Kατάλληλη στιγμή

Λένε να μην περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή για να κάνουμε αυτά που θέλουμε στην ζωή μας γιατί ο χρόνος περνάει και ίσως αυτή η στιγμή να μη εμφανιστεί ποτέ.
Τι γίνεται όμως όταν έχεις ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα και αναρρώνεις;;

Σίγουρα όλοι μας περιμέναμε να γίνουμε καλύτερα για να κάνουμε κάποια πράγματα όταν η λειτουργικότητα ήταν ελλειμματική και η ψυχολογία μας πεσμένη.
Πχ εγώ ήταν να πάω ταξίδι σε erasmus τον Φεβρουάριο αλλά δεν ένιωθα έτοιμος και τελικά πήγα τον Αύγουστο.Πάλι όμως με τον φόβο μήπως δεν τα καταφέρω.
Μετά από 3 χρόνια θεραπείας και ανάρρωσης λέω να δώσω αυτόν τον φεβρουάριο το δίπλωμα οδήγησης.

Πιστεύετε ότι σε μας ισχύει η κατάλληλη στιγμή;;Πως καταφέρνουμε να μη πέφτουμε στην παγίδα της αναβλητικότητας και της προσμονής μιας καταλληλότερης στιγμής;;

Απλα δεχομαι την ασθενεια σαν μερος της ζωης , δεν βιαζομαι , ετσι ειναι η ζωη , αλλα σχεδια εχουμε εμεις γι αυτην , και αλλα αυτη για μας , δεν θα πεθανουμε κιολας !!!! αμα το χωνεψεις αυτο , εισαι μια χαρα . Εχασα 10 χρονια απο την υπεροχη ζωη μου , ε , και ? θα καθομαι να κλαψουριζω αυτα τα 10 χρονια ? παει , φυγανε αυτα , τωρα τι κανουμε !!! θα κανω catch up οτι δεν εκανα αυτα τα 10 χρονια , στο περιπου , ολα δεν τα προλαβαινω , παλι καλα λεω , που συνηλθα !! παντα σκεφτομαι το χειροτερο σεναριο , τα 10 χρονια να ηταν 20 !!

Quote:

---

Originally Posted by serios

Λένε να μην περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή για να κάνουμε αυτά που θέλουμε στην ζωή μας γιατί ο χρόνος περνάει και ίσως αυτή η στιγμή να μη εμφανιστεί ποτέ.
Τι γίνεται όμως όταν έχεις ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα και αναρρώνεις;;

Σίγουρα όλοι μας περιμέναμε να γίνουμε καλύτερα για να κάνουμε κάποια πράγματα όταν η λειτουργικότητα ήταν ελλειμματική και η ψυχολογία μας πεσμένη.
Πχ εγώ ήταν να πάω ταξίδι σε erasmus τον Φεβρουάριο αλλά δεν ένιωθα έτοιμος και τελικά πήγα τον Αύγουστο.Πάλι όμως με τον φόβο μήπως δεν τα καταφέρω.
Μετά από 3 χρόνια θεραπείας και ανάρρωσης λέω να δώσω αυτόν τον φεβρουάριο το δίπλωμα οδήγησης.

Πιστεύετε ότι σε μας ισχύει η κατάλληλη στιγμή;;Πως καταφέρνουμε να μη πέφτουμε στην παγίδα της αναβλητικότητας και της προσμονής μιας καταλληλότερης στιγμής;;

---

oi eykairiew thw zvhς(και αυτα που ποθουμε) ερχονται ξαφνικα και τοτε αρρωστοι ή μη πρεπει ακομη και αν δεν ειμαστε στην καλυτερη φαση να τις γραπωσουμε

Παντως serios , ενδιαφερον το ερωτημα σου , διοτι σηκωνει πολλων ειδων αποψεις , που εξαρτωνται και απο την ηλικια του απαντωντος , την φιλοσοφια ζωης που εχει ο καθεις .

----------------------------------------------------------------------------------

Αυτο το ερωτημα, με βασανιζει πολυ μεγαλο διαστημα. Σε απαντηση δεν εχω καταληξει. Οι γυρω μου, λεν, πως εισαι δεν εισαι με διαταραχη πρεπει μεσα απο τη ζωη να τα ξεπερνας/ η δικη μου εμπειρια ειναι πως με την διαταραχη ναι μεν ημουν "ενεργη" αλλα εκανα το ενα λαθος μετα το αλλο.

Μπορω να πω οτι με εχει στεναχωρησει παρα πολυ αυτο. :(

Εγώ νομίζω πως φαίνεται αν είμαστε αναβλητικοί ή αν μας κρατάει πίσω η ασθένεια. Αν έχεις κατάθλιψη π.χ. δεν είναι λίγο δύσκολο να ξεκινήσεις κάτι με ρίσκο και να φας τα μούτρα σου;

Δεν πειράζει που αναβαλουμε δεν πειράζει που είμαστε άρρωστοι..και ποιος δεν είναι..έστω και μια στιγμή στη ζωή μας αν καταφέρουμε να αισθανθουμε την αγάπη την υπεροχή με τον εαυτό μας και τους άλλους αξίζει μια αιονιοτητα...!!!!αυτό είναι ζωή νομίζω ..!!

Quote:

---

Originally Posted by Γάτος

Εγώ νομίζω πως φαίνεται αν είμαστε αναβλητικοί ή αν μας κρατάει πίσω η ασθένεια. Αν έχεις κατάθλιψη π.χ. δεν είναι λίγο δύσκολο να ξεκινήσεις κάτι με ρίσκο και να φας τα μούτρα σου;

---

Πολυ σωστο Γατε , φαινεται . Και επειδη παντα εκανα δουλειες με ρισκο , οταν ειχα φουλ κτθλψη , δεν ειχα σωστη κριση .

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Αυτο το ερωτημα, με βασανιζει πολυ μεγαλο διαστημα. Σε απαντηση δεν εχω καταληξει. Οι γυρω μου, λεν, πως εισαι δεν εισαι με διαταραχη πρεπει μεσα απο τη ζωη να τα ξεπερνας/ η δικη μου εμπειρια ειναι πως με την διαταραχη ναι μεν ημουν "ενεργη" αλλα εκανα το ενα λαθος μετα το αλλο.

Μπορω να πω οτι με εχει στεναχωρησει παρα πολυ αυτο. :(

---

Φυσιολογικο ειναι , C.C. , ο λογος που δεν εκανα τιποτα , εκτος του οτι δεν ειχα διαθεση , ηταν οτι η κριση μου ειχε παει περιπατο !! το ενα λαθος , θακολουθοθυσε το αλλο !! οποτε καθησα σταυγα μου , μεχρι να περασει η μπορα .

Quote:

---

Originally Posted by rita-2

Δεν πειράζει που αναβαλουμε δεν πειράζει που είμαστε άρρωστοι..και ποιος δεν είναι..έστω και μια στιγμή στη ζωή μας αν καταφέρουμε να αισθανθουμε την αγάπη την υπεροχή με τον εαυτό μας και τους άλλους αξίζει μια αιονιοτητα...!!!!αυτό είναι ζωή νομίζω ..!!

---

Σωστη η προσεγγιση σου , rita 2 , δεν πειραζει που αρρωστησαμε , συμβαινουν αυτα , σε ολους σχεδον , αλλα γιατι να αισθανθουμε μονιο μια στιγμη την αγαπη προς τον εαυτο μας και τους αλλους ? μπορει αυτο να ειναι μια μονιμη σταση ζωης . Αν καταλαβα καλα τι εννοεις .

@σειριε η αληθεια ειναι οτι και εγω εχω χασει τη μιση μου ζωη οντας σε ψυχωση..
ακομη ειμαι στον πατο απο αποψη λειτουργικοτητας

Ναι mac συμφωνω μακάρι να καταφέρουμε να γίνει στάση ζωής αυτό είναι το ζητούμενο οπότε γίνει ποτέ δεν είναι αργά ...επειδή οι νέοι αγχωνονται να τα κάνουν όλα τώρα...!!!

Ρωτάς τί γίνεται όταν έχεις κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα και αναρρώνεις αλλά ουσιαστικά απάντησες μόνος/η σου. ΑΝΑΡΡΩΝΕΙΣ... Και συμφωνώ με τον Γάτο. Ναι συνήθως πρέπει να αρπάζουμε κάθε ευκαιρία που εμφανίζεται μπροστά μας, να μην αναβάλλουμε πράγματα κλπ, αλλά εξαρτάται από το τί βιώνει κανείς, πώς το βιώνει, πώς νιώθει και τί ευκαιρίες του παρουσιάζονται. Αν κάποιος νιώθει πως τον εγκαταλείπουν οι δυνάμεις του μέρα με την μέρα, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί να κάνει τα πολύ απλά, πώς είναι δυνατόν να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε κάτι δύσκολο; Νομίζω πως από πριν θα ξέρει πως σωματικά αλλά και ψυχικά δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει. Εκτός κι' αν μιλάμε για κάτι που ο ίδιος νιώθει πως μπορεί να το κάνει ακόμα και σ' αυτή την φάση, πως θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει το πρόβλημά του γιατί δεν θα είναι αδρανής και θα νιώθει όμορφα και δυνατός που το προσπάθησε κλπ. (Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί δικά του παραδείγματα και πιστεύω πως γίνεται όντως σε κάποιες περιπτώσεις). Οπότε όλα εξαρτώνται από την κρίση του καθενός, από την ίδια την κατάσταση/ευκαιρία και τον τρόπο που αντιμετωπίζει κανείς τα προβλήματα/ασθένειες (άρα και χαρακτήρας).

@σειριε εχω προσπαθησει να κανω σχεδια αλλα βρισκω παντου εμποδια