Αμφιβολίες για τη σχολή που επέλεξα.
Καλησπέρα, είμαι 23 ετών και τελιώνω αυτή τη χρονιά τη σχολή μου. Παρόλο το ότι είμαι σε καλό δρόμο, δε χρωστάω μαθήματα και γενικά έχω μια πολύ καλή πορεία ως φοιτήτρια, δε νιώθω ικανοποιημένη και ευχαριστημένη με την επιλογή μου. Βασικά για να γίνω πιο συγκεκριμένη σε αυτά που λέω, πέρασα μια φάση με αρκετούς ψυχαναγκασμούς και ιδεοληψίες κοινώς ως ιδεοψυχανγκαστική διαταραχή, η οποία με τσάκισε συναισθηματικά φτάνοντας με στα όρια της κατάθλιψης.Όλα αυτά έγιναν σε μια πολύ τρυφερή ηλικία με αποτέλεσμα να μην έχω ζήσει τα φοιτητικά μου χρόνια όπως θα ήθελα και έχοντας συνέπειες στις σχέσεις μου(καθώς οι άνθρωποι δυσκολα μπορούν να καταλάβουν αν δεν το έχουν περάσει οι ίδιοι τι σημαινει ψυχική διαταραχή). Τον τελευταίο ένα χρόνο πηγαίνω σε ψυχολόγο με αποτέλεσμα να έχω κάνει αρκετά βήματα στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι και σκέφτομαι τα πράγματα καθώς και γενικότερα στη ζωή μου. Βέβαια, το μεγάλο αγκάθι στην καρδιά μου συνεχίζει να παραμένει η σχολή που επέλεξα. Αυτό επειδή έχει να κάνει άμεση επαφή και συνεργασία με ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια για διαφόρους λόγους. Όπως προανέφερα, είχα πολύ καλούς βαθμούς στα μαθήματα μόνο που στις πρακτικές έχω ελείψεις. Λόγω της διαταραχής, δεν μπορούσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της πρακτικής μου με αποτέλεσμα να κάνω ότι μου ανέθεταν διεκπεραιωτικά με σκοπό να απαλλαγώ από αυτό. Πλέον, στην τελευταία πρακτική παρουσιάζω μεγάλο άγχος και δυσκολία να διαχειριστώ όλο αυτό το βάρος με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνομαι ικανοποιητικά σε αυτά που μου αναθέτουν. Νίωθω μεγάλο βάρος και κοιτάζω την ώρα για το πότε θα φύγω. Πραγματικά αν και μου αρέσει η επαφή με τους ανθρώπους, τα βρίσκω μπαστούνια και αυτό το καταλαβαίνουν οι εργαζόμενοι. Έχω απογοητευτεί πολύ και παρόλο που προσπαθώ να σκέφτομαι ρεαλιστικά, μου ερχεται να βάλω τα κλάματα γιατί δεν την παλεύω. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως χρειάζεται να αλλάξω επάγγελμα... Κάτι το οποίο δε θα έχει τόσες ευθύνες και θα με κάνει να νιώθω πιο χαρούμενη. Βέβαια, αυτό δεν το έχω πει στη μάνα μου γτ θ μ κρεμάσει γτ η σχολή αυτή αποτέλεσε την πρώτη επιλογή στο μηχανογραφικό μου και εκτός αυτού περιμένει να τελιώσω για να βρω δουλειά στο αντικείμενο μου και να τακτοποιηθώ. Είμαι αρκετά συγχυσμένη και πραγματικά την απογοήτευση που νιώθω την σκέφτομαι όλη μέρα. Πραγματικά, ας μου πει κάποιος αν πέρασε κάτι ανάλογο πως το διαχειρίστηκε και φυσικά όποιος άλλος θέλει να μοιραστεί τη γνώμη του μαζί μου.
Ευχαριστώ!