Θελω ολα να τελειωσουν

Δεν αντεχω αλλα παιδια...θελω ολα να τελειωσουν...τελευταιο καιρο θελω να βαλω τελος στην ζωη μου αλλα ξερω οτι δεν θα το κανω ποτε..απλως θελω..και αυτο με προβληματιζει...δεν μου αρεσει η ζωη μου...εχω συμπτωματα αγχους και κρισεις πανικου απο τα 7 μου.....δεν μπορω να παω στρατο και δεχομαι συνεχομενη πιεση απο τον πατερα μου να παω και αυτο με αγχωνει ακομα περισσοτερο...δεν εχουμε λεφτα να παω σε ειδικο δεν εχουμε λεφτα ουτε για ζησουμε (που λεει ο λογος, ισα ισα τα καταφερνουμε)..πηγα σε κεντρο ψυχικης υγειας δεν με βοηθησαν καθολου...τωρα τελευταια εχω πολλα συμπτωματα στα ματια (θολη οραση , νομιζω οτι θα τυφλωθω , αστερακια , εχω παει σε γιατρο δεν εχω τιποτα). Χθες ειδα ονειρο οτι τυφλωθηκα και φοβαμαι οτι θα γινει στην πραγματικοτητα...Δεν ξερω τι να κανω εαν ξερετε καποιον ειδικο απο Θεσσαλονικη που μπορει να με βοηθησει pro bono ή ελαχιστη χρεωση θα με βοηθουσε ιδιαιτερα..Γιατι παιδια χωρις υπερβολες ειστε η τελευταια μου ευκαιρια..

Βασιλη πρεπει να μειωσεις λιγο το αγχος σου απ αυτο προκαλουνται ολα για τα ματια σου ηρεμησε αλλα για να σου φυγει η ιδεα πηγαινε να τα δεις αν ησουν αθηνα θα σου ελεγα το οφθαλμιλογικο που ειναι δωρεαν αλλα θεσ/νικη δεν ξερω σε εχουν ασφαλθσει οι γονεις σου σε καποιο βιβλθαριο? Αν οχι οηγαινε να ασφαλιστεις ως προστατευιμενο μελος επισης πηγαινε και σε ψυχιατρο νε τον ιδιο τροπο καλλιτερα σε νοσοκομειο που εφημερευει στο ψυχιατρικο πας εκει ως επειγον και λες αυτα που νοιωθεις

φιλε το αγχος προκαλει μεγαλη ζημια, δεν φταις εσυ φυσικα, ουτε πρεπει να βαλεις τελος στην ζωη σου... η ζωη ειναι ανεκτημιτης αξιας...γιατροι στην Θεσσαονικοι υπαρχουν πολλοι, αλλα δεν εχεις ασφαλεια να τους επισκευτεις? πρεπει να πληρωσεις για την επισκεψη? σε κεντρα ψυχικης βοηθειας τουλαχιστον αυτα που ειναι δημοσια και δεν πληρωνεις για τις συνεδριες πιστεψε με δεν εχω δει και εγω μεγαλη βοηθεια.. απο εκει και περα σε ενα νοσοκομειο αν πας δεν νονιζω να μην σε δεχτουν για την επισκεψη, αν εισαι οικονομικα αδυναμος...κουραγιο

καταρχην σε οφθαλμιατρο εχω παει δεν εχω τπτ..ειναι καλα τα ματια μου...2ον το να παω να μιλησω 1 φορα σε εναν ψυχιατρο δεν νομιζω οτι οφελει..επισης μου εχω πει πολλα ατομα οτι στο νοσοκομειο οι συνεδριες ειναι 15 λεπτα...και να θελω να παω το πιο κοντινο νοσοκομειο ειναι 45 λεπτα οποτε δεν γινεται γιατι δεν εχω μεσο...(δεν θελω να το μαθουν οι δικοι μου για πολλους λογους)

Καλο θα ηταν να μιλουσες νε καποιον πχ την μητερα σου ωστε να μπορεσεις να σε δει ενας ψυχιατρος και δεν ειναι στανταρ 15 λεπτα στο νοσοκομειο του Ριου περιμενα μιση ωρα με καποια που ειχε μεσα....

απλα ο ψυχιατρος σε καθοδηγα και σε συμβουλευει...μπορει τα 15 λεπτα να μην ειναι αρκετα που θα σε εξεταση αλλα θα σε βαλει στον σωστο δρομο, και εγω καποτε το εκρυβα απο τους γονεις μου, οτι επαιρνα φαρμακα αλλα απο το να τους κοροιδευω, προτιμησα να μιλησω και να τους πω πως ειμαι

Ρε παιδια αντε και να με καθοδηγησει ο ψυχιατρος..τι να μου πει? αφου εμενα ειναι σωματικα τα συμπτωματα δεν ειναι προβληματα με την δουλεια μου ή υγειας που με οδηγουν στο να εχω αγχος και κρισεις πανικου...ετσι γεννηθηκα...το εχω μελετησει πολυ και πιστευω οτι ειμαι πολυ δυσκολη υποθεση

Καλημέρα. Πιστεύω οτι αν πας στο στρατό θα αλλάξεις περιβάλλον και ίσως είναι μια ευκαιρία για σένα να βγεις από την οικογένεια και να αλλάξεις ψυχολογία.

στον στρατο δεν θα πας με το ζορι εφοσον αισθανεσαι τοσο ασχημα. μολις τους πεις τις σκεψεις σου θα σου δωσουν αμεσως αναβολη. οποτε μην ανησυχεις γι αυτο.
με αυτα που νοιωθεις πρεπει να το παλεψεις κι αλλο με ειδικους. ενας ψυχιατρος καλος μπορει να σε βοηθησει δινοντας σου αγωγη για ενα διαστημα και καλο θα ηταν να κανεις και ψυχοθεραπεια. δοκιμασε και αλλο κψυ η καποιον διαφορετικο ειδικο σε εκεινο που ηδη πηγες.

Καταρχην το να αλλαξω περιβαλον και τετοια δεν μπορω γιατι εγω μεχρι την δουλεια μου πηγαινω (που ειναι χαλαρη) που ειναι 30 λεπτα από το σπιτι μου και με πιανουν κρισεις πανικου...οσο για το κψυ μονο 6 συνεδριες σου δινουν τιποτα παραπανω...και υπαρχει μονο ενα κψυ κοντα σε μενα...Και για τον στρατο απο οτι καταλαβατε δεν ειναι δικια μου αποφαση..εγω εχω αλλα 6 χρονια αναβολη οι γονεις μου με πιεζουν να παω για να τελειωσει αυτη η υποχρεωση

Quote:

---

Originally Posted by Vasilis19

Καταρχην το να αλλαξω περιβαλον και τετοια δεν μπορω γιατι εγω μεχρι την δουλεια μου πηγαινω (που ειναι χαλαρη) που ειναι 30 λεπτα από το σπιτι μου και με πιανουν κρισεις πανικου...οσο για το κψυ μονο 6 συνεδριες σου δινουν τιποτα παραπανω...και υπαρχει μονο ενα κψυ κοντα σε μενα...Και για τον στρατο απο οτι καταλαβατε δεν ειναι δικια μου αποφαση..εγω εχω αλλα 6 χρονια αναβολη οι γονεις μου με πιεζουν να παω για να τελειωσει αυτη η υποχρεωση

---

Να παρεις την αναβολη σου, να τους πεις πως σε βασανιζει απιστευτα εστω και το να πηγαινεις στην δουλεια, αφου χρημα δεν παιζει να σταματησουν να ειναι πιεστικοι. Οι σκεψεις για τελος ζωης ειναι σημα κινδυνου καταθλιψης. Πως να μην εχεις θα μου πεις αφου μια ζωη με αγχος και απο πουθενα φως ?
Τι σε πνιγει πανω απο ολα ? εχεις εστω ενα φιλαρακι ? σου αρεσει να κανεις κατι ? Μια βολτα με τα ποδια να χαζευεις θερμαικο ? Διαβασμα ? Ιντερνετ εχεις... θα βρεις δωρεαν υλικο.


Οσο για τα ματια, αν εχει κανεις ασφαλεια ή με ταμειο προνοιας πηγαινε σε εναν οφθαλμιατρο. Μπορει να εχει ανεβει λιγο η πιεση των ματιων. Αν και δυσκολο εως σπανιο.

Σε αυτη τη φαση πρεπει να βοηθησεις εσενα. Εαν τα χρηματα που βγαζεις στα ζητουν για το σπιτι να δηλωσεις πως για ιατρικους λογους ενα ποσο το εχεις αναγκη. Τέλος.

Εκει που νιωθεις αβοηθητος απο παντου εκει πρεπει και να κανεις μια κινηση καλη για εσενα. Οχι αυτοχειρια. Οχι.

Στην δουλεια μου επειδη ειμαι δημοσιογραφος και ειμαι και 21 χρονων δεν με πληρωνουν..αυτο τους ενοχλει τους γονεις μου και λενε οτι δουλευω τζαμπα και πρεπει να τα παρατησω ετσι ωστε να παω στρατο..και οταν γυρισω τι θα κανω τους λεω? θα δουμε λενε...ελεγχουν την ζωη μου μολις παω να φτιαξω κατι , μολις παω να βαλω τα πραγματα σε μια σειρα τα χαλανε... Εμενα δεν με αφηναν ποτε χαλαρα , οποτε εβλεπαν οτι δεν πιεζομαι σε δουλεια και σχολη και ημουν λιγο ελευθερος συνεχεια μου ελεγαν οτι καθομαι , δεν κανω κατι χρησιμο κτλ κτλ. Συνεχεια με εχουν σε μια εγρηγορση , δεν νιωθω ποτε ελευθερος και αυτο με πιεζει πολυ..Πρεπει να κανω πραγματα για να τους ευχαριστησω ετσι ωστε να μην με κατακρινουν..Η δουλεια μου μου αρεσει και ειμαι καλος σε αυτην αλλα επειδη μπορω να την κανω και απο το σπιτι και επειδη δεν πληρωνομαι μου λενε οτι καθομαι και δεν κανω τιποτα χρησιμο.

Μαλιστα, αρα νιωθεις μονιμα οτι κρινεσαι και πιεζεσαι απο τους γονεις.

1. Οι γονεις παντα θα πιεζουν, πολλες φορες βλεπουν το παιδι τους ΟΧΙ οπως ειναι αλλα ΟΠΩΣ θα θελανε να ειναι.

2. Δε πιστευω να σου λενε - εμεις σε ταιζουμε θα κανεις οτι πουμε ? Εκτος και αν αυτο στη βαρεσει σηκωθεις και φυγεις και ξεκινησεις με συγκατοικηση και παρτ ταιμ δουλεια με το στανιο.

3. Αφου εσυ την αγαπας την δουλεια σου να την κρατησεις, απλά ισως θελουν να βρεις κατι επιπλεον για να βγαζεις τα εξοδα σου. Που μαλλον δεν κανεις εξοδα γιατι δεν θες να στην "λενε".

4. Αν το παρεις αποφαση να ξεκινησεις ψυχοθεραπεια, αφου πρωτα θα μαζευεις ενα 50αρι, και μαλιστα πας σε ΚΑΛΟ ψυχοθεραπευτη θα σε κανει να καταλαβεις καλυτερα που εισαι, που θες να βρεθεις και ποιος εισαι ποιοι ειναι οι αλλοι και που ξεκινανε τα οριααααααα.

Ναι, μοιαζουν ακαταλαβιστικα θεωρητικα ετοιματζιδικα τα λεγομενα μου.
Δεν εισαι αρρωστος, εισαι πιεσμενος, εισαι ευαισθητος, ολο θελουν θελουν θελουν, πανω που βρηκες εσυ κατι να ΘΕΛΕΙΣ νιωθεις οτι απειλεισαι.

Εναν καλο συμμαχο θες, να τα βαλεις σε σειρα. Δεν λυνονται ολα με την λογικη. Για αυτο ειμαι υπερ ενος καλου θεραπευτη οταν πλεον εχεις φτασει να αυθυποβαλεσαι πως εχεις αρρωστια, σημερα ειναι τα ματια, αυριο τα αυτια, και κανεις σκεψεις θανατου δεν γινεται να το αμελησεις.

Ε οχι ρε Μπιλ !!!
Κανενας δεν θα σε φτασει εκει. Εσυ θα διαλεξεις σωστα οπλα - εφοδια και θα συνεχισεις.
Με νιωθεις ?

Ολα σωστα ηταν αυτα που ειπες λες και εισαι στο μυαλο μου..αλλα και παλι ρ παιδακι μου δεν λυνεται το προβλημα..οσα για την δουλεια ψαχνω εδω και 1 χρονο δεν βρισκω τιποτα..νομιζεις δεν θελω να βγαζω λεφτα? μολις βρω δουλεια σε ψυχοθεραπευτη θα παω αλλα χθες μου εβαλαν και deadline οι γονεις μου...μεχρι τον Σεπτεμβριο εαν δεν βρεις δουλεια φευγεις στρατο..Αντε να ζησω εγω τωρα...αντε να αποδωσω στην δουλεια μου αφου ξερω οτι δεν θα κρατησει

δεν εχεις φιλους να τα συζητας? δυστυχως λογω της οικονομικης σου αδυναμιας βρισκεσαι στο ελεος γονιων που σου φερονται σαν να εισαι εφηβος. ισως να νοιωθεις κι εσυ ετσι, μετα απο τετοιες συμπεριφορες.
κανε εναν κυκλο υποστηριξης γυρω σου απο φιλους καλους, να συζητας μαζι τους ειλικρινα για οσα σε απασχολουν και για το "πλανο διαφυγης". το πλανο διαφυγης ειναι ενα σχεδιο που θα σε οδηγησει καποτε σητν οικονομικη ανεξαρτησια.
μεχρι τοτε , περιλαμβανει την περιφρουρηση των ατομικων σου δικαιωματων.
μην κανεις αυτο που ζητουν αν εχεις αλλα σχεδια. βρες φιλους να σε υποστηριξουν σε αυτα που πραγματικα θελεις να κανεις και ζητα βοηθεια ειδικου για τα ψυχολογικα προβληματα.
για τον στρατο, πες τους οτι πηγες, εξεταστηκες και δεν σου επιτρτεπουν να υπηρετησεις οσο αισθανεσαι ετσι. τι θα προτεινουν? να εξαπατησεις την επιτροπη λεγοντας ψεματα?