ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σε όλους.Έχω κάποιες ερωτήσεις και θα ήθελα να μάθω κάποια πράγματα ή μάλλον να τα δω από άλλη οπτική γωνία που μου διαφεύγει.Το θέμα μας είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση.Τα ερωτήματα ίσως δεν έχουν σχέση με αυτό,ίσως όμως να έχουν μόνο με αυτό.
Για παράδειγμα.Ποιος είναι ο λόγος που φοβάσαι να μιλήσεις στο τηλέφωνο με αποτέλεσμα να έχεις ξεκοψει από όλους?
Γιατί φοβάσαι να συναντήσεις γνωστό στο δρόμο?
Γιατί φοβάσαι να πας στο μέρος που γεννήθηκες και πέρασες τα εφηβικά σου χρόνια που ίσως ήταν και τα καλύτερα?

Είναι κάποια ερωτήματα που δεν μπορώ να τα απαντήσω για τον ευατό μου αλλά και να μπορούσα,οι απαντήσεις θα ήταν μπερδεμένες.
Στην ουσία οι ερωτήσεις και τα παραδείγματα είναι πολλά γιατί τα πέρασα σε αρκετά ''σκληρό'' βαθμό που ίσως δημιουργούν έξτρα τύψεις.

Σας ευχαριστώ πολύ :)

Κι εμεισ ετσι ζουμε αυτα ειναι τα ψυχολογικα τι να πεισ

Γεια σου elis.
Ναι ψάχνω κάποιες απαντήσεις.Δεν είμαι αντικειμενικός με τον ευατό μου.Δεν έχω την λογική ή την ''ψυχρή'' λογική/ματιά (όπως θέλεις πες το) του τρίτου ατόμου.Οπότε είναι λίγο δύσκολο να απαντήσω εγώ.Το έχω προσπαθήσει και τα αποτελέσματα δεν ήταν και τα καλύτερα.

Είσαι Σαλόνικα και πας για πτυχίο; Υπάρχουν σκέψεις για το τι θα κάνεις μετά και πιθανώς μια επιστροφή στη γενέτειρα; Επειδή οι λόγοι που μπορεί να σου συμβαίνουν αυτά είναι υποκειμενικοί αν θες να καταλάβεις την περίπτωσή σου μπορώ να σου πω μια γνώμη αν ξέρω δυο πραγματάκια παραπάνω.. Τα έπαθα όλα αυτά που λες προς το τέλος των σπουδών μου σε άλλη πόλη. Προσωπικά είχαν να κάνουν με το άγχος, με μια τάση μοναχικότητας που μο προκαλούσε αυτό και όλα αυτα συνδέονταν με τη γενέτειρα στην οποία θα επέστρεφα. Μάλλον δεν είχα όρεξη για κανέναν γιατί ένιωθα ότι αφού θα φύγω δεν έχει νόημα να αναλώνομαι σε απλούς γνωστούς. Ήμουν πολύ σκεπτική για το μέλλον και όλοι οι άλλοι μου φαίνονταν να ασχολούνται με το τώρα.

Quote:

---

Originally Posted by Chandler

Είσαι Σαλόνικα και πας για πτυχίο; Υπάρχουν σκέψεις για το τι θα κάνεις μετά και πιθανώς μια επιστροφή στη γενέτειρα; Επειδή οι λόγοι που μπορεί να σου συμβαίνουν αυτά είναι υποκειμενικοί αν θες να καταλάβεις την περίπτωσή σου μπορώ να σου πω μια γνώμη αν ξέρω δυο πραγματάκια παραπάνω.. Τα έπαθα όλα αυτά που λες προς το τέλος των σπουδών μου σε άλλη πόλη. Προσωπικά είχαν να κάνουν με το άγχος, με μια τάση μοναχικότητας που μο προκαλούσε αυτό και όλα αυτα συνδέονταν με τη γενέτειρα στην οποία θα επέστρεφα. Μάλλον δεν είχα όρεξη για κανέναν γιατί ένιωθα ότι αφού θα φύγω δεν έχει νόημα να αναλώνομαι σε απλούς γνωστούς. Ήμουν πολύ σκεπτική για το μέλλον και όλοι οι άλλοι μου φαίνονταν να ασχολούνται με το τώρα.

---

Είμαι 29 και είμαι Θεσσαλονίκη από τα 18.Η ζωή μου είναι στη Θεσσαλονίκη,σκέψεις για μετά υπάρχουν αλλά δεν έχω σκοπό να γυρίσω πίσω.Έχω τελειώσει με σπουδές,στρατό κλπ.Οπότε αυτό το έχω αποκλείσει τελείως.Πρώτον γιατί δεν έχω σκοπό να γυρίσω και δεύτερον γιατί έχει συμβεί κατά καιρούς.Μπορεί να με ταλαιπωρεί από τα 22 και μετά.Εκεί ξεκίνησε να φαίνεται το θέμα που ίσως προυπήρχε.

Αυτό που λες για το μέλλον το έχω κι εγώ.ΣΚέφτομαι το μέλλον κι αφήνω (περίπου) το τώρα.