Κατάθλιψη και Φιλία

Βάζω κάτω όλες τις μνήμες και όλα τα θέματα να βρω μια άκρη σε όλο αυτο το μαύρο χάος της κατάθλιψης!..

οσο περισσοτερο βυθιζόμουν σε αυτήν τόσο λιγόστευαν οι φιλίες μου... αισθανόμουν προδωμένη και εγκαταλελημένη και αυτο χειροτέρευε την κατάστασή μου. Αναρωτιέμαι ..είμαι η μόνη σε αυτό? έκανα λάθος επιλογες στην εμπιστοσύνη μου ..ή τελικα με πρόδωσε το μυαλό μου ΚΑΙ εκει? η απέχθεια μου για την ανθρωπότητα δεν ξεκινησε απο τους κακούς..αλλα από τους φίλους, που αποδεικνύονταν παρταλια και στα σκούρα εξαφανίστηκαν.
ακομα αυτο το μελανο σημειο με παιδεύει... οι άνθρωποι μου προσφερουν την φιλία τους και εγω τους αποφευγω ...εχω κλειστει πολύ στον εαυτο μου...
εχω πολλές απαιτήσεις επειδη ειμαι καταθλιπτική και φοβάμαι ή δεν θέλω να ξαναρισκάρω να δεθω με ανθρωπους που θα με ξαναπληγωσουν..επειδη ειναι γεγονος οτι οι ανθρωποι στην πλειοψηφεια εκμεταλευονται τους άλλους...
ειναι στραβος ο γυαλος ή στραβα αρμενίζω?
μπορει ενας καταθλιπτικος ανθρωπος να εχει πραγματικούς φίλους?

Κι εγω ετσι νιωθω ωραιο θεμα ανοιξεσ εγω νομιζω ξερω το προβλημα κ δεν υπαρχει λυση για μενα τουλαχιστον

Σοβαρό ερωτημα ρεακι.
Εαν πχ. εγω ειχα/εχω Υψηλες προσδοκιες, πληγωνομαι ευκολα, μπαινω πρωτη στην θεση του αλλου και ολα αυτα τα κανω σε ανθρωπο που δεν τα αναγνωριζει ?
Εαν το νευρικο μου συστημα ειναι ευαισθητο και ο/η αλλος δεν εχει ιδεα απο τον τομεα, ποιος πταιει ? οε ο?

Και στις δυο περιπτωσεις θα κακιζω τον εαυτο μου που δεν προσεξα.

Να το παω και αλλου, σ αρεσει η μιρλα? εγω δε γουσταρω να παιρνω την "φιλη" την ωρα που βλεπει το βουνο και χαιρεται να κλαιω τον πονο μου...
ουτε θελω να τρωω κρισεις πανικου και να νιωθω το μαυρο προβατο που -αχ καλε τι περναει και τουτη-
Πρωτον επειδη ο ρατσισμος απεναντι στο αγνωστο εχει τυχει να δω πως τους κανει και ηταν θλιβερο.
Η Α. μου φερθηκε με επιθετικοτητα, αμφισβητηση,ειρωνια.
Η Β. που και που θυμαται να με ρωτησει αν ειμαι καλα... ενα καλα τοσο σχετικο.......... που εκανε εμενα να δω τι fucked up σχεσεις κατεληξαν οι καποτε "φιλιες".

Στο συμπερασμα, οποιος υπηρξε στη ζωη μου λογικα θα μεινει παρολες τις κλειστες μου, ανασφαλειες,ιδιοτροπιες. Αν οχι... ερημητισσα θα γινω:p

*Τον πραγματικο Φιλο αλλος τον εννοει να του κανει τα χατηρια και να του αγοραζει δωρα και αλλος απλα να τον αποδεχεται για το ολο του τον τυπο. Θα μου πεις αυτονοητο... ελα που δεν ειναι ομως....
Και επειδη γενικως τα εχω παρει πανω σε αυτο τον τομεα... δεν γινεται να απολογουμαστε συνεχως για την ασθενεια. Δεν ειπα να ειμαστε γαιδουρια αναισθητοι αλλα οχι και να φταιμε αν κοβουμε λασπη απο ατομα που μιλανε με ατακες του στυλ "νταξ μωρε, κλαιγετε αυτος/η σκεφτεται πολυ, φοβαται τις ευθυνες" .

Και πες οτι εχουν και ενα ποσοστο δικιου στα συμπερασματα τα ανωθεν, πως φερονται εφοσον ειναι φιλοι και κατεχουν και την ουσια βρε παιδι μου ? Θελουν να σε παρουν τηλεφωνο για μια καλημερα? ή να παρουν για να σου ζητησουν μια συγκεκριμενη χαρη ? Θελουν να νιωσουν καλα με τον εαυτο τους και υπερανω πως ξερουν το "δικο σου το καλο" ενω τελικα δεν εβαλαν το νου να δουλεψει ?

Με απλα λογια, εχω ζησει "φιλες με παρανοια" που δεν πηγαν σε ψυχιατρο αλλά ημουν εκει. Αρρωστησα, επεσα, μαχηθηκα μονη, ζητησα βοηθεια, εξηγησα πεντε πραγματα στα ατομα τα φιλικα και πηρα το μπ* και ο τροπος τους κυμαινεται απο ή θα κανεις αυτο που θελω εγω ή σε αφηνω στον "κοσμο σου".
Φιλια ? χμ.....
Τα ορια ειναι δυσδιακριτα τουλ για μενα.

μεγαλωνουμε ρεα ετσι κι αλλιως οι φιλοι χανονται παιρνουν τον δρομο τους ή βλεπουν αλλιως τις σχεσεις και σε πατανε,ποσο μαλλον οταν εχεις καταθλιψη

Εγω παιδια με τα φιλαρακια μου απο το σχολειο δεν εχω θεμα κανουμε συζυτησεισ σαν κι αυτεσ ενω ειμαστε στη παραλια ενταξει εχουμε προβληματα αλλα κυριωσ εχουμε κανει συζυτησεισ για απιστευτα θεματα κ ολοι ειμαστε ετσι καταρχασ εδω που καθομαστε μπορω να σασ πω πωσ να ανοιξετε μια επειχηρηση δλδ τι επειχηρηση να φτιαξεισ κατι κ να το βαλεισ στο ιμπευ να το πουλησεισ κ να βγαλεισ τα πρωτα σ χρηματα τετοια λεμε κοινωνικα φαινομενα ολοι διαβαζουμε κατι δεν εχω παραπονο οταν βγαινουμε δεκα φορεσ το χρονο δλδ

Υψηλεσ προσδοκιεσ οταν εχεισ ειναι πονηρο σκεπτικο γτ δινεισ για να παρεισ επισησ μπορει να αγαπασ την εικονα που πλαθεισ μεσα στο μυαλο σου κι οχι τον ανθρωπο πληγωνεσαι οταν δεν ανταποκρινονται αυτα που σκεφτεσαι με αυτα που γινονται τα χω κι εγω αυτα

Το να μπαινεισ στη θεση τ αλλου ειναι προσον αλλα για τουσ αλλουσ οχι για τον εαυτο σου ετσι ημουνα κι εγω καποτε

Κοινωσ δεν εχεισ αδυναμο συστημα αλλα ενδεχομενωσ να θεσ λιγο προσγειωση λιγο να σκλυρηνεισ λιγο να σκεφτεσαι πιο ρεαλιστικα εκει πρεπει να δουλεψεισ

Δλδ να το πιασεισ σφαιρικα μιασ κ ολα δρουν ανταγωνιστικα δλδ αμα εισαι βλακασ γινεσαι πονηροσ αμα εισαι εξυπνοσ δεν εισαι πονηροσ
Αμα εισαι βλακασ νικασ ολεσ τισ δυσκολιεσ εγω την ασθενεια σ τι χαρακτηριζω ασθενεια εξυπναδασ κ οχι το αντιθετο

ελις εννοειτε πως οι ανθρωπινες σχεσεις ολων των ειδων ειναι μια επενδυση,κατι δινεις περιμενοντας κατι εισπραξεις.οσοι ανθρωποι το βλεπουν ετσι δεν απογοητευονται οταν δεν λειτουργει σωστα ή δεν λειτουργει καθολου.το προβλημα εχουν οι ανθρωποι που δεν το βλεπουν ετσι το ολο θεμα(και οσοι δεν το βλεπουν ετσι δεν χρειαζετε να τους το υπενθιμιζουμε ουτε να τους το διχνουμε για δεν ειναι και οτι καλυτερο)(ελις φιλικα σε παρακαλω μην σπαμαρεις με πολλα μηνυματα απλα κανε εντιτ στο προηγουμενο και προσθεσε αυτο που θες)

Αυτα ολα ειναι δικεσ μου αποψεισ επανω στο θεμα παντα δεν υπαρχουν πουθενα γραμμενα αυτα αλλα ρωτηστε κανα γιατρο να δουμε τι λενε κι αυτοι

Ελα εσυ στο ταμπλετ μου κ καντο εγω δεν μπορω
Αφου ρε μεγαλε ενα ενα μου ερχονται ετσι σκεφτομαι κ μιλαω δεν τα χω ετοιμα στην τσεπη
Δλδ πωσ ειναι οι σχεσεισ αν δεν ειναι επενδυση τι ειναι θελω να μαθω θα ανοιξω θεμα

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ελα εσυ στο ταμπλετ μου κ καντο εγω δεν μπορω
Αφου ρε μεγαλε ενα ενα μου ερχονται ετσι σκεφτομαι κ μιλαω δεν τα χω ετοιμα στην τσεπη

---

:pppp ειχα ξεχασει το θεμα ταμπλετ!!νο προμπλεμμμμμ

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Σοβαρό ερωτημα ρεακι.
Εαν πχ. εγω ειχα/εχω Υψηλες προσδοκιες, πληγωνομαι ευκολα, μπαινω πρωτη στην θεση του αλλου και ολα αυτα τα κανω σε ανθρωπο που δεν τα αναγνωριζει ?
Εαν το νευρικο μου συστημα ειναι ευαισθητο και ο/η αλλος δεν εχει ιδεα απο τον τομεα, ποιος πταιει ? οε ο?

Και στις δυο περιπτωσεις θα κακιζω τον εαυτο μου που δεν προσεξα.

Να το παω και αλλου, σ αρεσει η μιρλα? εγω δε γουσταρω να παιρνω την "φιλη" την ωρα που βλεπει το βουνο και χαιρεται να κλαιω τον πονο μου...
ουτε θελω να τρωω κρισεις πανικου και να νιωθω το μαυρο προβατο που -αχ καλε τι περναει και τουτη-

Στο συμπερασμα, οποιος υπηρξε στη ζωη μου λογικα θα μεινει παρολες τις κλειστες μου, ανασφαλειες,ιδιοτροπιες. Αν οχι... ερημητισσα θα γινω:p


*Τον πραγματικο Φιλο αλλος τον εννοει να του κανει τα χατηρια και να του αγοραζει δωρα και αλλος απλα να τον αποδεχεται για το ολο του τον τυπο.
Και επειδη γενικως τα εχω παρει πανω σε αυτο τον τομεα... δεν γινεται να απολογουμαστε συνεχως για την ασθενεια. Δεν ειπα να ειμαστε γαιδουρια αναισθητοι αλλα οχι και να φταιμε αν κοβουμε λασπη απο ατομα που μιλανε με ατακες του στυλ "νταξ μωρε, κλαιγετε αυτος/η σκεφτεται πολυ, φοβαται τις ευθυνες" .


Και πες οτι εχουν και ενα ποσοστο δικιου στα συμπερασματα τα ανωθεν, πως φερονται εφοσον ειναι φιλοι και κατεχουν και την ουσια βρε παιδι μου ? Θελουν να σε παρουν τηλεφωνο για μια καλημερα? ή να παρουν για να σου ζητησουν μια συγκεκριμενη χαρη ? Θελουν να νιωσουν καλα με τον εαυτο τους και υπερανω αλλα κατα τα αλλα ανθρωπιστες ?

Με απλα λογια, εχω ζησει "φιλες με παρανοια" που δεν πηγαν σε ψυχιατρο αλλά ημουν εκει. Αρρωστησα και ο τροπος τους κυμαινεται απο ή θα κανεις αυτο που θελω εγω ή σε αφηνω στον "κοσμο σου".

Φιλια ? χμ.....
Τα ορια ειναι δυσδιακριτα τουλ για μενα.

---

και για μενα συντροφισσα!!

Όταν πήγαινα σχολείο , μέχρι 3 η λυκείου δηλαδή ήμουν πολύ ντροπαλή και συνεσταλμενη με καθόλου φίλους
..Μόνο με τη διπλανήμου έκανα παρέα. ..όνειρο μου ήταν η υποκριτική και έτσι έδωσα δραματική σχολή και πέρασα. .εκεί λοιπόν έπαθα μετάλλαξη! !!!!! Ανοίχτηκα! !! Γκαρσόνα β η δικιά σου!! Όλο καλαμπούρια αστεία , ο "καραγκιόζης" της παρέας! !! Δεν έχεις ιδέα πόσους φίλους έκανα! !! Πάντα κσι όλοι με θελα στη παρέα τους επειδή έκανα πλάκες και τους έφτιαχνα το κέφι! ! ( κάτι που δε μπορεί να κάνει μια καταθλιπτική ίσως. ..) ακόμα και τώρα αν θέλω να κερδίσω τη συμπάθειά κσι τη φιλία κάποιου αρχίζω τα "δικά μου") άρα πιστεύω δυστυχώς ότι πιο πολύ θέλουμε ανθρώπους γύρω μας που να μας ανεβάζουν. ..φυσικά από όλους αυτούς ούτε τα τηλέφωνα τους δεν έχω πια...ακόμα κσι με τις "κολλητές " μου. .Αν μιλήσουμε μια μέρα και έχω όρεξη. ..την άλλη μέρα μπορεί να με ξανά πάρουν. ..αν μιλήσω υποτονικό ...χάνονται! ! Φοβερό! !! Δε θα ξεχάσω μια μέρα που έλεγα τα ψυχολογικά μου στη ξαδέρφη-φίλη μου και μου λέει ...πω πω με ρίχνεις και μένα τι είναι αυτά που λες? ?? Πραγματικά δε ξέρω. ...