Ψυχολογία μετά από το χωρισμό!!!

Γεια σε όλους,
Θα ήθελα τις απόψεις σας, είτε από άτομα που βιώνουν παρόμοια κατάσταση είτε από οποιονδήποτε άλλον θέλει αν απαντήσει...Είμαι 24 και πριν 1,5 μήνα περίπου χώρισα από μια σχέση 2 χρόνων που θα έπρεπε να είχα χωρίσει κατά τη γνώμη μου κάμποσο καιρό νωρίτερα... Κι αυτο γιατί μου είχε τελειώσει αλλά αρνιόμουν να το παραδεχτώ, δε μπορούσα να το πω,και φοβόμουν μη μείνω μόνη μου βέβαια γιατί τη συνήθεια καλώς ή κακώς και τη συντροφιά δύσκολα μπορείς να τη χάσεις. Να μη σας τα πολυλογώ, είχα ήδη πάρει την απόφαησ να χωρίσω από το καλοκαίρι σχεδόν και μάλιστα έκανα κάτι για το οποίο δεν είμαι καθόλου υπερήφανη και θα έπρεπε να είχα χωρίσει επιτόπου... Απάτησα το φίλο μου για μια φορά μόνο, εντελώς επιπόλαια με έναν άλλον ο οποίος είχε κι αυτός σχέση...Να σας πω ότι ήταν η πρώτη μου μεγάλη μου σχέση αυτή και είχε κάπως βαλτώσει...Εντέλει, αυτό το καλοκαιρινό τελείωσε γιατι φάνηκε από την αρχή τι ηταν, ωστόσο εγώ είμαι άτομο που κολλάω και δένομαι γενικά αοπότε χαλάστηκα στην αρχή γιατι δεν μου ειχε τυχει τιποτα τετοιο παλι, εγω καπως αθωα και συνεσταλμενη ας πουμε οποτε επειδη και μενα ηταν η σχεση μου απο αποσταση και αυτουνου λεω μπορει να τα πουμε παλι... Εν τελει, δεν ειχαμε παλι ποτε επικοινωνια.. Παει αυτο τωρα...Οσο περνουσε ο καιρος εγω ολο και πιο πολυ βαριομουν στη σχεση, τον εβλεπα πλεον πώς να το το πω, σαν αδερφο, σαν φιλο... Το πώς πήρα την απόφαση αν του το πω, δεν ξερω, αλλα δε μου κοστισε καθολου, αυτο σημαινει οτι ειχα ξενερωσει εντελωςςς... Και σκεφτομαι τι εκανα τοσοο καιρο;;; Αυτος το πηρε κατακαρδα εντελως, κατι το οποιο με διελυσε γιατι ηταν σημαντικος ανθρωπος στη ζωη μου, αλλα σκεφτηκα οτι δεν πρεπει να το κουραζω αλλο και'γω γιατι πολυ απλα μετα θα κορόιδευα τοσο τον εαυτο μου, οσο και εκεινον προσπαντων...Εγω ολα αυτα τα χρονια που ειχα σχεση ειχα ξεχασει να ψυχολογω τα αγορια, ουτε και πολλες συναναστροφες ειχα ουτε και πολλες εμπειριες... Σε ενα μαγαζι λοιπον γνωριζω εναν,ανταλλασουμε τηλεφωνα,κ.λπ, βγαινουμε ραντεβου ολα καλα ολα ωραια, σοβαρος γενικα, ολα καλα... Ενθουσιαζομαι εγω, στο δευτερο ραντεβου με φιλαει οκ, λογικο το περιμενα και'γω και μου λεει αν θελω να συνεχισουμε, του λεω οχι,και ηταν πολυ cool, χαλαρος... Σ'ολη αυτη την κατασταση κατι μεχαλουσε... Μιλουσαμε μονο με μηνυματα, δε με επαιρνε τηλεφωνο και επισης θα εφευγε κιολας για ενα ταξιδι με φιλους του... Γκομενα δεν εχει, αποκλειεται, αυτο το ξερω...Ηταν χρονια στο εξωτερικο και απ οτι καταλαβα ειχε συνηθισει να ειναι μονο με αγορια φιλους και τα κοριτσια τα ειχε μονο για να περναει καλα; Τι να πω; Μετα ειχαμε μια επικοινωνια με μηνυματα, χαλαρος γενικα, εγω ελιωνα εσβηνα αλλα δε του το δειχνα... Μια μερα πριν φυγει για ταξιδι, με καλει στο σπιτι του μου κανει το τραπεζι και εν τελει προχωραμε κιολας... Το ηθελα και'γω δε λεω... Μετα το σεξ ομως ηταν απομακρος γενικα...Εμενα κατι δε μου πηγαινε καλα αλλα ειχα κολλησει. Το κακο ειναι οτι οποτε ηθελε με ειχε, Εγω το βουρλο πηγαινα σα βλακας... Μη σας τα πολυλογω, μετα το ταξιδι του συναντηθηκαμε αλλη μια φορα και καναμε σεξ. Παλι εγω το βορλο πηγα αμεσως... Ποσο χαζη πια;;;Τι με προβληματιζει εμενα; Το οτι δεν ειχα τα κοτσια να τονρωτησω ή τελοσπαντων να του πω οτι ξερεις φιλε εχω αρχισει και δενομαι μαζι σου; Γιατι δεν εχω αυτοπεποιθηση; Γιατι δε σεβομαι τον εαυτο μου; Εκλαψα πολυ γι αυτον, χωρις λογο, αφου αυτος στην ουσια με τις πραξεις του ειναι ξεκαθαρος... Αλλα εμενα με ιντριγκαρει...Οταν πηγα σπιτι μου μετα απο τη 2η φορα ενιωσα απαισια, οτι εκανα σεξ με καποιον χωρις συναισθηματα...Που ναι εμενα μου αρεσει αλλα καθολου τρυφεροτητα απο μερους του; Ειμαι δηλαδη απογοητευμενη με τη συμπεριφορα μου. Φοβαμαι μη με κοροιδεψει, κ.λπ. Για ποιο λογο; Για τα προσωπικα μας δεν ειπαμε ποτε τιποτα, ουτε αυτος μου ειπε ουτε εγω οτι χωρισα...Μα μονο σεξ ηθελε; Ακουγεται ηλιθιο απο μερους μου, αλλα ωρες ωρες διαπιστωνω οτι οντως ζω στον κοσμο μου, που ειναι ολα αγγελικα πλασμενα... Μετα απ αυτο, μου εστειλε καποια μηνυματα, του εστειλα και γω τελευταια φορα, μου απαντησει αλλα η κουβεντα δε συνεχιστηκε...Μαλιστα, τωρα θα ξαναπηγαινε εξωτερικο για καποιες εκκρεμοτητες που ειχε με τις σπουδες του. Κοπελα, δεν εχει οχι, κολλημενος με τους φιλους του απο τα λιγα που ξερω μου φαινεται οτι ειναι, οι φιλοι του βεβαια ειναι οι περισσοτεροι με κοπελα, χωρις να τους εχω γνωρισει βεβαια ποτε...Θα επικοινωνησει αραγε παλι; Απο την αλλη λεω γιατι να ταλανιζω το μυαλο μου; Δεν αξιζει... Τωρα νιωθω οτι δεν ξερω τι θελω... Στν αρχη ειπα με αυτον οτι αφου χωρισες, μια ζωη την εχεις ας περασεις μια φορα καλα, αλλα βλεπω οτι δνε ειναι του στιλ μου αυτο... Εγω δενομαι ειδικα αν μου το βγαζει ο αλλος. ΑΠο την αλλη, πιεζω τον εαυτο μου και λεω οτι πρεπει να ζησω καποια πραγματα για να μην ειμαι επιπολαιη... Γιατι και το καλοκαρι και τωρα την πατησα... Η πραγματικοτητα ειναι οτι μαλλον ειμαι κοριτσια για σχεση,,, ΑΠο την αλλη ολα αυτα οχι, δε τα μετνανιωνω κιολας... Τωρα σε τι φαση ειμαι; Θελω να βγαινω και να γνωριζω κοσμο... Περοσσοτερο γιατι ειχα συνηθισει να εχω παντα καποιον και ναι απο ανασφαλεια νομιζω δε θελω να μεινω μονη. ΦΟΒΑΜΑΙ. Εντομεταξωμ δεν εχω και πολλες παρεες, αλλωστε οι κοπελες σε σχεση συνηθως ειναι κολλημενες και βγαινουν με το αγορι του περισσοτερο, οπως και γω εκανα,,, Αλλες ωρες νιωθω οτι εχασα χρονο απ τη ζωη μου οτι μου αξιζει ενας καλυτερος απο τον πρωην. Αντικειμενικα, ειμαι ομορφη κοπελα, αλλα χωρις αυτοπεποιθηση! Τωρα παω καπως να αποκτησω... Ειμαι πολυ ενοχικη και ανασφαλης... Ειμαι σε φαση που δεν ξερω τι θελω, που ξερω ομως οτι ειμαι της σχεσης, αλλα θελω και να βγω, που ξερω οτι με αυτον ηταν κατι προσκαιρο, αλλα εχω απορια αν θα μου στειλει παλι και ναι μπορει να τρεξω παλι...Που τα εχω βαλει με τον εαυτο μου γιατι δεν ξεκαθαριζω τη θεση μου, δεν εχω κοτσια να μιλησω; ΕΛΕΟΣ.Αυτο που θελω ειναι να μην πληγωνω αλλο τον εαυτο μου...
Συνγωμηηηη αν σας κουρασα αλλα πραγματικα ηθελα να τα βγαλω απο μεσα μου, ολα αυτα μπορει αν φαινονται αυναρτητα καπως, αλλα και εγω τωρα ετσι τα στο μυαλο μου... Γενικα μια λεω το ενα και μετα αναθεωρω παλι...Γενικα αναθεωρω!
Οποιαδηποτε γνωμη ειναι καλοδεχουμενη, θα ηθελα τη γνωμη τοσο αντρων οσο και γυναικων... Ευχαριστω

Γεια σου λουλούδι. Το παιδί αυτό έχει σκοπό να κάτσει εξωτερικό ή απλα θα πάει τωρα για κάποια θέματα και θα γυρίσει; Πάντως το χεις πάρει πολυ κατάκαρδα, μην τρελένεσαι τόσο πολυ, αμα είναι να γυρίσει μπορείς να κάνεις κατι να το ενισχύσεις το θέμα. Εγω δεν τον κόβω για κακοπροαίρετο.

Οχι, ουτε εγω τον κοβω για κακοπροαιρετο...Αλλά να του στειλω παλι εγω δηλαδη;;;Δεν ξερω τι εχει καταλαβει πραγματικα...Απλα μου εκοψε τα ποδια αυτο που δεν μιλησαμε λιγο πιο προσωπικα... Δηλαδη να μου ελεγε την αληθεια.. Απο την αλλη τι περιμενα και γω; Αφου το εδειχνε με τις κινησεις του.. Και ερωτωμαι μηπως επρεπε και γω να του πω οτι εχω αρχισει και δενομαι ή δηθεν καλα εκανα και το παιξα κουλ; Τι κουλ δηλαδη που οποτε ηθελε ετρεχα... Εχω χασει ατελειωτες ωρες υπεραναλυοντας... Και το ασχημο ειναι οτι δε μπορω να ελεγξω τον εαυτο μου...Να του στειλω δηλαδη παλι εγω;;; Δεν ειναι λιγο κουλο; Να παω γυρευοντας δηλαδη; Και αφου φαινεται νομιζω το τι θελει γιατι με πληγωνει ακομα; Γιατι δε μπορω να τον βγαλω απο το μυαλο μου; Και να του πω τι;;

karma is a bitch....ειχες ενα αξιολογο παιδι κ εκει που αρχισες να ξενερωνεις αντι να κανεις κατι να τονωσεις το ενδιαφερον εκανες μια αρπαχτη να τονωσεις την δικη σου αυτοπεποιθηση.τα καταφερες.μετρησες τις δυναμεις σου κ ειδες πως μπορεις να εχεις πιο ομορφα αγορια απο αυτον ομως τωρα εγινες εσυ η αρπαχτη καποιου αλλου.δυστυχως δεν εκτιμησες σωστα κ την πατησες.δεν ειμαι εδω για να σε κρινω.ουτε ειμαι αξιος.απλα στα λεω καπως ωμα για να ερθεις στα ισα σου.δυστυχως με τα μυαλα που κουβαλας θα δυστυχησεις.βρες ενα σωστο παιδι.ερωτευσου.αλλα κυριως αν αποδειξει οτι ειναι σωστος αγαπα τον.αν αγαπησεις δε θα σε νοιαζει που εφυγε ο ενθουσιασμος-καψουρα του πρωτου καιρου κ κυριως δε θα ψαχνεσαι αλλου.δεν εχει σημασια ποσο ομορφος,εξυπνος,πλουσιος η καλος εραστης ειναι.εσυ τοτε θα τον βλεπεις τον καλυτερο σε ολα πανω στη γη.τον κοπο που εκανες να βρεθεις κρυφα με εναν αλλον αν τον ειχες κανει να βοηθησεις τη παλια σου σχεση ισως τωρα να ησουν πιο ευτυχισμενη.δε πιστευω πως εκανες λαθος επιλογες.δεν υπαρχουν σωστες κ λαθος επιλογες.υπαρχουν μονο αυτες που μας κανουν πιο ευτυχισμενους.αυτες που κανουν τη ζωη μας καλυτερη.εσυ με τις επιλογες σου εχασες ενα σωστο παιδι κ κερδισες ενα κρεβατι με εναν δεσμευμενο κ κανα δυο ακομη με καποιον που ισως δε σε γουσταρει,ισως σε εχει μονο για αυτο.ισως στο χειροτερο σεναριο να ειναι δεσμευμενος-παντρεμενος κ στο καλυτερο σεναριο να μη θελει απλα δεσμευση γενικα αυτη τη περιοδο.ειδικα εγω δεν ειμαι καποιος που υποτιμαει τη δυναμη του καλου σεξ πανω στον ανθρωπο αλλα τωρα μετα απο ολα αυτα μπορεις να πεις πως οι επιλογες σου σε εκαναν πιο ευτυχισμενη?

Δεν πρέπει να εστιάσουμε στην συμπεριφορά των αγοριών είτε του πρώην σου είτε του τελευταίου αλλά στην δική σου συμπεριφορά και στον δικό σου χαρακτήρα γιατί αλλιώς είναι σαν να κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Ξέχασε όλους τους άλλους και δες πως εσυ θα σμιλεύσεις τον χαρακτήρα σου. Αν δεν το κάνεις αυτό θα κάθεσαι κάθε φορά και θα αναρωτιέσαι τι πρέπει να κάνεις και πάντα ο άλλος θα είναι ο κακός της σχέσης, ο άλλος θα θέλει μόνο το σεξ και εσυ θα είσαι το θύμα της υπόθεσης. Είναι πολύ σημαντικό που αναγνωρίζεις τον αδύναμο χαρακτήρα σου αλλά δεν θα πρέπει να μείνεις σε αυτό, θα πρέπει να το παλέψεις, να το δουλέψεις και να το νικήσεις. Γιατί αν δεν το κάνεις, θα βρεθούν στον δρόμο σου πολλά αγόρια που θα τα πληγώσεις επειδή θα κοιτάξεις το εγω σου και άλλα τόσα που θα πληγώσουν εσένα επειδή θα κοιτάξουν το εγω τους.

Μας είπες ότι στον δικό σου κόσμο είναι όλα αγγελικά πλασμένα αλλά ο δικός σου κόσμος περιελάμβανε φόβο για μοναξιά, χαμηλή αυτοεκτίμηση, απιστία, ψέμματα στον πρώην σύντροφο, μεγάλη προσοχή στο εγω και όχι στο εμεις και γενικότερα μια κοπέλα που δεν μπορεί να πάρει μια απόφαση και να την στηρίξει μέχρι το τέλος. Εμένα συγγνώμη αλλά δεν μου φαίνεται ότι ζεις σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο.

Όσο λοιπόν θα φοβάσαι την μοναξιά, υπο την πίεση της, άλλο τόσο θα κάνεις λάθος επιλογές στην ζωή σου, άλλο τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα εκμεταλλεύονται αυτή την κατάσταση και θα μπλέκεις σε τέτοιες ιστορίες.

Το γεγονός ότι απάτησες το αγόρι σου επειδή δεν είχες την δύναμη να τον χωρίσεις νωρίτερα και επειδή φοβόσουν να μείνεις μόνη θα πρέπει να το δουλέψεις και να μην επιτρέψεις να γίνει ξανά στο μέλλον. Γιατί δεν μπορεί από την μια να λες ότι είσαι κοπέλα για σχέση και να αναρωτιέσαι τι θέλουν οι άντρες από τις κοπέλες, θέλουν μόνο το σεξ και τίποτα άλλο και από την άλλη να μένεις σε αυτή την σχέση (και σε κάθε επόμενη) επειδή εσυ φοβάσαι να μείνεις μόνη και επειδή εσένα σ' αρέσει η συντροφικότητα. Είναι πράγματα εντελώς αντίθετα μεταξύ τους.

Γιατί πρέπει να κολλήσεις και να υπεραναλύσεις τι θέλει ή τι δεν θέλει το παλικάρι που πηγαινοέρχεται στο εξωτερικό ; Από την στιγμή που εσυ δέχθηκες να κάνεις σεξ μαζί του και αυτός μέχρι τότε δεν σου είχε δείξει καθόλου ρομαντισμό, καθόλου ότι προτίθεται να δεσμευτεί μαζί σου...επειδή εσυ είσαι κορίτσι για σχέση ; Και εως πότε ; Μέχρι να σου τελειώσει και αυτός και να τον κερατώσεις με έναν τρίτο επειδή δνε θες να μείνεις μόνη ;

Βλέπεις ότι πρώτα πόλλα όλοι πρέπει να λύνουμε τα θέματα που έχουμε με τον εαυτό μας και μετά να προχωράμε σε οποιαδήποτε σχέση ; Αν δεν το κάνουμε αυτό είμαστε καταδικασμένοι να δυστυχήσουμε. Πολύ σωστά τα είπες soking και σαφώς δεν υπάρχουν δικαιολογίες στις ηλικίες, ούτε στο γεγονός ότι είμαστε μικροί και θέλουμε να ζήσουμε πράγματα και επιτρέπονται τα λάθη. Εσυ louloudaki1 είσαι έτοιμη να αλλάξεις, να γίνεις πιο δυνατή, να σέβεσαι αυτόν που έχεις δίπλα σου ή οχι ;

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις νομίζω είναι να κόψεις εντέλως από αυτόν τον τύπο. Βέβαια θα μου πείς οτι δε μπορείς αλλά απ' οτι καταλαβαίνω σε βλέπει μόνο για καβάτζα και φυσικά του δίνεις αφορμή για να σε βλέπει έτσι.
Θα σε θυμάται μόνο για το σεξ και τπτ άλλο, ενώ εσύ θελεις κάτι παραπάνω οπότε τα θέλω σας δεν συμπίπτουν πουθενά. Αν θέλεις να συνεχίσεις μαζί του τότε πάρτο πιο χαλαρά και πιο επιφανειακά χωρίς να ελπίζεις για κάτι και να περιμένεις οτι κάποια στιγμή θα θελήσει να κάνει σχέση μαζί σου. Και εννοείται πως δεν στέλνεις τπτ, αν στείλει αυτός μόνο τότε κι όχι να τρέξεις σπίτι του.

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας, συμφωνώ σε πολλά από αυτά που είπατε.. Γενικά αναθεωρώ συνεχώς και ναι περνάω μια φάση που πολλά πράγματα διίστανται μεταξύ τους... Το παλικάρι που πηγαινοέρχεται εξωτερικο μου αρέσει και σαν εμφάνιση, και ναι εννοείται ότι φταίω και'γω, δεν βγάζω έξω τον εαυτό μου!..Το ότι είχα ένα καλο παιδι που με αγαπουσε ναι τ ειχα, αλλα αφου μου τελειωσε νομιζω οτι καλα εκανα και χωρισα και ναι επρεπενα ειχα χωρισει νωριτερα... Πρεπει οντως να δουλεψω τα θελω μου και τις προτεραιότητές μου. Soking, δε θα διαφωνήσω σε αυτά που λες, ναι εν μερει, μετρησα τις δυναμεις μου και οτι μετραω... Αλλα δε μπορεις να ξερεις τι προβληματα ειχαμε, ποσο του ειχα συμπαρασταθει στις δυσκολιες του και 'γω...Απλά κουράστηκα...Εν τελει, ενιωθα οτι καταπιεζομουν και σωστα επραξα αν και αργοπορημενα...Συμφωνώ σε πολλά απ'όσα είπατε και προσπαθώ να το δουλέψω, αλλά ναι, με τρώει αυτο το παλικάρι, μετανώνω γιατ ήθελα να του πω οτι εχω αρχισει να δενομαι μαζι του και οτι τρεφω συναισθηματα... Ειμαι αρκετα ρομαντικη αλλά ταυτόχρονα κοιτάω και το εγώ μου και αυτά τα 2 διίστανται... Στενοχωρήθηκα όμως πολύυυ με τη στενοχώρια που πέρασε ο πρώην μου και αυτο το λεω ειλικρινα, σε σημειο να ειμαι εντελως αλλου, να πηγιανει πισω ηγ ζωη μου.. Και αυτο νομιζω δε μου αξιζε!...

Είχες ξανά επικοινωνία με το παλικάρι;

Εδω και 2 βδομάδες, όχι... Μετα τη δευτερη φορα που συναντηθηκαμε, μου εστειλε αυτος μετα απο καποιες μερες οτι ηταν αρρωστος κ.λπ., ηταν λιγο down και στα μηνυματα... Επίσης, μετά του έστειλα εγώ 2 φορές σε ολα τ μηνυματα τον ρωτησα πώς ειναι κ.λπ. Τη δευτερη φορα που τον ρωτησα μου απαντησε απλα χωρις να συνεχισει την κουβεντα, τι κανω εγώ, πώς τα πάω κ.λπ. και ηταν η πρωτη φορα που δε το συνεχισε...Προφανως και δε γυουσταρε αλλο. Κανονικά θα έπρεπε να τον ειχα βγαλει απ'το μυαλο μου... Μου έχει εντύπωση που δε μου εχει στειλει παλι τιποτα.. Εστω ενα τι κανω, ειναι αρκετα εγωιστικο, αλλα απο την άλλη δε μου εγγυήθηκε οτι θα μου στελνει και συνεχεια... Εγώ έπρεπε να του είχα μιλήσει τη δεύτερη φορα και να του πω οτι εχω αρχισει και τον σκεφτομαι γενικα... Φταιω... Δε θα εχανα τιποτα, ισα ισα που μπορει να μου ξεκαθαριζε τη θεση του...

annachtz, δεν καταλαβα για ποιο παλικαρι μ ρωτησες, εγω σου απαντησα για τον δευτερο, μαλλον ειναι αυτο που με καιει κιολας. Με τον πρωην μου πλεον οχι, προσπαθησε αρκετα να με προσεγγισει αυτος, μηνυματα, τηλεφωνα, αλλα αισιως τωρα τιποτα...Ειχε φτασει στο απροχωρητο αυτη η κατασταση, δεν πηγαινε αλλο...

Γι αυτόν που σε καίει ρώτησα! Πιστεύω καλύτερα που δε του μίλησες για τα συναισθήματα σου, αν το είχες κάνει θα είχε εξαφανιστεί. Κάτι τέτοιοι αυτά κάνουν! Δείχνουν ενδιαφέρον στην αρχή και μετά γραψιμο.Καλύτερα να το παίξεις κουλ σα να μη σε νοιάζει κι οτι δε σε πειράζει τπτ

Οι μεγάλες αγάπες και οι μεγάλες σχέσεις δε γεννιούνται έτσι... Δηλαδή δεν είναι τόσο ότι κάνατε κάτι πολύ γρήγορα όσο ότι δεν ''κολλήσατε'', δεν υπήρξε επιθυμία και από τις δυο πλευρές να κολλήσετε. Πρέπει και οι δυο να θέλουν να κολλήσουν, να βρίσκονται, να περάσουν χρόνο μαζί. Ο τύπος ή κάτι έχει, ή ακόμη τραβιέται με κάτι απο το παρελθόν ή he is not that into you (δε σε γουστάρει... είναι και τίτλος ταινίας σχετικής με το θέμα ΄με γουστάρει-δε με γουστάρει')

Κατα τη γνώμη μου αφού δεν έδωσες την ευκαιρία στη σχέση που είχες να αναζωογονηθεί και να συνεχιστεί, τουλάχιστον δώσε τώρα στον εαυτό σου την ευκαιρία να βγάλεις κάποια συμπεράσματα γι αυτή τη σχέση που θα είναι σου είναι χρήσιμα. Αναρωτήσου για πολλά και διάφορα όπως τι έλειπε σε αυτή τη σχέση; το καλό σεξ; η διεκδίκηση; το αίσθημα ότι δεν είστε δεδομένοι ο ένας για τον άλλο; οι νέες εμπειρίες; η κατανόηση και η ηρεμία; και ούτω καθεξης. Ή που έφταιξες και που έφταιξε ο πρωην και πως θα μπορουσες να διαχειριστείς κάποιες καταστάσεις. Μάλλον χρειάζεσαι ένα διάλειμμα από τους άντρες, να βρεις ποια είσαι εσύ και τι θες για να νιώσεις πιο δυνατή. Να τα βρεις με το γεγονος ότι δεν είσαι δεσμευμενη. Γιατι αν νιωθεις ότι ειναι σαν να σου λειπει κατι αυτο αντανακλαται και προς τα εξω και θα ελκεις αυτο που δε θες, τυπους απλως για να υπαρχουν επιφανειακα τη ζωη σου και οχι για να εινα ιμερος της ζωης σου.

Ναι, μπορει να εχετε δικιοο!!!! Αλλάαα και η συνήθεια 2,5 χρόνων δε μπορει να φυγει ετσι ευκολα... Νιωθω περισσότερο ευάλωτη... Πρέπει να γίνω πιο ανοιχτή και να γνωρίζω κόσμο γενικά κάτι που είχα σταματήσει αν κάνω. Νομίζω οτι μου λειπει αυοτ το ψηισμο που λεμε... Να δω διαφορετικους χαρακτηρες κ.λπ... Ώρες ώρες σκέφτομαι και δε συνειδητοποιω οτι εχω χωρισει, αναπολω διαφορα σα συνηθεια ομως, οχι οτι μου λειπει ο πρωην...Με αυτον που με καιει θα ηθελα να τον γνωρισω καλυτερα,αλλα τι κα κανουμε, δε μπορουμε να τα εχουμε ολα οπως θελουμε...Εσεις πιστευετε οτι αυτος παιζει και να εμφανιστει παλι γι αυτο που θελει; Και αν εμφανιστει γω τι να κανω;;; Καλα να παω παλι μαζι του ουτε καν, αλλα πώς να αντιδράσω αν εμφανιστει; Που μπορει και να μην εμφανιστει... Να του πω πχ να παμε για ενα καφε; Να του πω οτι ειχα καπως κολλησει μαζι του; Να μη του απαντησω καθολου;;;

Αnna, και που δε του τα ειπα τα συναισθηματα μου, παλι εξαφανιστηκε... Οποτε νιωθω και γω πως δεν ξαλαφρωσα....Αλλα ισως δε του τα πα και απο εγωισμο...
Chandler, εχω γενικα καταλαβει γιατι τελειωσε και επρεπε να τελειωσει αυτη η σχεση... Σαφως, κανενας δεν ειναι δεδομενος, αλλα εβλεπα οτι δεν τραβαγε, δεν το ποθουσα αλλο, αρχισα να τον βλεπω σαν αδερφο μου, μοιραια θα ερχοταν ο χωρισμος... Νταξει, δεν ειναι και ολες οισ χεσεις για παντα. Επισης, ηταν η πρωτη μου μεγαλη σχεση, οποτε ενιωσα οτι ξθελα να ζησω κι αλλα, για αυτο εν τελει εκανα και αυτες τις επιπολαιοτητες!!!Αλλα λεπω οτι δενομαι και κολλαω... Απο την αλλη, ειμαι ακτασταλαγμενη σχετικα με τα θελω μου, αλλα με φοβιζει η μοναξια, νιωθω οτι μπορει να μεινω μονη μου, κανω ασχημες σκεψεις, ενω κατι τεοτιο ξερω οτι δεν ισχυει... Εγω τα βλεπω μαυρα...

Να μιλησεις κανονικα. Άσε να σου προτείνει αυτός να βρεθείτε αλλά καλύτερα κάπου εξω. Άσχετο από που είσαι;

Αθήνα, Εσυ; Είχες κάποιου τέτοιου είδους εμπειρία εσυ;;;