Μια ιστορια αγαπης. Μετά?

Ας πουμε οτι ηταν ενα αγορι και ενα κοριτσι. Ηταν συμφοιτητες αλλα γνωριστηκαν πολυ αργα στο τελευταιο ετος. Στην αρχη το αγορι ενιωσε ενα απλο ενδιαφερον για αυτην χωρις κατι το ιδιαιτερο. Αλλα οσο περνουσε ο καιρος τοσο περισσοτερο ηθελε να ειναι μαζι της, να τη βλεπει, να της μιλαει, να χαμογελανε, να κανουν αστεια. Ωσπου ητν ερωτευτηκε πραγματικα και δε μπορουσε πλεον να ελεγξει τα συναισθηματα του. Ηξερε πως δεν επρεπε να συνεχισει γιατι σε λιγο θα χωριζαν εμεναν μακρια ο ενας στη μια ακρη της Ελλαδας κι ο αλλος στην αλλη. Κι ομως δε μπορουσε να σταματησει να τη σκεφτεται. Το αγορι δεν ξερει ακομα και τωρα τι θα πει αγαπη η πραγματικος ερωτας αλλα αν το ρωτουσε κανεις θα ελεγε οτι αγαπη ηταν αυτο που ενιωθε για εκεινη οτι πιο κοντα στο πραγματικο ερωτα. Αλλα οι συνθηκες δεν τους επετρεψαν να ειναι μαζι. Προσπαθησαν αλλα δεν μπορεσαν να ειναι μαζι. Της εξεφρασε τα συναισθηματα του αλλα η αποσταση ηταν ο χειροτερος εχθρος. Το κοριτσι δεν αρνηθηκε ουτε και δεχτηκε κατι του ειπε απλα οτι τα πραγματα μεταξυ τους ειναι δυσκολα θα μεινουν μακρια αλλα ισως καποια στιγμη συμβει ακτι και μπορεσουν να ειναι μαζι. Το αγορι πιστευει οτι το κοριτσι εχει αισθηματα για εκεινον η θελει να πιστευει... Τωρα πια χωρισαν πηγαν ο καθενας στο σπιτι του, αλλα το αγορι δεν μπορει να τη ξεχασει. Τη σκεφτεται συνεχεια, δεν εχει ματια για αλλη κοπελα, θλιβρετε απιστευτα οταν αναλογιζετε ποσα ηθελε να της πει για κεινον και δε θα της τα πει ποτε,ποσα θα ηθελε να μαθει για εκεινον αλλα δε θα τα μαθει ποτε, ποσες συζητησεις θα ηθελε να κανουν κι ομως δε θα τις κανουν ποτε. Αλλα περισσοτερο το τρελαινει η σκεψη οτι ισως δεν την ξαναδει ποτε απο κοντα... Οι φιλοι του του λενε οτι η ζωη ειναι πολυ μεγαλη και ποτε δεν ξερει κανεις τι γινεται αλλα το αγορι δεν θελει να ακουει τετοιες δικαιολογιες. Προσπαθησε πολλες φορες να την ξεπερασει αλλα δεν τα καταφερε. Μαλλον θα ειναι ο ανεκπληρωτος ερωτας της ζωης του, οερωτας που παντα σκεφτεσαι με μια αισθηση νοσταλγιας και απραγματοποιητου. Ο ερωτας που καποιες φορες αφηνει ανεξιτηλα σημαδια στη ζωη ενος ανθρωπου. Δεν ξερει τι κανει το κοριτσι αν σκεφτεται τα ιδια η οχι εχει σταματησει να της τηλεφωνει και οταν τον παιρνει εκεινη της λςςι τα απολυτως τυπικα. Το αγορι προσπαθει να συνεχισει την υποτιθεμενη ζωη του κουβαλωντας παντα αυτη τη γλυκια και αξεπεραστη αναμνηση. Αλλα και παλι δεν μπορει να την ξεχασει. Ισως δεν ηταν γραφτο να συμβει κατι τετοιο. ΤΙ θα επρεπε να κανει αυτο το αγορι?
ΥΓ. Το αγορι ειμαι εγω. Μη με ρωτησετε γιατι εγραψα αυτην την ιστορια οπως την εγραψα. Ουτε εγω ξερω, ισως να ηθελα να τη μοιραστω με καποιον. Με συγχωρειτε για τον υπερβολικο συναισθηματισμο αλλα ετσι νιωθω...μπορειτε να με κραξετε αν θελετε δε θα σας παρεξηγησω. Συγνωμη για το μεγαλο μου ποστ. Ευχαριστω για το χρονο σας

Quote:

---

Originally Posted by kapa9

Ας πουμε οτι ηταν ενα αγορι και ενα κοριτσι. Ηταν συμφοιτητες αλλα γνωριστηκαν πολυ αργα στο τελευταιο ετος. Στην αρχη το αγορι ενιωσε ενα απλο ενδιαφερον για αυτην χωρις κατι το ιδιαιτερο. Αλλα οσο περνουσε ο καιρος τοσο περισσοτερο ηθελε να ειναι μαζι της, να τη βλεπει, να της μιλαει, να χαμογελανε, να κανουν αστεια. Ωσπου ητν ερωτευτηκε πραγματικα και δε μπορουσε πλεον να ελεγξει τα συναισθηματα του. Ηξερε πως δεν επρεπε να συνεχισει γιατι σε λιγο θα χωριζαν εμεναν μακρια ο ενας στη μια ακρη της Ελλαδας κι ο αλλος στην αλλη. Κι ομως δε μπορουσε να σταματησει να τη σκεφτεται. Το αγορι δεν ξερει ακομα και τωρα τι θα πει αγαπη η πραγματικος ερωτας αλλα αν το ρωτουσε κανεις θα ελεγε οτι αγαπη ηταν αυτο που ενιωθε για εκεινη οτι πιο κοντα στο πραγματικο ερωτα. Αλλα οι συνθηκες δεν τους επετρεψαν να ειναι μαζι. Προσπαθησαν αλλα δεν μπορεσαν να ειναι μαζι. Της εξεφρασε τα συναισθηματα του αλλα η αποσταση ηταν ο χειροτερος εχθρος. Το κοριτσι δεν αρνηθηκε ουτε και δεχτηκε κατι του ειπε απλα οτι τα πραγματα μεταξυ τους ειναι δυσκολα θα μεινουν μακρια αλλα ισως καποια στιγμη συμβει ακτι και μπορεσουν να ειναι μαζι. Το αγορι πιστευει οτι το κοριτσι εχει αισθηματα για εκεινον η θελει να πιστευει... Τωρα πια χωρισαν πηγαν ο καθενας στο σπιτι του, αλλα το αγορι δεν μπορει να τη ξεχασει. Τη σκεφτεται συνεχεια, δεν εχει ματια για αλλη κοπελα, θλιβρετε απιστευτα οταν αναλογιζετε ποσα ηθελε να της πει για κεινον και δε θα της τα πει ποτε,ποσα θα ηθελε να μαθει για εκεινον αλλα δε θα τα μαθει ποτε, ποσες συζητησεις θα ηθελε να κανουν κι ομως δε θα τις κανουν ποτε. Αλλα περισσοτερο το τρελαινει η σκεψη οτι ισως δεν την ξαναδει ποτε απο κοντα... Οι φιλοι του του λενε οτι η ζωη ειναι πολυ μεγαλη και ποτε δεν ξερει κανεις τι γινεται αλλα το αγορι δεν θελει να ακουει τετοιες δικαιολογιες. Προσπαθησε πολλες φορες να την ξεπερασει αλλα δεν τα καταφερε. Μαλλον θα ειναι ο ανεκπληρωτος ερωτας της ζωης του, οερωτας που παντα σκεφτεσαι με μια αισθηση νοσταλγιας και απραγματοποιητου. Ο ερωτας που καποιες φορες αφηνει ανεξιτηλα σημαδια στη ζωη ενος ανθρωπου. Δεν ξερει τι κανει το κοριτσι αν σκεφτεται τα ιδια η οχι εχει σταματησει να της τηλεφωνει και οταν τον παιρνει εκεινη της λςςι τα απολυτως τυπικα. Το αγορι προσπαθει να συνεχισει την υποτιθεμενη ζωη του κουβαλωντας παντα αυτη τη γλυκια και αξεπεραστη αναμνηση. Αλλα και παλι δεν μπορει να την ξεχασει. Ισως δεν ηταν γραφτο να συμβει κατι τετοιο. ΤΙ θα επρεπε να κανει αυτο το αγορι?
ΥΓ. Το αγορι ειμαι εγω. Μη με ρωτησετε γιατι εγραψα αυτην την ιστορια οπως την εγραψα. Ουτε εγω ξερω, ισως να ηθελα να τη μοιραστω με καποιον. Με συγχωρειτε για τον υπερβολικο συναισθηματισμο αλλα ετσι νιωθω...μπορειτε να με κραξετε αν θελετε δε θα σας παρεξηγησω. Συγνωμη για το μεγαλο μου ποστ. Ευχαριστω για το χρονο σας

---

τα αισθηματα δεν ειναι η μηδεν η απειρο. υπαρχουν και ενδιαμεσα , εκτος απο την πληρη απαξιωση (τυπου : να μην θελει καμια σχεση μαζι σου ο αλλος).
η γνωμη μου ειναι οτι οι αποστασεις οταν δεν ειναι υπερατλαντικες, εντος ελλαδος πχ, ξεπερνιουνται οταν υπαρχει αμοιβαια επιθυμια.
ειδικα αν μιλαμε για ανθρωπους χωρις υποχρεωσεις / παιδια/ σκυλια, οπως ειστε εσεις.

μπορει να εχει αισθηματα για σενα η κοπελα, νομιζω ομως οτι αν ηταν φλογερα, θα εδινε λιγοτερο χλιαρες απαντησεις και θα σε ενθαρυνε να βρειτε λυσεις να ειστε μαζι, δεν θα επικαλουνταν την μοιρα και το τυχαιο..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

τα αισθηματα δεν ειναι η μηδεν η απειρο. υπαρχουν και ενδιαμεσα , εκτος απο την πληρη απαξιωση (τυπου : να μην θελει καμια σχεση μαζι σου ο αλλος).
η γνωμη μου ειναι οτι οι αποστασεις οταν δεν ειναι υπερατλαντικες, εντος ελλαδος πχ, ξεπερνιουνται οταν υπαρχει αμοιβαια επιθυμια.
ειδικα αν μιλαμε για ανθρωπους χωρις υποχρεωσεις / παιδια/ σκυλια, οπως ειστε εσεις.

μπορει να εχει αισθηματα για σενα η κοπελα, νομιζω ομως οτι αν ηταν φλογερα, θα εδινε λιγοτερο χλιαρες απαντησεις και θα σε ενθαρυνε να βρειτε λυσεις να ειστε μαζι, δεν θα επικαλουνταν την μοιρα και το τυχαιο..

---

Δεν επικαλεστηκε εκεινη τη μοιρα εγω το ειπα εδω.Σχετικα με τα μεσα συναισθηματα επετρεψε μου να διαφωνησω... Εκεινη αναφερθηκε στην αποσταση αλλα απο τον τροπο που τα ελεγε πιστευω οτι ηθελε κατι παραπανω.

Quote:

---

Originally Posted by kapa9

Δεν επικαλεστηκε εκεινη τη μοιρα εγω το ειπα εδω.Σχετικα με τα μεσα συναισθηματα επετρεψε μου να διαφωνησω... Εκεινη αναφερθηκε στην αποσταση αλλα απο τον τροπο που τα ελεγε πιστευω οτι ηθελε κατι παραπανω.

---

τοτε μπορουσες και μπορεις ακομα, να της κανεις συγκεκριμενες προτασεις για να ειστε μαζι.
απλο..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

τοτε μπορουσες και μπορεις ακομα, να της κανεις συγκεκριμενες προτασεις για να ειστε μαζι.
απλο..

---

Τι ειδους προτασεις και πως ξεπερνιεται το προβλημα της αποστασης?

Quote:

---

Originally Posted by kapa9

Τι ειδους προτασεις και πως ξεπερνιεται το προβλημα της αποστασης?

---

με το να παει ο ενας στο μερος του αλλου, η οι δυο μαζι σε ενα αλλο μερος.
πως αλλιως?

Εχω την εξης πεποιθηση- οταν θελουμε κατι ολοκληρωτικα το κυνηγαμε, εχεις την ορεξη, τη θεληση, τη τολμη να της το δηλωσεις?
-Σε θελω στη ζωη μου παρα τις συνθηκες...να ερθω να σε δω ?
Απαξ και ειναι αμοιβαιο ναι μεν θα περασετε ολο το πακετο αλλά γνωριζω ζευγαρια με αποσταση που τωρα ειναι μαζι,διπλα ο ενας στον αλλον

Αν αφουγκραστεις τη καρδουλα σου και σου πει---μπα οχι... ας το θα το ξεπερασεις, πραγματι θα πας παρακατω.
ΑΝ οχι--- αδραξε την ημερα και εξομολογησου. Τι εχεις να χασεις στη τελικη?
Και ακυρο να ριξει θα εχεις ενα εντονο κινητρο να προχωρησεις μπροστα και σιγα σιγα να αποδεχθεις πως δεν ειναι εφικτο.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

με το να παει ο ενας στο μερος του αλλου, η οι δυο μαζι σε ενα αλλο μερος.
πως αλλιως?

---

απο οτι εχω καταλαβει εχει τη ζωη της στην πολη της και δε μπορω απο τωρα αν της προτεινω ενα τοσο μεγαλο βημα...ισως δε θελησει να αφησει τους δικους της κ ισως την τρομαξω τρεχοντας τοσο πολυ. Και απο την αλλη κι εγω εχω τη ωη μου αλλα οκ αν ειναι να ειμαστε μαζι να φυγω αλλα και παλι τρεχουμε πολυ γρηγορα...

συμφωνω απολυτως με κιουριους.
αν υπαρχει αρκετη επιθυμια ΑΜΟΙΒΑΙΑ, θα βρειτε τους τροπους.
αν ειναι χλιαρα τα πραγματα, ζησε το οπως μπορεις κι αστο να ξεφτισει μονο του.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Εχω την εξης πεποιθηση- οταν θελουμε κατι ολοκληρωτικα το κυνηγαμε, εχεις την ορεξη, τη θεληση, τη τολμη να της το δηλωσεις?
-Σε θελω στη ζωη μου παρα τις συνθηκες...να ερθω να σε δω ?
Απαξ και ειναι αμοιβαιο ναι μεν θα περασετε ολο το πακετο αλλά γνωριζω ζευγαρια με αποσταση που τωρα ειναι μαζι,διπλα ο ενας στον αλλον

Αν αφουγκραστεις τη καρδουλα σου και σου πει---μπα οχι... ας το θα το ξεπερασεις, πραγματι θα πας παρακατω.
ΑΝ οχι--- αδραξε την ημερα και εξομολογησου. Τι εχεις να χασεις στη τελικη?
Και ακυρο να ριξει θα εχεις ενα εντονο κινητρο να προχωρησεις μπροστα και σιγα σιγα να αποδεχθεις πως δεν ειναι εφικτο.

---

Κοιτα η καρδια μου μου λεει να το διεκδικησω αλλα οπως ειπα και στη ρεμεδυ κανοντας ενα τετοιο αλμα ισως την τρομαξω και μετα θα την εχω χασει ορισιτκα
Δλδ μου προτεινεις να παω εκει που μενει και να της εκδηλωσω τα συναισθηματα μου αν καταλαβα καλα?
Στο πρωτο που γραφεις εχεις δικιο αν θες πολυ καποιον τα τιναζεις ολα στον αερα για αυτον. Αλλα και παλι αν δε σου βγει μετα τι σου εχει μεινει?

αν τρομαξει, δεν σε θελει αρκετα, φιλε καπα.
αν σε θελει, θα πεταξει απ την χαρα της αν της προτεινεις να μεινετε μαζι:rolleyes:

ωωω τι γλυκο παιδακι που εισαι μωρε!!!!
οκ ακου οι σχεσεις απο αποσταση ειναι δυσκολες, αλλα οχι ακατότθωτες... κατα καιρους η γεννια σας εχει κατηγορηθει οτι επιλέγετε τον ευκολο δρομο και οτι δεν παλευετε πλέον για τιποτα στην ζωη σας ... μπορεις να καθεσαι εκει και να υποφερεις και να τους επιβεβαιωνεις ή μπορεις να το παλέψεις όσο του αξίζει και να δεις που θα οδηγησει:)

Quote:

---

Originally Posted by kapa9

Κοιτα η καρδια μου μου λεει να το διεκδικησω αλλα οπως ειπα και στη ρεμεδυ κανοντας ενα τετοιο αλμα ισως την τρομαξω και μετα θα την εχω χασει ορισιτκα
Δλδ μου προτεινεις να παω εκει που μενει και να της εκδηλωσω τα συναισθηματα μου αν καταλαβα καλα?
Στο πρωτο που γραφεις εχεις δικιο αν θες πολυ καποιον τα τιναζεις ολα στον αερα για αυτον. Αλλα και παλι αν δε σου βγει μετα τι σου εχει μεινει?

---

Δεν προτεινω να πας -σαν φαντομας... ενα σκαιπ βρε καλο μου, ενα δεμα ταχυδρομικο...ενα κατι να νιωσει οτι πραγματι ενδιαφερεσαι και μετα κατοπιν διαλογου συναντηση.

Αυτο το θα τη χασω οριστικα- σε νιωθω οτι σε κραταει πισω

Δε κρατιεμαι ομως και θα σε βαλω σε ενα τριπακι φλας μπακ αναλυσης, Το εχεις ξανα ζησει αυτο ? οχι με την ιδια ενταση αλλα το μοτιβο-θελω καποια και δεν βγαινει

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αν τρομαξει, δεν σε θελει αρκετα, φιλε καπα.
αν σε θελει, θα πεταξει απ την χαρα της αν της προτεινεις να μεινετε μαζι:rolleyes:

---

να μεινουνε μαζι?... δεν ειναι καπως βιαστικο αυτο?... λιγο πιο χαλαρα πιστευω εγω ...βημα - βημα...ποσο καιρο εχεις να την δεις? καθε πόσο μπορεις να πηγαινεις να την βλέπεις?? ...

Quote:

---

Originally Posted by rea

να μεινουνε μαζι?... δεν ειναι καπως βιαστικο αυτο?... λιγο πιο χαλαρα πιστευω εγω ...βημα - βημα...ποσο καιρο εχεις να την δεις? καθε πόσο μπορεις να πηγαινεις να την βλέπεις?? ...

---

απ οτι καταλαβα το σιγα- σιγα εχει ηδη γινει.
μιλαει για "ιστορια αγαπης¨, οχι για ξεπετα .:rolleyes:
οταν υπαρχει ιστορια αγαπης και στην συνεχεια προκυπτει η αποσταση, η το λυνεις, η το κοβεις, αν αγαπας φλογερά.
δεν γνωριστηκαν τωρα.