Σας εχει τυχει ποτε ενω ειστε με κοσμο το αισθηματα οτι δεν ταιριαζεται με τους ανθρωπους που συναστρεφεστε?
ειναι ωρες ωρες που αισθανομαι ετσι και που προτειμω την μοναξια
Printable View
Σας εχει τυχει ποτε ενω ειστε με κοσμο το αισθηματα οτι δεν ταιριαζεται με τους ανθρωπους που συναστρεφεστε?
ειναι ωρες ωρες που αισθανομαι ετσι και που προτειμω την μοναξια
Ναι, συνεχεια..
νομίζω αυτό συμβαίνει σε όλους λίγο ή πολύ ..
Σίγουρα συμβαίνει συχνά. Γενικά θα λεγες είσαι εσωστρεφής ή εξωστρεφής;
Ειμαι κοινωνικο ατομο αλλα μερικες φορες κλεινομαι στον εαυτο μου
Μια από τα ίδια και εδώ.
Είμαι κοινωνικός μέχρι ενός σημείου,αλλά πολλάκις κλείνομαι στον εαυτό μου.
μερικες φορες σκεφτομαι οτι ειμαι τοσο λαθος...μηπως δεν μου ταιριαζουν οι φιλοι μου? μηπως ειμαι εγω η περιεργη? και καπου εκει αρχιζει το κλεισιμο και η περισυλλογη
Εγώ, από μικρή θυμάμαι, ποτέ δεν ήμουν η χαρά της παρέας.. αυτή που θα προτείνει κάτι ενδιαφέρον να κάνουμε ή αυτή που θα πει κάτι αστείο και θα γελάσουν όλοι. Είμαι αρκετά κλειστή και δεν εκφράζομαι εύκολα..για να συζητήσω κάτι με κάποιον θα πρέπει ο άλλος να με ρωτάει πράγματα. Αυτό στην πορεία της ζωής μου ,μου δημιούργησε δυσκολίες. Ειδικά τώρα που είμαι φοιτήτρια και ζω σε άλλη πόλη. Δυσκολεύομαι ιδιαίτερα στο να συνάψω στενές επαφές με κάποια κοπέλα που θα γνωρίσω στην σχολή και συχνά νιώθω ότι οι άνθρωποι με προσπερνούν. Γι αυτούς τους λόγους έχω αρχίσει να συνηθίζω στην μοναξιά μου και νομίζω πως δεν θα είμαι ποτέ ικανή να δημιουργήσω καινούριες σχέσεις , πέρα από αυτές που ήδη έχω. Απλά το αποδέχομαι. γιατί μάλλον εγώ είμαι αυτή που φταίει..κι ας έχω προσπαθήσει τόσες πολλές φορές να συνδεθώ, να επικοινωνήσω με κάποιο άτομο..μάταια..
Φυσικά και μου έχει τύχει,δεν είναι κάτι εξωπραγματικό.
Το να βρισκόμαστε με ανθρωπους που περνάμε καλά και που υπάρχει αυτή η χημεία που λέμε, είναι το καλύτερο.
Προσωπικά,στα 33 μου έχω κάνει ένα ωραιότατο ξεκαθάρισμα με ανθρωπους που ήταν δίπλα μου και έχω μείνει με αυτούς που γεμίζουμε ο ένας τον άλλον.
Θα σου πρότεινα να επιδιώκεις να περνάς χρόνο με αυτούς που περνάς καλά και μόνο.
Αν και η μοναξιά είναι πάντοτε μεσ'στο παιχνίδι της ζωής..Αρκεί να μη σου γίνει και συνήθεια.
κατι σχετικο με αυτο που λεει η κερβερος εχω να σου πω.
μηπως οι παρεες σου ειναι παρεες του χαβαλε μονο και δεν σας ενωνουν ουσιαστικα πραγματα?
μηπως δημιουργηθηκαν απο την αναγκη να βγειτε "οπως ολοι", να πατε στο κλαμπ να χορεψετε να πιειτε, αλλα οταν κανετε παρεα δεν εχετε να πειτε και πολλα?
θα προτεινα να κανεις την αντιθετη πορεια αν συμβαινει κατι τετοιο.
να βρεις ανθρωπους που ταιριαζεις, λες ενδιαφεροντα πραγματα, επικοινωνεις ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ , σε ενδιαφερουν οι αποψεις τους και νοιωθεις καλα κοντα τους και με αυτα τα ατομα να διασκεδαζεις και την ωρα του κλαμπ η του χαβαλε ,και οχι το αντιθετο.
βασικα ειναι απολυτα φυσιολογικο γ ολους να υπαρξουν ωρες που δεν θελεις να μιλησεις με ανθρωπο ειτε γτ νιωθεις οτι κανεις δε σε καταλαβαινει ειτε γιατι γουσταρεις να κλειστεις στο σπιτι και στις σκεψεις σου.....περναω εντονα αυτη τη περιοδο και η μοναξια δν ειναι απαραιτητα κακη παρεα προσωπικαQuote:
Originally Posted by algofren
και θα συμφωνησω κ γω με τν κερβερο μεχρι ενος σημειου βεβαια μη γινει κ συνηθειο !Quote:
Originally Posted by magdalene