Μεσα μου εχω εναν αχινο

Νιωθω την αναγκη να πω..
Συχνα νιωθω οτι ειμαι εξω απο αυτο τον κοσμο. Οτι ειμαι σε ενα μερος ειμαι με ανθρωπους και ομως ειναι σαν ολα αυτα να γινονται εξω απο μενα..να μην μπορω να τα αγγιξω. Σαν κατι να με κλωτσαει μακρια απο τον κοσμο που φτιαχνουν οι αλλοι μεταξυ τους. Σαν το να κανεις μια σκεψη μαζι με καποιον η να ανταλλαξεις μια αληθινη κουβεντα να ειναι το πιο δυσκολο και μακρινο πραγμα..αλλα και το πιο ομορφο ταυτοχρονα. πολλες φορες ειναι σαν να τα βλεπω σε μια οθονη που παιζει καπου μακρια.
Κι εγω στην ακρη μου να σκεφτομαι τα δικα μου..Και να μην μπορω να σπασω αυτο το φραγμα στο μυαλο μου και επιτελους να αρχισω να μιλαω..να εκφραζομαι και να δειχνω..

Και σκεφτομαι πως ειμαι ενας ανθρωπος διαφορετικος..
Πως? Πως θα λυσω το στομα μου επιτελους απο τα φιμωτρα που μου φοραω? Και θα αρχισω να αισθανομαι ?

Πως θα μπορεσω να βρω εκεινα τα πλασματα που μου μοιαζουν? η που μπορω να ζησω μαζι τους?

Βαρεθηκα τις τυπικες κουβεντες και τις γκρινιες, την απαισιοδοξια...Οχι των αλλων. τη δικη μου. Αυτη που την ακουω καθε μερα μεσα στο κεφαλι μου και δεν μπορω να την αποφυγω, ουτε να τη σωπασω..ουτε να της πω κατι ομορφο για να ηρεμησει..

Ευχομαι να μερα με τη μερα να κερδιζετε μια ομορφη στιγμη ακομα..και νομιζω καμια φορα πως το οτι τιποτα δε μας ανηκει μας κανει να θελουμε να τα μοιραζομαστε ολα...

Γεια σου, ολο αυτο που εγραψες το νιωθω το ενιωθα και θα το νιωθω λογικα αλλα οχι σε βαθμο που να με πνιγει. Θες να μου πεις λιγα για εσενα ?

Quote:

---

Originally Posted by tzatziki

Νιωθω την αναγκη να πω..
Συχνα νιωθω οτι ειμαι εξω απο αυτο τον κοσμο. Οτι ειμαι σε ενα μερος ειμαι με ανθρωπους και ομως ειναι σαν ολα αυτα να γινονται εξω απο μενα..να μην μπορω να τα αγγιξω. Σαν κατι να με κλωτσαει μακρια απο τον κοσμο που φτιαχνουν οι αλλοι μεταξυ τους. Σαν το να κανεις μια σκεψη μαζι με καποιον η να ανταλλαξεις μια αληθινη κουβεντα να ειναι το πιο δυσκολο και μακρινο πραγμα..αλλα και το πιο ομορφο ταυτοχρονα. πολλες φορες ειναι σαν να τα βλεπω σε μια οθονη που παιζει καπου μακρια.

---

νιωθεις οτι ζεις σε μια ταινια? βλεπεις τα πραγματα γυρο σου ξενα? νομιζεις οτι εισαι εξωπραγματικη/ος?

σαν ταινια ναι που πρεπει να παιξω κιολας! η σαν ενα θεατρο που δεν μπορω να βρω το ρολο μου
(σαν να ειμαι εκει αλλα τιποτα να μην αφορα εμενα. να ειμαι καπου και να νιωθω πως και να μην ειμαι εκει δε θα εκανε διαφορα σε κανεναν. να μιλαει καιποιος και να νιωθω πως δεν απευθυνεται σε μενα. πως οτι και αν πω η σκεφτω ειναι περιττο για τους αλλους...)
και δε θελω να τους το χαλασω. νομιζω οτι ο κοσμος που φτιαχνουν οι αλλοι με τις σκεψεις και την αυρα τους ειναι πολυ ομορφος για μενα..και η μαγεια αυτη δεν με αγγιζει.

και σκεφτομαι (πιο πολλες φορες απο οσες θα ηθελα) οτι σε αυτον τον κοσμο δεν κανω διαφορα..τουλαχιστον δεν τον κανω καλυτερο.

και οταν ολα αυτα μαζευονται, ολα αυτα που δε λεω και δε σκεφτομα, τοτε σκαω! και ο αχινος μου τσιμπαει οσους βρισκονται κοντα μου..γινονται θυμος και μισος..το παραπονο που δεν μπορω να βρω την ελευθερια! με τοσα 'δεν μπορω' που βαζω χωρις να θελω..

δεν ξερω αν ειναι καθαρο αυτο που γραφω σε σας..νιωθετε κι εσεις ετσι?

Υπαρχει μια λογικη απαντηση σε αυτο που περιγραφεις- αποσυνδεση απο τον πραγματικο σου εαυτο, τα πραγματικα σου θελω-

Η αποψη μου ειναι εαν και εφοσον η υγεια σου ειναι καλα (σωματικη προτιστως) να ερθεις σε επαφη με τη φυση οπως π.χ. δασος , θαλασσα , βουνο , λιμνη , ποταμους κ.λ.π. ή απλα να πας σε καποιο camping μακρια απ'τον πολυ τον κοσμο και απ'τους θορυβους ετσι ωστε να ξεκαθαρισεις καποια πραγματα στο μυαλο σου.Επισης μπορεις να παρεις ενα κατοικιδιο (σκυλος) για να εχεις εναν πιστο φιλο που ποτε δεν θα σε προδοσει.Αυτα απο μενα, ψυχολογος δεν ειμαι , την αποψη μου λεω και πιστευω αυτα που σου ειπα μπορει να σε βοηθησουν.

αποπροσωποποιηση μυριζει... τσεκαρε ψυχολογο θα σε καταλαβει και θα σε βοηθησει... προσπαθησε να χαλαρωσεις οταν θυμωνεις, ειμαι νευρικος τυπος και οταν νευριαζω υπερβολικα φευγω κατευθειαν γιατι θα κανω σε καποιον κακο. ναι εγω σε νιωθω, 1 μηνα και εχω αποπροσωποποιηση στις πρωτες μερες ενιωθα οτι ζουσα σε μια ταινια και ολα γυρο μου ηταν τοσο μα τοσο περιεργα και ελεγα μεσα μου, οντως ζω? ειμαι οντως ανθρωπος? τετοιες σκεψεις και αλλα πολλα.. και η Constantly νομιζω εχει περασει απο το σταδιο αν δε κανω λαθος...

Quote:

---

Originally Posted by Phatox

η Constantly νομιζω εχει περασει απο το σταδιο αν δε κανω λαθος...

---

Ναι, ναι... εκανα μια γυρα και απο αυτο.:cool:

Quote:

---

Originally Posted by Phatox

αποπροσωποποιηση μυριζει... τσεκαρε ψυχολογο θα σε καταλαβει και θα σε βοηθησει... προσπαθησε να χαλαρωσεις οταν θυμωνεις, ειμαι νευρικος τυπος και οταν νευριαζω υπερβολικα φευγω κατευθειαν γιατι θα κανω σε καποιον κακο. ναι εγω σε νιωθω, 1 μηνα και εχω αποπροσωποποιηση στις πρωτες μερες ενιωθα οτι ζουσα σε μια ταινια και ολα γυρο μου ηταν τοσο μα τοσο περιεργα και ελεγα μεσα μου, οντως ζω? ειμαι οντως ανθρωπος? τετοιες σκεψεις και αλλα πολλα.. και η Constantly νομιζω εχει περασει απο το σταδιο αν δε κανω λαθος...

---

Κι εγώ αυτό σκέφτηκα από την πρώτη στιγμή που διάβασα το tzatziki.

Τώρα έκανα μια βόλτα και βλέπω πάντα μπροστά μου την πρώην μου.. Τώρα νιώθω πολύ στεναχωρημένος.. Έχω μια αίσθηση κατάθλιψης η υπερβολική στεναχώρια...

Σ εχει ξανα συμβει αυτο?