εμπιστοσύνη

Αρχικα να πω πως ξερω οτι δεν ειμαι ουτε η πρωτη ουτε η τελευταία που πληγώθηκε...και ξερω πως δεν ειμαι ούτε η πρωτη ουτε η τελευταια που λεει πως δεν μπορει να εμπιστευτεί ξανα αντρα. Εχω σκεφτεί και εχω πει τα παντα απο τη κλασσική ισως οπως θα μπορουσε να χαρακτηριστει λίστα των πραγμάτων που λέγονται μετα απο ενα χωρισμο...Αλλα δεν παύει να ισχύει το οτι έτσι αισθάνομαι μεσα μου και το οτι τα βιώνω έντονα και βαθιά, ουτε μπορω να πιστέψω πως ειναι παροδικό. Και νομιζω πως ενα μεγάλο κομματι μου δεν θέλει να ειναι παροδικό. Δεν ειναι τυχαία παρενέργεια αυτη η αντίδραση, εχει μια λογική, και ειναι και χρήσιμη, αλλιως δεν θα την ειχαμε. Και καθε φορά που προσπαθω να το σκεφτώ λογικά καταλήγω στο ότι όντως δεν αξίζει να εμπιστευτείς κάποιον, ποσο μαλλον με τα αισθηματα σου. Και φυσικά τιποτα δεν ειναι απόλυτο, αλλα δεν ειναι γελοίο το 100% των ανθρώπων να πορεύονται με τη λογική οτι θα πέσουν στην εξαίρεση; Κατα κανόνα θα τρωνε τα μούτρα τους και αυτο γινεται, κακα τα ψεμματα. Αλλα ουτε αυτο το συμπερασμα μου αρκεί ουτε με καθησυχαζει αν και θα επρεπε να το αποδεχτώ και να ηρεμήσω..αλλα δεν μπορω να ηρεμησω. Δεν ειναι ζωη το να μη μπορεις να εμπιστευτείς ουτε τη σκιά σου...και υποθετικά μπορει κάποτε κάποιος να πει να κανει μερικα "άλματα πίστης", ισως αυτο θα επρεπε να κανω κάποτε κι εγω...αλλα κατα κανόνα παλι στα σκατα θα πέσεις απο το αλμα και πέραν αυτου...νομιζω πως και μεσα μου ειμαι αλλαγμένη. Δεν ειναι οτι φοβάμαι να εμπιστευτώ. Δεν μπορω, νιωθω πως δεν εχω καθολου πια την ικανότητα. Απλα δεν μπορω. Και ειναι πολυ ψυχοφθόρο αυτο και με τρομάζει,και να θελήσω νομιζω δεν μπορω...ξερω πως δεν γινεται αλλα θελω την αθωοτητα μου πίσω...κι ας ήμουν χαζή...δεν μπορω να ζω με το βάρος όσων εχω μάθει ξαφνικα για εμενα και για τους ανθρώπους γενικοτερα. Ήμουν τοσο βλητο. Ειναι πολλα και ειναι...το ενα καλύτερο απο το άλλο. Δεν αξιζει την εμπιστοσυνη κανεις τελικα,ουτε εγω ειμαι υπερανω υποψιας στο κατω κατω της γραφης. Δεν μου αρέσει αυτο που έγινα...Τεσπα
επειδη τωρα βλεπω πως λέω διαφορα σκορπια εν τέλει θα εκφρασω το ερώτημα μου ως εξής: Γινεται να εισαι καλα και να ζήσεις τη ζωη σου καλα χωρις εμπιστοσύνη; Πως; Μήπως λεω βλακειες και ειμαι υπερευαισθητη και δεν ειναι κατι το αφύσικο η μη συνηθισμένο;

Mήπως μπορείς να εξηγήσεις περισσότερο τη φράση σου <<δεν μπορω να ζω με το βάρος όσων εχω μάθει ξαφνικα για εμενα και για τους ανθρώπους γενικοτερα>>? Ισως εννοείς στις φιλίες και στα ερωτικά την έλλειψη εμπιστοσύνης, απ' οτι κατάλαβα.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Mήπως μπορείς να εξηγήσεις περισσότερο τη φράση σου <<δεν μπορω να ζω με το βάρος όσων εχω μάθει ξαφνικα για εμενα και για τους ανθρώπους γενικοτερα>>? Ισως εννοείς στις φιλίες και στα ερωτικά την έλλειψη εμπιστοσύνης, απ' οτι κατάλαβα.

---

Λιγο πολυ ναι αυτο εννοώ καθώς και ολα τα συμπερασματα που οδηγούν σε αυτη την έλλειψη.

Καλημερα ναταλια, ως ατομο υποκειμενικα μιλωντας θα σου πω το εξης - αναλογα με το ποιες ειναι οι προσδοκιες μας εξισου αναλογα προκυπτουν και καποια -συν αισθηματα.
Εαν νιωθεις οτι η καχυποψια σε εχει αλλοιωσει, εχεις χασει την αθωοτητα σου και δεν βρισκεις καπου ενα στηριγμα, απο το να το αναζητησεις ασφάλεια σε ψευδεις συνθηκες, πχ ουσιες, ειναι προτιμοτερο να βρεις εσενα πρωτα πρωτα, τουτεστιν να κανεις μια κουβεντα με εναν ψυχοθεραπευτη.

Το αλλο πλανο ειναι να ψαχτεις μονη σου, με διαφορα βιβλια αυτο βοηθειας τα οποια ομως δεν σε αλλαζουν και στο 100% οπως δεν αλλαζουν τον/την απεναντι.

Αναλογα με το βαθμο που σε επηρεαζει αυτη η διαπιστωση σε αυτη τη φαση της ζωης, θα παρεις μια αποφαση προς τα που θα κινηθεις.

Αμα διαθετεις καλη κριση , ξερεις ποιον να εμπιστευτεις και πιον οχι . Αλλα η καλη κριση ειναι χαρισμα , η την εχεις , η δεν την εχεις . Τσεκαρεις τον αλλον-ην σε καιρια σημεια , μικρα . Στα μεγαλα , μπορει να κρυφτει . Αλλοιμονο αν ειμαστε καχυποπτοι με τους παντες .

ναταλία καλωσόρισες στον κόσμο των singles!.. για μένα κάνεις καλά κ δεν εμπιστεύεσαι... ο σεβασμός απαιτείται αλλα η εμπιστοσύνη κερδίζετε... εκτός απο κάποιες τραγικές καταστάσεις, το φυσιολογικό είναι να κερδιζει ο άλλος με την συμπεριφορά του την εμπιστοσύνη μας και την πίστη μας σε αυτό που συμβαινει... το να μπαινεις σε μια σχεση - γνωριμία με τα χερια ψηλά είναι κάπως ηλίθιο για μενα..και λογικά ξενερωτικό για το ταίρι σαου... το παιχνίδι της κατακτησης πρεπει να κραταει αμειωτο το ενδιαφέρον μας ..και η κατακτηση της εμπιστ/νης είναι ενα δυσκολο επίπεδο ...για τους καλους πάιχτες ;)

όσο λάθος είναι να ξεκινήσουμε αρνητικά "πωπω για να δουμε τι μ@λ@κ@ς είσαι και εσυ" άλλο τοσο λάθος είναι να αρχίσουμε και θετικα " ωωω ναι εσυ είσαι ο ενας!..ο μελλοντικός πατερας του παιδιού μου"

γενικα αν παιζει κάτι τωρα...ή όποτε είσαι ετοιμη να παίξει, απλά άστο να τσουλίσει .. και όπου πάει...πάρτο χαλαρα και κρατα μικρό καλάθι...μην βομβαρδίζεις τον αλλον με μεγαλες απαιτησεις..ο καθε ενας στον τροπο του και στον χρονο του!.....εσυ παιξε μπάλλα και απο εκει και πέρα βλέπεις και κρινεις...

συνηθως μετα τον τυπο που μας τσακισε και μας πλήγωσε... θελουμε κάτι να μας απαλύνει τις πληγουλες μας...να μας γλυκανει τις αιχμηρες γωνίες... αν καταλάβουμε οτι πέσαμε στα ίδια σκ@τ@... δεν έχουμε την αντοχη να το κρατησουμε για πολύ, όσο και αν μας πονάει η μοναξια.
δυστηχως σε αυτην την ρημαδα την ζωη ετσι έχουν τα πράματα, να πληγωνόμαστε και να πληγωνουμε.. καποιοι κάποτε βρίσκουν το ιδανικο, καποιοι αλλοι συμβιβάζονται και καποιοι αλλοι συνεχιζουν την αναζήτηση ανα τους αιώνες :)

Χρειαζεται υπομονη να βρεις το ατομο που να αγαπιεστε να εχεις αισιοδοξια και να ελπιζεις να βρεις την καταλληλη σχεση.

Αυτο να το διαβαζεις , μεχρι να σου γινει δευτερη φυση .

δε ξερεις πιον να εμπιστευτεις γιατι δε καταλαβαινεις πιος απο αυτους που ακους λεει αληθεια κ πιος λεει ψεμματα.
συνηθως αυτοι που λενε αληθεια δε πολυενδιαφερονται για την εντυπωση που θα δωσουν σε οσους δε τους γνωριζουν κ ετσι φαινονται καπως ψυχροι κ απομακροι γιατι απλως ασχολουνται με αυτους που τους γνωριζουν.
αρα ειναι πολυ πιθανο αρχικα να μην σχηματισεις καλη εντυπωση γι αυτους μεχρι να αποφασισεις να τους γνωρισεις καλυτερα.

Εγω ξερω και μπορω να σου πω βαση εμπειριας κατι απλο..
Η εμπιστοσυνη στο καθε αμθρωπο αντιστοιχα ειναι οπου το γυαλι.. Αν σπασει δεν ξανακολα με τιποτα .
Οποτε αυτο που εχεις να κανεις ειναι να γνωριζεις αλλους και καποια στιγμη θα βρεις τον σωστο ... απλα θα σου παρει καιρο παλι θελει χρονο αρκετο