Originally Posted by
hello
καλησπερα σας,ειμαι νεο μελος εδω κι ειπα να καταθεσω καποιες σκεψεις μου....εδω κ καποιο καιρο εγινε σαφης σε μενα η νοσηρη μου σχεση με "το πολυ",ξερετε ,σ αυτες τις φασεις που γυρναμε το κεφαλι πολυ η λιγο πισω και κανουμε εναν μικρο η μεγαλο απολογισμο,αυθορμητα,χωρις πως και γιατι,απλα γινεται..εστρεψα το φακο σε διαφορες φασεις της ζωης μου...παντου αυτο το "πολυ"....πολυ φαι,πολυ τσιγαρο,πολυ διαβασμα,πολλη δουλεια,πολυ συναισθημα....ν αγαπω πολυ,να μ αγαπανε πολυ,να δινω πολυ,να το βουλωνω πολυ...ολα πολυ...ξερω,ισως γινει κουραστικη η επαναληψη της λεξης αλλα σε μια φαση της ζωης μου,την παρουσα,που προσπαθω να βαλω σε μια ταξη εκκρεμοτητες χρονων,εκανα αυτη τη διαπιστωση και ψαχνω να βρω το γιατι....να πιθανολογησω πως η ελλειψη μετρου αντικατοπτριζει την ελλειψη εσωτερικης γαληνης και ηρεμιας...καπως ετσι...αναρωτιεμαι, με θυμο προς εμενα καθως μετρω χρονια ψυχοθεραπειας πισω μου,ποτε θα μεγαλωσω,ποτε θα στρωσω,στις ποσες αυτοτοποθετουμενες παγιδες θα αρχισει να σφυριζει εγκαιρως ο προσωπικος μου συναγερμος???το μυαλο το κατεγραψε....η πραξη ομως,ποσο πολυ θ αργησει ακομη???σας ευχαριστω για το βημα.