Ποίηση

Στοίχοι από ποιήματα που εκφράζουν τον ψυχικό σας κόσμο αυτή την στιγμή?

Εμένα οι παρά κάτω:

Τα παιδάκια που παίζουν στ'ανοιξιατικο δειλι
μια χαρά μακρυσμενη,
τ'αερακι που λόγια με τον ρόδον τα χείλη
ψιθυρίζει και μένει,

τ'ανοιχτα παραθυρια που ανασαινουν την ώρα,
ή αδειανη καμαρα μου,
ένα τρένο που θα'ρχεται από μια άγνωστη χώρα,
τα χαμένα όνειρα μου,

οι καμπάνες που σβήνουν, και το βράδυ που πέφτει
ολοένα στην πόλη,
στων ανθρώπων την όψη, στ'ουρανου τον καθρέφτη,
στην ζωή μου τώρα όλη...

Κ.Γ Καρυωτάκης

Κυρίως ή μελαγχολία των στοίχων για εμένα