ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ Η ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;

ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ. ΠΡΙΝ 6 ΜΗΝΕΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΕ ΤΡΕΛΛΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙΟΛΑΣ ΜΕΡΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΨΑΧΝΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΑΣ. ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΗ ΕΩΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗ. ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΑΞΑ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΩ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΟΥ, ΥΠΗΡΞΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΤΟΥ ΠΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΕΜΠΕΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΑΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑΛΑΝΙΖΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΔΕΙΞΑ, ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑ, ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ. ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ. ΑΛΛΑ, ΤΗ ΜΙΑ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝ ΣΧΕΣΗ, ΛΟΓΩ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ. ΣΗΜΑΙΩΤΕΟΝ ΟΤΙ ΕΓΩ ΤΟΥ ΧΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ, ΑΝ ΕΡΘΕΙ ΚΑΛΩΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΔΕ ΤΡΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΩ ΓΙΑΤΙ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΕΛΩ, ΓΙΑΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ( ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΤΛ.) ΟΜΩΣ ΑΥΤΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ, ΕΝΩ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΛΑ, ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΦΑΣΙΖΟΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΛΕΠΟΜΑΣΤΕ, ΟΛΟ ΚΑΤΙ ΤΥΧΑΙΝΕ, ΟΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΛΕΓΑ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΟΥΜΕ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ ΕΝΤΟΝΑ. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΕΓΙΝΕ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΟ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΓΩ ΝΑ ΒΥΘΙΣΤΩ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΩ. ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ. ΚΙ ΕΝΩ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ, ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙ..ΗΤΑΝ ΚΑΤΕΝΘΟΣΙΑΣΜΕΝΟΣ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΧΑΛΑΣΩ ΚΑΙ ΔΕΧΘΗΚΑ, ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΓΩ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ, ΑΛΛΑ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ ΚΑΙ ΑΤΟΠΟ. ΞΑΦΝΙΚΑ, ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΜΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΟΜΑ ΟΤΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΑΜΕ, ΔΕΝ ΞΑΝΑΤΗΛ ΕΓΩ ΔΗΛ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΓΩ. ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΜΟΥ ΠΕ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΚΑΤ΄ ΑΥΤΗΝ ΙΣΤΡΙΟΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ. ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

1. γραφε με μικρα και με παραγραφους, σορρυ αλλα κουραστηκα να διαβαζω.

2. ποσο χρονων ειστε?

29χρ. και οι 2

Αυτη η φιλη σου η ψυχολογος πολυ ευκολα κανει διαγνωσεις....Τα πραγματα μπορει να ειναι πιο απλα, δηλαδη, μπορει απλα να αλλαξε γνωμη, να φρικαρε, να πνιγηκε απο την κατσταση που δημιουργησε ο ιδιος...Οι ανθρωποι ειμαστε περιεργα πλασματα...

Μπορεί. Απλά εκείνη ξέρει και άλλες λεπτομέρειες και πιστεύει ότι κάτι δεν πάει καλά. Μπορεί και να άλλαξε γνώμη, εννοείται, αλλά μόνος του το δημιούργησε αυτό το μπλέξιμο. Το να πνίγηκε πάλι ήταν επίσης δικό του δημιούργημα γιατί εγώ πήγαινα με τους δικούσ του ρυθμούς, τους οποίους άλλαζε συνέχεια αλλά πάντα με βάση το πόσο με θέλει και μελλοντικά σχέδια κτλ..Το λογικό βέβαια θα ήταν αν άλλαζε γνώμη να απομακρυνόταν, του είχα δώσει άπειρες ευκαιρίες να μου το πει αν ήταν αυτό, αλλά εκείνος το αρνιόταν κατηγορηματικά. Εμένα αυτό που μου φαίνεται περίεργο είναι που όταν κανονίζαμε κάτι, μετά από λίγη ώρα μου τηλ. κι έλεγε ότι κάτι έτυχε. Επίσης, και το ότι έλεγε πάρα πολλά ψέμματα, μικρά και μεγάλα. Δε ξέρω...

η αποψη μου ειναι οτι εισαι με ενα ανθρωπο που εχει προβληματα.
Αν για σενα σημαινει κατι, πρεπει να προσπαθησεις μαζι του.
Δεν θα σου προτεινα να δεσμευτεις στην παρουσα φαση με κατι περισσοτερο απο οτι εχεις.

Ωστοσο θα πρεπει να τρεξεις περισσοτερο εσυ για να προχωρησει η σχεση σου.
Αυτα.

Κοίτα, εγώ δεν είχα ούτε έχω πρόβλημα να προσπαθήσω μαζί του. Κανένα. Αλλά αισθάνομαι ότι πρέπει να σεβαστώ την στάση του και να αποχωρήσω, γιατί αυτό μου λένε οι πράξεις του, έστω κι αν τα λόγια του λένε άλλα. Τί να υποθέσω και τι παραπάνω να κάνω όταν όλο κάτι του τυχαίνει εδώ και έναν και πλέον μήνα και δεν συναντιόμαστε; Κι όταν του λέω να διακόψουμε λέει τα γνωστά; Για να μην πω για το τελευταίο καψόνι με τους γονείς του...Διαλύθηκα τελείως, εδ\'ω και καιρό όλοι οι γνωστοί μου έλεγαν να κόψω γιατί κάτι δεν πάει καλά - με δουλεύει ή έχει πρόβλημα - εγώ δεν τους άκουσα ούτε και θα το κάνω. Αλλά δε βλέπω άλλη λύση από το να φύγω, όσο κι αν πονάει. Γιατί, εκτός των άλλων, δεν συζητά, θέλει απλά να τρέφει μια ερμαφρόδιτη κατάσταση, δηλ. και τώρα να του τηλ. και να του πω να μιλήσουμε θα πει τα γνωστα, του στυλ. θα σε πάρω εγώ να βρεθούμε και δε θα πάρει...Εν ολίγοις, δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι να παλέψω, αν υπήρχε θα το έκανα. Μου χει πει τόσα ψέμματα και τα κατάπινα. Και να σου πω και κάτι;Αν μου τηλ. μετά τα τελευταία θα του έδινα και άλλη ευκαιρία, αλλά δεν το έκανε. Εδώ και 10 μέρες δεν έχουμε μιλήσει. Όσο για να δεσμευθώ, αυτό δε παίζει και δεν ήταν ποτέσ στισ προτεραιότητες μου. Φοβάμαι ότι δεν υπάχρει τίποτα να παλέψω πλέον.

Δυστυχως πρεπει να στριμωξεις τα πραγματα.
Θα σου προτεινα να πεταξεις το μπαλακι αλλου και οχι να το κουβαλας.

Πχ....
δηλ. και τώρα να του τηλ. και να του πω να μιλήσουμε θα πει τα γνωστα, του στυλ. θα σε πάρω εγώ να βρεθούμε και δε θα πάρει...

Θα παρεις τηλεφωνο και θα πεις να τα πουμε, κανωντας ομως σαφες οτι αν δεν παρει θα ειναι μια αποφαση δικη του σαν να σου λεει, \"δεν σε θελω πια\".
Σηματοδοτησε τις κινησεις του αλλου χρεωνοντας ευθεως τι σημαινει για σενα η κινηση που κανει.
Και αν οντως δεν παρει τοτε φυσικα και το κοβεις.
Μην το αφηνεις ομως στο γενικα και αοριστα, αλλα στο χειρουργικα προσδιορισμενα.

Σε μερικες σχεσεις πρεπει να εχεις και μια τετοια συμπεριφορα καλως η οχι....
Οι ερμαφροδιτες καταστασεις ειναι στο χερι σου βνα τις κανεις ξεκαθαρες.

Για οποια αλλη διευκρινηση θες πες μου.

Συμφωνώ μαζί σου, η αλήθεια είναι ότι έχω μία δυσκολία στο να μιλώ απότομα σε κα΄ποιον, όταν τον νοιάζομαι. Αυτό που λες το έκανα κατ΄ επανάληψη, αλλά δυστυχώς δε κρατούσα την σωστή στάση και του τηλ. εγώ. Μία δε φορά που του θεσα τελεσίγραφο και δεν ανταποκρίθηκε, με πήρε λίγες μέρες αργότερα σαν να μη συμβαίνει τίποτα, απλά τότε επειδή εγώ είχα κάνει τα δικά μου λάθη - απόσταση και άμυνες - το δέχθηκα έτσι. Ίσως να έχεις δίκιο, αλλά εγώ σκέφτηκα ότι αν ήθελε να δώσει μια ευκαιρία, θα μου τηλ. εκείνος μετά από το φιάσκο με τους δικούς του, το οποίο παρεπιμπτόντως, ήξερα ότι θα τον έκλεινε, απλά δεν ήθελα να αρνηθώ για να μη νομίζει ότι τους σνομπάρω. Ακόμα και μετά από αυτό, εγώ του στειλα ενα μην. όπου του έλεγα ότι εγώ τον θέλω και ότι αισθάνομαι ότι με κοροιδεύει κι αν δε θέλει να ξαναβρεθούμε, να μου το πει. Εκείνος δεν εμφανίστηκε....Υπάρχουν φορές που νιώθω ότι πρέπει να το παλέψω, αλλά δε ξέρω πώς. Ακόμα και η φίλη μου η ψυχολόγος που με παρότρυνε, πλέον μου λέει να φύγω. Εμένα λίγο με νοιάζουν όλα αυτά που λέει ο καθένας, αυτό που εισπράτω όμως είναι η σιωπή του..Δε θέλω να γίνω φορτική σε κανέναν, ούτε και στον εαυτό μου. απλά είναι η πρώτη φορά που διεκδικώ κάποιον - συνήθως συνέβαινε το αντίθετο και γω έφευγα - και δε ξέρω μέχρι πού να φτ\'ασω, πότε δηλ. καταλαβαίνεις ότι τελείωσε και δε μπορείς να κάνεις τίποτα γι\' αυτό. Δε ξέρω πώς να το διαχειρτσώ αυτό που λεσ και, κυρίως, δε ξέρω αν έχει νόημα.

και ξέρεις και κάτι άλλο; μου χει πει αμέτρητα ψέμματα, πολλά από τα οποία ήταν εντελώς άσκοπα.

εμενα γιατι μου μυριζει τριτο προσωπο στην ιστορια?

Quote:

---

Originally posted by Helena
εμενα γιατι μου μυριζει τριτο προσωπο στην ιστορια?

---

μηπως αφησες κατι στο ψυγειο και χαλασε?

Το έχω σκεφτεί και γω αυτό με το τρίτο πρόσωπο. Αλλά εκείνος έλεγε πάντα ότι αν βρεθεί κάτι άλλο στο δρόμο του, θα το πει και ότι έτσι κάνει πάντα, αν και μέχρι τώρα είχε μόνο μία σχέση - οι άλλες ήταν του 1 μήνα - η οποία, πάντα κατά τα λεγόμενά του - τον ταλαιπώρησε πάρα πολύ και έπαιρνε ψυχοφάρμακα. Βέβαια, δε ξέρω αν τα φάρμακα τα έπαιρνε εξαιτίας του.. τελος πάντων, δεν με αφορά τί συνέβη στο παρελθόν του. Από την άλλη, αν έπαιζε τρίτο πρόσωπο δε καταλαβαίνω πού κόλλαγε όλο αυτό με τους δικούς του. Και η περίεργη αυτή στάση του υπήρχε από την αρχή σχεδόν, ακόμα κι όταν πήγαμε διήμερο στην πόλη του και μου έφερνε φαγητό από τη μανούλα του, συζητώντας για παιδάκια και τέτοιες ιστορίες.

δε ξέρω αν το διατύπωσα σωστά, η κοπέλα έπαιρνε τα φάρμακα και τον καταπίεζε, υποτίθεται, αν όμως την έβλεπε και κείνη μία φορά τον μήνα..την καταλαβαίνω να τον πίεζε. Δεν το ξέρω όμως και δε θα το μάθω

Συγγνώμη αλλά αδυνατώ να καταλάβω με ποιούς μηχανισμούς συντηρείται μια σχέση όπου ο άλλος είναι και φαίνεται παντελώς αδιάφορος. Επίσης θυμώνω πολύ αν σκεφτώ το στερεότυπο όσο μας φτύνουν τόσο κολλάμε.