Printable View
Θα ήθελα την άποψη σας σχετικά με τον τίτλο του θέματος.Πιστεύεται ότι η ψύχωση είναι μια κατάρα ή υπάρχει και η θετική της όψη;;Πολλοί για παράδειγμα λένε πως μέσα από αυτήν έγιναν καλύτεροι άνθρωποι,δυνατότεροι και εκτιμούν τις μικρές χαρές της ζωής.
Ποια είναι η άποψη σας;;Θα χαιρόμουν να άκουγα κάποια θετική οπτική γιατί την έχω-εχουμε ανάγκη πιστεύω.
στην αρχη δεν το χωρουσε ο νους μου οτι εκανα αποπειρα εσπασα το μισο μου σωμα πηρα 23 κιλα και παιρνω ψυχοφαρμακα απο τα 28.τον τελευταιο χρονο ομως την αγαπω τηναρρωστια μου την αποδεχθηκα με εκανε να δω την ζωη με μια αλλη οπτικη φανηκανε καταρχην οι αληθινοι φιλοι μπορω να κατσω μερες μονος μου και να κανω εσωτερικη αναζητηση να διαβασω βιβλια πρωσοπικης αναπτυξης κτλ.παλιοτερα ημουν συνεχεια με κοσμο και ας ηταν και μαλακες αρκει που σπαγανε την σιωπη μου.υστερα πιστευω οτι ειμαι πολυ δυνατος ανθρωπος στην ζωη μου γιατι παρολου που επεσα σηκωθηκα εστω με πατεριτσες αλλα περπαταω.εχω γνωστους πλεον γιατι παλιοτερα τους θεωρουσα φιλους που δεν εχουν καν σκονταψει.ολα τα πραγματα εχουν νοημα στην ζωη και τα κακα και τα καλα αρκει να τα αποδεχθεις να μην γινεις ερμαιο των σκεψεων για μια κατασταση και να βρισκεσαι στην μοναδικη στιγμη που υπαρχει ο εαυτος σου το ΤΩΡΑ.
Πολύ σωστά!Quote:
Originally Posted by mamra1983
Θα συμφωνήσω @mamra.Noμίζω κάθε τι στην ζωή έρχεται για να μας διδάξει κάτι.Στην αρχή η ψύχωση είναι όπως το πένθος.Χάνεις ένα μέρος του εαυτού σου και του μυαλού σου.Όπως στο πένθος όμως είναι βασικό να φτάσεις στο σημείο της αποδοχής και να προχωρήσεις μπροστά με όσες δυνάμεις έχεις.
Ευχαριστώ για την απάντηση.
τιποτα φιλε μου ευχαριστηση μου.
ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ αλλα προφανως ουτε κ ευλογια...προκειται για κατι ενδιαμεσο με εκδηλες τις τασεις προς το αρκετα αρνητικο
@Δημήτρη ίσως είναι κ θέμα τύχης.Υπάρχει ένα 10% νομίζω που δεν βλέπει βελτίωση.Δεν νομίζω αυτά τα άτομα να το έβλεπαν με αισιοδοξία το πράγμα.Ίσως είναι ευλογία για όσους έχουν ένα υποστηρικτικό περιβάλλον,τα φάρμακα τους πιάνουν και δεν παρουσιάζουν πολλά συμπτώματα.Έτσι τους δίνεται η ευκαιρία να αγωνιστούν για το καλύτερο.
Τουλάχιστον σε μένα αυτό που βλέπω είναι ότι μου έχει δώσει ένα κίνητρο να αγωνιστώ για κάτι.Μια κάνω ένα βήμα μπρος,μια πίσω αλλά που θα πάει..!!Νομίζω πως στο τέλος θα είμαι από τους τυχερούς.
@παιδια τι ευλογια λετε??
ναι εμενα με διαμορφωσε η ψυχωση αλλα και να μην την ειχα δε θα με χαλαγε
αχ τι ωραια θα ταν χωρις αυτην!!!
δεν ξερω τι λετε εσεις εγω ανυπομονω για το επομενο ψυχωσικο επεισοδιο... όταν νοιωσω ετοιμος θα κοψω τα φαρμακα... για να το ξαναζησω...
απιστευτη οξυνση των αισθήσεων.. απιστευτη δυναμη και μια κατανοηση των πραγματων τελειως διαφορετικη από την συνηθισμενη
δεν κανει να διακοπτεις τη θεραπεια μιληστε με τον γιατρο και συζητηστε μαζι του
δεν είναι θεραπεια δεν υπαρχει θεραπεια... καταστολή είναι των νευροδιαβιβαστών...Quote:
Originally Posted by Αρης31
μετα από αρκετο ψαξιμο κατεληξα ότι η σχιζοφρενεια δεν είναι ψυχικη ασθενεια αλλα καθαρα παθολογικη... ασε που πιστευω κατά μεγαλο ποσοστο ότι δεν είναι ασθενεια καν
@noumac πρέπει να είσαι από τους λίγους που θέλουν μια υποτροπή...για την διπολική έχω ακούσει πως επιδιώκουν πολλές φορές να κάνουν μανία αλλά όχι για την σχιζοφρένεια.
Τώρα τι ακριβώς κατανοείς μέσα από την ψύχωση νομίζω πως δεν είναι ρεαλιστικό αλλά μόνο στα πλαίσια του φανταστικού.Αν δεν ήταν ασθένεια δεν διερωτήθηκες πως τα φάρμακα δεν θα είχαν το αποτέλεσμα να σου σταματήσουν αυτή την όμορφη εμπειρία όπως την ονομάζεις;;
αα noumac πες τα!!!τα λες καλύτερα εσύ..ίσως το'χεις ψάξει πιο πολύ το θέμα..εγώ μιλάω εμπειρικά από αυτό που έχω ζήσει..
και έλεγα λοιπόν παλιότερα εδώ ότι αυτό που έζησα ήταν μια εμπειρία πρωτόγνωρη για μένα που δεν θα την ξαναζήσω γιατί πλέον είμαι με φάρμακα..
(και όπως το κόβω δεν θα τα κόψω και ποτέ..)
και τόσο πολύ μου άρεσε αυτή εμπειρία που πλέον από τότε που έγινα "φυσιολογική" για να μπορώ όπως μου λέγανε να λειτουργώ σαν όλον τον κόσμο,δεν έχω τι να κάνω με τη ζωή μου..χάθηκε το νόημα της ζωής..ξαφνικά άρχισα να βαριέμαι και να τρώω για να γεμίσω το χρόνο μου..και οι μέρες περνάνε ίδιες χωρίς ενδιαφέρον..
ενώ τότε δεν είχα την αίσθηση του χρόνου..
ειδικά όταν έκανα ψυχωσικό επεισόδιο(γιατί σε οξεία ψύχωση δεν μπορείς να είσαι για πολύ καιρό..όταν μάλιστα μένεις με την οικογένειά σου,δεν μπορούν να σε ανεχτούν έτσι και σε στέλνουν μέσα κατευθείαν για να γίνεις "καλά"),όταν λοιπόν ήμουν στην οξεία φάση δεν έτρωγα και δεν κοιμόμουν και ήμουν όλο ενέργεια..
αυτό θεωρώ ήταν μια εξέλιξη του εαυτού μου γιατί ήμουν μια χαρά,γεμάτη ζωή,αλλά κανείς δεν μπορούσε να το καταλάβει απ'το περιβάλλον μου,γι'αυτό και είχα αυτήν την κατάληξη..
Πλέον αυτή η εποχή έχει περάσει ανεπιστρεπτί(εδώ και 3 χρόνια είμαι "φυσιολογική")και το μόνο που θέλω πια είναι να με αφήσουν όλοι στην ησυχία μου και να πεθάνω..
κάτι που δεν μπορώ να κάνω βέβαια γιατί είμαι δειλή..
Οπότε πιστεύω ότι η ψύχωση είναι ένα δείγμα πνευματικής εξέλιξης του ανθρώπου..φεύγεις ρε παιδί μου,επικοινωνείς σε άλλα επίπεδα..
αλλά επειδή δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο,αναγκαστικά πρέπει να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα για να επικοινωνούμε με το περιβάλλον που είναι γύρω μας..
Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ δεν επικοινωνούσα καθόλου.Όσο για την ενέργεια,δεν έκανα τπτ άλλο από το να βλέπω τηλεόραση και να πιστεύω πως μιλάει για μένα.Ούτε να διαβάσω,ούτε να μπω υπολογιστή,ούτε να βγω έξω.Όσο για την αυπνία είχε σαν αποτέλεσμα να κλατάρει τελείως ο εγκέφαλος και να μου έρχονται αυτοκτονικές τάσεις.