Originally Posted by
1984muzzy
Δεν το πληρώνεις απαραίτητα εσύ. Και δεν ειναι ανάγκη καν κάποιος να το πληρώσει. Ο άλλος ειναι αυτός που ειναι. Ειναι κομπλεξικος, ειναι προβληματικός, ειναι ειναι ειναι... ΕΣΥ τι κάνεις? Κάθεσαι και τον κραζεις? Ή κάθεσαι και αυτομαστιγώνεσαι καταλήγωντας σε συμπεράσματα που κάνουν κακό σε σένα. 'οι φιλίες δεν αξίζουν. Προσοχή στους φίλους κλπ.'? Δεν ειναι ανάγκη να του κάνεις επίθεση. Οριοθέτησε! Πες του κοιταξε φιλε. Αυτα, αυτα κι αυτα, με πάσα ειλικρίνια. Αυτο με ενοχλεί, αυτό δε θελω να το ξανακάνεις κλπ. Πίστεψέ με ειναι η πιο υγιής αντίδραση και η πιο αποτελεσματική.
Θα καταλήξεις, όπως όλοι μας σε παρα πολλά συμπεράσματα. Απλώς τωρα βρίσκεσαι σ αυτη τη φάση που τα βλέπεις μαυρα. Και βασικά, διαστρεβλωμενα.
Η κόλαση ειναι γύρω μου και κλασσικές ιστορίες.
Μήπως απλά σε εξυπηρετεί να ειναι και αυτή? Απο αυτά που μας λένε, μας πονάνε περισότερο αυτα που φοβόμαστε μην ειναι αλήθεια.
Το διαχωρίζεις αυτό? Ειναι αυτό που λένε 'η αλήθεια πονάει' με άλλη σύνθεση προτασης.
Δε λέω οτι εσυ εισαι όντως κάπως. Δε σε ξέρω. Απλώς μηπως σε ενα βαθμό, συμβαίνει και αυτό? Σου λέει κάτι που σε τρομάζει, αλλα έχει δόση αλήθειας.
Οταν είμαστε σε κακή ψυχολογική κατάσταση, βλέπουμε περισότερους τοξικους ανθρώπους απο οτι οταν ειμαστε καλα. Αυτο ειναι τυχαίο?
Να στο εξηγησω διαφορετικά? Αν εισαι 50 κιλά και ό άλλος σε πεί χοντρή, δεν θα τον πείς τοξικό, τυφλό θα τον πεις. Δε θα βάλεις μαυρες πλερέζες και θα κάθεσαι να σκέφτεσαι οτι σε θεωρεί χαζή, ασχημη κλπ. Επείδη ακριβως δεν εχεις αυτοκριτικάρει ποτε τον εαυτό σου για τα κιλά, θα γυρίσεις και θα του απαντήσεις ανάλογα και ακοπλεξάριστα, 'τι λες ρε λουκουμα? Χοντρή ειναι η μούρη σου!'.
Εδώ το πράγμα έχει ζουμί και δύσκολα εντοπίζεται το τι πραγματικά συμβαίνει. Πρόσεξε! Επείδη εισαι σε δύσκολη φάση (υποθέτω δεν ξέρω. Δε θυμαμαι άλλα ποστ σου), όταν είμαστε σε περίεργη φάση λοιπόν, θέλουμε λίγο πολύ ο κόσμος να περιστρέφεται γύρω απο μας. Παίζει γκρίνια, παίζουν παράπονα, παίζει μοναξία, όλα αυτά. Επίσης έχουμε και μια βαθύτερη τάση να συγκρίνουμε τα προβλήματα μας με των άλλων. Αυτό ειναι ενα λάθος που δεν πρέπει να γίνεται γιατι απλά οι συγκρίσεις δεν ειναι επιχειρήματα.
Τώρα πέρα απο αυτά, αν η φίλη αυτή ¨ΟΝΤΩΣ μονολογεί και δεν κάθεται να σε ακούσει και σένα, ε τότε προφανώς έχετε κάτι να μοιράζεστε και δεν ειστε τόσο ανόμοιες όσο πιστεύεις. Κάτι παίζει και με αυτήν. ΑΥτός που μονολογεί, δεν ειναι απαραίτητα εγωιστής. Εχει απλώς μεγαλη ανάγκη ενα σάκο του μποξ. Οχι σακο επιθεσης. Ενα ανθρώπινο ζωντανό οργανισμό απέναντι να ξεδίνει και να βγάζει το 'πράμα' που έχει μεσα του. Επίσης ΌΝΤΩΣ δεν έκατσε ποτέ να σε ακούσει? αυτο ειναι στις σωστές του διαστάσεις?
Δεν σε αμφισβητώ. Αναρωτιέμαι. Έχεις ανάγκες μάλλον. Αυτό σκέφτομαι και στο λέω. Το αν μετάνιωσες που της μίλησες... δεν λές λεπτομέρειες. Για πολλά πράγματα μετανιώνουν οι άνθρωποι. Ποιος ξέρει?
Προφανώς έχεις χαλαστεί και έχεις παράπονα απο εκείνη και έχεις την ανάγκη να την εκλογικεύσεις. Γιατι δεν κάνεις αυτό το ερώτημα στην ίδια?
Αν όντως τα θεωρεί όλα αυτα, όλο και κάποιο λόγο θα έχει κι αυτή. Μπορεί να θέλει το δικό σου καλό. Μπορέι μόνο το δικό της.
Αυτο με το οτι ξέρει οτι δεν εισαι καλά και κάνει αυτο και αυτό και αυτό, υπάρχει ενα μπέρδεμα στο δικό σου μυαλό. Οι φίλοι μας δεν ειναι ψυχολόγοι και δεν έχουν και λόγο
να επιμορφωθούν για το πως να μας φερθουν. Τουλάχιστον στο 95 % + των περιπτώσεων. Βασικά εσύ όμως το λές μάλλον επείδη έχεις ανάγκη απο κατανόηση και επιβεβαιώση. Δεν ειναι κανείς υποχρεωμένος να φερθεί καπως.
Εγραφα κάτι αλλα το το ξανασκέφτηκα και το έσβησα. Τίποτα. Κενο. Αναλογίσου τα παραπάνω. Αυτα απο μενα.
Ούτε καν και ούτε και συζήτηση.... τη δική μου θέση την είπα παραπάνω.
