πυρετός το Σαββατόβραδο!!...

ημουν αναμεσα σε 2 τιτλους... το μπαρ το "ναυαγιο" και η μαρθα κλαψα του σαββατου... αλλα επειδη ειπα να μην το ξεκινησω μαυρα και αραχνα να βαλω εναν πιο ουδετερο τιτλο.
ειχα μια συζητηση με τα μελη - φιλους μου χτες για τα σαββατοβραδα...για το αν ειναι ή οχι η χειροτερη στιγμη της εβδομαδας... καποιοι διαφωνησαν μαζι μου...ειναι αλλη μια μερα...
για μενα ειναι η στιγμη που ειναι πιο ξεκαθαρη η απόσταση μου απο τον κοσμο, απο το παρελθον μου, και απο τα ελαχιστα που θυμαμαι για μενα πριν με χτυπήσει η καταθλιψη και με χασω.
τετοια ωρα ή ετοιμαζομουν για να βρεθω με την παρεα μου και να περασω καλα, ή να δω εκεινον και να ρομαντζαρω χολυγουντιανα... παντα ειχα κανονισμενη μια δραστηριοτητα.. και ειχα την διαθεση να την κανω ..το πιο σημαντικο...την διαθεση που χαθηκε
και ισως ειμαι απο τις τυχερες περιπτωσεις εδω μεσα, γιατι υπάρχουν ανθρωποι πολυ πιο βασανισμενοι που δεν καταφεραν να ζησουν ουτε αυτο
ισως απλα κλαψωμοιζεριαζω γιατι στην τελικη στο χερι μου ειναι να το αλλαξω όλο αυτο ...αν το δεις λογικα.

στον εξω κοσμο το παιζω δυναμικη και δηθεν και κλαι μαιν ου δεν γουσταρω να βγαινω τα σαββατα.
καθε φορα που μπαινω στην διαδικασια της αυτολύπησης με μαστιγωνω και με βριζω... αλλα σκεφτηκα ...σημερα να με αυτολυπηθω χωρις ενοχες ελευθερα ...
να εκφρασω το ποσο μονη νιωθω χωρις να ντρεπομαι, να γινει το φορουμ το μπαρακι μου οπου με αλλες βασανισμενες ψυχες να βγαλουμε τα εσωψυχα μας χωρις να τα εκλογικευουμε...να πουμε μυστικα..να τραγουδισουμε και να χορεψουμε και να γελασουμε με το χαλι μας...
καθε αποψη ευπροσδεκτη...αισιοδοξη και απαισοδοξη...αλλα οχι συμβουλες για αποψε παρακαλω...αν θελετε... δεχτητε με όπως ειμαι σημερα... θελω παρεα και φιλους αποψε... οπως τοτε... αγαπήστε με αποψε για οτι ειμαι και αφηστε με να σας αγαπήσω ... το εχω τοοοσο αναγκη!!!

https://www.youtube.com/watch?v=c8gs3fKJzNU

welcome to the club βασανισμενο πλασμα του σαββατοβραδου που προσωπικα εχω χρονια να το διαχωρισω απο τ υπολοιπα βραδια πλεον ουτε λογω ατελειωτου παρταρισματος η αγκαλιας με ταινια . βασικα εχω να θεσω ενα ερωτημα : ζουμε τις μερες που περνανε η απλα κανουμε οτι ειναι να κανουμε και φευγουν ετσι αερας?

Το πολυποθητο, Thread !! Τα σαββατα νιωθω οτι οριζουν οι "αλλοι" τι θα επρεπε κανονικα να νιωθω ή συνειδητοποιω ποσο αλλαξα και ποσο βαρεθηκα να κυκλοφορω.
magdalene ειναι οπως το δεις, ο χρονος ειναι αυτος και αντικειμενικα εχει οριστει εμεις καθε φορα τον βλεπουμε ή εχθρο ή φιλο ή εραστη

Ειναι που συνειδητοποιω, ποσο αλλαξα Ρεα μου, ωραια μου, και πρεπει να βρω καινουργια υγιη στηριγματα...
Βαλε ενα υποθετικο τζονυ στο μπαρ να σου πω την ιστορια μου, χεχε

εν ολιγοις ο χρονος τρεχει και μεις τον κυνηγαμε σαν κατι υστερικες π λενε στους αντρες τους που πας εχω και αλλα να σου δωσω .. η αληθεια ειναι οτι τα σαββατα(σκ ) παγωνει λιγο και μπορεις να παρεις ανασα να αναλογιστεις ..ενα on the rocks κ γ μενα χαχαχ

χαχαχα...καλως σε βρηκα μαγδαληνη μου και ευχαριστω που απάντησες!... ωραια ερωτηση!εγω νομιζω οτι ζουμε τις ενοχες απο τις μερες που δεν ζουμε....βγαζει νοημα αυτο που ειπα???

πάντα ήθελα να γινω μπαργουμανα!... χαχαχα 2 γιαννηδες περπατητες στα κοριτσια κερασμενα απο το μαγαζι!!! τις προαλλες εβγαλα τον σκύλο μου βολτα και ενα πιτσιρικι μου μιλησε στον πληθυντικο... τι ωραιος που ειναι ο σκυλος σας...ΣΑΣ!!! ειμαι 35 και δεν το καταλαβα ποτε εφτασα στο ΣΑΣ ...στην δικη μου περιπτωση εγω απατουσα τον αντρα μου...και επειδη ποτε δεν ειχα αντρα και εγω ημουν παντα ο αντρας της ζωης μου ( εγω η μπαρμπα και η μαντονα ;ρ) απατουσα τον εαυτο μου... τα θελω μου... ολα ελεγα θα τα κάνω μετα... απο δευτερα οι αποφασεις ζωης μαζι με τις διαιτες... πως διαολο εφτασα στο ΣΑΣ????

το ερωτημα ειναι εχουμε το κουραγιο να ζησουμε εκει ειναι το θεμα γιατι εμενα τα κουραγια μου πεσανε τωρα τελευταια
οσο πιο πολυ ψυχη εχεισ τοσο πιο καλα περνασ εγω νομιζω

Βγαζει ρεα μου, πως δεν βγαζει αφου συνηθως οι ερωτησεις ειναι - τι εκανες χθες? βγηκες? τι φορεσες? χτυπησες γκομενακι?
και ακομη και αν δε διατυπωνονται ετσι εκει παει το θεμα.

Ναι θα μπορουσα να συμφωνησω σε αυτο με το χρονο, στατιστικα φανταζομαι περισσοτερες γυναικες τρεχουμε για διαλογισμο μπας και κανουμε στον χρονο ΧΩΡΟ. υ.γ οχι ακομα δεν ασχοληθηκα με τη γιογκα. Μαγδαληνη πρωην ποτισα?

https://www.youtube.com/watch?v=MZ1A55fUmB4

Μπαργουμαν εχω να σκεφτει να γινω, αλλα σε κανα μικρο μαγαζακι οχι υπερπαραγωγη... αλλα με φοβαμαι ρεα...

Χαλάρωσε Ρέα, τα πιτσιρίκια και 20 χρονών να είσαι στο πληθυντικό σου μιλάνε. Εγώ είμαι 44 και καμιά φορά σκέφτομαι ότι πάω για 50, αλλά τι να γίνει; 35 χρονών είσαι πραγματικά πολύ νέα, θα έρθει η μέρα που θα παρακαλούσες να ήσουν 35 χρονών..

εχω την πεποιθηση οτι ορισμενες γυναικες ομορφαινουμε μεγαλωνοντας Ρεα...
-οχι η γκρια κοτα εχει το ζουμι--- μη παμε εκει

Quote:

---

Originally Posted by rea

πάντα ήθελα να γινω μπαργουμανα!... χαχαχα 2 γιαννηδες περπατητες στα κοριτσια κερασμενα απο το μαγαζι!!! τις προαλλες εβγαλα τον σκύλο μου βολτα και ενα πιτσιρικι μου μιλησε στον πληθυντικο... τι ωραιος που ειναι ο σκυλος σας...ΣΑΣ!!! ειμαι 35 και δεν το καταλαβα ποτε εφτασα στο ΣΑΣ ...στην δικη μου περιπτωση εγω απατουσα τον αντρα μου...και επειδη ποτε δεν ειχα αντρα και εγω ημουν παντα ο αντρας της ζωης μου ( εγω η μπαρμπα και η μαντονα ;ρ) απατουσα τον εαυτο μου... τα θελω μου... ολα ελεγα θα τα κάνω μετα... απο δευτερα οι αποφασεις ζωης μαζι με τις διαιτες... πως διαολο εφτασα στο ΣΑΣ????

---

εγω παλι κανω τριαντα χρονια μαλακιεσ και στη δουλεια και στο σχολειο και στο τει παντου ολο βλακειεσ και χαζομαρεσ
και κατεληξα στο συμπερασμα οτι αμα εχεισ ψυχη μπορεισ να κανεισ οτι θελεισ βεβαια με πολλεσ τυψεισ αλλα οτι θελεισ
γιατι θελει ψυχη για να ζησεισ