως θα βρω λύση στα προβλήματα μου (γιατί ε΄χω και άλλα να λύσω...) και γενικά άρχισα να καλμάρω...
Σταμάτησε η πολύ ευσυγκινησία (το κλάμα που λες) και οι καταστροφικές σκέψεις και φυσικά οι αυτοκτονικές σκέψεις και ορέξεις :-)

Άρχισα πάλι γυμναστική και φαγητό...

Αν δε σε πιάνει λοιπόν ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ...

Το ρεμερόν είναι υπέροχο χάπι αλλά αν σου έβαζε κιλά καλά έκανες και το έκοψες.
Εμένα δε μου έβαζε κιλά απλά δεν μπορόυσα να ξυπνήσω πριν κλείσω 9 ώρες ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Ούτε αν με ξυπνάγαν.
Και αν με ξυπνάγαν πήγαινα πλενόμουν και ξανα κοιμόμουν :-)

Απλά δεν σου κατσε το σιπραλεξ και αφού έχεις μπει ήδη στο χωρό των χαπιών άλλαξε το :-)

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Εγώ το μόνο που θα σου πω πάνω σε αυτό είναι ότι αφού δε σε πιάνει το σιπραλεξ απλά άλλαξε το!!!
Έπαιρνα και εγώ σιπραλεξ 20μγ και κάποια στιγμή σταμάτησε να με πιάνει εντελώς.
Και έπεσα σε καταθλιψάρα. Το έπαιρνα δεν το έπαιρνα ένα και το αυτό...

Έχασα και 9 κιλά σχεδόν σε ένα μήνα μέσα...

Το γύρισα σε εφφεξόρ και πήρα τα πάνω μου.
Όχι 100% αλλά καμία σχέση με πριν.
Άρχισα πάλι να ελπίζω πως θα γίνω καλά πως θα βρω λύση στα προβλήματα μου (γιατί ε΄χω και άλλα να λύσω...) και γενικά άρχισα να καλμάρω...
Σταμάτησε η πολύ ευσυγκινησία (το κλάμα που λες) και οι καταστροφικές σκέψεις και φυσικά οι αυτοκτονικές σκέψεις και ορέξεις :-)

Άρχισα πάλι γυμναστική και φαγητό...

Αν δε σε πιάνει λοιπόν ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ...

Το ρεμερόν είναι υπέροχο χάπι αλλά αν σου έβαζε κιλά καλά έκανες και το έκοψες.
Εμένα δε μου έβαζε κιλά απλά δεν μπορόυσα να ξυπνήσω πριν κλείσω 9 ώρες ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Ούτε αν με ξυπνάγαν.
Και αν με ξυπνάγαν πήγαινα πλενόμουν και ξανα κοιμόμουν :-)

Απλά δεν σου κατσε το σιπραλεξ και αφού έχεις μπει ήδη στο χωρό των χαπιών άλλαξε το :-)

---

Ευχαριστώ για την απάντηση με βοηθάει πολύ . Νιώθω τόσο μόνη και φοβάμαι τόσο πολύ. .. την Δευτέρα έχω ψυχίατρο θα του πω για αλλαγή φαρμάκου! Απλά μου έχει πει ότι το φάρμακο δεν επιδρά στο συναίσθημα κι εγώ έχω ασταθές συναίσθημα και να προσπαθώ να εκλογικευω αυτό που μου συμβαίνει και να το περιορίζω στις πραγματικές του διαστάσεις. Αδυνατο βέβαια όταν πεφτω για τα καλά.

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Εγώ το μόνο που θα σου πω πάνω σε αυτό είναι ότι αφού δε σε πιάνει το σιπραλεξ απλά άλλαξε το!!!
Έπαιρνα και εγώ σιπραλεξ 20μγ και κάποια στιγμή σταμάτησε να με πιάνει εντελώς.
Και έπεσα σε καταθλιψάρα. Το έπαιρνα δεν το έπαιρνα ένα και το αυτό...

Έχασα και 9 κιλά σχεδόν σε ένα μήνα μέσα...

Το γύρισα σε εφφεξόρ και πήρα τα πάνω μου.
Όχι 100% αλλά καμία σχέση με πριν.
Άρχισα πάλι να ελπίζω πως θα γίνω καλά πως θα βρω λύση στα προβλήματα μου (γιατί ε΄χω και άλλα να λύσω...) και γενικά άρχισα να καλμάρω...
Σταμάτησε η πολύ ευσυγκινησία (το κλάμα που λες) και οι καταστροφικές σκέψεις και φυσικά οι αυτοκτονικές σκέψεις και ορέξεις :-)

Άρχισα πάλι γυμναστική και φαγητό...

Αν δε σε πιάνει λοιπόν ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ...

Το ρεμερόν είναι υπέροχο χάπι αλλά αν σου έβαζε κιλά καλά έκανες και το έκοψες.
Εμένα δε μου έβαζε κιλά απλά δεν μπορόυσα να ξυπνήσω πριν κλείσω 9 ώρες ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Ούτε αν με ξυπνάγαν.
Και αν με ξυπνάγαν πήγαινα πλενόμουν και ξανα κοιμόμουν :-)

Απλά δεν σου κατσε το σιπραλεξ και αφού έχεις μπει ήδη στο χωρό των χαπιών άλλαξε το :-)

---

έχω την αισθηση οτι είσαι πολυ καλυτερα σημερα..και χαιρομαι πολυ για αυτο!:)

η καταθλιψη εχει την ταση να μας τσακιζει!!... αν εχεις αναγκη να κλαις καντο, βγαλτο ξανα και ξανα..και μην το κρίνεις...το σωμα ξερει να χειρίζεται τα πραγματα πολλες φορες καλυτερα απο το μυαλο. εγω σε ζηλευω που μπορεις να κλαις ετσι και να το βγαζεις απο μεσα σου. εμενα δεν μου εβγαινε καθολου το κλαμα...τωρα τελευταια εχω γινει λίγο κλαψιαρα και αυτο με κανει να αισθανομαι καλυτερα μετα.
τωρα για την σχεση σου καταλαβαινω πως ειναι λογικο να σε προβληματιζει αλλα δεν μπορεις να κανεις τιποτα. η καταθλιψη ειναι πολυ εγωιστικη αρρωστεια, δεν σου αφηνει περιθωρια να μπορεις να ασχοληθεις με κατι αλλο περα απο τον εαυτο σου. και νομιζω οτι μαλλον για αυτο μας χτυπάει, επειδη για μεγαλο χρονικο διαστημα δεν διναμε τη σημασία που έπρεπε στον εαυτο μας. τωρα η σχεση σου τρεφει την καταθλιψη σου, γιατι οι ενοχες και η ντροπή μας ειναι που μεγαλωνουν το τερας μεσα μας. οσο πιο ασχημα αισθανεσαι για την σχεση σου τοσο χειρότερα αρρωσταινεις. πρεπει να καταλάβεις οτι δεν φταις εσυ.. εσυ εισαι αρρωστη και η καταθλιψη δεν φευγει απο την μια μερα στην αλλη...θελει τον χρόνο της. μην το παλευεις αλλο το θεριο, αποδεξου το πως θα εισαι σε αυτην την κατασταση για αρκετο καιρο ακομα, ισως τα χαπια βοηθησουν, αλλα δεν θα σε θαραπευσουν κιολας...τα χαπια ειναι για να μπορουμε να σηκωθουμε απο το κρεβατι. με την σωστη θεραπεια και με πολυ αγωνα θα βγουμε απο αυτην την μαυρη τρυπα..μεχρι τότε όσοι μενουν διπλα μας ειναι υπέυθυνοι για την επιλογη τους. συντροφος σου ειναι μεγαλο παιδι ειναι δικη του ευθυνη τι θα κανει. εσυ πρεπει να κοιταξεις τον εαυτο σου τωρα και κανεναν αλλον... καταλαβε το εισαι αρρωστη! το μονο που ισως μπορεις να κανεις για να τον βοηθησεις να μπορει να υπάρχει μαζι σου, ειναι να του κλεισεις ενα ραντεβου με τον γιατρο σου. να τον ενημερωσει για την κατασταση σου και πως θα πρεπει να σου συμπεριφερεται μεχρι να γινεις καλα. και ετσι να βοηθησει και αυτος με πιο ουσιαστικο τροπο και εσενα και την σχεση σας...καλη δυναμη κορίτσι μου και υπομονη... θα το νικησουμε το τερας!!

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΟΛΟΙ ΛΙΝΚ ΓΙΑ ΨΥΧΟΣΑΙΤ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΑΡΘΡΑ ΚΛΠ
ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΔΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΑΙΤ ΚΑΙ ΑΡΘΡΑ

Quote:

---

Originally Posted by elis

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΟΛΟΙ ΛΙΝΚ ΓΙΑ ΨΥΧΟΣΑΙΤ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΑΡΘΡΑ ΚΛΠ
ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΔΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΑΙΤ ΚΑΙ ΑΡΘΡΑ

---

Ναι καλα λες ελις!!!Μια κ ειμαι κ γκουγλιτσα θα αναρτω οτι βρισκω :)

Ε ΑΝΤΕ ΜΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΓΚΟΥΓΚΛΙΤΣΑ ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΝΑ ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
ΝΑ ΤΟ ΟΜΟΡΦΥΝΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ

Quote:

---

Originally Posted by Cicada

Καλησπέρα σε όλους κ ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Ειμαι 25 και Βρίσκομαι από το πασχα που πέρασε σε πάλη με την κατάθλιψη τις κρίσεις πανικού και και την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Η κατάθλιψη όμως είναι αυτό που με έχει ξεκάνει. Αισθάνομαι άχρηστη , δεν είμαι καθόλου λειτουργική κλαίω συνέχεια και παρακαλάω να τελειώσει η ζωή μου. Να σβήσει ο εγκέφαλος μου να μην σκεφτομαι. Κοιμαμαι όσο μπορώ για να μην σκεφτομαι. Η χειρότερη μου όμως σκέψη είναι ότι αισθάνομαι παράσιτο. Κακή ενέργεια και κακή συναναστροφή για όποιον έχω δίπλα μου. Έχω μια σχέση 1.5 χρόνο κ τον λατρεύω μα φοβάμαι ότι τον κουράζω. Φοβάμαι ότι θα με αφήσει η ότι δεν με έχει αφήσει γτ με λυπάται αλλά αν τον χάσω θα πεθάνω. Είναι ο μόνος που έχω καθώς κ με την οικογενεια μου δεν αισθάνομαι καλά . Είμαι εξαρτημένη από την σχέση μας. Αισθάνομαι ότι του έχω κάτσει στον σβέρκο και είμαι βάρος. Πριν από το πρώτο μ καταθλιπτικο επεισόδιο ήμουν άλλος άνθρωπος. Τι να κάνω? Φοβάμαι ότι είμαι τόσο ανθυγιεινη πια και φοβάμαι μη κάνω κακό στον εαυτό μου. Από αγωγη παίρνω 20 μγ σιπραλεξ κάθε πρωί. Έπαιρνα και ριμερον αλλά πήρα απότομα κιλά και τα εκοψα πριν 6 μέρες σταδιακά και με την συγκατάθεση του γιατρού μου. Πως μπορώ να απαλλαγώ από αυτές τις σκέψεις που με φέρνουν σε τέλμα?

---

ΑΚριβως αυτά και χειρότερα νιωθω....έκανες τίποτα τελικά; νιωθεις καλυτερα;

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Εγώ το μόνο που θα σου πω πάνω σε αυτό είναι ότι αφού δε σε πιάνει το σιπραλεξ απλά άλλαξε το!!!
Έπαιρνα και εγώ σιπραλεξ 20μγ και κάποια στιγμή σταμάτησε να με πιάνει εντελώς.
Και έπεσα σε καταθλιψάρα. Το έπαιρνα δεν το έπαιρνα ένα και το αυτό...

Έχασα και 9 κιλά σχεδόν σε ένα μήνα μέσα...

Το γύρισα σε εφφεξόρ και πήρα τα πάνω μου.
Όχι 100% αλλά καμία σχέση με πριν.
Άρχισα πάλι να ελπίζω πως θα γίνω καλά πως θα βρω λύση στα προβλήματα μου (γιατί ε΄χω και άλλα να λύσω...) και γενικά άρχισα να καλμάρω...
Σταμάτησε η πολύ ευσυγκινησία (το κλάμα που λες) και οι καταστροφικές σκέψεις και φυσικά οι αυτοκτονικές σκέψεις και ορέξεις :-)

Άρχισα πάλι γυμναστική και φαγητό...

Αν δε σε πιάνει λοιπόν ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ...

Το ρεμερόν είναι υπέροχο χάπι αλλά αν σου έβαζε κιλά καλά έκανες και το έκοψες.
Εμένα δε μου έβαζε κιλά απλά δεν μπορόυσα να ξυπνήσω πριν κλείσω 9 ώρες ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Ούτε αν με ξυπνάγαν.
Και αν με ξυπνάγαν πήγαινα πλενόμουν και ξανα κοιμόμουν :-)

Απλά δεν σου κατσε το σιπραλεξ και αφού έχεις μπει ήδη στο χωρό των χαπιών άλλαξε το :-)

---

παναγιωτη ποσο καιρο επερνες το σιπραλεξ κ σταματησε να σε πιανει?????? το επερνα 4 χρονια περιπου ολα ηταν καλα!