Περνάει ποτέ αυτός ο φόβος;;

καλημέρα σε όλους. Τα εχουμε ξαναπει με πολλους απο σας. υπαρχουν στιγμές που νιωθω καλύτερα και σας αφήνω πράγμα που φανταζομαι που κανετε και εσείς αλλα όταν σας ξαναβρίσκω ειναι μια παρηγορια.
Ειμαι νοσοφοβικη. Νομιζω παντα ήμουν ή μαλλον για να το πω σωστά ήμουν αγχωδης. παντα το μυαλο μου ηταν στην επομενη κινηση και οχι στο τωρα.
Τελευταια με έχει πιασει παλι νοσοφοβια, ισως γιατι πρεπει να κανω μια επεμβαση για κυστεις στις ωοθηκες και δεν θελω να το σκεφτομαι και το μυαλο μου παει αλλου. πχ προχθες με γρατζουνισε-δαγκωσε (δεν θυμαμαι) ενα αδεσποτο γατι (οχι βεβαια στα καλα καθουμενα) και ξεσηκωσα ολον τον κρατικο μηχανισμο για να επιβεβαιωσει οτι δεν υπαρχει κρουσμα λυσσας στην αττικη και ιδιαιτερα στο κεντρο της. καταλαβαινετε φανταζομαι.
καθε πρωι ξυπναω με ταχυκαρδια και με πολύ κακή διάθεση. Ο νευρολογος μου εγραψε σεντρακ 2 την ημερα με λαντοζ. ειπα να ξεκινησω τα σεντρακ για να ηρεμησω αλλα δεν βλεπω προκοπη οποτε απο την προηγουμενη πεμπτη ξεκινησα και τα λαντοζ.
Ειναι ωρες που αγγιζω την απελπισια. γενικα ειμαι ενας κοινωνικος και χαρουμενος ανθρωπος και εχω γινει μονοχνωτη και κουραστικη ακομα και για τον εαυτό μου. για να μην μιλησω για αυτον τον μόνιμο "κομπο" στο στομαχι που νιωθω λες και κατι θα συμβει...
αραγε γλυτωνουμε ποτε απο αυτό τον φόβο;

Οι φοβιες θεραπευονται μονον με ψυχοθεραπεια , απ οσο ξερω , μαθαινεις να τις διαχειριζεσαι .

Εχω παρακολουθησει ντοκυμαντερ γυναικας με εντονη αραχνοφοβια ( ολες οι φοβιες εχουν κατα βαση κατι κοινο , το εξηγουσε ο ψυχοθεραπευτης ) , ολοκληρη διαδικασια , και με αρκετες συνεδριες .

Προσωπικη εμπειρια δεν διαθετω , διοτι δεν εχω καποια φοβια .

θελεις λίγο χρόνο ακομα για να δρασουν τα χαπια... εγω θεωρω πολυ λογικη την αντιδραση σου με το γατακι , το καλο με την φοβία σου ειναι οτι γινεσαι προσεχτικη... σε αντιθεση με εμενα με την νοσοκομειοφοβία μου που προτιμω να πάθω κάτι παρα να μπω εκει μεσα!!... και είναι λογικο να σε αγχωνει μια επεμβαση γυναικολογικη, παρόλο που δεν ειναι τιποτα σοβαρο και το κανουν σχεδον όλες..ε ενα στρεσαρισμα το προκαλει...δεν υποτροπιασες απλα εχεις συνηθισει να αντιμετωπίζεις ετσι την κατασταση...οταν θα τελειωσει και αυτο θα σου περασει και αυτη η φαση και θα σε ξαναχάσουμε;)

Ρεα μου ναι φυσιολογικη αντιδραση θα ήταν να ανεβω στο σπιτι να περιποιηθω το τραυμα και να βαλω μπενταντιν ή οτι και ισως να μιλησω και με κανενα γιατρο. απειρες φορες εχω να κανω με αδεσποτα αλλα να παρω 50 κτηνιατρους, το υπουργειο το κεελπνο και να παω και στο νοσοκομειο ενω ειχα κανει αντιτετανικο και ειχα παρει αντιβιωση για αντιλυσσικη θεραπεια ειναι υπερβολη οπως και να το δεις..οσο για την επεμβαση πραγματι την φοβαμαι, εχω ξανακανει αλλα παντα ξερεις φοβαασαι λογικα σε μια επεμβαση....εγω μεγαλοποιω την κατασταση, εχει κοπει η ορεξη μου, σκεφτομαι οτι κατι παθαινω (το χειροτερο παντα) ή οτι κατι εχω και δεν το βρίσκουν....ξερεις. τα νοσοκομεια που λες και εγω τα φοβαμαι αλλα αν δεις τον φακελλο των εξετασεων που εχω θα παθεις σοκ ουτε 80 χρονη...ευχομαι να το ξεπερασω και να με πιασουν συντομα τα χαπια. ο γιατρος μου ειπε μια εβδομαδα περιπου...θα δουμε αν θα αντεξω γιατι προς το παρον με εχουν κανει χειροτερα

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Οι φοβιες θεραπευονται μονον με ψυχοθεραπεια , απ οσο ξερω , μαθαινεις να τις διαχειριζεσαι .

Εχω παρακολουθησει ντοκυμαντερ γυναικας με εντονη αραχνοφοβια ( ολες οι φοβιες εχουν κατα βαση κατι κοινο , το εξηγουσε ο ψυχοθεραπευτης ) , ολοκληρη διαδικασια , και με αρκετες συνεδριες .

Προσωπικη εμπειρια δεν διαθετω , διοτι δεν εχω καποια φοβια .

---

το ξέρω, ειχα κανει και μου ειχε κανει καλο. θα ξαναρχισω σύντομα αλλα καταλαβαινεις οτι καποιες φορες δεν υπερισχύει η λογικη απλά και σκεφτεσαι οτι δεν ειναι φοβια αυτο που περνας...

ναι τα χαπια θελουν μια με δυο εβδομαδες και μεχρι να αρχίσεις να ισορροπεις θα γινουν λίγο χειρότερα τα πραγματα, αλλα και πάλι ακομα και αν ισορροπήσεις θα εχεις καποια επεισόδια, ο οργανισμος σου εχει συνηθησει σε αυτον τον τροπο σκέψης ..Συν Αθηνα και χειρα κινει, ο καθενας μας ξερει τον εαυτο του καλύτερα .. και εσυ ψυχή μου εχεις ταλαιπωρηθει πολύ... σκέψου πως μπορεις να βγεις απο αυτο το τρυπάκι και τι πρεπει να κανεις εσυ για να βοηθησεις τον εαυτο σου παραλληλα με την χημεια... όλοι στο ίδιο καζανι βράζουμε κουραγιο - υπομονη - και δυναμη! και μπραβο σου που ασχολεισαι με τα αδεσποτα! εχω αδυναμια στους τετραποδους φιλους μας!

Σ'αυτο έχεις δίκιο Ρέα. Εχω περασει δυσκολα αλλά ποιος δεν εχει και τα δικα του; ευχαριστώ δεν κανω κατι σπουδαιο απλα προσπαθω να βοηθώ τους αδυναμους ειτε ανθρωποι ειτε ζωα, μου κανει καλο, τωρα αυτο το κολλημα (οτι κατι κολλησα δηλαδη απο ζωακι) πρωτη φορα το παθαινω. Ισως επειδη νιωθω τυψεις που δεν προλαβα να το σωσω...αβυσσος...