Ολα οσα φοβαμαι ..... ειναι ακομα εδω...
Καλησπερα και παλι μετα απο πολυ καιρο . Παλι στα ιδια , παλι ξανα. Εκει που νομισα οτι ολα πανε καπως καλυτερα , εκει που πιστευα οτι ισως οι πληγες αρχησαν να επουλωνονται παλι καπου εκει ξαναγυρισαμε στα ιδια . Τοσο γρηγορα και τοσο αναπαντεχα . Χωρις να με προειδοποιησει οτι και παλι θα τραβηξω οσα με κοπο καταφερα να ελεγξω . Παλι οι γαμημενες οι αρρυθμιες αρχησαν να χτυπανε . Παλι αυξηθηκαν , παλι με αναστατωνουν . Παλι τρεχω στους γιατρους , στους αρρυθμιολογους , παλι μου ρουφανε τη ζωη μου . Εκει που τα ξαναβρηκα με τον αντρα μου , ημασταν και ειμαστε πλεον καλα μεταξυ μας και σιγα σιγα το κακο συννεφο με την καταθλιψη μου και τα ψυχοσωματικα μας προσπερναει μετα απο εντονη ψυχοθεραπεια , εκει καπου ερχεται μια ακομα εγκυμοσυνη . Θεε μου ποσο τις τρεμω τις εγκυμοσυνες δεν λεγεται . Τρια παιδια εχω , και στις 3 ειχε γινει η αποκαλυψη με αρρυθμιες , ταλαιπωρηθηκα παρα πολυ . Ομως κρατησα υγιη τα παιδια μου στο τελος . Επειτα ειχα 2 αποβολες και 1 ατελη κυηση . Και αυτη τη φορα παλλινδρομησε την 7η εβδομαδα και προχωρησαμε σε θεραπευτικη αποξεση . Απο εκεινη τη μερα δεν μπορω φυσικα να ηρεμησω . Ζω με αγχος , ταχυπαλμια ,αρρυθμιες και σερνομαι . Ολα επανερχονται . Εκτος απο τις αρρυθμιες φοβαμαι για εξωμητρια που δεν ειδε ο γιατρος και το συννεφο του θανατου ειναι απο πανω μου συνεχεια . Εντονη νοσολογια ακομα και για μια απλη ενοχληση . Ποτε επιτελους θα ζησω τη ζωη μου σαν νεα 40 ετων . Γιατι παντα πρεπει να ειμαι ετσι , γιατι παντα πρεπει να χρειαζομαστε ψυχιατρο , βαρεθηκα επιτελους , δεν μπορω να χαρω τιποτα.