Μηπως ειμαι τεμπελης;

Απο το σχολειο ειχα προβληματα, παντα τα εκρυβα. Νομιζω η στοχοποιηση στο σχολειο μου δημιουργει ακομα προβληματα. Φυσικα δεν ειχα ποτε σχεση .Οι δικοι μου πλεον χωρισανε οταν ο πατερας μου τα τιναξε ολα στον αερα. Φετος ειχα ενα ατυχημα , δεν αντεχω αλλο. .Πλεον οταν βγαινω εξω με "φιλους" στεναχωριεμαι που βλεπω τους αλλους να περνουν καλα.
"Φιλοι" γιατι απο μονος μου κραταω αποσταση σε μια προσπαθεια να κρυψω τα προβληματα μου .Παρακολουθω τους ανθρωπους που εχουνε ενα στοχο , εγω παντα οτι ξεκιναω το αφηνω στην μεση .Αυτο που ζω δεν εχει νοημα. Ειμαι μονος μου , δεν μιλαω σε κανεναν. Βαρεθηκα να με πατανε πλεον, βαρεθηκα αυτην την κατασταση. Σ ε αυτες τις γιορτες ειμουνα μεσα σα νευρα .τ Νομιζω δεν ειναι φυσιολογικο να κλαιω σαββατοβραδο .Πλεον μου λενε γιατι δεν γελας και τετοια τι εχεις με χουνε παρει χαμπαρι

Αντωνης 21

καλησπερα συνονοματε!
δεν εχεις κανενα στον οποιο να μπορεις να μιλησεις ανοιχτα για ολα αυτα?τι προβληματα ειχες απο το σχολειο? παρεπιπτοντως ουτε εγω τα πηγαινα καλα τοτε..παρεξηγησεις που μου κοστισαν φιλιες, μονη κλπ κλπ.στους φιλους σου μπορεις να ανοιχτεις ή ειναι περα βρεχει?
νομιζω πως δεν ειναι σωστη επιλογη να απομακρυνεσαι απο τους παντες και να τα κρατας ολα μεσα σου.ποσο και ποσα θα αντεξεις ετσι?και τι θα γινει μετα?
οταν εισαι με φιλους δε μπορεις να χαλαρωσεις και να ευχαριστηθεις την παρεα φανταζομαι ε?

θα ηταν εφικτο να επισκεφτεις ενα ψυχολογο η δε θα ηθελες? ετσι για να ανοιχτεις λιγο σε καποιον, να τα βγαλεις απο μεσα σου..να σε κανει να τα δεις λιγο αλλιως τα πραγματα, να βρεις μια λυση, να δεις απο που πρεπει να αρχισεις να βελτιωσεις τη ζωη σου βημα βημα..αν συνεχισεις ετσι σε λιγο καιρο θα μπεις σε επικινδυνα μονοματια..την καταθλιψη ενοω

Αντωνια 28 :)