αντικαταθλιπτικα τελος

γεια σας και απο εμενα καινουργιος και εγω εδω στο φορουμ λοιπον ας αρχισουμε.ολα ξεκινισαν πριν 3μιση χρονια αν και το αγχος το ειχα και μικρος τωρα ειμαι 28 λοιπον ημουν ξαπλομενος και εκει που σερφαρα κλακ καπως πηγε να μου κοπει οι αναπνοη αμεσως το μυαλο μου πηγε στη καρδια μηπως και εχω προβλημα και καποιοι πονοι στο στηθος στη καρδια.πηγα σε καρδιολογο με ειπε δεν εχω τιποτα πηγα μετα να κοιταξω τον θειρωειδη τιποτα ολα καλα ειμαι παντα μου ελεγε σπυρο ειναι απο το αγχος δεν τη πιστευα ελεγα δεν μπορει αφου ποναω μετα μπηκα καπου ειδα οτι απο το αγχος μπορει να υπαρχουν πονοι και ολα ξεκινανε απο το μυαλο του ανθρωπου και την ψυχη.και τελικα με ειπε παμε σε ψυχιατρο να σε δει ολα ειναι απο αγχος πηγα στο ψυχιατρο μου ειπε ολα ειναι απο αγχος οτι εγω θα σε κανω καλα οντος εγινα πολλη καλυτερα σε ολα ειχα ορεξη.διαθεση τα παντα ολα καλα αν και στην αρχη δεν ηθελα να παω σε ψυχιατρο νομιζα τι τρελος για να παω εκει ολα καλα λοιπον.και ξεκινισα με anafranil και tavor τα επερνα για 2μιση χρονια και τα σταματησα σιγα σιγα συστιματικα οπως με ειπε ο γιατρος μου σταματησα το anafranil 15 αυγουστου 2015 και το tavor 15 σεπτεμβριου.ολα καλα εχουν περασει περιπου 5,6 μηνες ενταξει καλα ειμαι αλλε μετα φαρμακα ημουν καλυτερα τωρα με το παραμικρο αγχωνομαι αλλα οχι σε σημειο οπως παλια που πηγενα μεχρι και στα επειγοντα αλλα νιωθο να μην εχω ορεξει οπως πριν διαθεση να μη κοιμαμε τοσο καλα οσο πριν με τα φαρμακα.και με το παραμικρο αγχονομαι λιγο δηλαδη καπου να ποιασω πονο αμεσως αλλα δεν φτανω σε σημειω μηδεν αλλα φοβαμε μην φτασω παλι εκει που ημουν.και θελω ολα αυτα να τα ξεπερασω χωρις φαρμακα δηλαδη να με ελεγχο.και ειναι κακο αυτα τα φαρμακα στη υγεια του ανθρωπου και παιδεια πειτε μου απο το αγχος και της φοβιες μπορεισ να πεθανεις.αυτα απο εμενα

Δεν πεθαινεις οχι , ουτε απο τους πανικους , ουτε απο τις φοβιες.. Τα φαρμακα μπορουν να ειναι ενας καλος συμμαχος οταν λειτουργουν βοηθητικα και οχι ως ολοκληρωτικη στηριξη . Αν στηριζεσαι μονο στην ηρεμια που θα σου προσφερει η ουσια τοτε απλα χωνεις το προβλημα κατω απο το χαλακι ..και φυσικα αφου τα σταματησεις επανερχεται το προβλημα πολλες φορες και σε χειροτερο βαθμο. Ειναι δυσκολο στην αρχη να αποδεχτεις το οτι σου κοβεται η ανασα ή το οτι σε ποναει το στηθος απο το αγχος , ομως καποια στιγμη επιβεβαιωνεσαι και εσυ θεωρω οτι το εκανες .
Την γνωσιακη ψυχοθεραπεια την εχεις ακουστα? Αν οχι ψαξου.. Θα μαθεις να το διαχειριζεσαι ολο αυτο χωρις φαρμακα .

αυτα φιλε μου ποσο εχουν επιδραση με τα και οταν τα τελειωσεις

εγω φιλε μου αυτο θελω να το ελεγχο και το αγχος και της φοβιες και οχι αυτα να ελεγχουν εμενα;)
;)

Quote:

---

Originally Posted by stas

αυτα φιλε μου ποσο εχουν επιδραση με τα και οταν τα τελειωσεις

---

Ειμαι φιλη , δεν γνωριζω απο φαρμακα διοτι δεν διαλεξα αυτο τον δρομο , οποτε δεν γνωριζω.. Θα σου πουν ομως οι γνωστες . Εγω απλα σου εγραψα και μια αλλη οδο σε αυτο το προβλημα .

Quote:

---

Originally Posted by stas

εγω φιλε μου αυτο θελω να το ελεγχο και το αγχος και της φοβιες και οχι αυτα να ελεγχουν εμενα;)
;)

---

Μπορει να γινει αυτο.. ακριβως αυτο σου εγραψα . Υπαρχουν και αλλες προσεγγισεις με ή διχως φαρμακα .

οκ θαδω τη θα κανω

Και μένα με 'πιανε πόνος στο στήθος, και να νιώθω ότι μου κόβεται η ανάσα, και ταχυπαλμίες.
Σε μένα όμως έγινε το εξής: Όταν με προτροπή ψυχίατρου πήγα στο καρδιολόγο και με κοίταξε και μου πε ότι είμαι απολύτως υγειής, αμέσως, αυτόματα ένιωσα καλύτερα, και έφυγαν αυτά τα πράγματα. Το ότι άκουσα δηλαδή από το καρδιολόγο ότι είμαι καλά, με έπεισε ότι είμαι καλά, και μου μείωσε το άγχος. Μου έδωσε αυτοπεποίθηση και όρεξη για τη καθημερινότητα γιατί σκέφτηκα "Είμαι καλά σωματικά και τα προκαλεί η σκέψη μου. Τα σκέφτομαι επειδή τα νιώθω, και τα νιώθω επειδή τα σκέφτομαι. Τα σκεφτόμουν γιατί νόμιζα ότι ήταν παθολογικά. Αφού δεν είναι δεν υπάρχει λόγος να τα σκέφτομαι, και έτσι δεν θα τα νιώθω κιόλας". Γιατί (εγώ τουλάχιστον) αγχόνομαι κυρίως με τέτοιο τρόπο που σκέφτομαι ότι δεν είμαι καλά και κάτι έχω... Που έχει ως αποτέλεσμα το ίδιο το άγχος από τη πολύ σκέψη ότι δεν είμαι καλά, να με κάνει να νιώθω σωματικά πως δεν είμαι καλά...

Πηγαινεις στον γιατρο , παιρνεις την ευτυχη ενημερωση οτι ολα ειναι καλα ηρεμεις..αλλα για λιγο . Μετα σου σκαει μυτη καινουργιο "συμπτωμα" και ξεκιναει ενας φαυλος κυκλος..

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio is back

Πηγαινεις στον γιατρο , παιρνεις την ευτυχη ενημερωση οτι ολα ειναι καλα ηρεμεις..αλλα για λιγο . Μετα σου σκαει μυτη καινουργιο "συμπτωμα" και ξεκιναει ενας φαυλος κυκλος..

---

Αμ μπράβο.
Το θέμα είναι το εξής:

A) Αυτό μου συμβαίνει χωρίς φάρμακα ή ψυχανάλυση. Άμα αρχίσω κάτι απ' αυτά (και δε με κάνει χειρότερα κάποιο φάρμακο, γιατί έχει τύχει και αυτό) θα 'φτιάξω' κάποτε, να μη χρειάζομαι κάθε τόσο να ακούω το 'είστε απολύτως καλά' ?
Β) Για εμένα τουλάχιστον, στη παρούσα φάση, το διάστημα μέχρι να νιώσω ξανά ότι δεν είμαι καλά διαρκεί αρκετούς μήνες, εκτός και αν συμβεί κάτι έκτακτο, όπως αυτό που περιέγραψα στο άλλο thread, που ξεκίνησα ο ίδιος. Θα μπορούσα να τη παλέψω άν χρειαζόταν μονάχα 2-3 άντε 4 φορές το χρόνο. Υπάρχει περίπτωση άμα δε συμβεί κάτι έκτακτο η συχνότητα που θα διαρκεί το 'είμαι καλά' να γίνει τέτοια που να θέλω να τ' ακούω πιο συχνά ακόμα ?

Για το βου μερος αληθινε αν καταλαβα καλα κιολας η συχνοτητα ειναι κατι σχετικο.. το 2 ή 3 ή 13 φορες τον χρονο δεν λεει κατι γιατι αυτο αργα ή γρηγορα σου κατσικωνεται. Τι ειναι αυτο που σου κατσικωνεται? Η αρνητικη - λαθος σκεψη οταν νιωσεις την "καρδια" σου , αν δεν κανεις κατι γι'αυτο για την λαθος αντιληψη αν με καταλαβαινεις και αν σε καταλαβα και εγω.

αλλος με παρομιειες εμπειριες υπαρχει να πει την αποψη του

το προβλημα φιλε μου Alithinos ειναι οτι και να μην θεσ εσυ το μυαλο σε παει εκει

αυτο ειναι το προβλημα μου

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio is back

Πηγαινεις στον γιατρο , παιρνεις την ευτυχη ενημερωση οτι ολα ειναι καλα ηρεμεις..αλλα για λιγο . Μετα σου σκαει μυτη καινουργιο "συμπτωμα" και ξεκιναει ενας φαυλος κυκλος..

---

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio is back

Για το βου μερος αληθινε αν καταλαβα καλα κιολας η συχνοτητα ειναι κατι σχετικο.. το 2 ή 3 ή 13 φορες τον χρονο δεν λεει κατι γιατι αυτο αργα ή γρηγορα σου κατσικωνεται. Τι ειναι αυτο που σου κατσικωνεται? Η αρνητικη - λαθος σκεψη οταν νιωσεις την "καρδια" σου , αν δεν κανεις κατι γι'αυτο για την λαθος αντιληψη αν με καταλαβαινεις και αν σε καταλαβα και εγω.

---

Τι μπορώ να κάνω όμως για αυτό ? Πέρα από το να πω στον εαυτό μου: "Είναι μια επίδραση της σκέψης μου, οπόταν και ας πονάω, ας αγνοήσω το πόνο και κάποια στιγμή θα περάσει." ? Και να προσπαθήσω ίσως επιβεβλημένα να απασχολήσω με κάτι το μυαλό μου ελπίζοντας ότι θα το καταφέρω ? Στις αρχές αυτό που έκανα ήταν να βάζω επιθεωρήσεις του Σεφερλή στο youtube να βλέπω από το κινητό μου για να με κάνει να γελάω και να ξεχνιέμαι από το γέλιο. Έλα όμως ντε που άμα ακούς τα ίδια αστεία ξανά και ξανά κάποτε χάνουν την ικανότητα τους, και έχω ήδη δει όλες τις επιθεωρίσεις που έχει ανεβάσει στο youtube από τουλάχιστον μια φορά τη κάθε μια.