Πως τα πάτε με την ανάρρωση σας;;

Μπήκα πριν 2 μήνες στον 4ο χρόνο θεραπείας έπειτα από υποτροπή που έφερε ένα ψυχωσικό επεισόδιο.

Τα πράγματα είναι αισιόδοξα.Ο γιατρός μου είπε πως πιστεύει πως θα είμαι στο 20% αυτών που δεν θα παρουσιάσουν κάποιας μορφής αναπηρία.Αυτό με χαροποίησε αλλά κ με γέμισε ευθύνη για να εντοπίσω τα λάθη μου και να κάνω σωστές επιλογές και προσπάθειες για να φτάσω στο καλύτερο δυνατό σημείο.
Γενικά τα πάω καλά αλλά δεν είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από τις προσπάθειες μου.Υπάρχουν πισωγυρίσματα και ups and downs.Αλλά που θα πάει θα βρω την άκρη.
Αυτό που με βοήθησε μέχρι στιγμής ήταν:
Τα σωστά φάρμακα που έχουν τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες.
Καλή συνεργασία με τον γιατρό μου.
Στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους μου.
Καθημερινές δραστηριότητες όπως διάβασμα,βοήθεια στο μαγαζί,δουλειές σπιτιού,προσωπική υγιεινή.
Κοινωνικοποίηση.

Αυτή την στιγμή το μυαλό μου το αισθάνομαι ακόμα τραυματισμένο αλλά όσο περνάει ο χρόνος τόσο επουλώνεται η πληγή.Το νιώθω λες και λειτουργεί σε μονόδρομο και δεν έχει τις διόδους να είναι πολύπλευρο.Δυσκολεύομαι να πω μια άποψη με επιχειρήματα πχ.Επίσης η εικόνα για τον εαυτό μου δεν είναι και η καλύτερη και η αίσθηση του εαυτού,αλλά σιγά σιγά βελτιώνεται.

Πως τα πάτε γενικά;;Πόσο το παλεύετε;;Ποια είναι τα σημεία που σας βοήθησαν στην ανάρρωση σας;;

Εγω στο δεκατο χρονο νιωθω το κεφαλι μου στη θεση του ποδια χερια στη θεση τουσ κι αυτα και για τα αλλα ολα δεν εχω ιδεα μπορει να ειμαι ευγενικοσ κ να γινομαι αγενησ σε λιγη ωρα μπορει να μαι χαρουμενοσ κ σε πεντε λεπτα να μη μιλιεμαι λεω βλακειεσ ολη μερα τι βγαζω μονοσ για να μην ενοχλω κ περιμενω καποτε να σταθεροποιηθω λιγο να μπορεσω να συννενοηθω με κανεναν οπτικα γυρασμενοσ ποιοτητα υπνου λεσ κ κοιμαμαι στον αερα γενικα περναω γαματα ολη μερα καπνιζω να ξεχναω τα βασανα

elis είσαι 10 χρόνια συνεχόμενης θεραπείας χωρίς υποτροπές;;Εγώ έχω 8 χρόνια που παίρνω φάρμακα αλλά είχα ψυχωσικό επεισόδιο και μετράω την θεραπεία από την αρχή γιατί πήγα στο μηδέν και πάλι.

Καλησπερα αγαπητο μελος προσωπικα εχω αναρρωσει πληρως μετα απο μια μακρα πορεια με την καταθλιψη μεγαλη προσπαθεια γιατροι φαρμακα κ μεγαλη κινητικοποιηση απο πλευρας μου ειμαι το ζωντανο παραδειγμα οτι μπορεις να τα καταφερεις κ εσυ κ ολοι μας μην το βαζεις κατω κ καλο κουραγιο

Eγω παιδες , αρχισε η κτθλψη να εγαθισταται αργα και υπουλα το 99-03 , λειτουργουσα ενα 75% , εβγαινα , αλλα κατι δεν πηγαινε καλα , απο το 05 , αρχες , κλιμακουται η κατασταση , παιρνω ηδη 3 χρονια αντικαταθλιπτικα , παω τις βολτιτσες μου , αλλα αποφευγω σε καποιο βαθμο αλλους , απο το 06 , αποφευγω πληρως αλλους , συνεχιζω μοναχικες βολτες μς τροχοφορα , μεχρι το 2010 , αλλα καθε κχρονο , απο το 06 , υποτροπιαζε λαιλτλυ , το 11-12-13 ειναι το πηκ της κτθλψης , λειτουργικος ενα 15% , συνεχεια σπιτι , κρεββατι βουλιαξε απο κατακλιση , και αλλαξα στρωμα ! ( οντως ) , κομμενες βολτες , μονο για σουπερμαρκετ εξοδος , απο μεσα 14 , αρχιζει η ανοδος , οι βολτιτσες ξανα , εκανα μια σχεση , 4μηνη ,( τελευταια το 04 ) και συνεχιζει η κατασταση σε συνεχη βελτιωση , πειραματιζομενος με αντ/κα παντα , και πλεον εχω μια 40% βελτιωση , εχω σηκωθει απο κρεβατι εδω και 1,5 χρονο , οχι χομπυ , υποτυπωδως δουλεια , ατενιζω το μελλον με σχετικη αισιοδοξια πλεον , αποφευγω εξοδους με ανθρωπους παντα ..........εκτος αν ειναι παλιοι φιλοι η η πρωην μου .........

To θετικό με μένα είναι ότι δεν παιδεύτηκα πολύ να βρω σωστά φάρμακα και πήγα σιγά σιγά σε δόση συντήρησης και ίσως στο μέλλον κατέβει κ άλλο.Αυτό με βοήθησε και στα αρνητικά συμπτώματα της πάθησης που πλέον είναι δυσδιάκριτα.
Θέλω να προσπαθήσω περισσότερο αλλά νιώθω τόσο αδύναμος.Κάνω κάποιες κινήσεις αλλά θα ήθελα να αγωνιζόμουν περισσότερο.Τουλάχιστον όλο αυτό το διάστημα δεν απομονώθηκα και νιώθω όλο και πιο άνετα μαζί με άλλους.
Αυτό που διακρίνω είναι ότι χρειάζομαι αλλαγή οπτικής,σκέψεων-πεποιθήσεων και φιλοσοφίας στη ζωή αν θέλω να πάω μπροστά.Έτσι νομίζω θα βελτιωθεί και η αυτοπεποίθηση μου που μετά το επεισόδιο έκανε βουτιά στο μηδέν.

Άσχετο, αλλά από τις αρχές του 2010 άρχισα να μην βγαίνω σταδιακά από το σπίτι και έφτασα σε σημείο να βγαίνω μια φορά το μήνα - από τη μια βέβαια δεν είχα και παρέες, οπότε εν μέρει δικαιολογείται η κλεισούρα. Από την άλλη όμως, με αποκορύφωμα τα τελευταία χρόνια, έχω χάσει τη διάθεσή μου για βόλτες και ανθρώπινη επαφή και ας υπάρχουν 2-3 άνθρωποι ακόμα που μου ζητούν να βγούμε!!

Quote:

---

Originally Posted by Gallowdance

με αποκορύφωμα τα τελευταία χρόνια, έχω χάσει τη διάθεσή μου για βόλτες και ανθρώπινη επαφή και ας υπάρχουν 2-3 άνθρωποι ακόμα που μου ζητούν να βγούμε!!

---

Α , gallow , κι εγω μονάχους - μονάχος ειμαι ...................

Δε μου αρέσει η μοναξιά, αν και όχι πάντα, υπάρχουν στιγμές που την αποζητώ. Και η επαφή, όμως, με ανθρώπους με κάνει χειρότερα κάποιες φορες. Να μη ξέρεις από που να ξεφύγεις. :p

Oντως , η μοναξια με αλλον -ους , ειναι χειροτερη απο αυτην μονος σου ...........

Εγω εκοψα απο ολουσ κ γλυτωσα τουλαχιστον τωρα ειμαι ηρεμοσ

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Α , gallow , κι εγω μονάχους - μονάχους ειμαι ...................

---

Και το προβλημα ειναι οτι εχουν φτιαξει ενα παρκο για να πηγαινουν οι μοναχους - μοναχους , αλλα κι ιδιες δεν ξερουν που ειναι , και περιφερονται ασκοπως στο Αιγαιο...................μεχρι να τις πιασουν ........

Μαγκαιβερ εγω θα στο ξαναπω κ να με σκοτωσεισ χαρη θα μου κανεισ να το ξερεισ αλλα θελω καλο θανατο ετσι στον υπνο μου οχι μαχαιρια κ πηρουνια κ κουταλια να τρεχουμε στα νοσοκομεια κατι απλο να πεθανω σπιτι μου σαν ανθρωποσ οχι μαλακιεσ να τρεχουμε οποιοσ θελει αυτη ειναι η συμφωνια να εξηγουμαστε

Ρε συ σειριε τι εννοουσε ο γιατρος σου οτι εισαι στο 20% αυτων που δεν θα παρουσιασουν καποια μορφης αναπηρια?.

Ρωταω γιατι η σχιζοφρενεια ειναι ανιατη ασθενεια και απο μονη της ειναι καποια μορφη αναπηριας.

Ίσως ότι θα φτάσω να είμαι λειτουργικός κοντά στο νορμάλ.Δεν μου το ανέλυσε αλλά αυτό συμπεραίνω.Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να φανταστώ πόσο καλά θα είμαι σε λίγα χρόνια και μου φαίνεται αδιανόητο ότι θα καταφέρω να δουλέψω πχ.Γενικά είναι αισιόδοξος και λέει ότι θα μπορώ να κάνω ότι θελήσω.Τι να πω;;Η πορεία και ο χρόνος θα δείξει!!