ΠΑΛΙ ΕΔΩ

Γεια σας παλι γραφω ο πονος δε μετριαζεται αντιθετα γιγαντωνεται καθε μερα ειναι μπλεγμενος με το τρεξιμο παντου το μυαλο μου δε θα αντεξει το νοιωθω θα φυγει τι να κανω ειναι τοση η γραφειοκρατεια και το μπλεξιμο που νομιζω οτι τιποτα δεν αρχιζει να ξετυλιγεται και αυτο με πανικοβαλει ακομα περισσοτερο αν και ολοι μου λενε οτι για ενε μηνα καναμε πολλα εγω δεν το βλεπω.Ο ξαφνικος θανατος τα αφησε ολα στη μεση ολα ατακτοποιητα οι εκρεμμοτητες πολλες και μπερδεμενες πως θα βαλω σε σειρα το μυαλο μου δεν βρησκω τον τροπο.Η επιβιωση θα ειναι πολυ δυσκολη απο δω και περα ακομα περιμενω να ξυπνησω απ τον εφιαλτη αλλα ματαια η συνεχεια θα ειναι πολυ δυσκολη μακαρι μια μερα να σας γραψω και να σας πω οτι κατι λυθηκε.