ΝΟΙΩΘΩ ΞΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
Γεια σας οσο περναει ο καιρος νοιωθω οτι ειμαι ξενη με τον εαυτο μου εκτος απο το βαθυ πονο που αισθανομαι γι την απωλεια του συντροφου μου δεν μπορω να νοιωσω τιποτα αλλο σαν μην εχω συναισθηματα.Δεν μπορω να χαρω με τιποτα δεν μπορω να λυπηθω για καποιον αλλον δεν αισθανομαι ουτε πεινα ουτε διψα εδω και 3 μηνες και γενικα εχω πεσει σε μεγαλη καταθλιψη .Μοναδικη ευχαριστηση ας πουμε ειναι η ωρα που θα παρω το χαπι για να με βοηθησει να κοιμηθω γιατι ολη μερα ειμαι στο ποδι και δεν βρισκω πουθενα ησυχια,Αισθανομαι ενοχη απεναντι στα παιδια μου γιατι δεν μπορω να τα βοηθησω οπως πρεπει και επισης θυμωνω πολυ με τον εαυτο μου που νοιωθω τετοια αδυναμια και σωματικη και ψυχολογικη.Η σωματικη αδυναμια με εμποδιζει απ το να κανω διαφορα πραγματα που πρεπει.Ξαφνικα σαν να μην ξερω ουτε να μαγειρεψω ουτε να κανω τα της καθημερινοτητας και δεν με νοιαζει πια ο εαυτος μου .Ειναι πολυ σκληρο αυτο και με πηρε στα γραναζια του.....