Ο καλύτερός μου φίλος

Είμαι νέος στο forum και χάρηκα πολύ όταν το ανακάλυψα. Θα μιλήσω κατευθείαν για αυτό που με απασχολεί. Είμαι μαθητής της Γ Λυκείου, αρκετά εσωστρεφής αλλά ταυτόχρονα με πολλούς φίλους. Νιώθω όμως οτι έχω απομονωθεί εντελώς από τον καλύτερό μου φίλο, με τον οποίο γνωριζόμαστε εδώ και 12 χρόνια (πηγαίνουμε στο ίδιο σχολείο, ίδια ηλικία, διαφορετικά τμήματα). Δεν είναι όμως τόσο απλό. Νιώθω οτι προσπαθεί συνεχώς να με μειώσει με κάθε τρόπο και να με κάνει να νιώσω άσχημα για τον εαυτό μου, χωρίς όμως να το κάνει με άμεσο τρόπο. Όταν μίλησα λίγο για αυτό σε στενό φίλο και των δύο μας μου είπε οτι κάτι τετοιο δεν ισχύει και οτι δεν θα έκανε ποτέ κάτι τετοιο. Γενικότερα όλοι τον θεωρούν πολύ καλό παιδί και μονο εγώ, μέσα μου, πιστεύω οτι κρύβει μεγάλη κακία. Πρίν ένα μήνα περίπου, όταν είχαμε πάει βόλτα οι δυο μας (κατι που είχε να γίνει εδώ και αρκετό καιρό), είχαμε πιει λίγο παραπάνω και βρήκα την ευκαιρία να του πω οτι έχει αποστασιοποιηθεί αρκετά από εμένα. Εκείνος είπε οτι έχω δίκιο και υποσχέθηκε από εδώ και πέρα θα αρχίσουμε να είμαστε όπως παλιά, κάτι το οποίο δεν τήρησε. Δεν ξέρω αν αυτό είναι μια μορφή παράνοιας και θα προτιμούσα να μην επισκεπτώ καποιον γιατρό για το πρόβλημά μου γιατί φοβάμαι την διαδικασία. Ταυτόχρονα με απασχολούν πάρα πολλά πράγματα, τα οποία με ταλαιπωρούν περίπου δύο χρόνια και μου αποσπάνε την προσοχή μου από το διάβασμα, το οποίο από ότι λένε όλοι οι μεγαλύτεροι, ειίναι το μόνο πράγμα που πρέπει να σκεύτομαι αυτή την περίοδο της ζωής μου. Μπορείτε να με ρωτήσετε ότι θέλετε, εδώ νιώθω μπορώ να μιλήσω ελεύθερα.

Quote:

---

Originally Posted by Zenon

Είμαι νέος στο forum και χάρηκα πολύ όταν το ανακάλυψα. Θα μιλήσω κατευθείαν για αυτό που με απασχολεί. Είμαι μαθητής της Γ Λυκείου, αρκετά εσωστρεφής αλλά ταυτόχρονα με πολλούς φίλους. Νιώθω όμως οτι έχω απομονωθεί εντελώς από τον καλύτερό μου φίλο, με τον οποίο γνωριζόμαστε εδώ και 12 χρόνια (πηγαίνουμε στο ίδιο σχολείο, ίδια ηλικία, διαφορετικά τμήματα). Δεν είναι όμως τόσο απλό. Νιώθω οτι προσπαθεί συνεχώς να με μειώσει με κάθε τρόπο και να με κάνει να νιώσω άσχημα για τον εαυτό μου, χωρίς όμως να το κάνει με άμεσο τρόπο. Όταν μίλησα λίγο για αυτό σε στενό φίλο και των δύο μας μου είπε οτι κάτι τετοιο δεν ισχύει και οτι δεν θα έκανε ποτέ κάτι τετοιο. Γενικότερα όλοι τον θεωρούν πολύ καλό παιδί και μονο εγώ, μέσα μου, πιστεύω οτι κρύβει μεγάλη κακία. Πρίν ένα μήνα περίπου, όταν είχαμε πάει βόλτα οι δυο μας (κατι που είχε να γίνει εδώ και αρκετό καιρό), είχαμε πιει λίγο παραπάνω και βρήκα την ευκαιρία να του πω οτι έχει αποστασιοποιηθεί αρκετά από εμένα. Εκείνος είπε οτι έχω δίκιο και υποσχέθηκε από εδώ και πέρα θα αρχίσουμε να είμαστε όπως παλιά, κάτι το οποίο δεν τήρησε. Δεν ξέρω αν αυτό είναι μια μορφή παράνοιας και θα προτιμούσα να μην επισκεπτώ καποιον γιατρό για το πρόβλημά μου γιατί φοβάμαι την διαδικασία. Ταυτόχρονα με απασχολούν πάρα πολλά πράγματα, τα οποία με ταλαιπωρούν περίπου δύο χρόνια και μου αποσπάνε την προσοχή μου από το διάβασμα, το οποίο από ότι λένε όλοι οι μεγαλύτεροι, ειίναι το μόνο πράγμα που πρέπει να σκεύτομαι αυτή την περίοδο της ζωής μου. Μπορείτε να με ρωτήσετε ότι θέλετε, εδώ νιώθω μπορώ να μιλήσω ελεύθερα.

---

καλημερα ζενον
το ΠΟΙΟ ρωτας αν ειναι μορφη παρανοιας? δεν σε καταλαβα.
το να αναρωτιεσαι για τον φιλο? αν ναι, και βεβαια οχι. εχεις τις αμφιβολιες σου. μπορει να εχουν βαση, μπορει και οχι. δεν μας λες και κατι συγκεκριμενο για την "κακια" του να σου πουμε μια γνωμη. το οτι απομακρυνθηκε δεν αποτελει κακια, σιγουρα.

το οτι προβληματιζεσαι για πολλα και διαφορα ειναι το πλεον φυσιολογικο και υγιες. μην ακους αυτα που λενε οτι πρεπει να σκεφτεσαι μονο μαθηματα. ναι, "πρεπει", ευχαριστω πολυ. δεν υπαρχει διακοπτης για τις σκεψεις ομως.
προσπαθησε παρα τις σκεψεις να εχεις και χρονο για το διαβασμα που χρειαζεται και ευχομαι να το καταφερεις.
τις σκεψεις παντως, κανεις δεν τις σταματησε επειδη "πρεπει", αν το καταφερεις εσυ, μας το λες.

Συγνώμη που δεν ήμουν συγκεκριμένος και ευχαριστώ για την απάντηση, αλλά δεν έχω ξαναμιλήσει με τόσες λεπτομέριες ποτέ για αυτό το θέμα. Στον φίλο μου έβλεπα κάποτε τον εαυτό μου, δηλαδή είχαμε πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Πλέον έχω φτάσει σε σημείο να τον απεχθάνομαι μόνο που τον βλέπω, το οποίο προσπαθώ να μην το δείχνω και νομίζω τα καταφέρνω καλά. Πολύ συχνά φαντάζομαι εμένα να τον χτυπάω πολύ δυνατά στο πρόσωπο και γενικά κάθε κακή σκέψη μου πλέον ξεκινάει από εκείνον. Πολλές φορές στην μέρα, όταν "χάνομαι" για λίγο στις σκέψεις μου, τον φαντάζομαι να πεθαίνει, ή ακόμη να τον σκοτώνω εγώ ο ίδιος. Μου έχει γίνει έμμονη ιδέα και προσπαθώ σε κάθε περίπτωση να μην κάνω οποιουδήποτε είδους λάθος μπροστά του γιατί νομίζω οτι με κάθε λάθος μου πέφτω όλο και περισσότερο στην υπόληψή του. Έχω αρχίσει να αγχώνομαι υπερβολικά πολύ και μου είναι πολύ δύσκολο να το κρύβω, αυτό εννοούσα αν είναι καποια μορφή παράνοιας.

Quote:

---

Originally Posted by Zenon

Συγνώμη που δεν ήμουν συγκεκριμένος και ευχαριστώ για την απάντηση, αλλά δεν έχω ξαναμιλήσει με τόσες λεπτομέριες ποτέ για αυτό το θέμα. Στον φίλο μου έβλεπα κάποτε τον εαυτό μου, δηλαδή είχαμε πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Πλέον έχω φτάσει σε σημείο να τον απεχθάνομαι μόνο που τον βλέπω, το οποίο προσπαθώ να μην το δείχνω και νομίζω τα καταφέρνω καλά. Πολύ συχνά φαντάζομαι εμένα να τον χτυπάω πολύ δυνατά στο πρόσωπο και γενικά κάθε κακή σκέψη μου πλέον ξεκινάει από εκείνον. Πολλές φορές στην μέρα, όταν "χάνομαι" για λίγο στις σκέψεις μου, τον φαντάζομαι να πεθαίνει, ή ακόμη να τον σκοτώνω εγώ ο ίδιος. Μου έχει γίνει έμμονη ιδέα και προσπαθώ σε κάθε περίπτωση να μην κάνω οποιουδήποτε είδους λάθος μπροστά του γιατί νομίζω οτι με κάθε λάθος μου πέφτω όλο και περισσότερο στην υπόληψή του. Έχω αρχίσει να αγχώνομαι υπερβολικά πολύ και μου είναι πολύ δύσκολο να το κρύβω, αυτό εννοούσα αν είναι καποια μορφή παράνοιας.

---

Οκ. Μας λες τις αρνητικες σκεψεις σου,αλλλα δεν μας λες τι σου εκανε και προκληθηκαν ολα αυτα.ποιες ειναι οι "κακιες" του που σε φερνουν σε αυτην την κατασταση;

Οι "κακίες" του δεν υπάρχουν για κανέναν άλλο εκτός από εμένα. Με διορθώνει κάθε φορά που κάνω καποιο λάθος, μιλάει σε κοπέλες που ξέρει οτι αρέσουν και σε εμένα και πάντοτε αν προκύψει καποιο πρόβλημα και προτείνω μια λύση, ΠΑΝΤΑ προτείνει εκείνος κάτι μετά και αναιρεί την δική μου επειδή η δική του λύση είναι καλύτερη. Είναι σαν να βλέπω αυτό που ήθελα πάντοτε να είμαι, είναι πάντοτε το επίκεντρο της προσοχής, είναι ο πιο τυχερός άνθρωπος που ξέρω. Ίσως να περιμένω να τελειώσει η ιστορία με τις Πανελλήνιες και φύγει απο την Ελλάδα όπως λέει, μπορεί τότε να νιώσω καλύτερα. Αλλά φοβάμαι πως όλα αυτά είναι μέσα στο μυαλό μου και οτι μόλις φύγει θα υπάρχει πάντα καποιος που θα είναι ακριβώς σαν και αυτόν, με τον δικό του τρόπο.

Εσύ θεωρείς ότι σε αυτά που λέει έχει δίκιο; Πχ στις διορθώσεις του; Επίσης οι ιδέες του είναι καλές ή απορρίπτει καλές δικές σου ιδέες με κάτι που δεν βγάζει νόημα; Ρωτάω γιατί από την τελευταία σου πρόταση φαίνεται σα να θεωρείς ότι εντέλει δεν ευθύνεται ο φίλος σου για το πώς νιώθεις αλλά το ότι νιώθεις υποδεέστερος από τους άλλους και ότι πάντα θα νιώθεις ότι υπάρχει κάποιος που σε ξεπερνάει.

Πάντα βγάζουν νόημα αυτά που λέει, βέβαια τώρα προσπαθώ να μην προτείνω τόσο συχνά πράγματα και αποφεύγω να διαφωνήσω μαζί του, γιατί δεν έχω όρεξη να αισθάνομαι άσχημα για τον εαυτό μου. Αυτό είναι και το πρόβλημα, δεν ξέρω τι από τα δύο σημβαίνει, ο φίλος μου είναι τόσο "τέλειος" ή εγώ έχω το πρόβλημα; Αρχίζω να νομίζω το 2ο γι'αυτό και απευθύνθηκα σε αυτό το forum.

Κοίτα ούτε ευχάριστο είναι να νιώθεις ότι αυτά που λες και κάνεις θα αντιμετωπιστούν ως λάθος ούτε κανένας νομίζω θέλει δίπλα του κάποιον που τον κάνει να αισθάνεται ανεπαρκής. Εμένα μου φαίνεται ότι ο φίλος σου έχει πολύ ισχυρή προσωπικότητα και καταφέρνει να επιβληθεί στους άλλους. Δεν σημαίνει ότι το κάνει από κακία απλά ίσως έχει μάθει να είναι αυτός ο ρόλος του στις παρέες (αυτός που παίρνει τις αποφάσεις). Ίσως να ήταν καλό να του μιλήσεις για το πώς νιώθεις, δηλαδή ότι δεν πιστεύεις ότι κάνει κάπου λάθος αλλά θα ήθελες να ακούει και τις δικές σου προτάσεις. Και να εφαρμόζετε και τις δικές σου που και που όχι μόνο τις δικές του. Αν είναι καλός φίλος θα καταλάβει και θα σου δώσει το χώρο σου και θα δείξει ότι σέβεται τις απόψεις σου.

Ψηλε αυτοσ ξυπνησε εσυ ποτε;οι κακιουλεσ τα κουτσομπολια οι σποντεσ ειναι μεροσ τησ ζωησ των ενηλικων γουελκαμ παντου υπαρχει ενασ μαλακασ που θα το κανει αυτο κ τουσ λενε μαλακεσ γι αυτο το λογο αναρωτησου απλα γτ τουσ λενε μαλακεσ κσποιοσ λογοσ υπαρχει

melissa δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω, ξαναλέω φαίνομαι αρκετά κοινωνικός αλλά στην πραγματικότητα είμαι υπερβολικά εσωστρεφής. Ευχαριστώ πάντως για την συμβουλή, ήσουν η μόνη που μου πρότεινε κάτι.

Elis δεν είμαστε όλοι ίδιοι, άλλοι έχουν δυνατές και άλλοι αδύναμες προσωπικότητες, ξαναλέω οτι συμβαίνει μόνο σε εμένα αυτό και δεν έχω ακούσει ξανά ποτέ παράπονο για το συγκεκριμένο άτομο, οπότε το να τον αντιμετωπίζω σαν άλλον ένα μαλάκα δεν θα με βοηθήσει και πιστεύω πως θα με απομονώσει από την υπόλοιπη παρέα μου αφού κανένας από αυτούς δεν φαίνεται να έχει την ίδια γνώμη για το συγκεκριμένο άτομο. (το οποίο είναι μέλος της παρέας)

κατα την γνωμη μου, εχει μεγαλη σημασια το αν ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ να σε διορθωνει, δηλαδη να σου την λεει μονιμως με λιγα λογια και ειναι πολυ διαφορετικο απο το να εχει συνηθως δικιο, εχει γνωσεις, εχει θαυμαστες ικανοτητες και επιδοσεις κλπ...
στην πρωτη περιπτωση, πραγματι μπορει να σε μειωνει επι σκοπω, ενω στην δευτερη, απλα μονος σου μπαινεις σε υποδεεστερη θεση γιατι τον αναγνωριζεις ως "σωστοτερο", "γνώστη" κλπ.

το οτι κανεις αλλος δεν παραπονιεται για την συμπεριφορα του αλλα τον αγαπουν και τον αποδεχονται, ειναι μια ενδειξη οτι δεν κανει κατι κακο , απλα εσυ μπαινεις σε μονιμη συγκριση μαζι του και νοιωθεις μειονεκτικα.
απο την αλλη, μπορει πραγματι κανεις αλλος να μην το εχει αντιληφθει, αλλα οντως να "στην λεει" και να επιδιωκει να σου δειχνει ποσο "λιγος' εισαι και να μην ειναι το καλο παιδι που ολοι οι αλλοι βλεπουν.
θα πρεπει να τα ξεχωρισεις αυτα τα δυο.

αν συμβαινει το πρωτο, για μενα θα πρεπει να απομακρυνθεις απο ενα ατομο που σε μειωνει, και οχι να του μιλησεις.
αν συμβαινει το δευτερο, θα πρεπει να κανεις δουλεια με τον εαυτο σου, ωστε να αποδεχεσαι τα ατομα που σε ξεπερνανε χωρις τετοια αισθηματα μειονεξιας και μισους. να βρεις τον τροπο να λειτουργουν ως προτυπα για σενα και οχι ως τροχοπέδη.

Σας ευχαριστώ πολυ, μιλάω στον πληθυντικό γιατί διαβάζοντας αυτά που είπατε πιστεύω πως έχετε γνώση πάνω σε τέτοια θέματα. Το 1ο που είπατε το θεωρώ απίθανο, γιατί ξαναλέω πως το άτομο το ξέρω από την πρώτη δημοτικού και ποτέ του δεν μου είχε δείξει τετοια συμπεριφορά, οπότε μάλλον το πρόβλημα το έχω εγώ. Θα προσπαθήσω να διώξω αυτές τις σκέψεις όπως μπορώ αν και δεν έχω καταφέρει, μέχρι τώρα, να βρω καποιο τρόπο.

το θεμα ειναι το τι κανεις κ οχι το τι φανταζεσε ετσι οπως το γραφεις φαινεται σα να εχεις τυψεις γι αυτο κ αυτο σημαινει οτι δεν εισαι κακος ανθρωπος.

πχ εχεις σκεφτει μια εναλακτικη λυση σχετικα με αυτο το θεμα θα μπορουσες να ασχοληθεις με το καρατε για να εχεις καπου να εκτονονεσαι μονος σου οστε να αποφορτιζεσαι κ ολας...

τωρα δε ξερω αν κανω λαθος αλλα τουλαχιστον εγω αυτη την εντυπωση εχω

αλλα αν πιστευεις οτι δεν εχω δικιο κ κινδινευει επισκεψου καπιο γιατρο.. αλλα εγω ενστικτοδως δε νομιζω να συμβαινει αυτο....

Quote:

---

Γενικότερα όλοι τον θεωρούν πολύ καλό παιδί και μονο εγώ, μέσα μου, πιστεύω οτι κρύβει μεγάλη κακία

---

εγω πιστευω οτι λιγο πολυ σε ολους συμβαινει αυτο οπιον κ να γνωρισεις αν τον μαθεις λιγο καλυτερα θα συμπερανεις οτι διχνει καλυτερος απο οτι ειναι

ο μονος που ηταν μονο καλος ηταν ο θεος

αρα μηπως επειδη γνωρισες αυτον λιγο καλυτερα ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ τα ελλατωματα των αλλων κ αυτο σε εκανε να συμπερανεις οτι κρυβει μεσα του κακια? αν κατσεις να το σκεφτεις αντικειμενικα θα δεις οτι αν ηξερες κ τους αλλους οσο ηξερες αυτον μπορει να απογοητευοσουν πολυ περισσοτερο..

αρα οσο γνωριζεις καλυτερα καπιον πρεπει να σαι ετοιμος να κανεις γαργαρα τα ελατωματα του.