Printable View
να σας ρωτησω στο μελλον οταν πεθανουν οι δικοι μας τι θα κανουμε ποιος θα μας προσεξει, εννοω δηλαδη οτι σε μια υποτροπη εμεις δεν μπορουμε να δουμε καθαρα πρεπει καποιος αλλος να αναλαβει να κινησει τις διαδικασιες να δει το προβλημα κλπ
εγω δεν εχω καλες σχεσεις με τους συγγενεις μου και φοβαμαι οτι στο τελος θα μεινω μονος εκτος αν παντρευτω πραμα δυσκολο για μενα γιατι ευκολα σηκωνομαι και φευγω
Δεν πρεπει να στηριζεσαι στους αλλους ακομα κι αν ειναι οι γονεις δεν ξερω την ηλικια σου αλλα πρεπει να μαθουμε σιγα σιγα να στηριζομαστε στον εαυτο μας
Γεια σου Άρη! Δεν έχεις κάποιον καλό φίλο? Αδέρφια?
αδελφια δεν εχω φιλους οχι τοσους πολλους αλλοι φυγανε εξωτερικο αλλοι καναν τη ζωη τους γενικα ζω μια σχετικα μοναχικη ζωη κατ επιλογην μου αυτη την στιγμη
κι εγω ετσι ζω και νομιζω ειναι η μονη λυση πλεον να μαθουμε να λειτουργουμε μονοι μασ
ωστε να προστατεψουμε τον εαυτο μασ αμα χρειαστει εγω αλλη λυση δε βλεπω
μωρε τι φρικτη σκεψη ειναι αυτη βρε αρη μου?.. αντι να σκεφτεσαι τι πρεπει να κανεις για να νιωσεις καλυτερα και να βγεις στην ζωη εκει εξω, εσυ σκεφτεσαι ποιος θα σε αναλαβει οοοοταν πεθανουν οι δικοι σου??... δεν θα σε πάει πουθενα αυτη η σκεψη, μην χανεις τον στοχο και μην βομβαρδιζεσαι με τετοια σκοταδια, να ειναι καλα οι ανθρωποι και να ζησουν αλλα τοσα χρονια και να μας καμαρωσουν καποια στιγμη να ζουμε χωρις να τους χρειαζομαστε!
Συμφωνω με ελις και ρεα, και εγω το εχω σκεφτει αυτο, και το λεω μεταξυ σοβαρου και αστειου στους δικους μου, οτι στο τελος σε κανα ξενωνα θα καταληξουμε.... αλλα δε γαμεις?..