Υγεία και Φάρμακα: Σύμμαχοι ή εχθροί;

Το γράφω στο "γενικά" για να μη το συνδέσω με συγκεκριμένη πάθηση. Αφόρμηση εν μέρει το ποστ για "παρενέργειες από τα φάρμακα", εν μέρει η γενικότερη σύγκρουση για το τι χρειάζεται η ψυχική υγεία.

Εγώ δεν ξέρω τι να πιστέψω και τι να υποστηρίξω. Από τη μία, υπάρχει μια χημική ανισορροπία, από την άλλη όμως είναι μόνο αυτό; Κάθε πάθηση διαφέρει.Αντιμετώπιση χωρίς φάρμακα για κάποιες είναι αδιανόητη, από όσα λένε. Οι παρενέργειες όμως; Καλείσαι να δεις τι κερδίζεις, τι χάνεις; Μήπως τελικά κάτι τέτοιο ισχύει;

εσείς τι πιστεύετε για τα φάρμακα; (ας περιοριστούμε στις ψυχικές παθήσεις). Βοηθούν πραγματικά; ή στο τέλος δημιουργούν προβλήματα με άλλο τρόπο μεν , τα ίδιο σοβαρά,αν όχι σοβαρότερα, δε.

Όσοι έχετε πάρει -παίρνετε, τι θα κάνατε αν ήσασταν παρθένοι οργανισμοί (τη φράση την παίρνω από ένα άλλο ποστ πρόσφατα); Πιστεύετε ότι υπάρχει τρόπος να αποκοπείς πλήρως;

Εγώ έχω γνωστούς μου που πήραν ,αλλά δεν είδα κάποια θεαματική αλλαγή στη συμπεριφορά τους. Βελτίωση υπήρχε. Και επιδείνωση,επίσης βλ. κιλά, πρήξιμο,υπνηλία κλπ. Όταν έπρεπε (καλά και τώρα πρέπει χα χα) δεν τα πήρα για καθαρά πρακτικούς λόγους, μεταξύ άλλων (όπως ανάγκη για αλλαγή ρούχων λόγω κιλών, αλλά δεν είχα μία).

Έχω ελάχιστη γνωση πάνω σε αυτα, ελπίζω να καταφέρω να σχηματησω σωστή άποψη.

Απ' όσο ξέρω, οι σκέψεις μας είναι αυτές που μας οδηγούν στα συναισθήματα. Εγώ, ως παρθένος οργανισμός (συνεπώς και χωρίς εμπειρία πάνω σε χάπια), πιστευω πως ο κλάδος της ψυχολογίας είναι πολύ "πισω" ακόμα. Τα χάπια ίσως να δίνουν μια μικρή οθηση στην ψυχολογία μας, για να καταφέρουμε μετά, μέσω σωστων τρόπων σκεψεων, να "επουλώσουμε τα τραύματα μας" ή γενικά να λύσουμε τα ψυχολογικα μας προβληματα. Αλλά πέρα από αυτό, δεν βλέπω πως αλλιώς βοηθάνε τα φάρμακα...και οι περισσότεροι, κατά την γνώμη μου, έχουν πολύ περισσότερο ανάγκη από καθοδήγηση.

Συμμαχοι ειναι. Μονο και μονο που εχεις πλεον την επιλογη να παρεις ή να μην παρεις φαρμακα ειναι μεγαλη υποθεση. Σε παλιοτερα χρονια ησουν απλως καταδικασμενος σε πολλες ασθενειες. Φυσικα εχουν ενα σωρο κατα και δεν πρεπει να λαμβανονται

χωρις να υπαρχει σοβαρη αιτια.

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Συμμαχοι ειναι. Μονο και μονο που εχεις πλεον την επιλογη να παρεις ή να μην παρεις φαρμακα ειναι μεγαλη υποθεση. Σε παλιοτερα χρονια ησουν απλως καταδικασμενος σε πολλες ασθενειες. Φυσικα εχουν ενα σωρο κατα και δεν πρεπει να λαμβανονται

χωρις να υπαρχει σοβαρη αιτια.

---

Παιρνω για πολλα χρονια φαρμακα πιστευω πως πρεπει να τα παιρνουμε οποσδηποτε σημαντικο ειναι ομως να οαιρνουμε τα σωστα φαρμακα δηλ να εχουμε καλο γιατρο εμενα για χρονια μου εδιναν λαθος φαρμακα οι παρενεργειες παλευονται η αρρωστια οχι εγω για χρονια παλευω με την παρενεργεια στο εντερο που δεν κανει συσπασεις για 10 χρονια τρεχω απο γιατρο σε γιατρο και απο θεραπευτη σε θεραπευτη και ακομα το παλευω

Πιστευω οτι τα φαρμακα που ' παιζουν' με το μυαλο σου , πρεπει να χρησιμοποιουνται μονο σε πολυ σοβαρες περιπτωσεις , εκει μπορει ναχουν αποτελεσμα . Αλλωστε ουδεις γνωριζει τις μακροπροθεσμες συνεπειες τους . Με τον εγκεφαλο δεν πειραματιζεσαι , αφου δεν ειναι απολυτως γνωστος ο τροπος λειτουργιας του .