«Μάθε να είσαι πρώτα άνθρωπος και μετά ψυχολόγος ή οτιδήποτε άλλο»
Η εμπειρία μου με ψυχολόγο (άντρα ή γυναίκα δεν έχει σημασία) δεν είναι τωρινή αλλά έλαβε χώρα πριν 2 χρόνια περίπου για ένα γενικής φύσεως θέμα που αντιμετώπιζα. Θα μπω κατευθείαν στην ουσία. Έτυχε σε μία από τις συναντήσεις μας να αργήσω 5 λεπτά. Αφού μου έδειξε την ενόχληση του/της και μου τα «έψαλλε» λίγο μέσα σε κόσμια όρια σε αντίθεση με κάποιους γιατρούς ή επαγγελματίες της υγείας που αν τύχει και αργήσεις ο εγωισμός τους πετάει «σπίθες» (ως αντίδοτο στην αλαζονεία θα πρότεινα σε όλους αυτούς τους επαγγελματίες της υγείας και το επαγγελματίες δεν το λέω τιμητικά να δούνε την ταινία Patch Adams με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς η οποία είναι αληθινή ιστορία ή τέλος πάντων να μάθουν ποιος είναι αυτός ο απίθανος γιατρός Patch Adams) μου λέει λοιπόν αμέσως μετά το ανεκδιήγητο (βασιζόμενος/η στο γεγονός ότι άργησα) ότι «άλλωστε» εγώ την πληρώνω 20 ευρώ την συνάντηση ενώ αυτός/ή παίρνει κανονικά 50 ευρώ. Μετά από μερικές συναντήσεις σταμάτησα ενώ θα έπρεπε να είχα φύγει εκείνη ακριβώς την στιγμή. Δεν είχα πει τίποτα γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως το καταπιέζουμε ή δεν δίνουμε σημασία (κακώς βέβαια). Η αλήθεια είναι πως μια γνωστή μου ψυχολόγος είχε κανονίσει μαζί της/του να του/της δίνω λιγότερα γιατί δεν μπορούσα να διαθέσω 50 ευρώ. Αν λοιπόν είχε πρόβλημα με τα χρήματα δεν θα έπρεπε καν να κάνουμε αυτές τις συνεδρίες. Αν και δέχτηκε, το γεγονός ότι άργησα πως μπορεί να σχετίζεται με το γεγονός ότι του/της έδινα λιγότερα χρήματα από αυτά που κανονικά παίρνει; κάτι στο οποίο ο/η ίδιος/ίδια είχε συμφωνήσει;
Λοιπόν, αυτή είναι η ανιδιοτέλεια, το συμπάσχω, το ενδιαφέρον, «μας κακοπέφτουν τα 20 ευρώ, είναι λίγα, πρέπει να παίρνουμε πενηντάρικα και πάνω, πως θα κάνουμε αλλιώς όνομα και καριέρα». (Αλήθεια εσείς που έχετε κάποια ψυχολογικά προβλήματα και γίνεστε ψυχολόγοι, γιατί «όλοι» οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι έχετε σούπερ ψυχολογικά μην κρυβόμαστε, γιατί γίνεστε ψυχολόγοι; το πρώτο κριτήριο δεν θα έπρεπε να είναι για να βοηθήσετε τον άνθρωπο; η αγάπη λέει κάτι για εσάς ή είναι κάτι παρωχημένο, ντεμοντέ, άπιαστο, ωχ αδερφέ;). Συνεχίζω με τον/την ψυχολόγο μετά την παρένθεση και λέω ότι αν έδινα 50 ευρώ όσα κανονικά παίρνει εκεί δεν θα μπορούσε να αναφέρει τίποτα για τα χρήματα. Αλλά αφού παίρνουμε λιγότερα χρήματα και ο άλλος άργησε να έρθει εκεί πρέπει να βγάλουμε το «εγώ» μας, να δείξουμε τον εγωισμό μας. Και αυτοί οι άνθρωποι αποκαλούνται ψυχολόγοι. Στα χαρτιά μόνο προφανώς. Και όταν τύχαινε και δεν είχα 20 ευρώ ακριβώς αλλά 50 ποτέ δεν είχε να μου χαλάσει και έπρεπε να πάω να αγοράσω κάτι για να χαλάσω...προφανώς συμβαδίζουμε με την υλιστική νοοτροπία (και ας κατηγορηθώ εδώ ότι κάνω υπόθεση) ότι η ζωή μου είναι τόσο αυστηρά οργανωμένη που δεν πρέπει να παρεκκλίνω και να του χαλώ πενηντάρικα ή να έχω ψιλά στο πορτοφόλι μου γιατί θα χάσω την σειρά μου και θα χάσω την συγκέντρωση μου στο να ελκύω πελάτες/πενηντάρικα/50.
Ξέρετε, αν υιοθετήσει κανείς μια πεποίθηση (ακόμα και αν έχει μια μικρή στατιστική δόση αλήθειας) είναι δύσκολο κανείς να την αποβάλλει αν δεν είναι αρκετά συνειδητός. Και έτσι λειτουργεί μηχανικά, αντιανθρώπινα. Το ίδιο ισχύει και για τους ψυχολόγους. Έχω ακούσει αρκετές φορές την φράση: «δωρεάν ή με λίγα χρήματα δεν ενδιαφέρεται κάποιος να ψαχτεί ψυχολογικά». Και για αυτό ανεβάζουν τις τιμές. Σου λέει αν τα «σκάσει» θα ενδιαφερθεί περισσότερο. Ρωτήσατε αν τα έχουμε; Σταματήστε τις δικαιολογίες και να κρύβεστε πίσω από τον εγωισμό σας και την κάστα σας. Φερθείτε σαν Άνθρωποι.
Κατανοώ όμως ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να αλλάξει το σύστημα. Προέχει το βόλεμα.
