όταν ήμουν μικρή, ο πατριός μου με κλείδωνε για ώρες στο πατάρι,κατασκότεινα,χωρίς φαγητό χωρίς τίποτα..μπορεί να με άφηνε εκεί κανένα 4ωρο.. δεν τον ένοιαζε τιποτα,ομως δεν υπήρχε ουσιαστικός λόγος να το κάνει αυτό,το κανε έτσι,επειδή αυτό ήθελε.
μου έχει μείνει ψυχολογικό όμως και δεν μπορώ να περάσω απο κάπου σκοτεινά,ουτε και να είμαι σε χώρο χωρίς φως..παθαίνω κρίση και τρελαίνομαι..δεν ξέρω τι να κάνω για να το ξεπεράσω..
