Και μετα τι?

Γεια σας!
Χρειαζομαι να μοιραστω το θεμα μου μαζι σας. Ειμαι 19 και αυτοχαρακτηριζομαι ως πρωην ψυχαναγκαστικη. Ειμαι στην Ιατρικη Αθηνας και μπηκα απο τους πρωτους. Αλλα οχι η πρωτη. Στο λυκειο υπηρξα αριστη μαθητρια. Δεν θεωρω πως ειμαι εξεχουσα ως προς την οξυδερκεια μου, απλα ειμαι πεισματαρα. Ή τουλαχιστον ημουν. Ή οι ψυχαναγκασμοι με εκαναν. Και μεσω αυτων ή ισως λογω αυτων καταφερα να κανω αρκετα πραγματα στη μαθητικη μου ζωη με διακρισεις κτλ κτλ. Ερχομενη στο πανεπιστημιο ειχα κουραστει απο τους ψυχαναγκασμους και αποφασισα να τους σταματησω. Απο τι φαινεται, με χαρακτηριζει αρκετη δυναμη ως ανθρωπο και καταφερα να ξεπερασω τους ψυχαναγκασμους. Με ενα τιμημα ομως. Εχω περασει απο τη φαση που με ενμοιαζε το καθετι στη φαση που δεν με νοιαζει τιποτα. Πληρης απαθεια. Ειναι σαν να μην μπορω να βαλω στοχους. Ουτε στα μαθηματα ειμαι καλη, πραγμα που δεν εχω συνηθισει στη ζωη μου, ουτε να αδυνατισω μπορω, πραγμα που επισης δεν εχω συνηθισει. Ειναι σαν να βρισκομαι στον αερα και να αιωρουμαι. Σαν να μην εχω απο που να πιαστω για να συνεχισω. Δεν βρισκω κινητρο σε τιποτα. Εχω παθος με τη μοδα και θελω να μπορω να φοραω τα ρουχα που μου αρεσουν. Πραγματικα το θελω, αλλα πρακτικα δεν ειναι αρκετο κινητρο, γιατι οταν σκεφτομαιντο φαγητο ειναι το μονο πραγμα που κυριαρχει στο μυαλο μου. Εχω υψηλους στοχους για την επαγγελματικη μου ζωη και ανεκαθεν ονειρευομουν μεγαλα πανεπιστημια του εξωτερικου. Και τη στιγμη που αρχισα να προσεγγιζω αυτο το ονειρομ σχεδον το εγκατελειψα. Γιατι ξαφνικα, βγαινοντας απο το OCD επαψα να νοιαζομαι για το οτιδηποτε. Χρειαζομαι βοηθεια, να ξαναγινω ο δυνατος, δυναμικος, αυτοσυγκρατημενος λογικος και αποδοτικος ανθρωπος που ημουν ανεκαθεν. Πιστευετε οτι ειναι απλα μια φαση και θα περασει? Μακαρι. Απλα θελω να ξαναβρω τον εαυτο μου χωρις τους ψυχαναγκασμους. Εχω περασει πολυ δυσκολες χρονιες κατευθυνομενη πληρως απο εμμονες ιδεες. Και αυτο δεν ειναι καλο ουτε για τη ψυχικη και τη σωματικη μου υγειαα αλλα ουτε και για το επαγγελμα που θελω πολυ να κανω. Η βοηθεια σας ειναι πολυτιμη για να βελτιωσω την ποιοτητα ζωης μου :)

αν κ ειμαστε διαφορετικοι οσο αναφορα τα ενδιαφεροντα μας αυτο που γραφεις μου θυμιζει μια φαση που περασα οταν επεσα με τα μουτρα σε ενα χομπι που ειχε σχεση κ με αυτο που σπουδασα κ οταν ειδα οτι κατι δε πηγενε καλα εκοψα ταχυτητα..
οταν καταπιανεσαι με ενα αντικειμενο υπερβολικα ξεχνοντας τα παντα γυρω σου υπαρχει κινδινος να λαλησεις.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αν κ ειμαστε διαφορετικοι οσο αναφορα τα ενδιαφεροντα μας αυτο που γραφεις μου θυμιζει μια φαση που περασα οταν επεσα με τα μουτρα σε ενα χομπι που ειχε σχεση κ με αυτο που σπουδασα κ οταν ειδα οτι κατι δε πηγενε καλα εκοψα ταχυτητα..
οταν καταπιανεσαι με ενα αντικειμενο υπερβολικα ξεχνοντας τα παντα γυρω σου υπαρχει κινδινος να λαλησεις.

---

Ευχαριστω για την απαντηση σου :-) νομιζω ξεπερασα τον κινδυνο να ξεφυγω απο το πλαισιο του λογικου νου επειδη ασχολιομουν με ενα πραγμα. Αλλα πλεον ειμαι στον αντιποδα, και νομιζω οτι παραλογιζομαι απο την αδιαφορια :-\

Απο τους ψυχαναγκασμους βγηκες με τη βοηθεια καποιας αγωγης ?

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Απο τους ψυχαναγκασμους βγηκες με τη βοηθεια καποιας αγωγης ?

---

Οχι, δεν ακολουθησα φαρμακευτικη αγωγη. Απλα εκλογικευα τα παντα. Ανελυα τα παντα στο μυαλο μου με την αναστροφη διαδικασια. Σε καποια περιοδο χρησιμοποιησα και το σκεπτικο οτι: Αν κανω τον ψυχαναγκασμο θα μου συμβει κατι κακο (οποιαδηποτε μορφης, αναλογα με το αντικειμενο του αγχους μου εκεινη την περιοδο). Ουσιαστικα, ψυχαναγκάστηκα να μην κανω ψυχαναγκασμούς. Ειναι λιγο φαυλος κυκλος. Και υπηρχε μια περιοδος που ανελυα τοσο πολυ τα παντα που πονουσε το κεφαλι μου απο την εμμονικοτητα των ιδεων μου. Μετα, αρχισα να σκεφτομαι συγκεκριμενα γεγονοτα στα οποια ενω ειχα ακολουθησει κατα γραμμα τους ψυχαναγκασμους μου, κατι δεν πηγε καλα. Αυτο μου προκαλουσε πολυ αγχος, μηπως επρεπε να τους εντεινω ή οτι κατι ξεχνουσα, αλλα σταδιακα, εκλογικευοντας τις παρορμησεις μου, συνειδητοποιησα οτι ο,τι και να κανω (ψυχαναγκαστικα) δεν με διαβεβαιωνει οτι θα πανε ολα καλα και θα καταφερω το στοχο μου. Τωρα, βιωνω τους ψυχαναγκασμους σαν κατι που υπαρχει μεσα μου, θυμαμαι τι εκανα παλιοτερα, μερικες φορες μπαινω στο φαυλο κυκλο τους, αλλα για λιγο. Γενικα, ειναι σε καταστολη. Και μαζι με αυτους, ομως, φοβαμαι οτι μπηκαν και αλλα πραγματα σε καταστολη, ισως λογω της υπερπροσπαθεια να ξεφυγω απο αυτους. Ελπιζω να βοηθησα :-)

Ριξε μια ματια εδω - http://celinathens.blogspot.gr/2010/...g-post_13.html

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Ριξε μια ματια εδω - http://celinathens.blogspot.gr/2010/...g-post_13.html

---

Σε ευχαριστω! :-) αν ομως μου αρεσει αυτη η εκλογικευση των παντων? Με κανει πιο πεζη και αυτο μου αρεσει. Αλλα αυτο ειναι κατι αλλο απο την απαθεια και την ελλειψη κινητρου στα πραγματα στα οποια εβρισκα κινητρο. Δεν ξερω...

Καθοτι μη ειδικος και σε φαση αναλογη με εσενα αγαπητη ντοματα, η λυση που βλεπω ειναι το Go with the flow.

[QUOTE=Constantly curious;574247]Καθοτι μη ειδικος και σε φαση αναλογη με εσενα αγαπητη ντοματα, η λυση που βλεπω ειναι το Go with the flow.[/QUO
Εσυ εχεις ξεπερασει τους ψυχαναγκασμους μονος σου ή με φαρμακευτικηναγωγη? Και σε τι σταδιο εισαι?

Πονεμενη ιστορια, εχω γενικευμενη αγχωδη διαταραχη, περασα καταθλιψη, προφανως και ειχα ψυχαναγκασμους, ειμαι σε αγωγη ξεκινησα ψυχοθεραπεια και το τελευταιο με βοηθα πολυ, πρωτα ομως εβαλα τον εαυτο μου απεναντι και τον ρωτησα τι ζωη θελει να εχει...
α και ειμαι θηλυκου γενους, δεν φαινεται απο το ψευδωνυμο.

Χαχα, συγνωμη! Σου ευχομαι οτι καλυτερο. Το να παλευεις με τον εαυτο σου νομιζω ειναι χειροτερο απο το να εισαι θυμωμενος με τον κολλητο σου πχ

Να σαι καλα !!!

εχω ακριβως τα ιδια συμπτωματα κοπελα .τωρα ειμαι23 εχω περασει κ εγω απο ιατρικη τελικα δν ηταν αυτο που ηθελα το κανα ψυχαναγκαστικα.τελικα πηγα πολυτεχνειο..τσπα να μην τα πολυλογω και εγω εχασα τους στοχους μου δν μπορουσα χωρις τους ψυχαναγκασμους να κρατηθω απο πουθενα!οπως ακριβως τα λες σαν φτερο στον ανεμο..αλλα εσυ εχεις εντοπισει τι σου συμβαινει απο νωρις ,εγω ημουν τοσο ψυχαναγκαστικη που παιδευα τον εαυτο μ και μολις τωρα καταλαβα τι μ γινεται .και εγω δν ενιωθα οτι ημουν εξυπνη απλα απο πεισμα διαβαα συνεχεια και ειχα μονο αυτο στο μυαλο μ.παντα ημουν αριστη σε ολες τις ταξεις και αν δν ημουν δν ξερω τι θα γινοταν ηταν σκοπος ζωης.δν μπορω να σου εξηγησω γτ θελει ωρα ομως σε νιωθω απολυτα.εγω δεν ηξερα τι μου συνεβαινε οταν ημουν στην ηλικια σου..νομιζα οτι επδ δν μπορουσα πια να κανω ψυχαναγκασμους που με κραταγαν σε μια πορεια ,δεν θα μπορω να κανω τιποτα δν γινοτανε!δεν ειχα τοσο πορωση για το διαβασμα και ΑΝ και ηταν μεχρι τοτε το αποκλειστικο μωενδιαφερον και εδινα τεραστια σημασια πλεον δεν μεπολυενδιεφερε.ισως επδ δν ηταν καταβαθος αυτο που πραγματικα ηθελα η ισως ηταν αλλα παραμελουσα κ αλλα πραγματα που με εκαναν χαρουμενη ολα για αυτο.συμβουλη μου πηγαινε οσο ειναι νωρις σε εναν ψυχολογο γτ αυτο δν φευγει ευκολα το χα εγω και μια συμφοιτητρια μου το ιδιο και ακομη παλευουμε να τελειωσουμε τις σχολες μας.τα χουμε λιγοτα μυαλα στο κεφαλι δν μπορουμε να διαβασουμε κ νομιαμε ημασταν οι μονες..θελει πολλη αναλυση το θεμα.αλλα πηγαινε απο τωρα σε ψυχολογο σιγουρα σε εναν καλο.και τελος πρεπει να ξεκαθαρισεις αν εχεις ιδψ η αν εχεις ιδψ προσωπικοτητα ειναι διαφορετικα πραγματα αν εχεις το πρωτο θελει και φαρμακα οπως θα μαθεις εκλεκτικοι αναστολεις επαναπροσληψης σερετονινης γτ ησερετονινη προκαλει προβλημα.παντως μην αγχωνεεσαι αν κανεις αυτο που θες θα πας καλα.:)

Quote:

---

Originally Posted by joanna22

εχω ακριβως τα ιδια συμπτωματα κοπελα .τωρα ειμαι23 εχω περασει κ εγω απο ιατρικη τελικα δν ηταν αυτο που ηθελα το κανα ψυχαναγκαστικα.τελικα πηγα πολυτεχνειο..τσπα να μην τα πολυλογω και εγω εχασα τους στοχους μου δν μπορουσα χωρις τους ψυχαναγκασμους να κρατηθω απο πουθενα!οπως ακριβως τα λες σαν φτερο στον ανεμο..αλλα εσυ εχεις εντοπισει τι σου συμβαινει απο νωρις ,εγω ημουν τοσο ψυχαναγκαστικη που παιδευα τον εαυτο μ και μολις τωρα καταλαβα τι μ γινεται .και εγω δν ενιωθα οτι ημουν εξυπνη απλα απο πεισμα διαβαα συνεχεια και ειχα μονο αυτο στο μυαλο μ.παντα ημουν αριστη σε ολες τις ταξεις και αν δν ημουν δν ξερω τι θα γινοταν ηταν σκοπος ζωης.δν μπορω να σου εξηγησω γτ θελει ωρα ομως σε νιωθω απολυτα.εγω δεν ηξερα τι μου συνεβαινε οταν ημουν στην ηλικια σου..νομιζα οτι επδ δν μπορουσα πια να κανω ψυχαναγκασμους που με κραταγαν σε μια πορεια ,δεν θα μπορω να κανω τιποτα δν γινοτανε!δεν ειχα τοσο πορωση για το διαβασμα και ΑΝ και ηταν μεχρι τοτε το αποκλειστικο μωενδιαφερον και εδινα τεραστια σημασια πλεον δεν μεπολυενδιεφερε.ισως επδ δν ηταν καταβαθος αυτο που πραγματικα ηθελα η ισως ηταν αλλα παραμελουσα κ αλλα πραγματα που με εκαναν χαρουμενη ολα για αυτο.συμβουλη μου πηγαινε οσο ειναι νωρις σε εναν ψυχολογο γτ αυτο δν φευγει ευκολα το χα εγω και μια συμφοιτητρια μου το ιδιο και ακομη παλευουμε να τελειωσουμε τις σχολες μας.τα χουμε λιγοτα μυαλα στο κεφαλι δν μπορουμε να διαβασουμε κ νομιαμε ημασταν οι μονες..θελει πολλη αναλυση το θεμα.αλλα πηγαινε απο τωρα σε ψυχολογο σιγουρα σε εναν καλο.και τελος πρεπει να ξεκαθαρισεις αν εχεις ιδψ η αν εχεις ιδψ προσωπικοτητα ειναι διαφορετικα πραγματα αν εχεις το πρωτο θελει και φαρμακα οπως θα μαθεις εκλεκτικοι αναστολεις επαναπροσληψης σερετονινης γτ ησερετονινη προκαλει προβλημα.παντως μην αγχωνεεσαι αν κανεις αυτο που θες θα πας καλα.:)

---

Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Ελπίζω πάντως, να έχεις βάλει σε κάποια τάξη τα πράγματα και να είσαι ευτυχισμένη εκεί που είσαι. Να βλέπεις προοπτική και μέλλον και στόχους και αισιοδοξία. Μήπως πρέπει να αποδεκτούμε ότι είμαστε πολυσχιδείς χαρακτήρες με πάρα πολλά ενδιαφέροντα και τελικά οι ψυχαναγκασμοί μας κρατούν πίσω?

δε βρισκεις κινητρο σε τιποτα χμμμμμμμ σα να εχω ξαναδιαβασει αυτο το σεναριο.. μηπως απο τη μερα που συνεβει αυτη η αλαγη εχασες κατι η αποχωριστηκες κατι η κατι ας πουμε σου λειπει η δεν υπαρχει?