Ασφυκτικη πιεση

Καλησπερα σε ολους... Ειμαι 19 χρονων και αντιμετωπιζω πολυ σοβαρο προβλημα με τους γονεις μου.
Απο μικρη,ημουν παντα το παιδι του μπαμπα και της μαμας... Εκανα παντα ο,τι μου ελεγαν,εφερνα καλους βαθμους απο το σχολειο,εκανα παρεα με ατομα που εκεινοι επελεγαν και γενικα δεν εφερα ποτε αντιρρησεις. Οι εξοδοι μου ηταν ελαχιστες εως και ανυπαρκτες ενω οταν αρχισα στην εφηβεια να θελω να βγαινω,αρχισαν τα προβληματα. Το αργοτερο που μπορουσα να βγαινω ηταν μεχρι τις 8 το πολυ 8.30 και αυτο με το ζορι. Μια φορα το μηνα ηταν αρκετο ελεγαν γιατι ειχα και διαβασματα... Ολα αυτα τα δεχομουν χωρις καμια διαμαρτυρια. Ωσπου εφτασε ο καιρος να δωσω πανελληνιες... Εδωσα και περασα στην επαρχια και πιο συγκεκριμενα στην Πατρα. Μετα απο δικη τους επιλογη,ξαναεδωσα για να περασω στη σχολη που ηθελα,αλλα και παλι σε αλλη πολη,αυτη τη φορα στην Τριπολη. Ημουν πολυ ενθουσιασμενη μιας και η οικονομικη σχολη που πετυχα ηταν η πρωτη μου επιλογη. Ομως η χαρα μου πηγε περιπατο οταν εμαθα οτι σε ολη τη διαρκεια των φοιτητικων μου χρονων θα εχω μαζι μου ή τη μητερα μου ή τον πατερα μου! Ειναι της αποψης πως αν μεινω μονη μου θα καταληξω και εγω δεν ξερω που,ερμαιο του καθενος,χωρις ομως να εχω δωσει το παραμικρο δικαιωμα να μου πουν τετοιο πραγμα! Εδω και εναμιση μηνα που βρισκομαι στην Τριπολη,εχω βγει μονο τρεις φορες για καφε και αυτες με το ζορι μιας και η μαμα μου ειχε προβλημα να με αφηνει να γυριζω μονη μου σπιτι... Εκεινη θελει να με πηγαινοφερνει στη σχολη,εκεινη θελει να κανει κουμαντο σε ολα! Δεν αντεχω αλλο αυτη την κατασταση...καθε φορα που προσπαθω με ηρεμο τροπο να της μιλησω,καταληγει στο οτι ειμαι πολυ ανωριμη και με χαρακτηριζει με λεξεις που δεν μπορω να πω... Ακομη και μεγαλυτεροι ανθρωποι που τη γνωριζουν,της εξηγουν ποσο λαθος κανει που δεν με αφηνει να ζησω σαν ολα τα αλλα παιδια της ηλικιας μου και η μονη της απαντηση ειναι πως "καθενας να ασχοληθει με το σπιτι του".
Δεν ξερω τι αλλο μπορω να κανω πλεον... Ειμαι σε απογνωση! Τους αγαπαω και τους δυο ομως ολο αυτο με πνιγει... Ντρεπομαι να μιλαω με παιδια στη σχολη γιατι οταν μου ζητανε να βγαινουμε,δεν εχω τι να τους πω!

Ειναι ενα θεμα τωρα αυτο... οι υπερ προστατευτικοι γονεις "καλοπροαιρετα" φερονται σχεδον φασιστικα. Ισως αν συζητησεις το ενδεχομενο μεσα σε 6 μηνες να κοπει το σεναριο αυτο θα ναι καλυτερα ?
Στην αρχη οσο παραλογο και να φαινεται ποιος ξερει... φοβουνται τα κλασσικα, νυχτα ναρκωτικα σεξ εγκυμοσυνη παει καταστραφηκε το παιδι μου. Υποτιθετε πρεπει να κοπει ο ομφαλιος αλλά εισαι ετοιμη να υποστηριξεις τα θελω σου ? Σε χειραγωγουν με το επιχειρημα "εγω σε ταιζω σε σπουδαζω εγω αποφασιζω ?

Δε ξερω... λυση δεν εχω. Αν ειναι ανενδοτοι μονο βρισκοντας δουλεια μενοντας σε εστια και κοβοντας επαφη θα δοκιμασεις τις δικες σου αντοχες αλλα και τις δικες τους.

Στο ακουσμα να δουλεψω ειναι που γινεται ο μεγαλος χαμος αλλα παλι θα μου κοπανησουν οτι εκεινοι με συντηρουν αρα ειμαι υποχρεωμενη να ακολουθω αυτα που μου λενε! Παροτι θελω τοσο πολυ να ζησω σαν φυσιολογικος ανθρωπος της ηλικιας μου,τους αγαπαω γιατι ειναι γονεις μου και δεν θελω να τους στενοχωρω! Ειναι κατι σαν φαυλος κυκλος ολο αυτο,δν βγαινει ακρη!

Μιας και εισαι νεο κοριτσι... πριν καταληξεις με πολλα ψυχο σωματικα, να ξεκαθαρισουμε κατι.
Η αγαπη λεν ειναι ανιδιοτελης, δεν ειναι σε σπουδαζω αρα σε εχω δουλικο των επιθυμιων και των απωθημενων μου. Ξερω τωρα αυτα δε σου στεκουν.
Ομως βαθια μεσα σου οπως εγραψες θελεις κατι το φυσιολογικο. Τι πιο απλο να ζησεις μονη ως ενηλικη να δοκιμαστεις.
Οποτε... δε ψαχνεσαι σιγα σιγα για εστια ή για συγκατοικηση με καμια κοπελα ... ή απλα δηλωσε της οτι αυτο που κανουν σε χαλαει παρα πολυ και πηγαινε τε σε μια συμβουλευτικη ψυχολογο να της εξηγησει οτι εχει παθολογικη συμπεριφορα ? Απο αυτα που εγραψες καταλαβαινω οτι ειναι απολυτη και δεν θα το κανει φυσικα.


Καλεισαι να λαβεις ακραια μετρα γιατι εχεις να κανεις με ακραιους χαρακτηρες. Δεν σου τους κακολογω. Ναι ειναι οι γονεις, ναι υπαρχει δεσιμο, αγαπη αλλά καπου καπως οφειλεις στον εαυτο σου να τους βαλεις ορια.

Θες το χωρο σου, το χρονο σου, τις παρεες σου. Αν δεν λεει να φυγει εσυ δικτυωσου και μενε σε συμφοιτητριες. Να χαρεις τον 2πλο κοπο σου

Πλεον ειναι το μονο που μου μενει να κανω... Το μονο κακο ειναι οτι με τον τροπο τους μου δημιουργουν ενοχες αλλα καποια στιγμη θα καταλαβουν! Η μονη λυση ειναι να το φτασω στα ακρα και ο,τι γινει!

Ο ενοχισμος που καλλιεργουν με εκφοβισμο ή τραμπουκισμο χαλαει εσενα. Επικληση στη Λογικη τους να κανεις. Δηλαδη... με θελετε χαρουμενη και υγιη ή αντιδραστικη και λογω πιεσης να χαντακωθω ? --- ξηγα...κανε.

Ποναει πολυ να γινεσαι σκληρη σε εκεινους που αγαπας Ομως αν θελησουν θα βρεθει μια συμβιβαστικη λυση. Ναι ελατε να με δειτε σε 1 μηνα. Ναι θα σας παιρνω ενα τηλεφωνο/ ναι δεν θα με χασετε. Αν το δουν εγωιστικα θα σου κανουν μουτρα ... ε ποσο να κρατησει ?

Παρε βαθιες ανασες και μιλα σε οποιον απο τους δυο νιωθεις ενα τσακ λιγο πιο ανετα. Αν πιστευεις αυτα που λες θα το λαβουν το μηνυμα.

Δε χρειαζεται να πληγωνεις εσενα μονιμα για να κοιμουνται ησυχοι. Να προσεχεις. Αν δεις οτι σου ειναι δυσκολο να ανοιχτεις κοιταξε αν η σχολη εχει συμβουλευτικη ψυχολογικη υποστηριξη να πηγαινεις. Στα χρονια που ζουμε δεν εισαι η μονη που βιωνει αλλοκοτα γεγονοτα.

Κρατα τα ονειρα σου και μην πτοεισαι.

Πολύ ωραία σου τα είπε ο/ή constantly. Καλή δύναμη.....!!!!

llulaby καλησπερα.ειναι δυσκολη η περιπτωση σου.θα σου πως λοιπον την γνωμη μου σε ολο αυτο.οι γονεις απο την μια ειναι υπερπροστατευτικοι και ισως παλεων αρχων.αν σε αγαπουσαν θα σε αφηναν να ζησεις τα καλυτερα σου χρονια,μεσα απο τα δυσκολα να μπορεσεις να τα καταφερεις μονη σου.δυστυχως αφου τους εχεις μιλησει πρεπει να πας σε ακραια πραγματα γιατι τα χρονια περνανε και ετσι δεν θα εισαι ευτυχισμενη ποτε.και απο την στιγμη που δεν παιρνουν λογια απο κανεναν ωστε να μπορεσει να τους κανει να καταλαβουν τα λαθοι τους ενας λογος παραπανω να πας σε ακραιες καταστασεις..αυτο που θα σου προτεινα λοιπον ειναι να μην ντρεπεσαι για τις παρεες σου.ισως θα ηταν καλο να προσκαλεσεις καποια καλη σου φιλη στο σπιτι ωστε να μαθουν οι γονεις σου καποιους φιλους σου.υστερα μεσα απο διαλογο ολοι μαζι θα μπορουσες να πεις στους γονεις σου οτι θα πατε μια βολτα,για περπατημα η τρεξιμο,ωστε να μπορεις να αρχισεις να εχεις πιο πολυ χρονο εξω απο το σπιτι χωρις γονεις.αν δεν καταφερεις κατι απλα προσπαθησε να μεινεις σε εστια η με καποια φιλη σου για λιγοτερα εξοδα.ελπιζω να καταλαβουν οι γονεις σου..μπορει να μην εισαι οικονομικα ανεξαρτητη οπως σου λενε αλλα η ζωη ειναι δικη σου και οχι δικη τους..μονο αντρα δεν σου εχουν φερει μεχρι τωρα.τα χρονια περνανε δυστυχως και η ζωη ειναι ωραια και πρεπει να την ζουμε ευχαριστα..ολα καλα θα πανε αρκει να εχεις επιμονη και υπομονη..στην χειροτερη πηγαινε τους σε εναν γιατρο γιατι μονο την στολη φαβουνται μερικοι και οχι τον ανθρωπο..ελπιζω να βοηθησα..

απαράδεκτη συμπεριφορα!..εχεις 2 επιλογες... να επαναστατησεις ή να το υποστείς ελπιζοντας ότι καποτε θα κουραστει να σε νταντευει..
έχεις καποιο θέμα υγείας που τους κάνει τόσο υπερπροστατευτικους?... ο πατερας σου μήπως είναι πιο διαλακτικος?.. θα δεχόντουσαν να πάτε όλοι μαζι σε κάποιον οικογενειακο συμβουλο?

λαλαμπαι, μονο με την οικονομικη ανεξαρτησια εχεις καποιες ελπιδες να ζησεις καποτε σαν ανθρωπος.
οι γονεις το ξερουν, γι αυτο και στο απαγορευουν.

ως ενηλικη πολιτης, φυσικα και εχεις δικαιωμα να ζεις οπως θελεις και να μην δινεις λογαριασμο στην μαμα.
αν ειχες δικα σου χρηματα, θα της ζητουσες να παει στο σπιτακι της και να βρισκεστε οποτε πραγματικα το θελεις κι οχι να σου κανει τον δεσμοφυλακα και δεν θα μπορουσε να σου φερει καμια αντιρρηση. λογω του οτι σε συντηρουν εχουν λογο στην ζωη σου.
ειναι φανερο οτι οι γονεις σου δεν εχουν σκοπο να σου παραχωρησουν ανθρωπινα δικαιωματα και οτι ειναι ΠΑΡΑΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟΙ.

αδικα γκρινιαζεις.
αν δεν παρεις την κατασταση στα χερια σου, πρωτιστως βρισκοντας μια δουλεια, ακομα κι αν χρειαστει να πανε πισω οι σπουδες, θα ζεις ετσι μεχρι να γερασεις, η μεχρι να παντρευτεις αυτοΝ που θα σου διαλεξουν.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

λαλαμπαι, μονο με την οικονομικη ανεξαρτησια εχεις καποιες ελπιδες να ζησεις καποτε σαν ανθρωπος.
οι γονεις το ξερουν, γι αυτο και στο απαγορευουν.

ως ενηλικη πολιτης, φυσικα και εχεις δικαιωμα να ζεις οπως θελεις και να μην δινεις λογαριασμο στην μαμα.
αν ειχες δικα σου χρηματα, θα της ζητουσες να παει στο σπιτακι της και να βρισκεστε οποτε πραγματικα το θελεις κι οχι να σου κανει τον δεσμοφυλακα και δεν θα μπορουσε να σου φερει καμια αντιρρηση. λογω του οτι σε συντηρουν εχουν λογο στην ζωη σου.
ειναι φανερο οτι οι γονεις σου δεν εχουν σκοπο να σου παραχωρησουν ανθρωπινα δικαιωματα και οτι ειναι ΠΑΡΑΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟΙ.

αδικα γκρινιαζεις.
αν δεν παρεις την κατασταση στα χερια σου, πρωτιστως βρισκοντας μια δουλεια, ακομα κι αν χρειαστει να πανε πισω οι σπουδες, θα ζεις ετσι μεχρι να γερασεις, η μεχρι να παντρευτεις αυτοΝ που θα σου διαλεξουν.

---

Ενιωσα να πνιγομαι μονο που το διαβασα..κυριολεκτικα! Ολα τα παιδια θεματοθετρια σου απαντησαν πολυ σωστα αλλα εδω νομιζω ειναι η πιο σωστη περιγραφη της ζωης σου ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΜΕΣΑ...
Ποσο εγωιστες γονεις υπαρχουν..