Μοναξιά. Ποσο σας αρεσει ο εαυτος σας?

Ποσο σας ικανοποιει ο εαυτος σας? Οταν εχετε ελευθερο χρονο τον περνατε ομορφα εαν ειστε μονοι σας?
Εγω προσωπικα δυσκολευεομαι παρα πολυ οταν εχω ελευθερο χρονο και δεν ειναι καποιος φιλος μου συγγενης που δεν ειναι διαθεσιμος.
Γενικοτερα ειμαι ενα ατομο που βρισκομαι σε μια μακροχρονια σχεση, εργαζομαι, και εχω δυο καλες φιλες και καποιες γνωστες, απο δουλεια. Δεν ειμαι πολυ κοινωνικο ατομο, ωστοσο δεν λες πως δεν εχω ανθρωπους κοντα μου.
Σε καποια ελευθερη μερα που μπορει καποιος να μην ειναι διαθεσιμος και θα πρεπει να την περασω μονη μου, με στεναχωρει αυτο και νιωθω πως βαριεμαι τον εαυτο μου.
Επισης με προβληματιζει πως γεμιζω μονο οταν βαζω στοχους. Ειναι σαν να μην με γεμιζει η ζωη μου οταν δεν υπαρχει καποιο σχεδιο στον οριζοντα.

Ίσως ψαχνεις έναν τρόπο να ξεφύγεις από τη ρουτίνα. 'Ισως η ανθρώπινη επαφή είναι για σένα αυτό που δίνει νόημα σε όλα, το σπίτι-δουλεια-υπνος καταντάει ευκολα βαρετό και η ανθρώπινη αλληλεπίδραση σπάει τη μονοτονία.
Εγω πάλι χρειάζομαι συχνά πυκνά ημέρες μοναξιάς για να αναδιοργανωθώ και να χαλαρώσω μόνη μου. Δηλαδή δε με φοβίζει η μοναξιά τόσο πολύ, βρίσκω κάποια όμορφα πράγματα να κάνω μόνη μου ή υπάρχουν κάποιες υποχρεώσεις που με απορροφούν. Τετοιες μοναχικες μέρες θα επιδιώξω να στείλω ένα μήνυμα και να μιλήσω με καποιον φίλο έστω μεσω ίντερνετ αλλά όχι απαραίτητα. Τώρα για το αν μου αρέσει ο ευατός μου δε ξέρω πως ακριβώς σχετίζεται με τη μοναχικότητα ή με την ανάγκη επαφής με άλλους. Αλλά όταν είμαι μόνη μου δε σκέφτομαι τι μου αρέσει ή τι δε μου αρέσει σε μένα. Ή ότι μισώ τη ζωή μου. Σκέφτομαι τι έχω να κανω στο άμεσο μέλλον, υποχρεώσεις, προθεσμίες... Γιατί έχω την τάση όταν αποροφιέμαι πολύ απο τους άλλους να ξεχνάω τις υποχρεώσεις μου. Ακόμη απασχολώ τον εαυτό μου με κάτι που μου αρέσει, ένα βιβλίο, μια ταινία...
Το μόνο αρνητικό επακόλουθο του να μην έχω ανθρώπινη επαφή για πάνω απο κάποιες μέρες είναι ότι αρχίζω να θυμαμαι δυσάρεστα γεγονότα και καταστάσεις με ανθρώπους που με πλήγωσαν και πόνεσαν... Θυμάμαι σκηνες, κουβέντες, καταστάσεις, δε ξέρω γιατί. Τότε αρχίζω και νιώθω σαν σκασμένη και θέλω να μιλήσω σε κάποιον γι αυτά αλλά δυστυχώς δε μπορώ ή δεν υπάρχουν άτομα εμπιστοσύνης να το κάνω. Είναι σαν ένα μπαμ που θέλω να κάνω. Έτσι ενώ μου αρέσει η μοναχικότητα, την αποφεύγω για πολλές συνεχόμενες μέρες γιατί όταν θα ξανα βρω άνθρωπο να τα πούμε αν είναι καποιος εμπιστοσύνης και κοντινός μου θα γίνω κουραστική και φορτική και δε το θέλω.

Αννα καλησπερα! Μολις τωρα γραφτηκα στο site, θα σου πω κατι ετσι ενοιωθα κ εγω τα τελευταια 2 χρονια , βαριομουν εαν δεν ειχα κατι να κανω , ειχα παραμελησει τον εαυτο μου, δεν ειχα πολλα ενδιαφεροντα, δουλεια σπιτι, σπιτι δουλεια κ καμια εξοδο με φιλους χαλαρα, αλλα ρουτινιασα το ειχα παρει χαμπαρι κ προσπαθουσα να βρω κατι που να με ευχαριστει κ να με γεμιζει, αλλα ΒΑΡΙΟΜΟΥΝ, οποτε το εγραψα σε ενα αλλο post πριν, μετα απο ενα εντονο στρεσαρισμα στην δουλεια σαν να εγινε εκρηξη κ βγηκαν ολα στην φορα επαθα ταχυκαρδιες ζαλιζομουν κ κριση πανικου μια συγκεκριμενη μερα , μου βγηκε ενα τρελο αγχος! Τι θελω να πω καμμια σχεση οτι εσυ θα εχεις κατι αναλογο, απλα βρες κατι που να σε γεμιζει κ ας ειναι κ χαζο, ξεκινα να ζωγραφιζεις στον ελευθερο σου χρονο, εγω εχω ξεκινησει γυμναστικη για να με χτυπαει κ λιγο το αερακι να συνελθω :), απλα αφιερωσε χρονο στον εαυτο σου κ να ευχαριστιεσαι κ τις στιγμες τις μοναξιας, πρεπει να υπαρχει μια ισορροπια κ χαλαρουιτα!!!

Συμφωνώ Cobain, είναι κι αυτό τόσο σημαντικό, όμορφα πράγματα να γεμίζουν τη ζωή μας!!

Ευχαριστώ Chandler, κ εγω απο εσενα το διαβασα πριν κ πηρα το ερεθισμα να γραφτω στο site! Γιατι εχουμε την ιδια αποψη κ δεν χρειαζεται να μπαινουμε στην διαδικασια να ψαχνομαστε για φαρμακα γιατρους, πρωτα απο ολα πρεπει να αφησουμε τον εαυτο μας ελευθερο να μας πει τι εχει αναγκη για να περναει καλα!

Αννα, εχω δοκιμασει και τον κοσμο και την απουσια του. Τελικα ειναι αναλογα τι προταιρεοτητα θετω ανα περιοδο. Μεγαλωνοντας βλεπω αλλοτε να περναω οικειοθελως μονη υπεροχα και αλλες να μην την παλευω.
Συμπερασμα... αλλαζω και ψαχνομαι !

εγω εχω συνηθισει στην μοναξια μου...και επειδη με τρομαξε αυτο πηρα ενα σκυλάκο...τους πρωτους μηνες ειχε κλονιστει το συμπαν μου, ειδικα ως κουταβι ... ηθελε συνεχεια προσοχη... και εγω ηθελα να βαρεσω το κεφαλι μου στον τοιχο!τωρα φευγει για μια μερα και αδειαζει το σπιτακι μας (τον στελνω εξοχη τα σκ με τους γονεις μου για να τρεξει και να ξεσκασει και να εχουν και αυτοι εναν φυλακα).
υπάρχουν φορες βεβαια που το τετραποδο δεν αρκει... αλλα αποτι εχω καταλάβει εισαι ηδη αρκετα πολυασχολη οποτε δεν θα εχει πολλες τετοιες στιγμες.

μου αρεσει να φροντιζω τον εαυτο μου!...εκοψα κωμμοτηρια, αισθητικους και τωρα μονο γα λειζερ πληρωνω, εμαθα ολα τα αλλα να τα κάνω μονη μου,με την βοηθεια του ιντερνετ, πολυ ευχαριστη ασχολεια η ματαιοδοξία μας ...και οικονομικη ;)
τωρα τελευταια το εχω ριξει και στην μαγειρικη...αλλα δεν νομιζω οτι θα κρατησει αυτη η νεα μου φλασια.
το διαβασμα επανερχεται σιγα σιγα τωρα π εκοψα τα χαπια μπορω να συγκεντρωθω καπως.

το σπιτακι μας μπορει να γινει ενα κοριτσιστικο πλειρουμ αν και οταν εχουμε διαθεση
αλλα υπάρχουν και εξωτερικες ασχολειες, χορο- γυμναστηριο- γιογκα...αναλογα το μπατζετ σου...εγω ηθελα για φετος να το ριξω σε καποιο σπορ αλλα τελικα ... δεν καταφερνω να μαζεψω χρηματα για τετοιες πολυτελειες!... δεν πειραζει, οι βολτουλες με τον μουργο μου πάντα με ανανεωνουν!

Εμενα μαρεσει μονος μου , και δεν βαριεμαι τον εαυτο μου , αλλα ωρες ωρες πληττω .

Μου φαίνεται πολύ περίεργο αυτό που περιγράφεις Άννα! Είναι τέλειο να είσαι μόνος σου, έχεις τόσα πράγματα να κάνεις. Διαβάζεις βιβλία με την ησυχία σου, βλέπεις ταινίες και σειρές, χουχουλιάζεις με τα κεράκια και ακούς μουσική, γκουγκλάρεις. Τόσες δραστηριότητες υπάρχουν, θα βρεις κάτι να κάνεις. Η αναγκίλα είναι άσχημο πράγμα. Το ωραίο είναι να μπορείς και με άλλους και μόνος. Και τι πάει να πει "βαριέμαι τον εαυτό μου?" Πώς γίνεται να τον βαριέσαι?

Quote:

---

Originally Posted by Anna*

Ποσο σας ικανοποιει ο εαυτος σας? Οταν εχετε ελευθερο χρονο τον περνατε ομορφα εαν ειστε μονοι σας?
Εγω προσωπικα δυσκολευεομαι παρα πολυ οταν εχω ελευθερο χρονο και δεν ειναι καποιος φιλος μου συγγενης που δεν ειναι διαθεσιμος.
Γενικοτερα ειμαι ενα ατομο που βρισκομαι σε μια μακροχρονια σχεση, εργαζομαι, και εχω δυο καλες φιλες και καποιες γνωστες, απο δουλεια. Δεν ειμαι πολυ κοινωνικο ατομο, ωστοσο δεν λες πως δεν εχω ανθρωπους κοντα μου.
Σε καποια ελευθερη μερα που μπορει καποιος να μην ειναι διαθεσιμος και θα πρεπει να την περασω μονη μου, με στεναχωρει αυτο και νιωθω πως βαριεμαι τον εαυτο μου.
Επισης με προβληματιζει πως γεμιζω μονο οταν βαζω στοχους. Ειναι σαν να μην με γεμιζει η ζωη μου οταν δεν υπαρχει καποιο σχεδιο στον οριζοντα.

---

Και γιατί να σε προβληματίζει το τελευταίο; Οι άνθρωποι ΣΥΝΗΘΩΣ νιώθουν πως πρέπει πάντα κάτι να περιμένουν, δηλαδή να εκπληρωθεί ένας στόχος όποιος κι' αν είναι αυτός. Σκέψου να ζει κανείς χωρίς ΚΑΝΕΝΑ πλάνο (πόσο μάλλον στόχο που για μένα είναι ακόμη σημαντικότερο το να μπορεί και να θέλει κάποιος να βάζει στόχους), στην ουσία δεν περιμένει τίποτα και από κανέναν και απλά οκ, υπάρχουν και άνθρωποι που απλά ζουν την στιγμή επειδή ξέρουν πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και επειδή ποτέ κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει. Θέλω να σου πω πως δεν χρειάζεται να σε προβληματίζει κάτι τέτοιο απ' την στιγμή που όταν επικεντρώνεις σε στόχους νιώθεις ΓΕΜΑΤΗ όπως λες. Θα το καταλάβαινα αν σε προβλημάτιζε το γεγονός ότι βάζεις κάποιους στόχους που ΘΕΛΕΙΣ να πετύχεις αλλά ακόμη κι' αυτό δεν σε γεμίζει και σε φθείρει, οπότε κουλ :)

Τώρα για τα υπόλοιπα... Μάααλλον δεν έχεις συνηθίσει την μοναξιά ε; Όπως λες είσαι ήδη σε μακροχρόνια σχέση, έχεις φίλους κλπ, οπότε σπάνια μένεις μόνη και δεν ξέρεις τι να κάνεις. Απορία: Έχεις νιώσει ποτέ το συναίσθημα να ΘΕΛΕΙΣ να μείνεις λίγο μόνη σου; Να μην επικοινωνήσεις με κανέναν, να κάτσεις απλά σε ένα δωμάτιο και να σκεφτείς, να ξεσπάσεις ρε παιδί μου ή να πάρεις τα βουνά και τα λαγκάδια (που λέει ο λόγος); Ή απλά θέλεις συνεχώς να είσαι με άλλους για να μην βαριέσαι και δεν είχες ποτέ τέτοια ανάγκη; Γιατί εγώ θα σου έλεγα πως η μοναξιά είναι και εποικοδομητική και ότι πρέπει να μάθεις να μπορείς να "αντιμετωπίζεις" τον εαυτό σου και τελείως μόνη... Πράγματα να κάνεις υπάρχουν πολλά και αυτά θα τα ανακαλύψεις ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΜΕΙΝΕΙΣ ΜΟΝΗ, όπως και σκέψεις για να σκεφτείς, συναισθήματα να νιώσεις κλπ (ναι, ακόμα και τελείως μόνη). Μην το φοβάσαι... Να αρχίσεις να "φοβάσαι" όταν σου γίνεται πλέον μόνιμη επιλογή ή όταν πραγματικά δεν θα υπάρχει άνθρωπος δίπλα σου να σε νοιαστεί και όταν δεν θα έχεις πια την πολυτέλεια να βγεις με έναν άνθρωπο για να πιείτε μαζί έναν καφέ κουβεντιάζοντας.