ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΖΩ??????
Δυο μηνες χωρις τον αγαπημενο μου.Πως θα συνεχισω να ζω οταν δεν βρισκω πουθενα νοημα τα παντα ειναι αδεια .Η ψυχη ειναι αδεια το σπιτι ειναι αδειο ο κοσμος ειναι αδειος.Υποφερω καθε μερα και πιο πολυ δεν ξερω πουθα με οδηγησει ολο αυτο.Δεν υπαρχει στιγμη ηρεμιας γαληνης τιποτα μονο καρδιοχτυπι και αναταραχη.Ειρωνια μπηκα σαυτο το φορουμ για το χαμο της μητερας μου που να ηξερα οτι θα συνεχισω και με το χαμο του ανθρωπου μου.Η ματαιοτητα των παντων εχει σκεπασει ολη την υπαρξη μου.Ψαχνω ψαχνω λογους για να συνεχισω αλλα ολα εχουν κολησει σ εκεινη τη στιγμη.Θελω να δω τα παιδια μου ευτυχισμενα και να μην τα σκεπασει αλλος πονος πια.Η διαδρομη ομως μου φαινεται μεγαλη και οδυνηρη.Εχω διαβασει τα παντα για την απωλεια των αγαπημενων τις περισσοτερες φορες απογοητευομαι και με πιανει περισσοτερη θλιψη δεν ξερω τι αλλο να κανω.Γραφω με την ελπιδα οτι καποιος θα μοιραστει μια παρομοια εμπειρια με μενα που μακαρι κανενας μα κανενας να μην βιωσει ποτε κατι τετοιο. Επειδη ομως η απωλεια ειναι μερος της ζωης σιγουρα αρκετοι την εχουν βιωσει και θα εχουν τις εμπειριες τους σιγουρα εδω που γραφουμε.Τα λογια καποιες φορες απο ομοιοπαθεις ανακουφιζουν κατα ενα παραξενο τροπο περισσοτερο απ των αλλων που μιλανε απο μακρια και θεωρητικα μονο.
