Δεν μπορει να ξεκολλησει απο το μυαλο μου...HELP!

Γεια σε ολους!
Ρε παιδια εχω ενα θεμα το οποιο πραγματικα με προβληματιζει πολυ. Πριν εναμιση περιπου χρονο ειχα βγει δυο ραντεβου με ενα αγορι . Απο το πρωτο κιολας ραντεβου με φιλησε, ενω δεν ειχαμε ξαναβρεθει απο κοντα. Απλως μιλουσαμε μια βδομαδα απο μηνυματα κ fb. Εγω δεν ειχα αλλη εμπειρια πριν απο αυτον, ουτε φιλι ουτε τιποτα. Και επειδη ηταν κ αρκετα ελκυστικος, ηρθαν τα πανω κατω για μενα. Ηταν πολυ εντονα τα συναισθηματα μου. Και ενω οσο μιλουσαμε μου εστελνε συνεχεια (σαν να τα εχουμε..) και μιλουσαμε κ τηλ, ξαφνικα μετα απο τα δυο ραντεβου (που και τα δυο αυτος τα επιδιωξε) αλλαξε τελειως η σταση του (κρυος, απομακρος, δεν ανοιγε συζητησεις, μεχρι που δεν μου απαντησε καν σε ενα μηνυμα που του εστειλα). Και δεν μπορουσα να το πιστεψω γιατι οταν χωριστηκαμε ειπε οτι θα ξανακανονιζαμε.Οποτε πραγματικα χαλαστηκα πολυ και δεν μπορουσα να κανω υπομονη για να δω πως θα εξελιχθει η κατασταση. Οποτε με το σκεπτικο "να τελειωσει η υποθεση και να μη βασανιζομαι" του ζητησα πολυ γρηγορα εξηγησεις. Αυτος ειπε κατι δικαιολογιες χαζες και αοριστες και επειδη δεν τον πιστευα μου ειπε χωρις να του καιγεται καρφι : "ενταξει αν δε θες να μιλαμε τι να κανω?". Ε εκει εκνευριστηκα , τον αποπηρα και καπως ετσι αδοξα εληξε η ολη υποθεση . Και ενω ημουν αποφασισμενη να το ξεχασω και να συνεχισω φυσιολογικα τη ζωη μου, τελικα κατεληξα εναμιση χρονο μετα να σκεφτομαι ακομα αυτο το ατομο. Με το οποιο πραγματικα δεν εζησα τιποτα ,δυο ραντεβου μονο ( + ενα ακομα μετα απο 2 μηνες γτ κυλησα και του ξαναεστειλα,αλλα μετα παλι με εκλανε) Και δε λεω οτι τον σκεφτομαι τοσο πολυ οσο παλια, καμιαα σχεση! Αλλα ρε παιδι μου αμα μεινω μονη σπιτι, θα μπω στο προφιλ του, θα δω τις φωτογραφιες του, θα προσπαθησω να φερω στο μυαλο μου εικονες..Νιωθω γενικα ενα τσιγκλημα. Απο κοντα εχω να τον δω πανω απο εναν χρονο (εκτος απο 2 φορες που τον ειδα τυχαια στο δρομο κ ουτε χαιρετηθηκαμε). Εξηγησεις σαφεις δεν μου εδωσε ποτε. Καταλαβα φυσικα εκ των υστερων οτι αυτος μονο το σεξ ειχε στο μυαλο του οταν με πλησιασε..Αλλα και παλι, δεν μπορεσα να εξηγησω ακριβως καποια στοιχεια της συμπερφορας του, γιατι δε μου ειπε ουτε ΜΙΑ ειλικρινη κουβεντα . Και γιατι να μη μου πει απλα "δε σε γουσταρω?", γιατι να ειναι τοσο μαλακας?Δεν μπορω να το χωνεψω..Και γιατι να καθομαι να τα αναλυω αυτα υστερα απο τοσο καιρο? Γιατι να βλεπω τις φωτος του και να νοσταλγω το βλεμμα του? Μηπως φταιει οτι δεν ειχα την ευκαιρια να τον ζησω παλι απο κοντα ωστε να τον απομυθοποιησω? Παντως εχω προχωρησει στη ζωη μου, εχω και αγορι..Απλως οταν μενω καποιες ωρες μονη μου δημιουργειται αυτο το προβλημα. Φοβαμαι οτι δε θα το ξεπερασω ΠΟΤΕ! Αφηστε που κατηγορω καμια φορα τον εαυτο μου, οτι ισως εκανα κατι λαθος, ισως ημουν πλ επιθετικη , ενω θα επρεπε να του αφησω λιγο χρονο και χωρο..Αλλα δεν το θελω αυτο..Θελω να τον σκεφτομαι και να μη μου κανει καμια ιδιεταιρη αισθηση, να βλεπω τη φωτο του και να μη με τσογκλαει καθολου..Οπως αλλωστε συμβαινει και με πολλα ατομα που μου αρεζαν παλια. Τι θα μπορουσε να με βοηθησει? Υπαρχει λυση? Πειτε μου..

Πιστευω πως ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος... εχω κι εγω ενα αντιστοιχο προβλημα το οποιο θα βρεις εδω, και σε μερικα ακομα ποστ του ιδιου thread http://www.e-psychology.gr/forum/thr...l=1#post585326
Νομιζω οι ιστοριες μας εχουν αρκετα κοινα :p Αλλα οπως σου ειπα, πιστευω πως ο χρονος ειν' ο καλυτερος γιατρος... Γνωρισε νεα ατομα και κανε μια νεα αρχη. Στην περιπτωση μου, την ειδα πριν λιγο καιρο στη σχολη και με προσπερασε σα να μη γνωριστηκαμε ποτε, σα να μην υπηρξα ποτε κι αυτο με πονεσε μπορω να πω, μιας κι εγω ακομα δεν εχω προχωρησει τη ζωη μου, με την εννοια να βρω καποια αλλη κοπελα να μιλαω, αλλα δε μπορω να κανω και κατι, παρα μονο να ειμαι ανοιχτος σε νεες γνωριμιες. Εσυ μετα απο 1,5 χρονο δεν εχεις γνωρισει κανεναν που να περνατε καλα; Μηπως εχεις γνωρισει, αλλα ακομα σε τρωνε οι σκεψεις του απωθημενου;

Quote:

---

Originally Posted by us3rname

Πιστευω πως ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος... εχω κι εγω ενα αντιστοιχο προβλημα το οποιο θα βρεις εδω, και σε μερικα ακομα ποστ του ιδιου thread http://www.e-psychology.gr/forum/thr...l=1#post585326
Νομιζω οι ιστοριες μας εχουν αρκετα κοινα :p Αλλα οπως σου ειπα, πιστευω πως ο χρονος ειν' ο καλυτερος γιατρος... Γνωρισε νεα ατομα και κανε μια νεα αρχη. Στην περιπτωση μου, την ειδα πριν λιγο καιρο στη σχολη και με προσπερασε σα να μη γνωριστηκαμε ποτε, σα να μην υπηρξα ποτε κι αυτο με πονεσε μπορω να πω, μιας κι εγω ακομα δεν εχω προχωρησει τη ζωη μου, με την εννοια να βρω καποια αλλη κοπελα να μιλαω, αλλα δε μπορω να κανω και κατι, παρα μονο να ειμαι ανοιχτος σε νεες γνωριμιες. Εσυ μετα απο 1,5 χρονο δεν εχεις γνωρισει κανεναν που να περνατε καλα; Μηπως εχεις γνωρισει, αλλα ακομα σε τρωνε οι σκεψεις του απωθημενου;

---

Γεια σου! Σ'ευχαριστω πολυ για την απαντηση.
Ναι εχουν καποια κοινα οι ιστοριες μας. Αρχισαν ωραια, ηταν πανω απο τις προσδοκιες μας, αλλα τελειωσαν εντελως αδοξα. Και κατηγορουμε και τους εαυτους μας :P Σχετικα με το δικο σου προβλημα πραγματικα ενα εχω να σου πω: το φιλι δεν ειναι τιποτααα. Χαχα. Ειναι τοσο απλο..Επειδη κι εγω το φανταζομουν σαν κατι πλ δυσκολο. Απλα μια στιγμη που σου φαινεται καταλληλη πλησιαζεις την αλλη και την φιλας. Καταλληλη στιγμη πχ ειναι οταν θα σε κοιταξει λιγο πιο εντονα, οταν θα παει το θεμα σε εσας τους "δυο" η κατι τετοιο. Και το πιο απλο ειναι αρχικα να της δωσεις ενα πεταχτο, που ειναι τοσο ευκολο οσο να φιλας στο μαγουλο. Και απο κει και περα βγαινει αυθορμητα. Αρκει να μην κομπλαρεις τοοοσο πολυ πια ωστε να μην μπορεις να κουνησεις καθολου τα χειλη σου :P Σιγουρα θα υπαρχουν ενα σωρο αρθρα στο ιντερνετ για το πως να χειριστεις το πρωτο φιλι. Μπορω να σου πω κι αλλα αν θες αλλα δε θελω να το παιζω ειδημων .Απλα σε καταλαβανω απολυτα γιατι κι εγω ημουν πολυ αγχωμενη για το πρωτο φιλι και μετα σκεφτηκα "αυτο φοβομουν?:P" . Eπισης εχω να πω πως αυτη η κοπελα αντεδρασε αρκετα υπερβολικα.Μα κατευθειαν διαγραφη? Τι φαση? Αν και την καταλαβαινω λιγο γιατι κι εγω οταν εκνευριζομαι πολυ αντιδραω αποτομα..
Οσο για το δικο μου θεμα, ναι βρε εχω κι αγορι οπως εγραψα. Και περναω πολυ καλα μαζι του πλεον. Απλως αυτο το απωθημενο ηταν πλ γερο κ ακομα το σκεφτομαι καμια φορα παρ ολο που εχω προχωρησει..:/

Βεβαια τωρα που το σκεφτομαι αυτα που σου ειπα για το φιλι παιζει να στα εχουν πει πολλοι, απλως δε διαβασα ολες τις απαντησεις που σου εδωσαν. Παντως κατι αλλο που μου ηρθε ειναι οτι αν η αλλη ειναι εμπειρη τοτε ειναι σιγουρα πολυ ευκολο..

Σε κανεναν δεν αρεσει η απορριψη..για μενα απλα εχει θιχτει ο εγωισμος σου
Επικεντρωσου πιο πολυ στο αγορι σου ή αν και αυτος δεν σε γεμιζει κανε μια καινουρια αρχη και θα δεις οτι το να περνας ποιοτικο χρονο με καποιον που τον ενδιαφερει να ειναι μαζι σου ειναι πολυ καλυτερο απο το να ασχολεισαι με καποιον που εχετε βγει μονο δυο ραντεβου και δεν το προσπαθησε παραπανω
Η λυση ειναι η απομυθοποιηση και αυτο γινεται με τον καιρο και μονο του
Θα ξυπνησεις μια μερα και ουτε που θα σε ενδιαφερει να μπεις στο προφιλ του να δεις τι εκανε ,γι αυτο μην σκας!!! ;)

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Γεια σου! Σ'ευχαριστω πολυ για την απαντηση.
Ναι εχουν καποια κοινα οι ιστοριες μας. Αρχισαν ωραια, ηταν πανω απο τις προσδοκιες μας, αλλα τελειωσαν εντελως αδοξα. Και κατηγορουμε και τους εαυτους μας :P Σχετικα με το δικο σου προβλημα πραγματικα ενα εχω να σου πω: το φιλι δεν ειναι τιποτααα. Χαχα. Ειναι τοσο απλο..Επειδη κι εγω το φανταζομουν σαν κατι πλ δυσκολο. Απλα μια στιγμη που σου φαινεται καταλληλη πλησιαζεις την αλλη και την φιλας. Καταλληλη στιγμη πχ ειναι οταν θα σε κοιταξει λιγο πιο εντονα, οταν θα παει το θεμα σε εσας τους "δυο" η κατι τετοιο. Και το πιο απλο ειναι αρχικα να της δωσεις ενα πεταχτο, που ειναι τοσο ευκολο οσο να φιλας στο μαγουλο. Και απο κει και περα βγαινει αυθορμητα. Αρκει να μην κομπλαρεις τοοοσο πολυ πια ωστε να μην μπορεις να κουνησεις καθολου τα χειλη σου :P Σιγουρα θα υπαρχουν ενα σωρο αρθρα στο ιντερνετ για το πως να χειριστεις το πρωτο φιλι. Μπορω να σου πω κι αλλα αν θες αλλα δε θελω να το παιζω ειδημων .Απλα σε καταλαβανω απολυτα γιατι κι εγω ημουν πολυ αγχωμενη για το πρωτο φιλι και μετα σκεφτηκα "αυτο φοβομουν?:P" . Eπισης εχω να πω πως αυτη η κοπελα αντεδρασε αρκετα υπερβολικα.Μα κατευθειαν διαγραφη? Τι φαση? Αν και την καταλαβαινω λιγο γιατι κι εγω οταν εκνευριζομαι πολυ αντιδραω αποτομα..
Οσο για το δικο μου θεμα, ναι βρε εχω κι αγορι οπως εγραψα. Και περναω πολυ καλα μαζι του πλεον. Απλως αυτο το απωθημενο ηταν πλ γερο κ ακομα το σκεφτομαι καμια φορα παρ ολο που εχω προχωρησει..:/

---

Ωπ με συγχωρεις, παιζει να ταν το μονο σημειο (ισως και το πιο σημαντικο) που μου ξεφυγε στην αναγνωση του μηνυματος σου οτι εχεις αγορι :p Αν το αγορι σου ειναι ενταξει απεναντι σου κι οπως λες περνατε πραγματι πολυ καλα, δεν ειναι δηλαδη κατι σα "φαρμακο" για να ξεπερασεις το απωθημενο σου, αλλα ο,τι νιωθεις το νιωθεις μεσα απ' την καρδια σου τοτε μη σκας! Θα ειναι κριμα και για τους 2 σας αν προσποιεισαι κατι που δε νιωθεις. Αλλα απ' τα λεγομενα σου καταλαβαινω πως η σχεση σας ειναι αληθινη κι οχι κατι στο οποιο προχωρησες για να ξεπερασεις το απωθημενο σου, οποτε κομπλε. Συνεχισε να χαιρεσαι τις στιγμες με το αγορι σου και οπως σου ξαναειπα θα φυγει με τον καιρο αυτο που εχεις. Σε καταλαβαινω γιατι ηταν το 1ο σου ουσιαστικο φλερτ και με ενα ατομο το οποιο σου αρεσε πολυ... ακριβως ετσι την ειχα πατησει κι εγω, αλλα ειναι μεχρι να ξενερωσεις :) Φροντισε να εισαι μακρια απ' το προφιλ του, ει δυνατον διαγραψε τον κι εσυ μιας και ειναι κατι που εχει τελειωσει ;)
Δε θελω να δωσω μεγαλη εκταση στο δικο μου ζητημα, μιας και ειναι αλλο θεμα απ' αυτο που ανοιξες, απλα μου θυμισε πολυ προσωπικα μου βιωματα και ηθελα να το μοιραστω. Σ' ευχαριστω για την απαντηση! Απλα θελω να τονισω πως αν η αλλη ειναι εμπειρη εγω θα κομπλαρα ακομα πιο πολυ... Ισως ειναι θεμα οπτικης τι να πω :p

Quote:

---

Originally Posted by us3rname

Ωπ με συγχωρεις, παιζει να ταν το μονο σημειο (ισως και το πιο σημαντικο) που μου ξεφυγε στην αναγνωση του μηνυματος σου οτι εχεις αγορι :p Αν το αγορι σου ειναι ενταξει απεναντι σου κι οπως λες περνατε πραγματι πολυ καλα, δεν ειναι δηλαδη κατι σα "φαρμακο" για να ξεπερασεις το απωθημενο σου, αλλα ο,τι νιωθεις το νιωθεις μεσα απ' την καρδια σου τοτε μη σκας! Θα ειναι κριμα και για τους 2 σας αν προσποιεισαι κατι που δε νιωθεις. Αλλα απ' τα λεγομενα σου καταλαβαινω πως η σχεση σας ειναι αληθινη κι οχι κατι στο οποιο προχωρησες για να ξεπερασεις το απωθημενο σου, οποτε κομπλε. Συνεχισε να χαιρεσαι τις στιγμες με το αγορι σου και οπως σου ξαναειπα θα φυγει με τον καιρο αυτο που εχεις. Σε καταλαβαινω γιατι ηταν το 1ο σου ουσιαστικο φλερτ και με ενα ατομο το οποιο σου αρεσε πολυ... ακριβως ετσι την ειχα πατησει κι εγω, αλλα ειναι μεχρι να ξενερωσεις :) Φροντισε να εισαι μακρια απ' το προφιλ του, ει δυνατον διαγραψε τον κι εσυ μιας και ειναι κατι που εχει τελειωσει ;)
Δε θελω να δωσω μεγαλη εκταση στο δικο μου ζητημα, μιας και ειναι αλλο θεμα απ' αυτο που ανοιξες, απλα μου θυμισε πολυ προσωπικα μου βιωματα και ηθελα να το μοιραστω. Σ' ευχαριστω για την απαντηση! Απλα θελω να τονισω πως αν η αλλη ειναι εμπειρη εγω θα κομπλαρα ακομα πιο πολυ... Ισως ειναι θεμα οπτικης τι να πω :p

---

Δεν πειραζει , εγραψα κι ενα σωρο πραγματα λογικο να σου ξεφυγει κατι :P Μμμ ναι περναμε καλα, αν και εχουμε καποια προβληματακια. Αλλα ειναι πλ σημαντικος γι μενα πλεον. Η αληθεια ειναι πως οταν τα φτιαξαμε ημουν ακομα στη φαση που προσπαθουσα να ξεπερασω τον αλλον..Αλλα μου αρεσε και αυτος οποτε δεν μπορουσα να περιμενω μεχρι να ξεπερασω τελειως τον αλλον..Οντως το οτι ηταν το πρωτο μου φλερτ επαιξε μεγαλο ρολο..Παντως αυτο ειναι το προβλημα, οτι δεν μπορω να ξενερωσω, γιατι δεν εχω την ευκαιρια να τον ζησω ξανα απο κοντα. Αλλα τελος παντων :P Με τον χρονο που θα παει..οπως λες θα μου περασει
Οκ οπως θες για το δικο σου θεμα. Ναι ειναι αναλογως τον ανθρωπο. Απλως κατι τελευταιο,νομιζω οτι ακομα κ εμπειρος να εισαι, βασικα και οι δυο να ειναι εμπειροι, στα πρωτα φιλια υπαρχει αμηχανια και δεν ειναι τοσο πετυχημενα. Μετα σπαει ο παγος και ειναι καλυτερα. Ας πουμε εμενα με αυτο το παιδι τα πρωτα φιλια μου φανηκαν απο αδιαφορα εως αποπνικτικα . Οποτε και να μην πεις στην αλλη οτι δεν εχεις φιλησει, κατα πασα πιθανοτητα δε θα το καταλαβει..Αυτα (ηθελα να τα πω, δεν αντεξα :P)

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Δεν πειραζει , εγραψα κι ενα σωρο πραγματα λογικο να σου ξεφυγει κατι :P Μμμ ναι περναμε καλα, αν και εχουμε καποια προβληματακια. Αλλα ειναι πλ σημαντικος γι μενα πλεον. Η αληθεια ειναι πως οταν τα φτιαξαμε ημουν ακομα στη φαση που προσπαθουσα να ξεπερασω τον αλλον..Αλλα μου αρεσε και αυτος οποτε δεν μπορουσα να περιμενω μεχρι να ξεπερασω τελειως τον αλλον..Οντως το οτι ηταν το πρωτο μου φλερτ επαιξε μεγαλο ρολο..Παντως αυτο ειναι το προβλημα, οτι δεν μπορω να ξενερωσω, γιατι δεν εχω την ευκαιρια να τον ζησω ξανα απο κοντα. Αλλα τελος παντων :P Με τον χρονο που θα παει..οπως λες θα μου περασει
Οκ οπως θες για το δικο σου θεμα. Ναι ειναι αναλογως τον ανθρωπο. Απλως κατι τελευταιο,νομιζω οτι ακομα κ εμπειρος να εισαι, βασικα και οι δυο να ειναι εμπειροι, στα πρωτα φιλια υπαρχει αμηχανια και δεν ειναι τοσο πετυχημενα. Μετα σπαει ο παγος και ειναι καλυτερα. Ας πουμε εμενα με αυτο το παιδι τα πρωτα φιλια μου φανηκαν απο αδιαφορα εως αποπνικτικα . Οποτε και να μην πεις στην αλλη οτι δεν εχεις φιλησει, κατα πασα πιθανοτητα δε θα το καταλαβει..Αυτα (ηθελα να τα πω, δεν αντεξα :P)

---

Με το να ξενερωσεις εννοω με την ολη του συμπεριφορα. Μετα απο τοσο καιρο σκεπτομενη και ξανασκεπτομενη οτι φερθηκε ανωριμα με απωτερο σκοπο το κρεβατι δεν εχεις ξενερωσει; Ειδικα απ' τη στιγμη που οπως λες δεν ειχες κανει κατι με καποιον αλλο και θα ηταν ο πρωτος σου παρτενερ. Oλα αυτα, συν το οτι εξαφανιστηκε χωρις να δωσει καμια εξηγηση, αν δεν ειναι ενα καλο κινητρο ξενερωματος (εστω και μετα απο καιρο), τοτε ποιο μπορει να ειναι; :P
Ισα ισα χαιρομαι που ασχολεισαι και με το θεμα μου, αλλα θα βγουμε off topic σε σχεση με το θεμα που ανοιξες, αυτο ειν' ολο. Θα το λαβω υποψιν αυτο που ειπες παντως.

Quote:

---

Originally Posted by us3rname

Με το να ξενερωσεις εννοω με την ολη του συμπεριφορα. Μετα απο τοσο καιρο σκεπτομενη και ξανασκεπτομενη οτι φερθηκε ανωριμα με απωτερο σκοπο το κρεβατι δεν εχεις ξενερωσει; Ειδικα απ' τη στιγμη που οπως λες δεν ειχες κανει κατι με καποιον αλλο και θα ηταν ο πρωτος σου παρτενερ. Oλα αυτα, συν το οτι εξαφανιστηκε χωρις να δωσει καμια εξηγηση, αν δεν ειναι ενα καλο κινητρο ξενερωματος (εστω και μετα απο καιρο), τοτε ποιο μπορει να ειναι; :P
Ισα ισα χαιρομαι που ασχολεισαι και με το θεμα μου, αλλα θα βγουμε off topic σε σχεση με το θεμα που ανοιξες, αυτο ειν' ολο. Θα το λαβω υποψιν αυτο που ειπες παντως.

---

Μπορω να πω πως σε καποια φαση απογοητευτηκα πραγματικα και ξενερωσα. Με εκνευρισε παρα πολυ με τη συμπεριφορα του και λεω "νταξει ειναι πολυ μαλακας". Αλλα το θεμα ειναι οτι βγηκαμε 3 φορες ολο και ολο. Και οι 2 πρωτες ηταν πολυ ωραιες, δεν ειχε χαλασει το πραγμα ακομα. Επισης την τριτη οταν βγηκαμε ,μετα απο δυο μηνες, παλι κυριαρχησε το συναισθημα της ελξης, παρα της αντιπαθειας ή του ξενερωματος σχετικα με τον κακο τροπο που μου φερθηκε. Οποτε στο μυαλο μου, οσον αφορα τις φορες που τον ειδα απο κοντα, εχουν μεινει κυριως αναμνησεις ελξης, εντονων συναισθηματων, ωραιου τρακ. Δεν "λουστηκα" σε αρκετο βαθμο τα κακα του χαρακτηριστικα ωστε να τον απομυθοποιησωα πληρως. Τον εχω στο μυαλο μου ως το πρωτο μου φλερτ κλπ κλπ Επισης ετσι οπως εξαφανιστηκε χωρις καμια εξηγηση πιο πολυ πληγωθηκα και βασανιστηκα με ενα σωρο αποριες, παρα ξενερωσα. Χαθηκε η μαγεια βεβαια, αλλα δεν σταματησα να τον θελω..Το ενιωσα σαν μεγαλη απορριψη. Σκεφτομουν "γιατι με την πρωην του τα ειχε δυο χρονια , ενω εμενα με βαρεθηκε σε δυο μερες?"..Με λιγα λογια νιωθω εγω η "loser" ενω αυτος ειναι ο γαματος που ουτε καν μπαινει στον κοπο να ασχοληθει μαζι μου..Κατι τετοια..

Quote:

---

Originally Posted by Sofia G.

Σε κανεναν δεν αρεσει η απορριψη..για μενα απλα εχει θιχτει ο εγωισμος σου
Επικεντρωσου πιο πολυ στο αγορι σου ή αν και αυτος δεν σε γεμιζει κανε μια καινουρια αρχη και θα δεις οτι το να περνας ποιοτικο χρονο με καποιον που τον ενδιαφερει να ειναι μαζι σου ειναι πολυ καλυτερο απο το να ασχολεισαι με καποιον που εχετε βγει μονο δυο ραντεβου και δεν το προσπαθησε παραπανω
Η λυση ειναι η απομυθοποιηση και αυτο γινεται με τον καιρο και μονο του
Θα ξυπνησεις μια μερα και ουτε που θα σε ενδιαφερει να μπεις στο προφιλ του να δεις τι εκανε ,γι αυτο μην σκας!!! ;)

---

Γεια!Σ'ευχαριστω για την απαντηση
Ναι σιγουρα η απορριψη ειναι ασχημη και σιγουρα θιχτηκε πολυ ο εγωισμος μου. Απλως αυτο που με προβληματιζει ειναι οτι και απο αλλους εχω φαει απορριψη, αλλα το ξεπερασα σχετικα γρηγορα. Δεν ξερω, ισως φταιει οτι αυτος ηταν το πρωτο απωθημενο απο το οποιο πηρα, ομως, και μια γευση. Δηλαδη μου εδειξε οτι του αρεσω, με ανεβασε ψηλα και μετα ξαφνικα "μπαμ" με εριξε. Ενω με τους αλλους δεν ανεβηκα καν, οποτε δεν υπηρξε πτωση :P Oσο για το αγορι μου ευτυχως πλεον περναω πολυ καλα :) Βεβαια υπαρχει ενα θεματακι που ισως αν λυνοταν να ημουν ακομα καλυτερα, αλλα αυτο θα μπορουσε να αποτελεσει απο μονο του αλλο θεμα :P Δε θελω παντως να χωρισω με τπτ αυτη τη στιγμη. Και ρε συ να σου πω την αληθεια περασα πραγματι περιοδους που ουτε με ενδεφερε να μπω στο προφιλ του. Πηγαινα να μπω και μετα ελεγα ¨δε βαριεσαι?:P.." Συνηθως, ομως, οποτε ανεβαζει μια καινουρια φωτο προφιλ (γιατι μονο αυτες μπορω να δω μιας και τον εχω διαγραψει) κατι παθαινω και ξαναταραζομαι. Αυτη η σιγουρια σας παντως οτι με τον χρονο θα μου περασει με καθυσηχαζει!

στα 2 ραντεβου που κανατε με τον τυπο, εγινε κατι? πχ σεξ?

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Μπορω να πω πως σε καποια φαση απογοητευτηκα πραγματικα και ξενερωσα. Με εκνευρισε παρα πολυ με τη συμπεριφορα του και λεω "νταξει ειναι πολυ μαλακας". Αλλα το θεμα ειναι οτι βγηκαμε 3 φορες ολο και ολο. Και οι 2 πρωτες ηταν πολυ ωραιες, δεν ειχε χαλασει το πραγμα ακομα. Επισης την τριτη οταν βγηκαμε ,μετα απο δυο μηνες, παλι κυριαρχησε το συναισθημα της ελξης, παρα της αντιπαθειας ή του ξενερωματος σχετικα με τον κακο τροπο που μου φερθηκε. Οποτε στο μυαλο μου, οσον αφορα τις φορες που τον ειδα απο κοντα, εχουν μεινει κυριως αναμνησεις ελξης, εντονων συναισθηματων, ωραιου τρακ. Δεν "λουστηκα" σε αρκετο βαθμο τα κακα του χαρακτηριστικα ωστε να τον απομυθοποιησωα πληρως. Τον εχω στο μυαλο μου ως το πρωτο μου φλερτ κλπ κλπ Επισης ετσι οπως εξαφανιστηκε χωρις καμια εξηγηση πιο πολυ πληγωθηκα και βασανιστηκα με ενα σωρο αποριες, παρα ξενερωσα. Χαθηκε η μαγεια βεβαια, αλλα δεν σταματησα να τον θελω..Το ενιωσα σαν μεγαλη απορριψη. Σκεφτομουν "γιατι με την πρωην του τα ειχε δυο χρονια , ενω εμενα με βαρεθηκε σε δυο μερες?"..Με λιγα λογια νιωθω εγω η "loser" ενω αυτος ειναι ο γαματος που ουτε καν μπαινει στον κοπο να ασχοληθει μαζι μου..Κατι τετοια..

---

Περιγραφεις αυτο ακριβως που ενιωσα κι εγω. Το οτι εξαφανιστηκε χωρις λογο κι εξηγησεις ειναι κατι που εγειρει ερωτηματικα και μας κανει να θεωρουμε οτι εμεις φερουμε την ευθυνη 100%. Ωστοσο, αυτο που λες οτι δε λουστηκες τα μειονεκτηματα του τοτε, μπορεις με καθαρο μυαλο να τα συνειδητοποιησεις τωρα. Τι εννοω με αυτο. Πως ο τυπος φαινοταν ασταθης κι εκεινο τον καιρο ψαχνοταν μονο για το κρεβατι. Εσυ ησουν ετοιμη να επενδυσεις συναισθηματικα για καποιον με τετοιο σκοπο. Οκ, σιγουρα σε πονεσε που αφησατε κατι στη μεση και μαλιστα χωρις δικαιολογια, αλλα για σκεψου να ειχες προχωρησει κι εν τελει να μην κανατε τιποτα σοβαρο. Αυτο δε θα σε πληγωνε περισσοτερο;
Δες λοιπον τις ευεργετικες συνεπειες που ειχε ολη αυτη η ιστορια. 1) Ηταν ενα καλο μαθημα ζωης, να μην ανοιγομαστε τοσο ευκολα κι αμεσα συναισθηματικα. 2) Απεφυγες μια ενδεχομενη χειροτερη εξελιξη οπως αυτη που ανεφερα παραπανω.

[QUOTE=Remedy;590233]στα 2 ραντεβου που κανατε με τον τυπο, εγινε κατι? πχ σεξ?[/QUO

Οχι και τις δυο φορες εξω ημασταν. Μονο φιλια και τετοια.

Το έχεις αναλύσει υπερβολικά πολύ.Ξενέρωσε σου έριξε χυλόπιτα.Δεν ήθελε να σου πει στα ίσια τι τον χάλασε και την έκανε.That`s life.Ζήσε ευτυχισμένη με το τωρινό σου αγόρι και τα άλλα δεν έχουν σημασία.Και εγώ έχω εξαφανιστεί έτσι χωρίς εξηγήσεις.Και το ίδιο μου το έχουν κάνει και μένα.

Quote:

---

Originally Posted by us3rname

Περιγραφεις αυτο ακριβως που ενιωσα κι εγω. Το οτι εξαφανιστηκε χωρις λογο κι εξηγησεις ειναι κατι που εγειρει ερωτηματικα και μας κανει να θεωρουμε οτι εμεις φερουμε την ευθυνη 100%. Ωστοσο, αυτο που λες οτι δε λουστηκες τα μειονεκτηματα του τοτε, μπορεις με καθαρο μυαλο να τα συνειδητοποιησεις τωρα. Τι εννοω με αυτο. Πως ο τυπος φαινοταν ασταθης κι εκεινο τον καιρο ψαχνοταν μονο για το κρεβατι. Εσυ ησουν ετοιμη να επενδυσεις συναισθηματικα για καποιον με τετοιο σκοπο. Οκ, σιγουρα σε πονεσε που αφησατε κατι στη μεση και μαλιστα χωρις δικαιολογια, αλλα για σκεψου να ειχες προχωρησει κι εν τελει να μην κανατε τιποτα σοβαρο. Αυτο δε θα σε πληγωνε περισσοτερο;
Δες λοιπον τις ευεργετικες συνεπειες που ειχε ολη αυτη η ιστορια. 1) Ηταν ενα καλο μαθημα ζωης, να μην ανοιγομαστε τοσο ευκολα κι αμεσα συναισθηματικα. 2) Απεφυγες μια ενδεχομενη χειροτερη εξελιξη οπως αυτη που ανεφερα παραπανω.

---

Εχεις πολυ δικιο! Thanks! Αυτα θα προσπαθω να σκεφτομαι..