Δεν μπορω να την βγαλω απο το μυαλο μου μετα τον χωρισμο

Γεια σας,πρόσφατα χώρισα μετά από 5+ χρονια σχέση με μια κοπέλα που αγαπώ πολύ αλλά ο χωρισμός ήταν αναπόφευκτος και από τις δυο πλευρές.Το πρόβλημα μου είναι ότι την βλεπω συνεχως μπροστά μου και εννοω στα προσωπικά μου αντικείμενα,στην μουσική που ακούω κτλ.Πριν από μια βδομάδα την πέτυχα τυχαία στον δρόμο και την είδα πολυ ευδιάθετη που με είδε,σαν να είδε έναν πολύ παλιό φίλο και είδα οτι έχει προχωρήσει στην ζωή της(βρήκε δουλειά,μαθήματα οδήγησης κτλ,δεν εννοω οτι βρήκε κάποιον άλλο χωρίς να το ξέρω αυτό σίγουρα) αλλά ενώ ειδε ποσο τρακαρισμενος ήμουν φάνηκε να αδιαφορεί.
Το χειρότερο είναι ότι την βλέπω σχεδόν κάθε βραδυ στα ονειρα μου κ αυτό με πονάει παρα πολύ.
Ψάχνω να βρω τρόπους να την βγάλω από το μυαλό μου αλλά πως να τα καταφέρω όταν εδώ που ζω ήταν ο μόνος άνθρωπος που είχα κ επίσης μένει πολύ κοντα στο σπίτι μου?Έχω φτάσει στο σημείο να μην κυκλοφορω έξω γιατί φοβάμαι μην την δω παλι................

γιατι τοση ταλαιπωρια αφου ηταν αμοιβαια αποφαση ο χωρισμος?
μετανιωσες?

Όχι δεν έχω μετανιώσει κ πιστεύω οτι θα μας βγει κ στους δυο σε καλό.Αλλα κ πάλι την έχω στο μυαλό μου συνέχεια κ αυτό με τα ονειρα είναι το χειροτερο

Quote:

---

Originally Posted by sakis_colt

Όχι δεν έχω μετανιώσει κ πιστεύω οτι θα μας βγει κ στους δυο σε καλό.Αλλα κ πάλι την έχω στο μυαλό μου συνέχεια κ αυτό με τα ονειρα είναι το χειροτερο

---

αρα, σωστη ηταν η αποφαση σας.
μεινε σε αυτο και να το θυμασαι οποτε κλονιζεσαι.
φυσικο ειναι να νοσταλγεις τα καλα, να θυμασαι και να την ονειρευεσαι, γιατι ηταν προσφατο.
αν εισαι βεβαιος ομως οτι ηταν σωστη η αποφαση σας, κανε απλα υπομονη να περασει ο καιρος.
αν σου κανει κακο να την βλεπεις, μεινε αλλλου για καποιο διαστημα.

Έχω σκεφτεί να μετακομίσω κ να φυγω από την πόλη......αλλα κάτι το οικονομικό κάτι που θα μου λείψουν κάποια πράγματα όλο το αναβάλλω.....εχουν περάσει πάνω αποδυο μήνες που χωρίσαμε κ δεν έχω σταματήσει να την σκέπτομαι λιγότερο...

Quote:

---

Originally Posted by sakis_colt

Έχω σκεφτεί να μετακομίσω κ να φυγω από την πόλη......αλλα κάτι το οικονομικό κάτι που θα μου λείψουν κάποια πράγματα όλο το αναβάλλω.....εχουν περάσει πάνω αποδυο μήνες που χωρίσαμε κ δεν έχω σταματήσει να την σκέπτομαι λιγότερο...

---

δυο μηνες ειναι λιγο.
κανε υπομονη.περνωντας ο καιρος τεινουμε να ξεχναμε τα προβληματα και να θυμομαστε τις ωραιες στιγμες, δεν ειναι ετσι ομως.
για να χωρισει ενα ζευγαρι και μαλιστα αμοιβαια, ο λογος υπηρχε και υπαρχει ακομα. αυτα να θυμασαι.

δεν ειπαμε να πας και στην αστραλια. αλλαξε περιοχη τουλαχιστον, να μην την βλεπεις συχνα.

ε αφου τη βλεπεις συνεχως μπροστα σου καπια αλλη θα γνωρισεις καπου καπως καποτε που θα της μιαζει αυτο ισως ειναι κ αυτοπαγιδευση αλλα καπιες φορες κ η αυτοπαγιδευση εχει το λογο της.
αρα η μενεις στην ιδια η γνωριζεις αλλη παρομια.

Δεν εννοώ ότι την βλέπω σε άλλες κοπέλες αλλά σε διάφορα αντικείμενα γύρω μου,όπου είχαμε πάει η πράγματα που κάναμε παρέα.μεχρι κ το γυμναστήριο σταμάτησα γιατί πηγαίναμε παρέα πάντα κ φοβάμαι μην την πετύχω εκεί....μπορει να ακούγεται άσχημο αλλά με ενόχλησε ο τρόπος που με χαιρέτησε όταν με είδε ενώ εμένα μου κόπηκαν τα γονατα....

Γεια σου Σάκη. Γιατι χωρίσατε με την κοπέλα;

Γιατί δεν τράβαγε,είχαμε συχνούς καβγάδες για χαζούς λόγους και αυτό έφερνε γκρίνια,δεν έγινε κάτι χοντρό ώστε να μας οδηγήσει εκεί.Ολο το διάστημα που ήμασταν μαζί συνέβαινε αυτό κ κάποια στιγμή φαίνεται κουραστήκαμε κ οι δυο

Aπ' οτι κατάλαβα επιθυμείς την επανασύνδεση, γι' αυτο ταυτίζεσαι με τα τραγούδια που ακους, την σκέπτεσαι συχνά κλπ και και για να γίνει αυτό, πρεπει πρώτα να κάνεις μια αξιολόγηση της σχέσης και του εαυτού σου, γι' αυτο σε ρώτησα. Δηλαδή πρέπει να καταλάβεις σε πρώτη φάση γιατι οδηγηθήκατε σ' αυτή την απομάκρυνση, ποια είναι τα αδιέξοδα που δεν μπόρεσαν να αρθούν και ποια η σχεσιοδυναμική σας όλη αυτή την περίοδο. Για αρχή θα σου έλεγα να πάρεις τα πάνω σου και αν την ξανασυναντήσεις έξω να μην είσαι τρακαρισμένος αλλα να τη χαιρετήσεις κανονικά. Αν δε μπορείς ακόμα επειδή είναι πολυ πρόσφατο απέφυγε, αλλα κυρίως θα πρότεινα να φερθείς φυσιολογικά και άνετα άσχετα πώς νιώθεις μέσα σου και τι θέλεις να πετύχεις. Αν θέλεις για γράψε πώς έγινε ο χωρισμός, τι είπατε, ποιος το είπε κλπ και θα σου πω περαιτέρω τι να κάνεις.

Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε λεπτομέρειες για τον χωρισμό,όπως προειπα ήταν επιθυμία κ των δυο και δεν έχω σκοπό να συνδεθω ξανά μαζί της.Αυτο που με καίει είναι να καθαρίσω το μυαλό μου και κυρίως τα ονειρα μου γιατί με τυραννάει συνέχεια αυτό...

Εντάξει Σάκη, απλως ήθελα να σου πω κάποιους τρόπους πως να τα ξαναβρείς με την κοπέλα αυτή ωστε να πάψεις να νιώθεις ολα αυτά που περιγράφεις, εφόσον ομως το ζητούμενό σου είναι αποκλειστικά να το ξεπεράσεις και να μη το σκέπτεσαι καθόλου, δε χρειάζεται να μπούμε σ' αυτά. Σ' αυτή την περίπτωση δεν πιστεύω οτι υπάρχει κάποιο μαγικό χαπάκι για να σου φύγει άμεσα, εκείνο που θα κάνεις είναι να μην ενοχλήσεις ξανα την κοπέλα με κανένα τρόπο, να αποφύγεις οποιαδήποτε συνάντηση, να τη σβήσεις απο τα social media, να απομακρύνεις πράγματα που συνδέονται μ' εκείνη, να βρεις πράγματα να απασχολείς το μυαλό σου και να αναζητήσεις πιθανώς τη βοήθεια ειδικού. Είναι κι αλλα, τα πιο βασικά είναι αυτά. Πάντως μου κάνει εντύπωση να ναι κοινή απόφαση και να υποφέρεις, ισως έκανες λάθος.

θα συμφωνήσω σε ένα βαθμό με το κεράσι. Τα συναισθήματα έχουν πληροφοριακή αξία, κάτι σου λένε.

Μπορεί να έχεις πιο έντονα συναισθήματα γι΄αυτήν απ΄όσο νόμιζες. Σίγουρα όταν χωρίσατε δεν φανταζόσουν ότι θα δυσκολευτείς να προχωρήσεις.
Εφόσον ομως θεωρείς ότι πρέπει να τελειώσει οριστικά, καλά κάνεις, εσύ ξέρεις καλύτερα απ΄όλους τι είναι καλύτερο για εσένα.

Κατά τη γνώμη μου, 2 μήνες δεν είναι καθόλου πολύ.... και μια συμβουλή από μια παθούσα: όσο πιέζεις τον εαυτό σου να μην τη σκέφτεσαι και όταν την σκέφτεσαι αυτομαστιγώνεσαι...τότε θα έχεις αντίθετα αποτελέσματα. Δηλ όσο το απωθείς τόσο θα έρχεται. Άσε τον εαυτό σου να στεναχωρηθεί και να τη σκέφτεται χωρίς ενοχές και θα δεις, θα φύγει η πολύ ένταση.

Τώρα, εμένα με βοήθησε ένα βιβλίο του Πιντέρη... είναι γνωστός ψυχολόγος ο οποίος σε ενα βιβλίο του έχει φάει "κόλλημα" με μία και μέσα απο το βιβλίο προσπαθεί να βρει μια άκρη και να την ξεπεράσει. Ήταν πολύ καλό και πραγματικά, ταυτίστηκα σε αρκετά σημεία. Δεν ξέρω αν θα σε βοηθούσε αυτή η προσέγγιση.....

Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις μέχρι τώρα.Ξέρω ότι οι δυο μήνες είναι πολυ μικρό διάστημα αλλά ο χρόνος είναι χειρότερος γιατρός,σε καίει σε σκορπάει και σε παγώνει.Μου είναι πολυ δύσκολο ολ αυτό γιατί η μοναξιά που ζω φέρνει το νου μου σε εκείνη.Ζω λόγω εργασίας μακρισ από φίλους και οικογένεια και τα πάντα γύρω μου την θυμίζουν ακόμα και σε ανυποπτες φάσεις που δεν το περιμένω.Χθες την είδα πάλι στον ύπνο μου κ ξύπνησα με πολύ χάλια ψυχολογία και διάθεση