Και κάπου εδώ κλείνει η πόρτα πίσω πάλι. Πότε θα σε ξαναδώ άραγε; ίσως ποτέ. Τα όνειρα τελείωσαν πρέπει πια να ξυπνήσω ζεσταινομουν και τώρα έχει τόσο κρύο. Τι αναμνήσεις εχω από εσένα; καλές κακές δεν έχει σημασία. Όλα στο μυαλό μας είναι τελικά όπως θέλουμε εμείς τα φτιάχνουμε. Παραμύθια, που μόνο μέσα από αυτα ζούμε τελικά ελπίζωντας να γίνουν αλήθεια. Όμως κάπου εδώ για μας το ρολόι σήμανε 12. Άργησαμε πάλι, δειλιάσαμε κι η Σταχτοπούτα γύρνα στις στάχτες της όπως πάντα την Κοκκινοσκουφίτσα την τρώει ο λύκος. Έτσι, Κοκκινοσκουφίτσα για να ταιριάζει και με το κλίμα των ημερών. Ο Αγιος Βασίλης δεν θα έρθει για εμάς τελικά. Χρόνια πολλά αγάπη μου καλά Χριστούγεννα λοιπόν.