Πως ένας χωρισμός μπορεί να γίνει ανώδυνος;

Βρίσκομαι σε μια σχέση εδώ και 2,5 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής υπήρξε αρκετή πίεση, πολλά προβλήματα και πολλές στιγμές έντασης. Πάντοτε όμως στο τέλος αντιμετωπίζαμε τις όποιες δυσκολίες. Τον σύντροφό μου τον θαύμαζα και μπορώ να πω πως ανέπτυξα μια σχέση εξάρτησης από τον ίδιο. Πολλές φορές σκεφτόμουν ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. Αυτός είναι και ο λόγος που στους περισσότερους καβγάδες μας, έκανα εγώ το πρώτο βήμα να τα ξαναβρούμε. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα ήταν πάρα πολύ δύσκολο για εμένα. Ένα καινούργιο επαγγελματικό ξεκίνημα σε συνδυασμό με ένα σοβαρό ψυχιατρικό πρόβλημα που αντιμετώπισε η αδερφή μου με έφεραν "στα όριά μου".

Μετά από έναν ακόμη τσακωμό με τον σύντροφό μου κατά τη διάρκεια του οποίου μου ζήτησε να μην τον ξαναενοχλήσω, αποφάσισα να τον αφήσω ήσυχο. Ο ίδιος νόμισε πως για μία ακόμη φορά θα έκανα εγώ το πρώτο βήμα. Όταν συνειδητοποίησε ότι δεν αστειευόμουν, άρχισε να με παίρνει όλη την ημέρα τηλέφωνα. Πλέον, του έχω εξηγήσει ότι θέλω να μείνω μόνη μου, να ηρεμήσω, να τα βρω με τον εαυτό μου. Όμως δεν λέει να το καταλάβει. Προσπαθεί να με πείσει ότι όλα θα πάνε καλά και δεν μ' αφήνει να ηρεμήσω καθόλου. Ειλικρινά, ποτέ δεν πίστευα ότι οι άνθρωποι χρειάζονται χρόνο να "σκεφτούν". Πίστευα πως όταν είσαι με έναν άνθρωπο και τον αγαπάς, θα θες να είσαι μαζί του ό,τι κι αν συμβεί. Καταλαβαίνω όμως τώρα πόσο λάθος έκανα. Τι μπορώ να κάνω για να καταλάβει ότι θέλω να μείνω μόνη μου;

χοουπ, ειναι πολυ ευκολο να δωσεις σε καποιον να καταλαβει οτι πραγματικα εννοεις την απομακρυνση σου και δεν θελεις να επανερχεται.
μηπως σε κολακευει αυτη η κατασταση και την αφηνεις να συνεχιζεται?
η μονη περιπτωση να μην μπορεις να το κανεις ειναι ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΕΣΥ, ειτε γιατι δεν εισαι σιγουρος, ειτε γιατι σου αρεσει να σε παρακαλαει, ειτε γιατι με τον τροπο του σε εκβιαζει:rolleyes:.
εκτος και αν η περιπτωση χρειαζεται αστυνομια και ασφαλιστικα μετρα, γιατι ο αλλος δεν παει καλα...

ο τροπος ειναι ΕΝΑΣ.
να εισαι εσυ ο ιδιος σταθερος στην αποφαση σου και στην σταση σου.
και η σταση ειναι επισης ΜΙΑ.
αφου δωσεις οποια εξηγηση θεωρεις οτι οφειλεις να δωσεις, (αυτη που θεωρεις ΕΣΥ, το επαναλαμβανω. οχι αυτες που πιθανον ο αλλος να σε τραβολογαει να δωσεις η να επανερχεστε μηπως και σε πλησιασει), δηλωνεις οτι δεν θελεις καμια αλλη ενοχληση απο αυτον. αν το σεβαστει απολυτα και αμεσα, δεν θα εχεις κανενα προβλημα.
αν επανερχεται ειτε παρενοχλωντας τον συντροφο σου, τους φιλους σου, εσενα, οποιονδηποτε, κλεινεις ολες τις πορτες, τον μπλοκαρεις απο παντου και δεν εχει καμια διοδο επικοινωνιας. τι θα κανει δηλαδη για να σε ενοχλησει?

Quote:

---

Originally Posted by Hope89

Βρίσκομαι σε μια σχέση εδώ και 2,5 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής υπήρξε αρκετή πίεση, πολλά προβλήματα και πολλές στιγμές έντασης. Πάντοτε όμως στο τέλος αντιμετωπίζαμε τις όποιες δυσκολίες. Τον σύντροφό μου τον θαύμαζα και μπορώ να πω πως ανέπτυξα μια σχέση εξάρτησης από τον ίδιο. Πολλές φορές σκεφτόμουν ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. Αυτός είναι και ο λόγος που στους περισσότερους καβγάδες μας, έκανα εγώ το πρώτο βήμα να τα ξαναβρούμε. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα ήταν πάρα πολύ δύσκολο για εμένα. Ένα καινούργιο επαγγελματικό ξεκίνημα σε συνδυασμό με ένα σοβαρό ψυχιατρικό πρόβλημα που αντιμετώπισε η αδερφή μου με έφεραν "στα όριά μου".

Μετά από έναν ακόμη τσακωμό με τον σύντροφό μου κατά τη διάρκεια του οποίου μου ζήτησε να μην τον ξαναενοχλήσω, αποφάσισα να τον αφήσω ήσυχο. Ο ίδιος νόμισε πως για μία ακόμη φορά θα έκανα εγώ το πρώτο βήμα. Όταν συνειδητοποίησε ότι δεν αστειευόμουν, άρχισε να με παίρνει όλη την ημέρα τηλέφωνα. Πλέον, του έχω εξηγήσει ότι θέλω να μείνω μόνη μου, να ηρεμήσω, να τα βρω με τον εαυτό μου. Όμως δεν λέει να το καταλάβει. Προσπαθεί να με πείσει ότι όλα θα πάνε καλά και δεν μ' αφήνει να ηρεμήσω καθόλου. Ειλικρινά, ποτέ δεν πίστευα ότι οι άνθρωποι χρειάζονται χρόνο να "σκεφτούν". Πίστευα πως όταν είσαι με έναν άνθρωπο και τον αγαπάς, θα θες να είσαι μαζί του ό,τι κι αν συμβεί. Καταλαβαίνω όμως τώρα πόσο λάθος έκανα. Τι μπορώ να κάνω για να καταλάβει ότι θέλω να μείνω μόνη μου;

---

ναι σε καταλαβαινω απολυτα, ειχα μια τοξικη "σχεση" τα τελευταια πεντε χρόνια ... δεν λεει να το καταλάβει οτι τελειωσε.. σημερα το πρωι με "απειλησε" οτι το βραδυ θα περασει απο το σπίτι.. δεν υπάρχει περιθωριο , εφοσον δεν μπορουν να σεβαστουν αυτο που θελουμε, κοβεις τα πάντα... δεν απανταω στα μυν και στα τηλέφωνα..ουτε και οταν με παιρνουν απο απόκρυψη... δεν γινετε ανωδυνος ο χωρισμος..το εφαγαν το κεφαλι τους και ας προσεχαν. καποια στιγμη θα το πάρουν αποφαση..και θα μας αφησουν στην ησυχία μας!.. υπομονη...

εχεις δικιο να το ζητας αυτο.ετσι νιωθεις κ συγχαρητηρια που εισαι ειλικρινης κ σταθερη στις αποψεις σου σε αντιθεση με τον συντροφο σου.η αληθεια ειναι πως οφειλει να το σεβαστει.απο τη στιγμη που αυτος το ζητησε κιολας εστω κ εν βρασμω ψυχης.ομως εγω θα σε ρωτησω κατι αλλο.αφου ησουν ικανοποιημενη σχετικα απο τη σχεση γιατι δε δοκιμαζεις να αλλαξεις τα κακως κειμενα της κ να ειστε μαζι?βρηκες εναν ανθρωπο που αγαπουσες σε σημειο θαυμασμου.πιστευω κ απο αυτον εβλεπες το ιδιο για αυτο εμεινες τοσο καιρο.ξερω οτι ειναι δυσκολο αλλα δεν ειναι πιο ωραιο να κανεις αυτη τη σχεση να πετυχει?ξερεις τι διαβασα καπου...ρωτησαν ενα ζευγαρι ηλικιωμενο γιατι παλιοτερα πετυχαιναν οι γαμοι σε σχεση με τα τελευταια χρονια.κ απαντησαν πως στην εποχη τους οτι χαλαγε το επιδιορθωναν.δε το πετουσαν...εγω ετσι πορευομαι εκτοτε.κρινε αν αξιζει ο ανθρωπος κ αν ναι γυρνα πες τι σε ενοχλει κ πως θα φτιαξετε τη σχεση σας.δε χρειαζεσαι χρονο να λυσεις τα προσωπικα σου προβληματα.τον καταλληλο ανθρωπο χρειαζεσαι να σε βοηθησει να τα λυσεις η να σου σταθει αν δε λυνονται.το ερωτημα ειναι λοιπον μονο αν ο συντροφος σου ειναι αυτος ο ανθρωπος.ο χρονος θα σας παγωσει.τιποτα αλλο.

μονο μια γυναικα θα μπορουσε να διερωτηθη κατι τετοιο!! Δεν μπορει να είναι ανοδυνος!! ο ερωτας δεν είναι εργασιακη συμβαση να λυθει με υποχωρηση της εργοδοσίας, να δωσεις κατι κι να ξεχαστεί!! εχει να κανει με συναισθηματα που ξαφνου αποφασίζεις να τα κανεις απλα αισθηματα ! αφου πλεον δεν υπαρχει η συνδεση τους!! είναι αυλο !! ανηκουν στον ιδεατο κοσμο αρα δεν μπορουν να μην "πονεσουν" μια καρδια! κι μαλον όχι τοσο την δικη σου αφου αποφαησες να τον αφησεις ,αρα δεν νιώθεις πλεον ερωτα για τον ανδρα . ΔΙΚΑΙΩΜΑ σου!! κι επισης είναι υγειες εάν δεν μπορεις να του ζητας να σπασετε, είναι κατις σωστο εκ μερους σου.
Το μεγα λαθος εκ μερους σου -αλλα και δυστυχως πολλων γυναικων - είναι το ότι δε ξεκαθαρίζεις!! όταν του λες του αλλου ότι θες καποιο χρονο μονη σου είναι σαν να του δινεις ελπιδες!! αληθεια γιατι το κανετε αυτό το πραμα?? αυτό ποναει πιο πολύ από όλα!! σαν του δινεις ψευτικες ελπιδες ,,,τον κανεις να νομιζει ότι καποια μερα θα γυρισεις πισω!!ενώ δε παιζει!! Καλο θα είναι να το ξεκαθαρησεις!! για να πονεσει μια φορα κι καλη κι τερμα!! να μπορεσει να συνεχησει την ζωη του κι αυτος!!
Προσωπικα μου το εχουν κανει κι είναι πολύ ασχημο!! να σου δινουν ψευτικες ελπιδες!! το κανουν οι γυναικες οπου δεν εχουν παρα συναιθηματα καβατσας!! δλδη είναι σαν να σκεφτετε η γυναικα ότι ,,να μωρε, θα κανω την ζωη μου, θα ψαξω για αλλονα κι αν δεν είναι καλος ξανα γυρνω πισω!!
Μην το κανετε αυτό ρε κορίτσια!! ποναει πολύ!! ποσο μαλον σε καρδιες που είναι από ζαχαρη!! γλυκες αλλα κι πολύ ευθραστες!!

Προφανως σε θεωρουσε δεδομενη , και οταν καταλαβε οτι δεν εισαι , φρικαρε , η μονη λυση , ειναι να ξεκοψεις πληρως , θα βοηθησεις και τον ιδιο ετσι να το παρει αοποφαση , να μην τυραννιεται , αλλα πληρης αποχη , ουτε τηλεφωνο για ενα γεια ................παντως δεν μουχει τυχει να ειμαι σε δεσμο , και να ζητησω διαλειμμα , εκτιος κι αν σκοπευω να διακοψω οριστικως , οποτε αν δεν σκοπευεις να διακοψεις οριστικως , προσεχε , γιατι εγω στην θεση του , καθαρα απο εγωισμο , αν μου ζηταγε η συντροφος διαλειμμα , δεν θα ξαναγυναργα ποτε ...........................ανωδυνος χωρισμος δεν εχει εφευρεθει ακομη .....................καποιος θα υποφερει παντα ..............

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Μετά από αρκετή σκέψη και αρκετά μηνύματα από την πλευρά του, αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο και του πω ότι πρέπει να σταματήσει. Του είπα ότι δε γνωρίζω αν θέλω να είμαστε μαζί 100% κι ότι θέλω να μείνω μόνη μου για ένα διάστημα χωρίς κάποια επικοινωνία. Ήμουν ειλικρινής απέναντί του και το γνωρίζει και ο ίδιος αυτό. Λυπάμαι, αλλά ποτέ δεν τον αντιμετώπισα ως "καβάντζα" όπως ειπώθηκε παραπάνω. Παρά το γεγονός ότι έδειξε να το σέβεται αυτό για κάποιες μέρες, μου έστειλε ξανά μήνυμα λέγοντάς μου ότι του λείπω. Θεωρώ πως ήθελε ξανά να κάνει αισθητή την παρουσία του στη ζωή μου. Ωστόσο, δεν έλαβε απάντηση. Και ούτε σκοπεύω να του απαντήσω.

Macgyver, δυστυχώς, θα συμφωνήσω μαζί σου. Προφανώς με θεωρούσε δεδομένη και τώρα του έχει κακοφανεί αρκετά.

Απέναντί του ήμουν ξεκάθαρη, όσο μπορούσα, τουλάχιστον. Αλλά όταν βλέπω μήνυμα στο κινητό, είναι σαν να με "τραβάει" πίσω όλο αυτό...και κάπου εκεί πρέπει να κάνω ξανά το δύσκολο βήμα προς τα εμπρός.

Κι όσο γιατί δεν θέλω να κάνω άλλη προσπάθεια είναι γιατί ήδη έχουμε κάνει αρκετές. Ο ίδιος εξάλλου μου είχε πει πριν καιρό που πάλι ήμασταν σε παρόμοια κατάσταση, ότι θα δώσει άλλη μια ευκαιρία στη σχέση μας. Όλο αυτό μου ακούστηκε σαν τελεσίγραφο.

Kαλά μίλησες χοπ. Να σε ρωτήσω κατι αλλο εγω, γενικά για ποια θέματα τσακωνόσασταν; Για πες ετσι να καταλάβω και πες και για την τελευταία φορά.