Δουλειά και τρομερή καταπιεση

Γεια σας, Με λένε Θανάση και είμαι 23 .
Άρχισα αυτό το thread γιατί δεν μου αρκούν οι φιλικές-οικογενειακές συμβουλές που μου δίνουν.
Ας αρχίσουμε, Δουλεύω σε μια εταιρία με χρώματα που αρκετοί θα ήθελαν να δουλεύουν (Λόγο ανεργίας), Ο μισθός μου είναι 570 ευρό (στην καλύτερη του μήνα με 27 μεροκάματα).
Τα πήγαινε-έλα τώρα? με 2 διόδια και 65 χλμ κάθε μέρα έχω έξοδα 60-70 ευρό τον μήνα (500 δλδ, δεν βάζω καφέδες κλπ....)
Είμαστε 4 άτομα οικογένεια (Άνεργος πατέρας λόγο προβλήματος) που σημαίνει ότι έχω ρόλο πάτερα ...
Ταυτόχρονα σπουδάζω στο ανοιχτό πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) όπου τα μαθήματα είναι μέσο ίντερνετ. Έχω 12 θεματικές ενότητες όπου για κάθε μια πρέπει να δίνω 560 ευρό.
Θέλει αρκετό διάβασμα που όλοι ξέρουμε ότι για να διαβάσεις πρέπει να έχεις αρκετό χρόνο, καλή διάθεση, ψυχολογία και ΗΡΕΜΊΑ.
Δεν έχω ΤΊΠΟΤΑ από όλα αυτά.
Δεν τα έχω διότι στην δουλειά μου δεν περνάω καθόλου καλά, Σηκώνομαι από τις 5:30 το πρωί και φτάνω 4:30 σπίτι μου, Έρχομαι σε επαφή με άτομα που πραγματικά τα σιχαίνομαι .
Η κοπέλα μου σπουδάζει 300 χλμ μακρυά από έμενα και θέλω να την βλέπω όσο τον δυνατόν περισσότερο - περνάει από το χέρι μου κάθε μήνα.
Μόλις μπαίνω στο σπίτι μέχρι να φάω και να κάνω ένα μπάνιο έχει περάσει 1 ώρα, κάθομαι στην καρεκλά και τα μάτια μου κλείνουν από την κούραση που αυτό σημαίνει 0 κέφι , 0 διάβασμα , 0 βόλτα , 0 ...0...0... Αν δεν κοιμηθώ θα είμαι σαν ζόμπι από την κούραση και αν κοιμηθώ και καταφέρω να ξυπνήσω θα είμαι πάλι σαν ζόμπι.
Το πανεπιστήμιο είναι η μελλοντική μου ζωή γιατί πραγματικά μου αρέσει αυτό που έχω επιλέξει να κάνω, (γιατί κακά τα ψέματα αρκετοί άνθρωποι ψάχνουν να βρουν τι πραγματικά θέλουν να κάνουν στην ζωή τους) άλλα δεν μπορώ ούτε καν να κάτσω να διαβάσω και ξέρετε πόσο άσχημο είναι να κάνεις μια δουλειά που ΔΕΝ την θέλεις και να χάνεις τον χρόνο σου στην ουσία τσάμπα, από το να κάνεις κάτι για την ζωή σου?
Είναι πάρα πάρα πάρα πολλά αυτά που θέλω να γράψω τώρα άλλα θα γίνω βαρετός και το ξέρω,
Αυτό που ήθελα να ρωτήσω όσους δουν το thread μου είναι:

Πως μπορώ να καταλάβω πια ενεργεία είναι σωστή αυτή την στιγμή? Να φύγω απτήν "ψεύτικη" δουλειά που είμαι (εν καιρό κρίσεως) και να αξιοποιήσω τον χρόνο μου σε αυτά που θέλω ή να κάτσω έτσι όπως είμαι και μετά τι??
Ψυχολόγοι λένε ότι πρώτα πρέπει να γνωρίζεις τα αρνητικά - θετικά της κάθε κίνησης για να πράξεις σωστά. Ωραία! ιδού μια λίστα!

2 Δρόμοι:

Φεύγω:
1) Έχω όλο τον χρόνο στην διάθεση μου να διαβάσω στο αντικείμενο που για μια ζωή ονειρεύομαι και θέλω , να ηρεμήσω σωματικά και ψυχολογικά
2) Δεν θα έχω χρήματα ούτε για 1 σουβλάκι
3) Δεν μπορώ να βλέπω την κοπέλα μου λόγο οικονομικών
4) ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΠΛΗΡΏΣΩ το πανεπιστήμιο (που στην ουσία θέλω να φύγω για να διαβάζω για αυτό)
5) Δεν θα έχω ασφάλεια
6) Δεν θα μπορώ να βοηθάω στο σπίτι μου (στα οικονομικά)
7)...
8)....
9)...
10)....
...
Δεν φεύγω:
1) Άγχος, καταπίεση, μελαγχολία, ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας , νεύρα
2) ΘΑ ΈΧΩ χρήματα για το πανεπιστήμιο (με δυσκολία) άλλα ΔΕΝ ΘΑ ΈΧΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ να διαβάζω
3) Θα μπορώ να βοηθάω στο σπίτι
4) Θα έχω ασφάλεια
5) Θα έχω "Δουλειά"
6)....
7)...
8)...
...

Δεν ξέρω τι να κάνω! σηκώνομαι το πρωί και βρίζω! είμαι στην δουλειά και λέω : Όταν πάω σπίτι Θα κάνω αυτό! αυτό! αυτό! και μόλις πάω... ΤΊΠΟΤΑ!
Δεν έχω κουράγιο,θάρρος,ενέργεια ......
Κάποιοι ίσως μου προτείνετε άπλα να αλλάξω μια δουλειά... Οκ και ας αλλάξω... Πάλι τα ίδια θα γίνουν μετά από 1 χρόνο... Και ας αντέξω! θα κάτσω 12 χρονιά σε τέτοιες δουλείες ενώ ξέρω ποια δουλειά μου αρέσει και δεν μπορώ να την κάνω?
Δεν ξέρω πραγματικά...
Κάθε βοήθεια δεκτή!

Γεια σου Θανάση! Γιατί είσαι τόσο σίγουρος ότι αν αλλάξεις δουλειά, θα γίνουν πάλι τα ίδια; Εγώ δεν είμαι ο καταλληλότερος να παίρνω θέση σε διλήμματα (τουλάχιστον τα δικά μου, στων άλλων μπορεί ως τρίτος να βλέπω καλά) νομίζω όμως ότι την πιο σημαντική επιρροή έχουν το "χωρίς δουλειά,όχι λεφτά για το πανεπιστήμιο" και το "με δουλειά,όχι χρόνος". Και εγώ αυτό ετοιμαζόμουν να γράψω ,μια άλλη δουλειά και αν είναι δυνατόν όχι μακριά από το σπίτι ,ώστε κατευθείαν να γλιτώνεις,έστω, το χρόνο της μετακίνησης και την ταλαιπωρία. Εγώ θα διάλεγα να μείνω, έστω δοκιμαστικά για αρχή, στη δουλειά και να αφιερώνω λίγη ώρα καθημερινά (είναι απαίσιο αυτό το να θέλεις αλλά τα μάτια να βαραίνουν και την ίδια στιγμή να ξυπνάνε όλες οι άσχημες εμπειρίες ,πρόσφατες και παλιότερες) και μια μέρα την εβδομάδα φουλ διάβασμα

Γεια σου φίλε μου psy! Είμαι σίγουρος γιατί εκτός το ότι ξέρω τον εαυτό μου πως αντιδρά σε τέτοια φαινόμενα είναι και το εξής. Πως μπορώ να συμβιβαστώ σε μια δουλειά μου δεν θα είναι η δουλειά που ονειρεύομαι και θα πρέπει να κάτσω εκεί για χρονιά μέχρι να κάνω επιτελούς αυτό που θέλω? Δεν λέω πρέπει κάπως κάτι να κάνω για να ζήσω μέχρι τότε, σωστό! Άλλα πως? Έχω δοκιμάσει αρκετές δουλείες άλλα σε καμιά δεν ήμουν εντάξει.. δεν εννοώ ότι είμαι χαζός και δεν σκαμπάζω από τις δουλείες... αντιθέτως μαθαίνω εύκολα και αυτό ίσως είναι και κακό...Στην συγκεκριμένη δουλειά που είμαι τώρα τα κάνω όλα εγώ και ο "παλιός" που παίρνει 1100 ευρό να μην κάνει τίποτα... Αυτό που δεν αντέχω είναι αυτό το "ΠΡΕΠΕΙ" που έχουμε σχεδόν όλοι μέσα μας... άπλα εγώ το έχω ίσως σε λίγο μεγαλύτερο βαθμό... δεν αντέχω να ΠΡΕΠΕΙ να σηκωθώ εκείνη την ώρα και όλα τα ΠΡΈΠΕΙ που συνδυάζονται σε αυτή την δουλειά.... και το μοναδικό πρέπει το δικό μου δεν μπορώ να το κάνω!

Είπες να βρω άλλη δουλειά κοντά στο σπίτι μου, το ξέρεις ότι δεν μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο έτσι? Αν τύχει και βρω στάνταρ κάτι άλλο θα υπάρχει που θα με κάνει πάλι έτσι.... Τυχεροί όσοι τα γράφουν όλα και όλους...

Καλησπέρα Tobaj! Το θέμα που ξεκίνησες είναι πολύ επίκαιρο θα έλεγα... Γνωρίσου πολύ κόσμο που έχει τις ίδιες σκέψεις με εσένα. Κι εγώ στο παρελθόν ήμουν σε ανάλογη θέση. Παρόλο που εργαζόμουν σε μια πολύ καλή εταιρεία με στάτους, καλό μισθό κτλ το κλίμα με έκανε να σιχαίνομαι τον εαυτό μου και να αισθάνομαι ότι χαραμιζω τη ζωή μου. Και φαντάσου, οι συνθήκες σε γενικές γραμμές ήταν μια χαρά. Απλά οι συνάδελφοι ήταν ανταγωνιστικοί, η από πάνω μου μου έκανε μπουλινκ γιατί ήταν ανασφαλής και γενικώς πιο πολύ ασχολιόμουν με το να διατηρώ τις ισορροπίες παρά έπαιρνα κάποια ικανοποίηση από το επάγγελμα μου. Βασικά είχα πάθει μια ιδρυματοποίηση, συνέχεια είχα στο μυαλό μου τι γινόταν στην εταιρεία, αν είμαι αρκετά καλή κτλ. Και ένα μόνιμο άγχος γιατί υπήρχε μεγάλη πίεση...

Ξέρω πόσο πολύ θες να τα βροντήξεις όλα και να την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια. Πρέπει όμως να σκεφτείς ψύχραιμα. Βλέπω ότι το έχεις ζυγίσει το θέμα, έχεις ήδη σκεφτεί τα υπερ και τα κατά. Είναι μια αρχή και αυτό για να καταλήξεις σε μία απόφαση. Θα σου έλεγα, να κάνει υπομονή (το ξέρω ότι σιχαίνεσαι αυτή την φράση γιατί την ακους από παντού) και απλά να ψάχνεις παράλληλα για κάτι καλύτερο, κάτι που να σε γεμίζει. Έχεις ανάγκη τα χρήματα και το να βρεις μια αλλη δουλειά θέλει χρόνο, ειδικά τώρα με την κρίση που όλα γίνονται με το ζόρι και με καθυστερήσεις. Αν είσαι άφραγκος θα έχεις το άγχος της επιβίωσης, δεν είναι κάτι εύκολο. Βάλε τα δυνατά σου να είσαι καλός στις σπουδές σου και απλά επινόησε τρόπους να προστατεύεσαι από τις "ασχήμιες" της εργασίες σου πχ. μη δίνεις σημασία στους συνεργάτες που δεν γουστάρεις, μην ταράζεσαι με το παραμικρό και γενικά κάνε τον ψόφιο κοριό όταν μπορείς. Μην αφήνεις να σε ρουφάει, έλεγξε το αντί να σε ελέγχει. Σκέψου ότι πρόκειται για κάτι προσωρινό.

Αν έχεις ένα στόχο, όσο καιρό και να πάρει θα τα καταφέρεις. Μη φερθείς παρορμητικά και σκέψου εναλλακτικές. Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.....

Εμ τότε το πρόβλημα είναι όντως αυτό που περιγράφεις "λεφτά-δουλειά-σχολή:πώς συνδυάζω" ,όμως σε απασχολούν οι συνθήκες της δουλειάς πιο πολύ. Γιατί πιστεύεις ότι σε όλες τις δουλειές πάντα θα υπάρχει το πρόβλημα του "πρέπει" και κυρίως πώς είσαι σίγουρος ότι η δουλειά που οραματίζεσαι δε θα το έχει; Δεν μας ωφελεί να εξιδανικεύουμε, νομίζω. Τα γράφω με επιφύλαξη γιατί μπερδεύτηκα λίγο. Πάντως θα συμφωνήσω με την τελευταία φράση σου. Έτσι είναι.

Γεια σου ΣονγκΧουά ! Σωστά όλα αυτά που είπες και εγώ μαζί σου! Από την 2η κιόλας ήμερα που έπιασα δουλειά ψάχνω να βρω άλλη πιο κοντά, πιο καλά χρήματα κλπ...
Το θέμα ξέρεις πιο είναι? Ότι δεν ξέρω τίποτα (περί τέχνης) γιατί πάντα δουλεία σε εργοστάσια που ως γνωστών το εργοστάσιο θα σου μάθει εργοστασιακή δουλειά...
Τώρα πια πόρτα να χτυπήσω και να μου ανοίξουν? Άρα μένουμε στο να κάτσω όπως είπες με υπομονή και έχει ο θεός... Ναι άλλα έχει ο θεός?? ....
π.χ Αύριο θα σηκωθώ στις 5:15 το πρωί και η ώρα τώρα είναι 12 και 10. Τι ξεκούραση θα πάρω σήμερα? Ξέρω τα λάθει μου και δεν έχω την δύναμη να τα διορθώσω ... Ίσως αυτό είναι το μοναδικό σφάλμα μου!

psy Είμαι 99% σίγουρος (γιατί πότε κάνεις δεν είναι σίγουρος για τίποτα), ότι θα είναι τελείως διαφορετικά.
Το γιατί είναι διότι από 11 χρόνον ασχολούμαι με αυτό το πράγμα και δεν πήγαινα ούτε σχολείο για να κάτσω να δουλέψω πάνω σε αυτό. Όποτε δεν νομίζω να μου προκαλεί
κάποιες άσχημες συνθήκες κτλ.
Όντος είναι αλήθεια ότι περισσότερο με απασχολούν οι συνθήκες της δουλειάς μου γιατί το βλέπω σαν "εμπόδιο" , δεν ξέρω αν πρέπει να τα βλέπω έτσι άλλα έτσι τα βλέπω...

Quote:

---

Originally Posted by TobaJ

Γεια σου ΣονγκΧουά ! Σωστά όλα αυτά που είπες και εγώ μαζί σου! Από την 2η κιόλας ήμερα που έπιασα δουλειά ψάχνω να βρω άλλη πιο κοντά, πιο καλά χρήματα κλπ...
Το θέμα ξέρεις πιο είναι? Ότι δεν ξέρω τίποτα (περί τέχνης) γιατί πάντα δουλεία σε εργοστάσια που ως γνωστών το εργοστάσιο θα σου μάθει εργοστασιακή δουλειά...
Τώρα πια πόρτα να χτυπήσω και να μου ανοίξουν? Άρα μένουμε στο να κάτσω όπως είπες με υπομονή και έχει ο θεός... Ναι άλλα έχει ο θεός?? ....
π.χ Αύριο θα σηκωθώ στις 5:15 το πρωί και η ώρα τώρα είναι 12 και 10. Τι ξεκούραση θα πάρω σήμερα? Ξέρω τα λάθει μου και δεν έχω την δύναμη να τα διορθώσω ... Ίσως αυτό είναι το μοναδικό σφάλμα μου!

---

επειδή δεν είμαι σίγουρη ότι έχω καταλάβει...για πες μου, τι δουλεία σε ενδιαφέρει να βρεις?

Quote:

---

Originally Posted by ΣονγκΧουά

τι δουλεία σε ενδιαφέρει να βρεις?

---

Η ερώτηση σου μπορεί να σημαίνει 2 πράγματα.
(Προσωρινά)Με ενδιαφέρει μια δουλειά κοντά στο σπίτι μου και να είναι σε φυσιολογικό περιβάλλον
(θέλω) να δουλέψω πάνω σε αυτό που ασχολούμαι από τα 11 μου που είναι ο προγραμματισμος.

Το να εργαστείς σαν προγραμματιστής δεν είναι κάτι δύσκολο. Με την έννοια ότι αυτη τη στιγμή στην αγορά είναι ο κλάδος με τη μεγαλύτερη ζήτηση. Από μεγάλες εταιρείες θες? από σταρτ απς που πληρώνουν μια χαρά θες? Υπάρχει ζήτηση, νομίζω είναι στο χέρι σου να ψάξεις καλά και να χωθείς κάπου. Κάνε ένα προφιλ στο linkedin βαλε τα προτζεκτς σου κτλ και στέλνε παντού βιογραφικά. Θα βρεις κάτι στάνταρ, ακόμα και αν ζεις σε επαρχία.

Και για να σου δώσω ενα hint, αν το ονειρο σου είναι να δουλέψεις σε μία συγκεκριμένη εταιρεία τότε πρέπει να κάνεις κάτι μεγάλο για να τους προκαλέσεις το ενδιαφέρον. Κάνε κάτι που πιστεύεις ότι θα τους ήταν χρίσμο και στείλε το στην εταιρεία. να δεις πώς μετά θα σε έχουν στα υπόψη. Δεν θέλει κόπο, θέλει τροπο

Νομίζω πως πρέπει να εστιάσεις στο πρέπει το δικό σου όπως λες....δεν είσαι εσύ ο γονιός ο κάθε ένας στο ρόλο του ......εσύ προς το παρόν μόνο τον εαυτό σου πρέπει να σκέφτεσαι .....!!!!!