Εχω απελπιστει/ειναι καταθλιψη?
Καλησπέρα...είμαι 20 χρονων και φοιτητης 1ου ετους σε μια σχολη στην επαρχια. Καταγομαι από θεσσαλονικη. Ο λογος που γραφω είναι ότι εχω απελπιστεί από την ζωη και δεν ξερω πως και αν μπορουν να διορθωθουν τα πραγματα....νιωθω παρα πολύ μονος...θα ηθελα να σας πω οσο πιο πολλα μπορω για την κατασταση μου και για να σας βοηθησω να καταλάβετε πως νιωθω, θα τα ομαδοποιησω σε κατηγοριες:
Οικογενεια: εχω δυο μεγαλύτερα αδερφια και τους γονεις μου εν ζωη...οι γονεις μου παντα μαλωνανε και κατά διαστήματα ειχανε παρα πολύ εντονους καυγάδες...η μητερα μου τα τελευταια 2 χρονια είναι σε σκεψεις για διαζυγιο...η αδερφη μου είναι μαλωμενη με τον πατερα μου και δεν μιλανε, ενώ ο αδερφος μου εχει φυγει για εξωτερικο και επειδή και αυτος είναι παρεξηγημενος με ολους μας, μιλαμε μονο στις γιορτες....από την οικογενεια μου τα παω πολύ καλα με την μητερα μου..την αγαπαω και με αγαπάει πολύ...ισως είναι ο μοναδικος ανθρωπος που εχω .....
παρεες: στην θεσσαλονικη ειχα μια σταθερη παρεα 4 ατομων, στους οποιους όμως ποτε δεν ανοιγόμουνα...και αυτό είναι κατι το οποιο παντα το εκανα στην ζωη μου...εδειχνα δυνατος και ασταμάτητος σε ολους, ενώ καταβαθος είμαι πολύ ευαίσθητος και απαισιόδοξος...στην νεα πολη εχω γνωρισει παιδια, αλλα δεν ταιριαζω με αυτος και επισης πολλες φορες με κοροϊδεύουν για διαφορα γεγονοτα και δεν εχω καθολου διαθεση να βγαινω μαζι τους...δεν είναι ότι δεν είμαι κοινωνικος...και στο φβ εχω στις φωτο προφιλ 200 λαικ (αν αυτό σημαινει κατι....) αλλα το θεμα είναι ότι μαλλον δεν χειρζομαι καλα τις παρεες μου...η 4αδα από θεσσαλονικη ,μου λειπει παντως...
ερωτικος τομεας: εδώ κλαιμε.....το μονο που εχω κανει σε αυτόν τον τομεα, ηταν να τα φτιαξω με μια κολλητη μου στο λυκειο, με την οποια χωρισαμε μετα από 1 μηνα..το περιεργο της υπόθεσης είναι ότι της τα ζητησα μεσω μηνυματος και βγηκαμε συνολικα 2 φορες και κωλωσα να την φιλησω...ισως και για αυτό να με χωρισε...αυτά πριν 2 χρονια....πλεον αυτή εμαθα συμπληρωνει σε 1 μηνα, 1μιση χρονο σχεσης με έναν άλλο...και εγω είμαι μονος...2-3 φορες που δοκιμασα να προσεγγισω κοπελα, δεν ειδα ανταποκριση...οσες κοπελες μου την επεσαν, δεν μου εκαναν καλη εντυπωση και επειδή δεν είμαι ο ανθρωπος της ξεπετάς, δεν εμπαινα καν στην δαιδικασια να βγω μαζι τους γιατι δεν ενιωθα τιποτα για αυτές ...πολλοι στην θεση μου θα βγαινανε για ένα φασωμα...εγω δεν προκειται...
αυτά εν ολιγοις μου δημιουργούνε ορισμένες πολλοι αρνητικες σκεψεις....υπαρχουν διαστήματα που μετανιώνω για επιλογες, νιωθω μονος και βαζω ασχημες σκεψεις στο μυαλο μου..ειχα περασει και μια περιπετεια με την υγεια μου πριν 2 χρονια οπου κοντεψα να μεινω αναπηρος , οποτε αναγκαστηκα να σταματήσω τον αθλητισμο ενώ μου αρεσε πολύ.....ειλικριινα δεν ξερω τι μπορει να γινει, τέτοιες ωρες το βραδυ συνηθως με πιανουν τα κλαμματα και κουλουριάζομαι μονος μου στο κρεβατι αγκαλια με ένα μαξιλαρι...μονιμη κατασταση, με τεραστια επιδεινωση τον τελευταιο μηνα....ειλικρινα συγγνωμη αν σας κουρασα, ακομα και να μην απαντησει κανεις, μου αρκει που τα εβγαλα από μεσα μου....εχαριστω εκ τον προτερων για την προσοχη σας....